Atatürkçülük

Attila İlhan’ın üslubunda göze çarpan ilk özellik, anlatıcının kendisini kahraman ve karakterlere hakkaniyetli bir biçimde dağıtmış olması, yazarından anlatıcısına, başkahramanından en gölgede kalmış kahramanına büyük bir içtenlikle düşünüyor ve konuşuyor olmalarıdır… Kendisiyle hesaplaşmamış, kendi içinde öteki uğruna kırılıp parçalanmamış tek bir sözcelem bile bulunmaz onun yapıtlarında. Bu durum; Attila İlhan romanlarında bir “hayata yakınlaşma”, gerçeğin çoğul karakterine güçlü bir ışık tutma olarak yansır okuyucuya… Sıcak bir inandırıcılık duygusu uyandırır.
Attila İlhan aynı zamanda romantik yanları ağır basan bir yazardır… Bütün kahraman ve karakterlerinin ruh dünyasını kendi iç çatışmalarıyla birlikte duygusal yanı ağır basan diyaloglarla kurar… Dildeki şair lirizmi, Freudçu bir ruh çözümlemesini andırır çatışmalar üzerine oturur… Pozitivizmin ve diyalektik tarihçiliğin analitik çabası ile yazarın ideolojik bakış açısının yücelttiği kahramanlar uyumlu bir birliktelik oluştururlar.

Türkler, tarihin en köklü ve en kadim milletidir. Tarihte büyük komutanlar, büyük hükümdarlar, büyük bilge ve filozoflar yetiştiren ve büyük izler bırakan Türkler’in Tarihi ve Kültürü; anlaşılmadan İnsanlık Tarihi ve Dünya Medeniyeti tam olarak anlaşılamaz. Bunu anlamanın yolu ise Türk’ü Türk yapan, Türklerin düşünce ve ruh dünyasını şekillendiren değerlerin ve bunu gerçek kılan Bilgelerin; Tanrı’dan İnsana, İnsan’dan Doğaya, Doğadan Kainata, Kainattan ise Nizama ve sosyal yaşama değin hayata bakış açıları, düşünce dünyaları ve değer yargılarını anlamaktan geçer.
Bu kitapta; Oğuz Kağandan Atatürk’e Türk Düşünce sistemine şekil veren büyük komutanların, büyük hükümdarların, büyük bilge ve filozofların On Bin yıllık düşünce ve ruh dünyalarına konuk olacak, Türk olmanın şuur ve bilincine ereceksiniz. Ayrıca Türklerin Dünya Tarih ve Kültürüne bıraktığı izeri, büyük keşifleri, Türk Bilgeliği ile Türklerin On bin yıllık Turan Türk Ülküsünü öğreneceksiniz.
Bu kitap: her Türk’ün yanıbaşında bulundurması ve okuması, nesilden nesile aktarması gereken yıllar süren uzun bir çalışmanın ürünüdür.

Note: English presentation text, under the Turkish presentation.

BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ VE RİSALE-İ NUR (İNGİLİZCE YENİ TARİHÇE)

Genişletilmiş Özel Versiyon - Ücretsiz E-Kitap

ÜCRETSİZ İNDİRME SAYFASI: (Pdf, Word, Google Books ve Google Play linkleri)

http://risaleinuregitimprogrami.com/2018/07/07/bediuzzaman-said-nursi-ve-risale-i-nur-extended-special-version

Yeni Tarihçe’nin Farklılığı ve Böyle Bir Çalışmaya Neden İhtiyaç Olduğu Hakkında:

1- Öncelikle diğer tarihçelerin hacimce çok büyük olması ve dilinin de eserlerle yeni tanışan ve Bediüzzaman’ın hayatını okumak isteyen biri için çok fazla sayıda Osmanlıca kelime içermesi nedeniyle, herkesin kolay ulaşabileceği ve rahatça okuyup bilgi sahibi olabileceği günümüz Türkçesiyle yazılmış ve hacimce daha küçük bir tarihçeye ihtiyaç muhakkaktı.

2- Bu tarihçe özel olarak inşa edilmiştir. Sadece internette yayınlanan genişletilmiş bu özel versiyona mahsus olarak kitabın yaklaşık yarısına yakın bir bölümü, Bediüzzaman’ın M.Kemal hakkındaki kanaatlerinin çok farklı bir yaklaşımla ve entellektüel bir bakış açısıyla ele alındığı zengin bir içeriğe ayrılmıştır.

3- Tarihçe arkasındaki özel bir ek bölümde Risale-i Nur okumanın ve Risale-i Nur derslerine gitmenin önemi çok etkili bir biçimde ele alınmıştır. Bu bölümde genel olarak İslam alimlerinin ve cemaatlerin gerekliliği ve güzelliği üzerinde durulmuştur.

4- Sadece Üstad’ın eski Said dönemindeki hayatı anlatılmakla kalmamış, vefatına kadarki hayat safhası, çeşitli kaynaklardan bir araya getirilen klasik tarihçe-i hayatta bulunmayan çok özel bilgilerle zenginleştirilmiş ve Risale-i Nur hizmetinin anlatıldığı geniş bir yer ayrılmıştır.

5- Yeni tarihçenin metni, dili sade fakat etkili ve ruha ve akla beraber hitap edebilecek edebî ve yürekten kopup gelen özel bir üslubla inşa edilmiştir.

6- Netice olarak, sayılan özellikler nedeniyle bu yeni tarihçe çalışması gerçekten çok fonksiyonlu bir hizmet aracı olarak karşınıza çıkmıştır. Ahirzamanın önemli şahsiyetlerinin tanınmasında, Risale-i Nur’un okunmasının ve derslerine gidilmesinin öneminin anlatılmasında her düşüncedeki insanı rahatlıkla ikna edebilecek kadar sağlam bir kurgusuna sahip olan bu küçük ama kabiliyeti büyük çalışmayı, Risale-i Nur’a gönül veren herkesin kuvvetli bir hizmet aracı olarak kullanması gerektiğine inanıyoruz.

7- Son olarak, bu mahiyetteki bir tarihçenin dünya dili olan İngilizce’ye çevrilmesinin ne derece önemli olduğunu vurgulayalım.

KİTABIN ORİJİNAL TAKDİM METNİ:

Gerek Risale-i Nur’a gönül vermiş düzenli okuyucularına, gerek Bediüzzaman ve Risale-i Nur hakkında bilgi sahibi olmak isteyenlere, bu yeni tarihçeyi hararetle tavsiye ediyor ve önemli bir kaynak eser olarak takdim ediyoruz.

Bu kitap, hem ahirzaman insanı olan bizleri, varlığından ve mahiyetlerinden haberdar olmamız gereken en önemli şahsiyetlerle ve hakikat rehberi eserlerle tanıştıracak; hem de cennetin manevî zevkini bu dünyada tattıran ve “Risale-i Nur Dershanesi” denilen, eşine rastlanmaz bir manevî âleme elimizden tutup götürecek bir yol arkadaşı ve kuvvetli bir hizmet aracı olacak.

Kitabın kısa versiyonu, “Olağanüstü Bir Hazinenin Keşif Yolculuğu: Risale-i Nur İzah Metinleri” isimli kitap çalışmamızın sonuna eklenen bir bölümdür.

Bu çalışmanın genişletilmiş özel versiyonunda bulunan ilave metinler, sadece burada yayınlanmıştır.

Bediüzzaman Said Nursî’nin hayatının anlaşılır, akıcı ve şiir tadında bir üslubla ve farklı bir tarzda yeniden kaleme alındığı bu kitabı okuyanlar, eserleri dünyayı dolaşan bu büyük insan ve davası hakkında çok ciddî bilgi sahibi olacaklar. Bu eser, hacminden çok daha fazlasını vaad eden zengin ve orijinal içeriği ile sizi bambaşka bir dünyanın içinde hayalen gezdirecek.
Yaşantısıyla hayranlık uyandıran bir dehanın şaşırtıcı ve sıradışı hikayesini, farklı kaynaklardan bir araya getirilen ve her yerde okuyamayacağınız bilgiler ışığında okuyacaksınız.

Toplum olarak muhtaç olduğumuz zihinsel dönüşüme ciddî katkılar sağlama kabiliyetinde olan ve maddeten vücut bulmamış manevî bir okulun ihtişamlı faaliyetiyle; “Manevî Medresetüzzehra”yla tanışacaksınız.

Risale-i Nur eserlerinin hangi elverişsiz şartlar içinde, tarihte eşine rastlanmamış bir eğitim seferberliğiyle, her kesimden insanı nasıl karşı koyulmaz, büyüleyici etkisi altına aldığını ve okuyucularını yeni baştan inşa eden, kendisini bir ömür boyu okutan ve insan eliyle yazılmış kitaplar arasında tarihin emsalini kaydetmediği bir toplumsal vakıa ve hakikat rehberi olarak ilim ve irfan sahasına atıldığını öğrenecek ve büyük bir heyecan ve hayret duyguları içinde kalacaksınız.

Ayrıca, bu genişletilmiş özel versiyonda, Bediüzzaman’ın siyasete ve hükümet icraatlerine temas eden fikirlerinin ve M.Kemal hakkındaki kanaatlerinin çok farklı bir yaklaşımla ve entellektüel bir bakış açısıyla ele alındığı zengin bir içerik bulacaksınız.

“Olağanüstü Bir Hazinenin Keşif Yolculuğu: Risale-i Nur İzah Metinleri” kitap çalışmamızın, “Yolculuğunuz Daha Yeni Başlıyor!” isimli son sözü, Risale-i Nur’un okunmasının ve Risale-i Nur derslerine katılmanın önemi hakkında kalbin derinliğinden samimiyetle kopup gelen duygulu, çarpıcı ve etkileyici tespitler içerdiğinden, bu çalışma içine alınmıştır.

BOOK PRESENTATION:

THE LIFE OF BEDIUZZAMAN SAID NURSI AND RISALE-I NUR

Extended Special Version

(A Part of “Risale-i Nur (Treatise of Light) Training Program”)

FREE DOWNLOAD PAGE: (Pdf, Word, Google Books and Google Play links)

http://risaleinuregitimprogrami.com/2018/07/07/bediuzzaman-said-nursi-ve-risale-i-nur-extended-special-version

BOOK PRESENTATION:

We strongly suggest and present this new history of life as an important source to those who regularly read Risale-i Nur as well as to those who want to get some information for the first time.

On the one hand, this book will introduce us, who are living in the last-days (of the world), to important personalities whose existence and qualities we need to be aware of, as well as to important books that will be our guides to the truth; on the other hand, it will be a companion and very powerful means of service for us, that will hold our hand and take us to an unprecedented spiritual world, which is called "Risale-i Nur Classroom (Dersane)" and which lets us taste the moral pleasures of Heaven in this world.

Short version of the book is already attached to our book entitled "A Journey for the Discovery of an Extraordinary Treasure: Risale-i Nur Training Program".

The additional texts which only exist in the special extended version of the book are published only here.

The people who read this book, where the life of Said Nursi is written in a different, pleasant and a poem-like style will have quite a lot information about this person, whose books are spread all over the world, and his struggle. This book, with its rich and original content, will show you, in an imaginary fashion, an utterly different world.

You will read the astonishing and extraordinary story of a genius who is admired with his life, in the light of information that is brought together from different sources and can’t be found everywhere.

You will make acquaintance to the magnificent activities of a spiritual school that has never physically come to existence, Spiritual Medresetüzzehra", which has the capacity of making serious contribution to the mental transformation that we need as a society.

You will witness how Risale-i Nur has taken the people from every walk of society under its irresistible astonishing influence with an unprecedented educational campaign despite unfavourable conditions and you will learn how it has taken its place in the arena of science and knowledge as an unprecedented social reality a guide of truth and as a book which rebuilds (the characteristics of) its readers, having them read itself for a lifetime, and you will be trilled and lost in amazement.
Furthermore, in this extended version, you will find a very rich content where Bediüzzaman's ideas on politics and government actions and his opinions on M. Kemal are discussed with a very different approach and an intellectual point of view.

The epilogue entitled "Your Journey Has Just Begun" of our book, "A Journey for the Discovery of an Extraordinary Treasure: Risale-i Nur Training Program" is included in this work as it contains sensitive, striking and impressive findings, sincerely coming from the depths of the heart, about reading Risale-i Nur and participating in classes of Risale-i Nur.

We would like you to accompany us in this imaginary and mental journey of discovery.

There is only one fixed price for a ticket of the Journey:

A strong sense of wonder in the search for truth.

Despite the plethora of publications about him, no one has seriously and
systematically studied the military Atatürk. Furthermore, no Westerner has researched in the military archives on this topic, or, for that matter, in other archives in Turkey. In addressing this deficiency in Western scholarship, I conducted the bulk of my archival research in the Archives of the Directorate of Military History and Strategic Studies (ATASE), but also worked in the Institute of the History of the Turkish Revolution (TİTE), the Prime Ministry’s Archives of the Republic (BCA), the Atatürk Presidential Archives (CAA), and the Prime Ministry’s Ottoman Archives (BOA). These archives contain mainly hand-written Ottoman documents in the Arabic script, and thus are inaccessible to many researchers on Atatürk who have to rely solely on the Latin alphabet publications.

TÜRKÇÜ DÜŞÜNCE SİSTEMİNDE: "ÜRETİM EKONOMİSİ POLİTİKASI" VE ATATÜRK DÖNEMİ; TÜRKÇÜ VE MİLLİYETÇİ EKONOMİ POLİTİKALARI:

Siyasal sistemlerin varlıklarını devam ettirmesi ekonomik sistemle doğru orantılıdır. Hangi siyasi sistem olursa olsun ekonomisi bozuk olan sistemler çökmeye mahkumdur. Türk Milliyetçiliği fikir sisteminin ekonomik modeli ise üretime dayalı millileştirilmiş ekonomik modeldir. Türkçü düşünce sistemi: dışa bağımlı olmayan, tam bağımsız, kaynakları özgün, yetkin ve verimli kullanan, sürekli üreten, üretirken büyüyen, ancak çevreyi ve doğayı koruyan, bilim ve aklı rehber edinen, üretime dayalı millileştirilmiş ekonomi politikalarını savunur. Atatürk'ün ekonomi politikası bu esaslar üzerine kurulu idi.

Bu modelin ana hatları Atatürk tarafından İzmir iktisat kongresinde çizilmiştir.Atatürk'ün ifadesi ile :“Tam bağımsızlık ancak ekonomik bağımsızlık ile mümkündür.” (1922, Ankara, a.g.e, C. I, s. 243)“Siyasi, askerî zaferler ne kadar büyük olursa olsunlar ekonomik zaferlerle taçlandırılmazsa kazanılan zaferler kalıcı olmaz az zamanda kaybedilir. (1923, İzmir, a.g.e, C. II, s.111)
Bu düşünceden hareketle Atatürk dönemi ekonomi politikaları incelendiğinde. Öz kaynakları Üretime dayalı, tam bağımsız ekonomik politikaları akla gelmektedir. Türkçü ekonomik sistemde bu esaslar üzerine kurulmuştur.

“Atatürkçü Düşünce Sistemi” bir bütündür. İlke ve devrimleri ayrı ayrı değerlendirmek yerine onları, bir bütünü oluşturan unsurlar olarak anlamak ve değerlendirmek gerekir. “Şu ilkeye uymayalım, bu devrimi benimsemeyelim, ama Atatürkçü olalım” denemez. “Atatürkçü Düşünce Sistemi” herhangi bir yabancı siyasal akım ya da ideoloji ile açıklanamaz. “Atatürkçü Düşünce Sistemi”, Türk milletinin doğasından, tarihinden ve ihtiyaçlarından doğmuştur. Türk milletini çağdaş uygarlık düzeyinin üstüne çıkarma anlayış ve çabalarının bir sonucudur

Atatürk, Devrimini-Cumhuriyeti, niçin gençliğe emanet etmiştir?

Atatürk’ün devrimini Türk gençliğine emanet etmesi, onun gençliğe verdiği önemin ve geleceğe ve insanlığa olan inancının ne denli büyük olduğunu gösterir. Çünkü gençlik, gelecektir, yeniyi getirendir, ilerlemeyi sağlayandır. Atatürk bu çatışmada ölmesini bilmeyen şeylere karşı yaşaması gerekeni yaşatmaya çalışmış ve bunda büyük ölçüde başarıya ulaşmış tek devlet adamımızdır. “Benim yaptığım işler birbirine bağlı ve gerekli şeylerdir.  Bana yaptıklarımdan değil yapacaklarımdan söz edin” derken, devrimlerin tam olmadığını anlatmak istiyordu. Devrimleri tam yaptığına inanacak kadar saf değildi Atatürk. Biliyordu ki devrimleri yetersizdi. Ama bu yetersizliklerin yine devrimlerle giderileceğini ulusun en dinç, en dinamik bölüğüne, gençliğe emanet etmişti.

ÖZET
Ulus-devletlerin “kurucu ideolojisi” vardır. 29 Ekim 1923 yılında ilan edilen Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu ideolojisi Kemalizm (Atatürkçülük), 1923-1938 yılları arasındaki 15 yıllık dönemde özellikleri, teorisi ve pratikleri ile somutlaşacaktır. Cumhuriyet’in varoluşu bu ideolojinin ilkeleri üzerine inşa edilmiştir. Toplum ve devlet tasarımı Kemalizm’e bağlı olarak oluşturulmuştur. Söylem ve eylemleri belirleyen zihniyet ve politikalar, bu ideolojiye bağlı olarak biçimlenmiş ve yürütülmüştür.
Kemalizm, yıllar içerisinde, zamanla ve adım adım inşa edilen bir ideolojidir. Kendini belirli ölçülerde yenilemiş olmakla birlikte kurucu ilkelerinden ödün vermez. Kemalizm’in Cumhuriyet tarihi boyunca farklı biçimlerde yorumlanmasıyla karşılaşırız. Bu yorumların bir kısmı onaylayıcı, bir kısmı reddedici, bir kısmı bir ölçüde onaylayan, bir kısmı ise ne reddeden ne de onaylayan şeklinde tasnif edilebilir.
Cahit Tanyol (1914-...) ve Şerif Mardin (1927-2017), her ikisi de resmî-merkez ideolojiyi, çocukluklarından itibaren ulus-devletin ilk kuşağı içerisinde olmaları sebebiyle bizatihi yaşamışlar, zihniyetini, değerlerini, düşüncesini ve özelliklerini öğrenmişledir. Kemalizm’in uygulamalarını görmüşler ve pratikleri içerisinde var olmuşlardır.
İki sosyal bilimci ve sosyolog da, çalışmalarında resmî-merkez ideolojiyi, Kemalizm’i farklı açılardan ele almışlar, sunulan bazı düşünceleri ve yapılan uygulamaları onaylamışlar, bazılarını reddetmişler, bazılarını eleştirmişlerdir. Cahit Tanyol ve Şerif Mardin, Cumhuriyet tarihinin resmî-merkez ideoloji ile yaşadığı varoluş sürecini, koşullarını ve dönüşümlerini, Osmanlı-Türkiye sürekliliğinin farkındalığı ile eserlerinde aktarmışlardır. Değerlendirmelerini, yorumlarını ve eleştirilerini farklı açılardan ve çok yönlü olarak yapmışlardır.
Anahtar Kelimeler: Ulus-Devlet, Kemalizm, İdeoloji, Demokrasi, “Biz” Kavramı, Kimlik, Cahit Tanyol, Şerif Mardin.

ABSTRACT
Nation-states have a “founding ideology”. Kemalism, the Republic of Turkey that have been announced on 29 October 1923 is the founding ideology. The characteristics, theory and practices of Kemalism in 15 years period will be embodied between 1923-1938. The existence of the Republic was built on the principles of this ideology. Society and state design have been created in connection with Kemalism. The mentality and policies that determine discourse and actions are shaped and executed depending on this ideology.
Kemalism is an ideology that has been built up over time and over time. Although it has renewed itself to a certain extent, it does not compromise its founding principles. We come across different interpretations of Kemalism, throughout the history of the Republic. Some of these interpretations can be classified as approving, some rejecting, some confirmatory, and a part of what does not refuse nor approves. When examining the history of the republic, the examination of the official-center ideology is necessary for the proper understanding of this history.
Cahit Tanyol (1914-...) and Şerif Mardin (1927-2017), both of whom have experienced official-central ideology, because they are in the first generation of nation-state since childhood, have learned its mentality, values, ideas and characteristics. They saw the practices of Kemalism and existed in their practices.
The two social scientists and sociologists, in their work, addressed the official-center ideology, Kemalism from different perspectives; they approved of some of the ideas and practices, rejected some of them, and criticized some of them. Cahit Tanyol and Serif Mardin lived conditions, transformations and the ideology of the process with the official history of the Republic-centered existence and for that their works are with an awareness of continuity of the history of Ottoman and Turkey. They have made their evaluations, comments and criticisms in a different ways.
Keywords: Nation-State, Kemalism, Ideology, Democracy, “We” Concept, Identity, Cahit Tanyol, Şerif Mardin.

For more, look up "Structured Abstract" title.

ATATÜRK VE TÜRK BİRLİĞİ :

Atatürk gerçek anlamda bir Türk Milliyetçisi idi ve Türk Birliğine yürekten inanmaktaydı bu görüşünü şu ölümsüz sözlerle ifade etmiştir:

Ben her şeyden önce bir Türk milliyetçisiyim. Böyle doğdum. Böyle öleceğim. Türk birliğinin, bir gün hakikat olacağına inancım vardır. Ben görmesem bile, gözlerimi dünyaya onun rüyaları içinde kapayacağım. Türk birliğine inanıyorum, onu görüyorum. Yarının tarihi, yeni fasıllarını Türk birliğiyle açacaktır. Dünya sükununu bu fasıllar içinde bulacaktır. Türk'ün varlığı bu köhne aleme yeni ufuklar açacak, güneş ne demek, ufuk ne demek, o zaman görülecek." Başbuğ ATATÜRK

Türk Birliği’nin bir gün mutlaka hakikat olacağına inanan Başbuğ Atatürk ileri görüşlü bir devlet adamı olarak çok uzun yıllar öncesinden Sovyetler Birliği’nin dağılacağını tahmin etmiş ve Türkiye’yi yönetecek olanların o günlere hazırlıklı olmalarını istemiştir ve kendisinden sonraki devlet adamlarına bir siyasi vasiyet yerine geçecek şu sözleri söylemiştir:

Bu gün Sovyetler Birliği dostumuzdur, komşumuzdur, müttefikimizdir. Bu dostluğa ihtiyacımız vardır. Fakat yakında ne olacağını kimse kestiremez. Tıpkı Osmanlı gibi, tıpkı Avusturya-Macaristan gibi parçalanabilir, ufalanabilir. Bu gün elinde sımsıkı tuttuğu milletler avuçlarından kaçabilirler. Dünya yeni bir dengeye ulaşabilir. İşte o zaman Türkiye ne yapacağını bilmelidir. Bizim bu dostumuzun idaresinde dili bir, inancı bir, özü bir kardeşlerimiz vardır. Onlara sahip çıkmaya hazır olmalıyız. Hazır olmak yalnız o günü susup beklemek değildir. Hazırlanmak lazımdır. Milletler buna nasıl hazırlanır? Manevi köprüleri sağlam tutarak. Dil bir köprüdür; tarih bir köprüdür, inanç bir köprüdür. Köklerimize inmeli ve olayların böldüğü tarihimiz içinde bütünleşmeliyiz. Onların bize yaklaşmasını ekleyemeyiz. Bizim onlara yaklaşmamız gerekir. (29 Ekim 1933)

Hatay’ı Anavatana ilhak eden Atatürk’ün Musul ve Kerkük’ü de Anavatan’a ilhak etmek için çalışmalar yaptığı bir dönemde İngilizlerin teşvik ve destekleri ile “Şeyh Sait İsyanı“ çıkarılmış, böylece Musul ve Kerkük meselesi çözümsüz kalmıştır.

Lozan Antlaşmasından 9 yıl sonra 1933 yılında Atatürk ile General Mac Artur görüşmesi esnasında Atatürk tarafından söylenen söz: ''Allah nasip eder, ömrüm vefa ederse Musul, Kerkük ve adaları geri alacağım. Selanik de dâhil Batı Trakya'yı Türkiye hudutları içine katacağım.'' (Türk Silahlı Kuvvetler Dergisi, syf: 26, sayı: 333, Temmuz 1992)

“Atatürkçü Düşünce Sistemi” bir bütündür. İlke ve devrimleri ayrı ayrı değerlendirmek yerine onları, bir bütünü oluşturan unsurlar olarak anlamak ve değerlendirmek gerekir. “Şu ilkeye uymayalım, bu devrimi benimsemeyelim, ama Atatürkçü olalım” denemez. “Atatürkçü Düşünce Sistemi” herhangi bir yabancı siyasal akım ya da ideoloji ile açıklanamaz, Çünkü Türk milletinin doğasından, tarihinden ve ihtiyaçlarından doğmuştur. Türk milletini çağdaş uygarlık düzeyinin üstüne çıkarma anlayış ve çabalarının bir sonucudur

Bugün Türkiye Cumhuriyeti Atatürk devrimine-karşı devrim sürecinde ve özellikle irticanın doruk noktasında olduğu bir dönemi yaşamaktadır. Atatürk’ün “Türk Gençliği’ne hitabını çok dikkatle ve ibretle tekrar tekrar okumalıyız. Türk ulusu 1919 Türkiye’sinin içinde bulunduğu güçlükleri nasıl ki Atatürk’ün önderliğinde yendiyse; bugün de Atatürk İlkeleri’nin inanç ve azmiyle bu güçlükler mutlaka yenilecektir. Hiç kimsenin, hiçbir kurumun, ülkenin varlığının tehdit altında olduğu bir sırada kayıtsız kalma hakkı yoktur. Vatanımıza ve ulusumuza Atatürkçülük yolunda karşılık beklemeden hizmet etmek namus ve şeref borcumuzdur. Muhtaç Olduğumuz Kudret Asil Kanımızda Mevcuttur.

Birinci Görev Okulu (1.GO) Atatürkçü Düşünce’yi en doğru şekilde öğretmek ve öğrenmek, bu bilgiyi kullanmak, Atatürkçülere ortak bir düşünme zemini oluşturmak amacıyla kurulmuştur. Üyelerine belli bir yol tavsiye eder, bu yolun içeriğini açıklar ve sürekli olarak geliştirir. Biliyoruz ki, insan yalnız kendisi için yaşamaz. Vatanı için de, milleti için de yaşar. Ahlak da, din de bunu gerektirir. Öyleyse her birimizin, vatanımız için, milletimiz için yapacağı hizmetler vardır. Sırf konuşma ve yazıp çizmeyi, eleştirmeyi, kötülemeyi, çekiştirmeyi, kınamayı, yakınmayı bırakıp iş yapmalıyız, ortaya somut eserler koymalıyız; bir araya gelerek her bakımdan güçlendiğimizi hissetmeliyiz, sonra güçlü olduğumuzu iş ve eserlerimizle göstermeliyiz.

Mehmet Kaplan, kaleme aldığı ve yayıma hazırladığı eserleri ile Türk edebiyatı sahasında ki müteakip birçok çalışmaya öncülük eder. İlmî çalışmaları kadar yetiştirdiği öğrenceleri eliyle de Türk kültür sahasında önemli başarılara imza atar. Genç yaşlarda kitapla kurduğu bağ, yıllar içinde eşine az rastlanır bir kültür adamı olarak Türk tarihinin farklı devirlerini kuşatacak bir irfana erişmesini sağlar. Yabancı dil bilgisi olan, çağının önemli kaynak eserlerini asıllarından okuyabilen bu birikimini millî müktesebat ile yoğurmuş olması onu birçok kişiden farklı kılar. Yaşadığı topluma yabancılaşmaz, onun tarihî devirlerden aşıp gelen kültürüyle kucaklamayı başarır. İlim adamlığı kadar hocalık görevini ifa ederken de gösterdiği özveri birçok hatıra ve eserle sabittir.
Bu yazı, yaşadığı muhitin birçok imkânlarından feragat edip idealist bir ilim adamı olarak kendisine reva görülen tezvirat ve iftiraya uzun yıllar sonra cevap vermek üzere kaleme alındı. Erzurum’da bulunduğu yıllarda şehir halkı ve üniversite arasında kurmaya çalıştığı bağ ve eserleri gözler önüne serildi. Şehir halkının kendisine göstermiş olduğu teveccüh farklı kaynaklardan aktarıldı. Tüm bu güzellikler esnasında Ahmet Emin Yalman’ın idaresindeki Vatan gazetesinin fitilini ateşlediği karalama faaliyetleri ve bu faaliyetlere alet olan kişiler ortaya konuldu.
Son bölümde ise Mehmet Kaplan’ın Atatürk Üniversitesi ikinci ders yılı açılış dersinin notları, bahsi geçen konuları ele alan önceki yazılarına göndermelerde bulunularak yayımlanmış oldu. Bu bölümdeki referanslarla, onun yıllarca dikkatini yoğunlaştırdığı kavramlara dikkat çekmek, çalışma ve yazma metodolojisinin izi sürülmek istendi.

Bu yazıda 1980’lerden sonra bu konuda yapılan sempozyum ve çalışmalara değinilmiştir. “Atatürkçülük ile İlgili Konular Programı” değerlendirilmiş,  daha sonra 8. Sınıf Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Programı ve Lise 3 Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük programı değerlendirilmiştir. Daha sonra tarih eğitimi ile ilgili meseleler şu başlıklar altında ele alınmıştır:  Şimdiki zamandan geçmiş zamana doğru bir programın düzenlenmesi, Bilgi–beceri dengesi, gezi yönetmeliğinin tekrar ele alınması, tarih laboratuarlarının  (dersliklerinin) kurulması, Barışçı tarih öğretimi, öğretmenlerin yetiştirilmesi.

Türkiye siyasetinde Atatürk son derece ikna edici bir meşruiyet yaratma kaynağı olduğu için hemen her siyasi hareket kendisine Atatürk üzerinden meşruiyet sağlama arayışındadır. Uzun yıllar Türkiye'de meşruiyet merkezi Atatürk üzerinden şekillendiğinden, Atatürk'ün sözleri, devrimleri, ilkeleri ve pratiklerini çağın gereğine göre yorumlama iddiasıyla sağdan da soldan da çeşitli hareketler ortaya çıkmıştır. Ayrıca, Türkiye'de demokrasiye anti-demokratik yollarla müdahale niteliği taşıyan askeri darbelerin de meşruiyet araçları "Atatürkçülüğü koruma" söylemi olmuştur. Ancak bu meşruiyetle birlikte her darbe yönetimi zihnindeki devlet tasavvurunu kendi Atatürkçülük yorumuyla ortaya koymuştur. Öyle ki, Atatürk'ün kurduğu kurumları kapatan ve sol-Kemalistleri bu yolla kurumlardan bertaraf eden 12 Eylül Cuntası da tüm bunları Atatürkçülük üzerinden meşrulaştırmış ve daha edilgen bir toplum yaratarak, bu toplumu tartışılmaz bir üst ideoloji olarak kurgulamaya çalıştığı ve yoğun şekilde sembollerle desteklenen Atatürkçülük etrafında kenetlemeye çalışmıştır. Dolayısıyla bu makale, hem 12 Eylül yönetiminin hangi açılardan ve hangi sebeplerle Türk-İslam Sentezinin taşıyıcısı olan Aydınlar Ocağı'yla örtüştüğünü hem de bu örtüşmenin 12 Eylül sonrasının Atatürkçülük yorumunda ne gibi bir etki sahibi olduğunu tartışmaktadır.

Toplumlar yaşadıkları dönemin şart ve ihtiyaçları kapsamında birçok tehlikeyle karşılaşırlar.
Bunlardan en önemlisi ise bir toplumun ve devletin yok olma tehlikesidir. Buna karşı reaksiyon
olarak toplumlar imkân ve kabiliyetlerinin el verdiği ölçüde bu problemlere çözüm
aramaktadırlar.
Bu makaledeki tanım kapsamında da Atatürkçülük Türk milletinin ve devletinin yok olma
tehlikesi ve istikbal sorunlarıyla karşılaştığında takınılması gereken tavır ve alınan pozisyonlar
bütünüdür. Hem ilgili dönemin hem bugünün hem de yarın oluşabilecek meselelerin
çözümünde kullanılması gereken aksiyon programıdır. Bu bağlamda Atatürkçülük bir ideoloji
olarak tanımlanmıştır. İdeoloji bir düşünce ve inanç bütünü olarak birbiriyle tutarlılık içerisinde
var olan düşünceler olarak kabul edilmiş ve Atatürkçülükte bu gereksinimleri karşılamasından
mütevellit bir ideoloji kabul edilmiştir. İdeolojilerin uygulamaya geçirilmeden önce fikir ve
bilim adamları tarafında düşünce safhasından geçirildiği ve bazı sonuçlara varıldığı ifade
edilmiştir. Atatürkçülükte ise bu durum batıdaki ideolojilerin akılcı yönünden istifa edilerek
Atatürk’ün bir sentez oluşturması durumuyla kendisini göstermiştir. Bu netice ile her
inkılapta olduğu üzere Türk inkılabında da aynı durum kendisini göstermiş ve hareketin
dayandığı ilkeler o hareketin düşünsel zeminini oluşturmuştur. Bunun tezahürü de
Atatürkçülüktür. Atatürkçülüğün kuvvet kaynağı olarak ilim ve reel dünyaya dayalı olması ve
toplumun gerçek manada ihtiyaçlarını esas alması durumu üzerinden ifade edilmiştir. Nitekim
aynı şekilde bir ideolojinin ve hareketin başarılı olmasının yegâne sebebi de o düşüncenin kendi
içerisinde tutarlı olması ve ilmilik derecesiyle de ilintilidir. Bu sebeptendir ki Atatürkçülüğün
başarılı ve uzun ömürlü olmasının müsebbibi görüşün yapısı itibari ile ihtiyaç duyduğu
gereksinimleri karşılaması olarak belirtilmiştir.

Adnan Oktar (Harun Yahya)

Atatürk'ün kurduğu Cumhuriyet'in yılmaz bekçileri olarak, O'nun mirasını gereği gibi taşıyabilmek için, "Gerçek Atatürkçülük"ün nasıl olması gerektiğini doğru kavramak gerekir. Bu önemli gerçeğin kavranması bilinçli her Türk ferdi için büyük bir vazife ve sorumluluktur.


Bir kısım ideolojik çevreler ve karanlık çıkar odakları Atatürk'ü ve Atatürkçülüğü gerçek kimliğinden uzaklaştırmak arzusundadırlar. Bu suretle, Ulu Önder'in Türk halkı üzerindeki derin sevgi ve saygısını, yol gösterici ve örnek teşkil edici özelliğini istismar ederek, kendi çıkar ve beklentileri doğrultusunda kasıtlı olarak çarpıtılmış bir Atatürk imajı çizmeye çalışmaktadırlar. Bu büyük zatın manevi şahsiyetini kendi karanlık emelleri yönünde kullanmak istemektedirler.

Söz konusu  çevrelerin bu konudaki ısrarlı çabaları o kadar ileri boyutlara varmıştır ki Atatürk güya dine karşı, komünist ve materyalist biri olarak gösterilmeye çalışılmıştır. Dahası, Atatürk'ün materyalist olduğu savunulurken, dindar olmakla Atatürkçü olmak adeta bütünüyle birbirine zıt kavramlar olarak öne sürülmüştür.


Sinsi odakların bu gibi oyunlarına gelmemek için, tutulması gereken en doğru ve gerçeklere ulaşmadaki en kestirme yol, Atatürk'ü ve onun gösterdiği yolu güvenilir kaynaklardan tanımaktır. Atatürk'ün Yüce Türk Milleti'ne yol gösteren ilke ve düşünceleri, gerek kendi sözlerinden gerekse kendisini yakından tanıyan ve sağlığına yetişmiş olan kimseler tarafından bizlere ulaşmıştır.

Herşeyden önce şu gerçek çok iyi bilinmelidir ki, koyu bir Türk milliyetçisi ve samimi bir Müslüman olan Atatürk, milli mücadelenin her safhasında komünizm ve materyalizm gibi safsataların karşısında yer almıştır.

Güvenilir kaynaklardan da açıkça anlaşıldığı üzere Atatürk, çağdaş ve medeni bir kişiliğe sahip, aynı zamanda da milli kültürüne sıkı sıkıya bağlı, sade ve samimi bir dindar, özünden hiçbir zaman taviz vermeyen, gerçek bir Osmanlı beyefendisiydi.

İşte bu kitabın amacı da, Atatürk'ü bu yönleriyle tanıtmaktır. Türk insanını Atatürk'ün gerçek kişiliği ve görüşleri hakkında bilinçlendirmek ve "Gerçek Atatürkçülük"ü hatırlatmaktır. Aynı zamanda Atatürk'ün ve onun ilkelerinin en yakın takipçisi ve koruyucusu olan Türk ordusunun üstün şeciye ve karakterini, "Gerçek Atatürçülük"ün günümüzdeki en güzel ve canlı örneği olarak gözler önüne sermektir.

TÜRKÇÜ DÜŞÜNCE SİSTEMİNDE HALKÇILIK VE MİLLİLEŞTİRME
(ÜLKE KAYNAKLARININ TÜRKLERE AİT OLMASI, TÜRK HALKININ BAYLIĞI/ZENGİNLİK VE REFAHI) 

Bizim gözümüzde çiftçi, çoban, amele, tüccar, sanatkar, asker, doktor ve sonuç olarak herhangi bir sosyal kurumda çalışan bir yurttaşın hak, yarar ve özgürlüğü eşittir.

Başbuğ Atatürk

TÜRKÇÜ DÜŞÜNCE SİSTEMİNDE; ÇEVRE, DOĞA VE YEŞİLİN ÖNEMİ:

Türkler doğayla daima iç içe yaşamış, doğayı, çevreyi, eko sistemi ve canlı çeşitliliğini, korunması gereken bir değer olarak görmüştür.

Eski Türk İnanç sisteminde ağaç hayatı sembolize etmekteydi ve dallarının Tanrı katına eriştiğine inanılırdı. Bu sebeple Türkler sıklıkla sanat eserlerinde hayat ağacını motif olarak kullanmış, Türk Mitolojisinde Türkler ağaca hayat ve kutsiyet atfetmiştir. Bu sebeple olmalıdır ki; Fatih Sultan Mehmed'e atfedilen: "Ormanlarımdan bir yaş dal kesenin, Başını keserim…" buyruğunun "Yaş kesen baş keser" Türk Atasözünden esinlenerek doğanın, yeşil ve çevrenin korunması amacıyla uygulandığı ağaç kesmenin insan hayatına kastetmekle eş değer görüldüğü tarafımızdan değerlendirilmektedir.

Türkler tarih sahnesine çıktığı çağlardan itibaren doğa ile iç içe yaşamış daima doğaya ve çevreye saygı göstermiş, doğa ve çevrenin kirletilmesini Tanrıya ve Töreye  karşı çirkin bir davranış olarak görmüştür. Nitekim Cengizhan Töresinin 4. Maddesi akarsuyun kirletilmesini yasakladığı gibi kirletenlerin cezasını ölüm cezası olarak belirlemiştir. Uygur Türklerinin Göç Destanında Kutsal Dağın Çinlilere verilerek onların Kutsal Dağı tahrip ederek eko sisteme nasıl zarar verdikleri Tanrının gazabına uğrayarak bölgenin nasıl bir doğa felaketine uğrayıp Göçe neden olduğu anlatılmaktadır.

Konu ile ilgili Bir Kam/Şaman öğreti şöyle der.

Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz..
Nehirler kendi suyunu içemez..
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez..
Güneş kendisi için ısıtmaz..
Ay kendisi için parlamaz..
Çiçekler kendileri için kokmaz.
Toprak kendisi için doğurmaz..
Rüzgar kendisi için esmez..
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz..”
Doğanın anayasasında ilk madde şudur..
Herşey birbiri için yaşar..
Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur.

Gök Tanrıcılık'ta ve İslam inancında en önemli ibadetlerden birisi ağaç dikmektir.Eskiden anadoluda her mezarın başına bir ağaç dikilir. Ağaca konan kuşların sevabının ölen şahsın sevap hanesine yazıldığına inanılırdı.  Bolu Komando Tugayının girişinde binlerce ağaç vardı  ve her ağaç bir şehit adına dikilmişti.Halen bu gelenek hatıra ormanı kültürü ile ülkemizde yaşatılmaktadır.


Ağaç dikmek ile ilgili Türk Atasözlerimizde de ağacın önemi ziyadesiyle vurgulanmaktadır:


Yaş kesen, baş keser
Bir ağaç kesersen on ağaç dik
Yeşili sev doğayı koru
Ağaç yaprağıyla gürler (güzeldir)
Ağaç yeşert meyve getirsin, çocuk büyüt ekmek getirsin
Ulu ağacın gürültüsü dal ile, mutlu evin yakışığı döl ile
TÜRK ATASÖZÜ
Birini kesersen onunu ek
Birini kessan onni ek
ÖZBEKİSTAN TÜRK ATASÖZÜ

Fatih Sultan Mehmedin şu Fermanın da Çevre duyarlılığnı görmekteyiz:

Ben ki İstanbul Fatihi abd-ı aciz Fatih Sultan Mehmet, bizatihi alın terimle kazanmış olduğum akçelerimle satun aldığım İstanbulun Taşlık mevkiinde kâin ve malûlul-hudut olan 136 bap dükkânımı aşağıdaki şartlar muvacehesinde vakfı sahih eylerim. Şöyle ki:
Bu gayr-i menkulâtımdan elde olunacak nemalarla İstanbulun her sokağına ikişer kişi tayin eyledim.

Bunlar ki, ellerindeki bir kap içerisinde kireç tozu ve kömür külü olduğu halde günün belirli saatlerinde bu sokakları gezeler. Bu sokaklara tükürenlerin, tükrükleri üzerine bu tozu dökeler ki, yevmiye 20şer akçe alsunlar; ayrıca 10 cerrah, 10 tabip ve 3 de yara sarıcı tayin ve nasp eyledim.

Bunlar ki, ayın belli günlerinde İstanbula çıkalar bilâistisna her kapuyu vuralar ve o evde hasta olup olmadığını soralar; var ise şifası, ya da mümkün ise şıfayâb olalar. Değilse kendilerinden hiç bir karşılık beklemeksizin Darülacezeye kaldırılarak orada salâh buldurulalar.

Maazalllah herhangi bir gıda maddesi buhranı da vâkı olabilir.  Böyle bir hal karşısında bırakmış olduğum 100 silâh, ehli erbaba verile. Bunlar ki hayvanat-ı vahşiyenin yumurtada veya yavruda olmadığı sıralarda balkanlara çıkıp avlanalar ki, zinhar hastalarımızı gıdasız bırakmayalar.

Ayrıca külliyemde bina ve inşa eylediğim imarethanede şehit ve şühedânın harimleri ve Medine-i İstanbul fukarası yemek yiyeler. Ancak yemek yemeye veya almaya bizâtihi kendûleri gelmeyûp yemekleri güneşin loş bir karanlığında ve kimse görmeden kapalı kaplar içerisinde evlerine götürüle.

Fatihin vasiyetnamesi dikkatle incelendiğinde,  Buna göre:


İstanbulun her sokağına ikişer kişinin tayin edilmesi,


Bu görevlilerin sokakların sağlık açısından temizliğini temin etmeleri ve bunun karşılığında ücretlerini almaları,


Ayrıca 10 cerrah, 10 tabip ve 3 de yara sarıcının tayin edilerek, ayın belli günlerinde İstanbulu baştan aşağıya tarayarak (bilâistisna her kapuyu vuralar) o evde hasta olup olmadığını sorup, varsa tedavileri ve şifaya kavuşturulmaları için gerekenin yapılması istenmektedir.


Konuyla ilgili diğer bir belge ise Kanunî Sultan Süleymanın (1520-1566) devrine ait bir Nişan-ı Hümayundur. Edirnenin mahalleleri, sokakları ve çarşılarının temiz tutulmasıyla ilgili bu Nişan-ı Hümayuna bakıldığında:

Bütün ev, dükkân ve bunların çevrelerinin kirletilmemesi; kirletildiği takdirde derhal temizlenmesi/temizlettirilmesi,

Görevlilerin çarşı ve mahalleleri kirletenleri tespit etmesi ve atıklarını bizzat kendilerine temizlettirmesi. Bunun için de öncelikle kirliliğin meydana geldiği yere yakın olan işyeri ve evlerden işe başlanarak soruşturmanın sağlıklı bir şekilde yapılması,

Kervansaraylardaki atıkların uzak ve boş mekanlara [hâlî] naklettirilmesi,

Hamamlara ait yolların temiz tutulması,

Mezarlıkların korunması, etraflarının çevrilerek; at, köpek, kedi vb. hayvanların mezarlık içerisine girmesinin önlenmesi,

Arabacıların öküzlerini halkı rahatsız edecek şekilde ev ve avlulara yakın yerlere bağlamamaları; öküzlerin gübresini alıp şehir dışındaki uygun yerlere nakletmelerinin sağlanması,

Evlerde yıkanan sabunlu çamaşır sularının rast gele yollara dökülmemesi, dökenlerin engellenmesi,

At, koyun vb. hayvan leşlerinin rast gele ve gelişigüzel atılmasının önlenmesi. Bu yasağa uymamada ısrar edenlerin teşhir edilerek cezalandırılmaları,
Sayılan bu yasakların uygulanmasında kimsenin engel olmaması; kadıve subaşının konuyu ısrarla takip etmeleri.

Bu ve benzeri belgelerde zamanın idarecilerinin halkın ruh ve beden sağlığının korunması ve toplumun ortak olarak kullandığı mekânların temiz tutulması, şehrin estetik görünümünü bozacak herhangi bir çarpıklık ve çirkinliğe yer verilmemesi için tedbirler aldıkları ve bunların uygulanması konusunda titizlik gösterdikleri görülmektedir. (Osmanlı Toplumunda ÇevrAnlayışı Türkler, H.C. Güzel-K. Çiçek, Ankara: Yeni Turkiye Yayınları, c.. 10, 598-610)

Türkçüler bu tarihi ve kültürel çevre ve doğa bilincinden hareketle. Çevrecidir, doğacıdır, yeşilcidir.Doğayı, çevreyi, doğal hayatı, eko sistemi ve canlılığı korunması gereken Tanrı'nın emaneti olarak görür.

Günümüzün sığ milliyetçilik anlayışı gibi sadece "Irmağının akışına ölürüm" türküsü söyleyerek milliyetçi bir çevreci olunacağına inanmaz. Irmaklar yatağından kurutuluyor ve kirletiliyorsa, doğa, çevre ve yeşil alanlar yok ediliyorsa Türk yurdunun yeraltı ve yerüstü doğal kaynaklarını korumak için mücadele edilemiyorsa hangi milliyetçilik ve Türkçülükten söz edeceğiz. Bizim Türkçülük anlayışımız çevrecidir, doğal hayatı, tüm canlıları, eko sistemi ve  yeşili korur ve savunur.Mimari, estetik ve sanat anlayışımız bunun üzerine kuruludur.

It is my distinct honor to present you Mr. M. Orhan Tarhan and publish here his – otherwise unpublished – article ‘The Holy Cow Democracy”. Few have Mr. Tarhan’s knowledge, life experience, perspicacity, and clarity; I believe all will see the current developments in Turkey better through the lines of this excellent paper.

Mr. M. Orhan Tarhan was born in Istanbul, Turkey, where he made his high school education in Turkey’s elite boarding school “Galatasaray”. He won a competitive examination that sent him to his chemical engineering education in Germany between 1937 and 1943. All his professional life he worked for steel industries, as operating engineer in a coke plant in Turkey and after 1953 as research engineer in charge of coke plants in the United States. He published several technical articles, 16 U.S. and foreign patents, and a book titled “Catalytic Reactor Design”. At Bethlehem Steel Corporation, where he worked for a quarter of a century, research engineers were trained continuously in technical report writing. After retiring in 1982, he did several years of consulting and he taught one semester of Catalytic Reactor Design at Lehigh University, Bethlehem, PA.

He learned French at 9, German at 16, and English at 24.

During his retirement he wrote articles in Turkish-American magazines on Turkey, on Turkish-Americans , and on the United States. At 2002, “The Turkish Times” stopped publication. At the urging of several of his readers, he started a newsletter that he is distributing by e-mail. He likes to hear comments on his articles.

Mr. Tarhan’s father was a class-mate of Mustafa Kemal Ataturk at the previous turn of the century at the General Staff School. They worried about the crumbling of the Ottoman Empire and tried to find out why Europe was flourishing.

They studied European history of the last three centuries and the French writers of the Enlightenment. They concluded, that to become survivable in the modern world, Turkey has to do everything Europe did during the last three centuries. They found also that Islam was part of the problem. After the Republic of Turkey was founded, Ataturk abolished the Caliphate, outlawed the Sharia part of the Koran, emancipated the women and changed the identity of Turkey to a Western nation. Mr. Tarhan lived during the wonderful years of Ataturk’s presidency and saw with his eyes how a backward, ignorant, Islamic nation was converted to a progressive, educated, laic, democratic nation.

Mr. Tarhan is the author of a newsletter titled “The Orhan Tarhan Letter” that is issued twice a month and is distributed by e-mail, The article called “The Holy Cow Democracy” is taken from the letter No.106.

Turkish Republic was established in 1923 with the presidency of Mustafa Kemal and prime minister Ismet Inönü. Mono-party system had continued for 27 years from 1923 till 1950. Having the multi-party regime was carrying two key points which were internal and external factors. Internal reasons to pass the multi-party systems were nearly all about reforms, economical problems and tax laws. External reasons were mainly about the reasons of WWII, threat of USSR and the control of USA on Turkey. During the mono-party system there were many reforms and regulations that will be given in this article but we cannot say that just those factors transformed the system from mono-party to multi-party. Most affective factors were the main political party that had the power were 27 years and the WWII. We can say that it affected also Turkey's inner policy with its continuity and result. This paper will give an information about the era of mono-party system, reforms and what Turkish Republic lived in the transformation about internal and external factors. The aim of this paper is to show that what Turkey lived during the mono-party system era and what were the reasons of the transformation to multi-party system.

As Turkey represents the main problem, circles related to an apostate Freemasonic lodge joined forces in an unprecedented support to Islamist extremist premier Erdogan, as they attempt to instrumentalize him against the military, judicial, academic, economic, intellectual and political establishment of Secular Turkey, and help him pull Turkey to the Islamist camp, who would thus – without knowing it – help them trigger the planned disastrous developments.

When Mr. Gul becomes ‘urbane’!
First published in the American Chronicle, AfroArticles, and Buzzle on 28th May 2007
Republished on 31st May 2007 in the blog:
http://armenians-1915.blogspot.com/2007/05/1721-media-scanner-31-may-2007.html

In this early 80-pages essay I provided a comprehensive picture of the ideological roots and of the meaning of Kemalism, devoting nearly half of the work to the economic policies of the Kemalist regime. Finally I proposed for Kemalism the definition of "authoritarian-pedagocic regime".

TÜRKÇÜ DÜŞÜNCE SİSTEMİNDE; DİN, İNANÇ, İBADET ÖZGÜRLÜĞÜNE BAKIŞ VE LAİKLİK İLKESİNİN ÖNEMİ:

Türkler tarihin ilk çağlarından itibaren Tek Tanrı inancına sahip, ahlakı yüce bir millettir. Diğer milletlerin aksine Türkler hiç bir zaman putlara tapmamış ve kula kul olmamış, örnek bir ahlaki seciye ile Türk Töresine bağlı yaşamıştır.Türklerin büyük çoğunluğu İslam inancında olmakla birlikte, Gök-Tanrıcılık, Hristiyanlık, Musevilik, Budizm gibi diğer din ve inançlara sahip kardeşlerimizde bulunmaktadır. Bizim için önemli olan Türk milletinin birliği ve dirliğidir. Bu nedenle; Turan Türk Birliği yönetim sistemi din,inanç ve ibadet özgürlüğüne saygı duyan aklı ve bilimi, Töre, kültür,ahlak ve erdemi kendine rehber edinen Laik bir yönetim sistemi olacaktır.

Bu nedenle; Türkçüler dini, inancı, mezhebi, meşrebi ne olursa olsun Türk Milletinin tüm fertlerini inanç ayrımı göstermeksizin kucaklar ve kardeş görür. Türkçüler tüm dinlere saygılıdır. İnanç ve İbadet hürriyetini sonuna kadar savunur. Her türlü kolaylığı sağlar. Biz Türkçülerin karşı olduğu husus dini ve kutsal değerlerin; şahsi ve siyasi çıkarlara alet edilmesi, din ististmarı, toplum üzerinde dinin bahane edilerek sosyal hayata müdehale ile baskı aracı olarak kullanma gayretleri ve dinin devlet işlerine karıştırılmasıdır. Dinin siyasete alet edilmesi toplumu böldüğü gibi en büyük zararıda dini değerlere verir. Din,İnanç ve ibadet özgürlüğünü sonuna kadar savunuyoruz bu aynı zamanda Cengiz Han Töresinin en önemli yasalarındandır.

Cengiz Han Töresinin 11. Buyruğu şöyle emreder:
11) Cengiz Han, hiç birini diğerine tercih etmeksizin bütün dinlere hürmet edilmesini emretmiştir. Böyle hareket etmeyi Tanrı (Allah) makbul hareket telâkki etmiştir.

Töre budur yol budur.
Din ve mezheplerin ideoloji haline getirilmesi ve siyasete alet edilmesi hangi ülke olursa olsun o ülkeye zarar verir. Din politik araç olmaktan çıkarılmalı. Bu da din,fikir,inanç ve ibadet özgürlüğüne saygı duyan, halk arasında din ve inanç ayrımı gözetmeyen, hukunun egemen olduğu,şeffaf, denetlenebilir, laik, demokratik bir sistemle mümkündür...Bu açıdan Laiklik dinsizlik olmadığı gibi, din ve vicdan özgürlüğüne de engel değildir. Bilakis laiklik gerçek manada din ve ibadet özgürlüğü sağlar. Laiklik ilkesinin ve demokrasinin Türkiye açısından ne derece önemli olduğunu anlamak için ortadoğu coğrafyasına bakmak yeterlidir. Ortadoğuda mezhepsel ayrılıklar bile insanların öldürülme sebebi için yeterlidir. Dini mezhepleştirir ve ideoloji haline getirdiğimizde biri diğerini yok eden yapılar oluşur, milli birlik yok olur, toplum bölünür. Bu gün Türkiye ortadoğu olmuyor, insanlar mezhep ayrılıkları nedeniyle bir birini boğazlamıyor, bir birini öldürmüyor, bir birinin yaşam hakkına saygı duyuyorsa bu laiklik ilkesi sayesindedir.

Konu ile ilgili Atatürk'ün şu sözleri ne demek istediğimizi ve Türkçülerin bakışını daha iyi anlatmaktadır:

Din bir vicdan meselesidir. Herkes vicdanının emrine uymakta serbesttir. Biz dine saygı gösteririz. Düşünüşe ve düşünceye karşı değiliz. Biz sade din işlerini, millet ve devlet işleriyle karıştırmamaya çalışıyor, kasıt ve fiile dayanan tutucu hareketlerden sakınıyoruz. Gericilere asla fırsat vermeyeceğiz.
*
Laiklik, yalnız din ve dünya işlerinin ayrılması demek değildir. Tüm yurttaşların vicdan, ibadet ve din özgürlüğü de demektir.
*
Din ve mezhep herkesin vicdanına kalmış bir iştir. Hiç kimse hiçbir kimseyi, ne bir din, ne de bir mezhebi kabul etmeye zorlayabilir. Din ve mezhep hiçbir zaman politika aleti olarak kullanılamaz.

*
Laiklik asla dinsizlik olmadığı gibi, sahte dindarlık ve büyücülükle mücadele kapısını açtığı için, gerçek dindarlığın gelişmesi imkanını temin etmiştir. Laikliği dinsizlikle karıştırmak isteyenler, İlerleme ve canlılığın düşmanları ile gözlerinden perde kalkmamış doğu kavimlerinin fanatiklerinden başka kimse olamaz.
*
Softa sınıfının din simsarlığına izin verilmemelidir. Dinden maddi menfaat temin edenler. İğrenç kimselerdir. İşte bu duruma karşıyız ve buna müsaade etmiyoruz.

Bunun gibi bağlı bulunmakla inanmış ve mutlu olduğumuz İslam dinini, yüzyıllardan beri alışılmış olduğu üzere, bir politika aracı durumundan kurtarmak ve yükseltmek gerektiği gerçeğini görüyoruz. Kutsal ve tanrısal olan inanç ve vicdanlarımızı karışık ve türlü renkte bulunan ve her türlü çıkarlar ve tutkuların alanı olan siyasetten ve siyasetin bütün ögelerinden bir an önce kesinlikle kurtarmak, milletin dünya ve ahiret mutluluğunun emrettiği bir zorunluluktur. Ancak böylece İslam dininin yüceliği gerçekleşir.

*
Vatandaşları içinde çeşitli dinlere mensup unsurlar bulunan ve her din mensubu hakkında adil ve tarafsız tutum ve davranışta bulunmaya ve mahkemelerinde vatandaşları ve yabancılar hakkında eşit adalet uygulamakla vazifeli olan bir hükumet, fikir ve vicdan hürriyetlerine uymaya mecburdur.
*
Bizim dinimiz hiçbir vakit kadınların erkeklerden geri kalmasını talep etmemiştir. Allah'ın emrettiği şeyi, kadın ve erkek beraber olarak ilim ve kültür edinmeleridir. Kadın ve erkek, bu ilim ve kültürü aramak ve nerede olursa oraya gitmek ve onunla dolu olma zorundadır. İslam ve Türk tarihi tetkik edilirse görülür ki bugün kendimizi bir türlü kayıtları bağlı zannettiğimiz şeyler yoktur. Türk sosyal hayatında kadınlar ilim, kültür ve diğer hususlarda erkeklerden katiyen geri kalmamışlardır. Belki daha ileriye gitmişlerdir.
*
Türkiye Cumhuriyetinde, her yetişkin dinini seçmekte hür olduğu gibi, belirli bir dinin merasimi de serbesttir. Yani, ibadet hürriyeti vardır. Tabiatı ile ibadetler, güvenlik ve genel adaba aykırı olamaz; siyasi gösteri şeklinde de yapılamaz. Geçmişte çok görülmüş olan bu gibi durumlara artık Türkiye Cumhuriyeti asla katlanamaz.
*
Laik hükumet kavramından dinsizlik manası çıkarmaya çalışan fesatçılara fırsat vermeyiniz.

Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz. En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır...Dünyada herşey için; medeniyet için, hayat için, muvaffakiyet için en hakiki mürşit ilimdir, fendir. ilim ve fennin haricinde mürşit aramak gaflettir, cehalettir, dalalettir.

*Fatih Mehmet Yiğit

Literatürde üzerinde uzlaşma sağlanamamış bir kavram olan popülizmin bu niteliği, halka çağrı yapan bütün siyasi düşüncelerin popülizm olarak çerçevelenmesi gibi bir sonuca yol açar. Bu da “halkın yegane temsilcisi” ve “halkın kendisi” olma iddiasıyla yola çıkarak, kapsayıcılığı kadar dışlayıcılığı da olan popülizmle, halk lehine bir dönüşüm arzulayan ve halkın çıkarlarını siyasetlerinin merkezine koyan halkçıların arasındaki farkları ortadan kaldırır. Bir de buna Türkçenin konforunda iki kelimenin ayrı ayrı isimlendirilebilmesine karşın, İngilizcede iki kelimenin de aynı şekilde isimlendirilmesinin yarattığı çeviri problemleri eklenince iki kavram arasındaki ayrım ortadan tamamen kalkar. Türkiye’de bu kargaşadan payını alanlar, II. Meşrutiyet’in ardından ortaya çıkan ve Cumhuriyet’le birlikte bu düşüncelerini taçlandıran taçlanan halkçılar oldular. Popülistlerle aralarında kurumsal, kavramsal, araçsal ve amaca dönük olarak birçok fark bulunmasına rağmen Osmanlı-Türk halkçıları, bu ayrımlar gözden kaçırılarak popülist olarak isimlendirildi. Dolayısıyla bu çalışma, literatürdeki bu kargaşayı gözler önüne sererken, aynı zamanda popülizm ve halkçılık arasına Atatürk’ün düşünce dünyası ve halkçılık pratiklerini ortaya koyarak literatüre katkı sunmaya amaçlar.

TÜRKÇÜ DÜŞÜNCE SİSTEMİNDE ÖZGÜRLÜK VE ŞAHSİYET:

Gerçek Milliyetçilik; Saltanatı ve kula kul olmayı değil. Millet egemenliğini ve tam bağımsızlığı savunur, egemenliğin tek bir adamdan ve bir avuç mutlu azınlığın elinden alınarak millete ait olmasını ülkü olarak benimser. Bu nedenle; milliyetçilik millet egemenliği ve meclis yönetim sistemi esasına dayanır. Millet egemenliğinin ülke yönetiminde söz sahibi olması ise; Demokratik, çağdaş,  evrensel  hukuk sistemi ve özgürlükçü, çoğulcu demokrasi ile mümkündür.

Emperyalist ülkeler sömürmekte oldukları ülkelerin Demokratik bir rejim ile yönetilmesini istemezler. Bunun yerine halkın iradesinin elinden alınarak ve halk cahil bıraktırılarak sürü misali halkın dikta ve despot bir yönetim şekli ile yönetilmesini isterler. Çünkü halk özgür, bilinçli ve şuurlu bireyler olduğunda halka ait ülke kaynakları emperyalistlerce sömürülmeyecek ve ülke emperyalistler adına ülkeyi yöneten bir avuç mutlu azınlık tarafından yağmalanmayacaktır.  Bunun yerine halk kendi kaynaklarını etkin ve verimli kullanacak, ülke gelirinin kullanılmasını ve harcanmasını meclis denetim sistemi içerisinde denetleyebilecek ülke şeffaf ve adil bir şekilde toplum menfaati gözetilerek yönetilecektir.

Dikkat edildiğinde gelişmiş ve milli geliri yüksek ülkeler Demokratik normlarla yönetilirken Afrika ve Ortadoğuda olduğu gibi az gelişmiş ve sömürülmekte olan ülkeler tek adam rejimi, baskıcı  ve totaliter yönetimlerle yönetilmektedir.

Türkçülüğü diğer ideolojilerden ayıran en temel ilkelerden birisi şuurlu demokrasi ilkesi ve bilinçli birey özgürlüğüne önem vermesidir. Buna mukabil diğer ideoloji ve görüşler (Komünizm,Faşizm,Dinci örgütlenmeler  gibi) kolektif bilinç adı altında  kendi aklı ile karar vermeyen, kendi iradesini başkalarının ellerine kayıtsız şartsız teslim eden, hür ve özgür olmayan, robot askerler ister. Gerek Faşizm gerekse Komünizm özgür birey bilinci reddeder robotlaşmış kollektif bilinç adı altında beyni yıkanmış tek tipleştirilmiş bir toplum arzular. Bu nedenle; birey bilinci gelişmeyen toplumların kolektif bilinç altında koyundan farkı yoktur. Mesela komünist sistemlerde komünistlere göre; işçi sınıfı, çocuk gibidir kendi hakkını savunamaz, onun hakkını işçi  sınıfı adına işçi partisi ve politbüro savunur. İşte diktatöryal kısır döngü burada başlar cahil sürü kitleler ve onları yöneten bir avuç zümre daima ipi elinde tutar...
Şu tarihi olay ne demek istediğimizi daha iyi anlatacaktır:

Kuvayı Milliye kurucularından Isparta Mebusu Hafız İbrahim Demiralay anılarında anlatıyor: Yıl 1932…

Başbuğ Atatürk Cumhurbaşkanı İsmet Paşa Başbakan...İnönü Rusyaya davet ediliyor. İsmet Paşaya Kolhozlar dolaştırılıyor. Yeni Rejim Komünizmin sempatik yönleri gösteriliyor. Paşa ister istemez etkileniyor. Türkiyeye döner dönmez İsmet Paşa Büyük önder Atatürke Rusya izlenimleri ile ilgili: Paşam Dünyayı saadete kavuşturacak yepyeni bir rejim geliyor. Ruslar geleceğe yön verecek müthiş bir sistem kurmuş gibisinden laflar ediyor.

İsmet paşanın bu sözlerine tebessümle gülen Atatürk İsmet beye şu tarihi cevabı veriyor: -Birey mutluluğuna dayanmayan hiç bir rejim uzun süre ayakta kalamaz. Fazla değil Sovyetlerin 60 yıl sonra dağılacağını görecek insanlar...

Büyük Atatürkün ileri görüşlü sözü aynen çıkıyor 60 yıl sonra 1991 tarihinde SSCB dağılıyor.

Bunu demokratik olgunluğa erişmemiş,  aydınlanmasını sağlamamış, tek tipleştirilmiş veya cahil bıraktırılmış şahsiyetsiz, bilinci olmayan toplumları bir sürü gibi yöneten (Komünist,Faşist,Dinci, tek adamcı) tüm sistemlerde görmek mümkündür.

Bu tehlikeyi Atatürk şu sözlerle tanımlamıştır: Milleti kendi benliğine sahip yapmayan, milleti asırlarca kendi hakkında gafil bulunduran hep bu cehalettir. Hükümdarların, şunun, bunun, milleti esir gibi, köle gibi kullanmaları, bütün vatanı kendi özel mülkleri gibi düşünmeleri, hep milletin bu bilgisizliğinden istifade edilmek sayesinde idi. Gerçek kurtuluşu istiyorsak, herşeyden evvel, bütün kuvvetimiz, bütün süratimizle bu cehaleti ortadan kaldırmaya mecburuz...Yenilmesi gereken en büyük düşman, cehalettir...Halkını cehalet ile sefalete teslim eden yöneticiler yok olmaya; cehalet ve sefalete sürükleyen yöneticileri seçen halk ise köle olmaya mahkumdur.”
Johann Wolfgang von Goethe."Dünyanın en tehlikeli hali, cehaletin örgütlü eyleme geçme halidir."  derken, Eflatun/Platon ise bunu şu sözlerle tanımlamıştır: ''Demokrasinin esas prensibi, halkın egemenliğidir. Ama milletin kendini yönetecekleri iyi seçebilmesi için, yetişkin ve iyi eğitim görmüş olması şarttır. Eğer bu sağlanamazsa demokrasi, otokrasiye geçebilir. Halk övülmeyi sever. Onun için, güzel sözlü demagoglar, kötü de olsalar, başa geçebilirler. Oy toplamasını bilen herkesin, devleti idare edebileceği zannedilir. Demokrasi, bir eğitim işidir. Eğitimsiz kitlelerle demokrasiye geçilirse oligarşi olur. Devam edilirse demagoglar türer. Demagoglardan da diktatörler çıkar.''

Bu nedenle gerçek özgürlüğe izin vermeyen bu tür ideolojiler ve sistemler zamanla toplum üzerinde baskı oluşturduğu gibi hür ve özgür düşünceyi ve bilimselliği engeller. Kendi yıkılmaz tabularını ve dogmalarını yaratır. Kontrol mekanizmasını elinde tutan efendilerini kutsar. Oysa Türkçü düşünce her ferdin özgür, şuurlu bir birey ve şahsiyetli olmasını ister. Kolektif bilinç yerine özgür bilinçli bireylerin ortak ülkü etrafında bir araya gelerek birlik, kardeşlik ve dayanışma içerisinde millet bilinci ile sınıf farkı gözetmeksizin hareket etmesini ister. Nitekim Başbuğ Atatürk bunu: "Bizim gözümüzde çiftçi, çoban, amele, tüccar, sanatkar, asker, doktor ve sonuç olarak herhangi bir sosyal kurumda çalışan bir yurttaşın hak, yarar ve özgürlüğü eşittir."sözleriyle ifade etmiştir.Diğer yandan kapitalizm ise sahte bir birey özgürlüğü vadeder. Kapitalist sistemlerde bireyin değeri kapitali nisbetindedir. Toplum ise tüketicidir, geliri nispetinde tüketebildiği kadar özgürdür. Siyaseti kapital finanse ettiğinden sermaye sınıfı ne derse o olur.Oysa Türkçü düşünce bireye kapital ve sınıf gözü ile bakmaz eşit yurttaş ve milli bilinçle bakar Türkçü nizamda siyaseti kapital değil milli varlık belirler. Bunun için Devlet sorumluluk yüklenir.Cumhuriyetin Kuruluş felsefesi (Türk) Millet egemenliği ve Pragmatizm'dir. Toplumsal uygulanabilirlik, faydacılık, iyilik, doğruluk ,çalışma üzerine kurulmuştur.Amaç İmtiyazsız, sınıfsız, tarihi insanlık tarihi ile eş Türk kültürü ile yoğrulmuş geçmişten aldığı güçle Türk ahlak ve Töresi ile geleceğini bilim ve aklın potasında eritecek bir millet yaratmaktı.

Atatürk her Türk'ün, özgür bilinçli birey olması gerektiğini şu sözlerle ifade etmiştir:

"Her Türk; hür doğar, hür yaşar...

Fertler mütefekkir (fikir ve bilgi sahibi) olmadıkça , toplum istenilen istikamete herkes tarafından iyi veya kötü yönlere yöneltilebilirler. Kendini koruyabilmek için her ferdin kendi geleceği ile bizzat alakadar (İlgili) olması gerekir.

Bir milletin kültürü yükseldikçe, kişisel özgürlüğün uygulama alanları genişler ve çoğalır. Örneğin; İlkel bir insanla uygar bir insanın özgürlük ihtiyaçları aynı değildir.İnsan toplumları uygarlaştıkça türlü şekilde, birbirinden ayrı ve kişisel özgürlükler meydana çıkar. Bu özgürlükler mahiyet ve doğal yapılarına göre; iki gruba ayrılır:

Birinci Grup ferdin maddi çıkarlarını karşılayan özgürlükler;
a) Kişisel özgürlük b)Meskenin taarruzdan masuniyeti c)Kişisel mülkiyet ç)Ticaret,çalışma ve zanaat özgürlükleri.

İkinci Grup ferdin düşünce hayatındaki özgürlük hakları;
a)Vicdan Özgürlüğü b)Toplanma Özgürlüğü c)Basın Özgürlüğü ç)Dernek Kurma Özgürlüğü d)Eğitim ve Öğretim Özgürlüğü."
(Afet İnan,Medeni Bilgiler ve M.K.Atatürk'ün El Yazıları,1969)


"İnsanlar daima yüksek, temiz ve kutsal amaçlara yürümelidirler. Bu hareket şeklidir ki insan olanın vicdanını,beynini ve bütün insanî kavramını tatmin eder.
Bu şekilde yürüyenler, ne kadar büyük özveride bulunurlarsa, yükselirler ve bu hareket şekli kesinlikle açık olur. Çünkü alnı açık, beyni açık, kalp ve vicdanı açık insanlar tarafından yönetilen toplumlar, ancak bu anlamda hareketlerin izleyicisi olabilirler.
Fikirlerini, duygularını ve girişimlerini gizli tutanlar, gizli yollar uygulamaya kalkışanlar, kesinlikle utanma ve sıkılmayı gerektiren, akıl ve mantığın dışında hareket edenler olabilirler.
Bu gibi işlere girişenlerin sonu en geç,acıdır."
1926 (Atatürk’ün S.D. III, s. 80-81)

Devamı Yazımızda...