Güzel Sanatlar Eğitimi

İnsan, düşünen yönü ile diğer canlılardan ayrılan bir varlıktır. Toplumsal, ekonomik, siyasi, kültürel faktörler; yaşamsal ve duygusal deneyimler onun tercihlerine, düşüncelerine şekil veren önemli etkenlerden olmuştur. Yaşamı boyunca kendi düşüncesini dış dünyaya yansıtma gayreti içinde olan insan, sürekli olarak doğanın biçimini değiştirme eyleminde bulunmuştur. İnsanın zihnindeki düşünceleri doğaya yansıtma süreci, kişide bulunan yaratma yetisi ile gerçekleşmektedir. Bu durum özne-nesne ilişkileri açısından incelendiğinde; kişi, doğada özne konumundayken, kendisi dışında kalan her şey onun nesnesi niteliğindedir. Özne, doğadaki nesne oluşumlarıyla sürekli olarak bir etkileşim yaşar. Dış dünya nesnesini kendi içsel dünyasına çekerek ona farklı anlamlar yükler ve zihninde yeniden kurgular. Kurguladığı nesne, dış dünya nesnesinden görüntü ve anlam itibari ile farklıdır. Dış dünya nesnesinin kendine yüklenen anlamı nesnel, iç dünyaya ait olan “düş nesnesi” öznel bir özelliğe sahiptir.
Nesneler dünyasından esin duyarak dış dünya nesnelerini iç dünyasındaki deneyimler ve fantazyalarla buluşturup yeni anlamlar kazandıran sanatçı konumundaki özne, yaratma yetisi ile bunu dış dünyaya tekrardan yansıtma çabası içerisine girmektedir. Sanatçı özne, zihinsel kurmacasını sanat eseri olarak doğaya yansıtmaktadır. Onun, nesneye içsel dünyasında yüklediği özgün anlam ve yorumlamalar sayesinde yaratım aşamasında ortaya koyduğu eserler, doğanın nesneye yüklediği anlamdan ve imajdan farklı bir boyuta taşınması bakımından sanatta biriciklik niteliği taşımaktadır.
Özne, doğada bulunan varlıkları, bilinçaltına ittiği gizil duygular aracılığıyla iç dünyasında yeni anlamlara ulaştırır. Bu evrede devreye giren bilinçaltı ve içgüdüsel dürtüler, yaratım sürecini doğrudan doğruya etkilemektedir. Bilinçaltının sanat eserleri üzerindeki etkisinin sorgulanması anlamında Freud’un psikodinamik kuramı ele alınarak, sanatçının sanat eserinde kullandığı imgelerin ardındaki dinamik güçler ve sanat eserlerine yansıtılan bilinçaltı fenomenler irdelenmiştir. Bunun sonucu olarak, sanatçıların sanat eserlerinde kullandığı imgelerin bir rastlantı sonucu oluşmadığı gerçeği ele alınmış, imgelerin ardındaki gücün bilinçaltı etkilere bağlı olduğu kanısına ulaşılmıştır. Dış dünyanın nesne gerçekliği ile sanatçıya dair iç dünya gerçekliği arasındaki farklılıkları içerisinde barındıran sanat imgesi, sanat eserlerinde varlığını sürdürerek sanatçıya dair bilinçaltı etkiler ve gizil duygular taşımaktadır. Böylece sanat eserleri, sanatçının bilinçaltındaki duygularını gün yüzüne çıkarması bakımından estetiksel yönü haricinde psikolojik açıdan da önemli bir yere sahiptir.
Anahtar Kelimeler: Özne-Nesne İlişkisi, Psikodinamik Yaklaşım, Bilinçaltı, Yaratma Süreci, İmge.

The purpose of the study is to determine the effect of the use of artistic practices in different curriculum areas on learning skills. For this reason, a plan for the art integration method has been created to be applied in the subjects determined in the science course. The research was conducted with fifth-grade students studying at a public secondary school in Samsun. Consisting of 40 students, the study group was divided into two halves as the experimental and the control group, each containing 20 persons. Research data was collected by a Science Achievement Test prepared by the researcher accompanied by an expert opinion. The findings show that using the art integration method in science course increases student success. Compared to the posttest of the experimental and control groups, it was found that the success rate of the experimental group was significantly higher than that of the control group. The research findings indicate that; art integration have a potential to contribute teaching other subjects. Besides some other suggestions were made in relation with curriculum design and policy making.

Büyük değişimlerin çağı olan XIX. Yüzyıl içinde, Osmanlı Türkiyesi’nde gerçekleştirilen değişimler azımsanmayacak boyuttadır. Osmanlı toplum yapısındaki değişimin simgesi durumundaki kurumların oluşması, bu yüzyılın özelliklerinden kaynaklanır. Bu kurumların eğitim alanındaki önemli örneklerinden biri de Sanayi-i Nefise Mekteb-i Âlisi olmuştur. Okul, II. Abdülhamid Döneminde, sivil sanatçıların eğitimini sağlayacak bir güzel sanatlar yüksekokulunun kurulması düşüncesiyle, 1 Ocak 1882’de Osman Hamdi Bey’in bu kuruma müdür olarak atanmasıyla işleyişine başlamıştır. Çalışmamızın konusunu, söz konusu okulun yapılandırılmasında öncü rolü oynamış iki önemli aktör olan Osman Hamdi Bey ile Levanten kökenli mimar Alexandre Vallaury’nin, okulun yapılandırılma sürecinde yollarının nasıl kesiştiği ve birlikte nasıl çalışmış oldukları oluşturmaktadır. Söz konusu ilişkinin somut verilerle saptanarak ortaya konulmasının amaçlandığı çalışmamızda, dönemin gazeteleri, diğer yayınları ve dönem hakkındaki literatür incelenerek ikili arasındaki güçlü işbirliği ortaya konulmuştur. Buna göre, farklı dönemlerde de olsa, genç yaşlarda Paris’e giderek, dönemin en iyi güzel sanatlar okulu olarak değerlendirilen Ecole des Beaux-Arts’da eğitim görmüş olan bu iki sanatçının, sonrasında Osmanlı başkenti İstanbul’a dönerek, Sanayi-i Nefise Mektebi Âlisi’nin kurulmasında ve işleyişinde öncü bir rol oynamış oldukları görülmektedir. Okulun işleyişi için oluşturulan yönetmelik, bu iki öncü karakterin eğitimlerini almış oldukları Ecole des Beaux-Arts'daki eğitim sistemi ile büyük benzerlikler göstermektedir ve genel olarak okulun eğitiminde Avrupai bir sistem benimsenmiştir.

RENK KAVRAMI VE NOKTACILAR (PUANTİLİZM)
THE CONCEPT OF COLOR AND POINTLESSNESS
Selcan KALIN
Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Sanatta Yeterlilik (Doktora) Öğrencisi
Ahmet HARMANCİ
Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Sanatta Yeterlilik (Doktora) Öğrencisi
ÖZET
Bilim, sanat ve felsefenin yanı sıra evrensel bir dile sahip olan renk, birçok alanın araştırma konusu
olarak incelenmiştir. Antik Yunandan itibaren renklere duyulan ilgi doğrudan göz yapısı ve görme ile
ilişkilendirerek değerlendirirken Rönesans’a gelindiğinde ise rengin kimyası ile ilgili çalışmalar ağırlık
kazanmıştır. Çeşitli renk teorileri ile sanatçılara ve sanata etki eden renk araştırmaları, ana ve ara
renklerin belirlenmesi üzerinden değerlendirilerek sunulmuştur. Çalışmada renk kavramından yola
çıkarak rengin sanatsal değerlendirilmesi üzerine yapılan bilimsel verilere vurgu yapılmış ve bunun
sonucunda ileri sürülen teoriler ile renk kavramı açıklanmıştır. Empresyonizm (İzlenimcilik) de
doğrudan ele alınan renk, konu ve biçimi ikinci plana iterek sanat tarihindeki kırılma noktalarından
birini oluşturmuştur. Gün içerisindeki ışık ile farklılaşan doğadaki rengin anlık değişimini yakalamaya
amaçlayan Empresyonistler, atölye dışına çıkarak günün farklı saatlerinde farklı tayf değerlerine sahip
olan gün ışığını aktarmaya çalışmışlardır. Empresyonizmin etkilerini devam ettiren Noktacılar
(Puantilizm) ise renkleri daha çok göz yapısı ile ilişkili olarak optik açıdan değerlendirmişlerdir.
Renkler üzerinde bilimsel yaklaşım sergileyen noktacılar, empresyonistlerden farklı olarak
çalışmalarını atölye ortamında tamamlamışlardır. Bu kapsam içerisinde ele alınan çalışma, rengin
tarihsel süreci, renk teorileri ve rengin temel ilkelerinden yola çıkarak resim sanatında kırılma
noktalarından olan empresyonizm ve noktacılık akımları üzerinde değerlendirmede bulunulmuştur.
Anahtar kelimeler: Renk, Renk Teorileri, Empresyonizm (İzlenimcilik), Puantilizm (Noktacılık)
ABSTRACT
In addition to science, art and philosophy, color, which has a universal language, has been studied as
a subject of research in many fields. From ancient Greece, the interest in Colors was directly related to
the eye structure and vision, and when it came to the Renaissance, studies on the chemistry of color
gained weight. Various color theories and color studies that influence artists and art are evaluated
through the determination of the main and intermediate colors. The aim of the study was to emphasize
the scientific data on the artistic evaluation of color based on the concept of color and to explain the
theory and color concept. . Impressionism has also formed one of the breaking points in the history of
art by pushing the color, subject and form dealt directly with to the second background. The
Impressionists, who aimed to capture the instant change of color in nature that differs from the light
during the day, went out of the workshop and tried to convey the light of day with different spectral
values at different times of the day The points that continue the effects of Impressionism (Puantilism)
have evaluated the colors more optically related to the structure of the eye. The point-makers who
exhibited a scientific approach on Colors have completed their work in the workshop, unlike
Impressionists. The study covered the historical process of color, color theories and the basic principles
of color based on the Impressionism and point currents, which are refractive points in art of painting
Keywords: Color, Color Theories, Impressionism, Pointlessness

Osmanlı İmparatorluğu’nun 19. Yüzyılı, siyasi, ekonomik, kültürel vd. birçok açıdan değişim ve dönüşümün yaşandığı bir yüzyıl olmuştur. Bu yüzyılın son çeyreğinde, 1876 yılında tahta çıkan II. Abdülhamid’in padişahlığı döneminde (hd. 1876-1909), imparatorluk bir yandan “siyasal İslamcı” bir politika izlerken, diğer yandan da Batılılaşma hedeflerini sürdürmüştür. Söz konusu dönemde yaşanan Osmanlı-Rus Savaşı’ndan sonra siyasette etkili olmaya başlayan Türkçülük Akımı’nın etkisiyle, bu ideolojinin maddi ve manevi tarihsel mirasına sahip çıkmak, bu mirası korumak ve geliştirmek, Osmanlı coğrafyasındaki sanat eserlerini koruyarak, bunlara yenilerinin eklenmesini sağlamayı amaçlayan yaklaşımları gündeme getirmiştir. Bu doğrultuda, bu alanda eğitimli insan gücünü sağlamak üzere, Osman Hamdi Bey (1842-1910) öncülüğünde, farklı bölümlerden meydana gelen Sanayi-i Nefise Mekteb-i Âlisi kurulmuştur. Okulun mimarlık bölümünü şekillendiren, levanten mimar Alexandre Vallaury (1850-1921), bir yandan mimarlık mesleğini icra ederken, diğer yandan da okuldaki mimarlık hocalığı görevini, eşzamanlı olarak, yıllarca ve aralıksız sürdürmüş; 1908’de, II. Meşrutiyet’in ilanından kısa bir süre sonra da sağlık sorunlarını gerekçe göstererek hocalık görevinden istifa etmiştir.

The Discipline-Based Art Education (DBAE) and the Visual Culture Theory have been two major influences in art education in the last decades. The Discipline-Based Art Education (DBAE) is believed to be a response to the accountability concerns and the common impression that art is not an academic subject. The Discipline-Based Art Education (DBAE) supports sequential, academically oriented, organized contents, which is subject to a reasonable degree of objective evaluation in curriculum. Visual Culture approach started in the mid-1990s as a very diverse field and many of its advocates make connection with power relations in the society. Visual Culture adapts a critical discourse based on imagery and art works within their contexts through political, sociological, cultural, and psychological perspectives. They also put it in a place where Visual Culture plays a role, either it is a starting point or the description of inequalities in power relationships of capitalism. These two major approaches are discussed in this paper from an educational perspective.

Turkish version of an article previously published in English. Turkish version is reproduced for educational purposes to reach audience in Turkey.

Daha önce İngilizce olarak yayınlanmış bir makalenin eğitim amaçlı Türkçe'ye çevrilmiş versiyonudur.

ÖZET Türk-İslam sanatları içinde önemli bir yere sahip olan " hat sanatı " Arap alfabesiyle yazılan güzel yazıları ifade etmektedir. Sanatkârına da " hattat " denir. Bu sanat dalı tarihi gelişimini İslam Dininin kutsal kitabı Kur " an-ı Kerim üzerinde göstermiştir. Ancak geçmişte olduğu gibi günümüzde yalnız Arapça değil Türkçe, Farsça gibi bu alfabenin kullanıldığı başka lisanlarda da eserler verilmektedir. Dünyanın en gelişmiş müzelerinde çok değerli örnekleri bulunan hat sanatının İslam ülkeleri dışında da sevenleri ve takipçileri gün geçtikçe çoğalmaktadır. Hat sanatının geçmişten gelen köklü bir eğitim geleneği vardır. Günümüze ulaşan belgeler Osmanlı döneminde hat eğitiminin belli bir düzen ve disiplin içinde, titizlikle yürütüldüğünü göstermektedir. Bu sanat dalında Osmanlının İslam ülkeleri arasında öne çıkmasında uygulanan bu eğitim yönteminin etkili olduğu muhakkaktır. Temelde usta-çırak ilişkisine dayanan bu yöntemde meşk usulü takip edilmiştir. Meşk, talebenin örnek alarak çalışması için hocasının ders olarak yazdığı numune anlamına gelir. Onu örnek alarak yapılan çalışmaya da meşk etmek denir. Talebe verilen dersi çalışarak hocasına gösterir. Hocası da hatalı bulduğu harf veya kelimelerin hemen altına, ölçülerini ve kaidelerini göstererek doğru şekillerini yazar. Talebe hocasının tavsiyeleri doğrultusunda aynı bölümü tekrar çalışıp yazarak bir sonraki derse getirir. İstenilen seviyeye gelene kadar bu böyle devam eder. Gereken aşamaları başarıyla tamamlayan talebe icazet almaya hak kazanır. Usule göre hocası tarafından kendisine icâzet verilir. İcâzetnâme ise ilimde ve yazıda tahsilini bitirenlere verilen yeterlilik belgesi anlamında kullanılan bir tabirdir. Bu belgeyi alan bir hattat yazacağı yazılara " ketebe " (imza) koyma yetkisini kazanmış olur. Osmanlı geleneğinde icazeti olmayan hattatın yazılarının altına imza atması usule aykırı sayılmıştır. Böylece icazet uygulaması, bir nevi hat sanatının kalite kontrol mekanizması işlevini görmüş sanat seviyesinin yükselmesinde etkili olmuştur.

This doctoral dissertation focuses on the determination of how multicultural education approaches in art education can offer a new art education structure in the context of critical art pedagogy, which has the potential to be a new art education model, and cultural conformism conception, which influences art education. In scope, more and more cultures have focused on the effect of multi-cultural production through art, and the relationship with conformism has been examined at this focal point. From the conclusion that conformism takes place on an upper title of culture anda art, it has emerged that a critical art education has to analyze this relation network in this context. It has been established that the relationship between cultural reasons of multiculturalism and the pedagogical reasons of critical arts pedagogy can not be examined in the context of the multicultural new approach and conformist orientations, and from these findings it can be seen that the cultural conformism is complex and variable on cultural production and distribution effect has led to the emergence of a new discourse in art education called multi-culture. When the relation between multi-culture and art is examined, it has been pointed out with the study of this thesis that the conformism has a negative effect on the dynamic and original nature of artistic ideas and production process and that critical pedagogy is included in art education for solution of this problem.

Sanatla eğitimin önem ve etkililiği yaratıcılık ve yaratıcı beyin açısından incelenirken, dizgesel bakımdan bir kolaylık olmak üzere, alandaki belli başlı iki anlayış olan sanat yoluyla eğitim ve sanat için eğitim kavramları üzerinde yoğunlaşılmıştır. Her iki yaklaşımla ilgili olarak sanat eğitimi kuramlarının Batı dünyasında değişik dönemlerdeki gereksinimlere ve kimi ideolojilere göre izlediği yollar üzerinde durulmuş; çağdaş disiplinlerarası kültürel ve sanatsal eğitsel projeler örneklerle anlatılırken, disiplinlerarası ve disiplinler geçişli sanat eğitimi tartışılmıştır. En başta sanat bilimi olmak üzere, sanatlar eğitim bilimi, sanat yoluyla öğrenme, sanatsal okur-yazarlık gibi kavramlar açıklanmıştır.

Cižek is an art educator who is on the forefront regarding creation of children art concept.  The interest of Franz Cižek, who is an art education reformist and a painter at the same time, apart from his art educator identity, in children paintings persuaded him to establish an art school.  He stated that children paintings are bridges between inner world of children and real world. He also recognized that children paintings have a intuitional beauty and aesthetic and he defined them as art. With these ideas, he is separated from the traditional teachers and psychiologists of his era.
One of the factors which makes him important in art education history is the innovations he created in art education. The methods he used for art education was new for his era and had the characteristics of a reform in art education. For example Cižek did not make his students use a technique or model and tried to keep them away from copy works.  He encouraged them to use their inner laws and natural tendencies  while painting and applied an education program ensuring their free painting. The core of his art education understanding is revealing and developing creativity of child.
In this research where the aim is to give a brief view of the development process or art education till today, the innovations created by Franz Cižek which have reform characteristics for art education were handled based on the literature scan related with the subject.
Key words: Franz Cižek, art education, children paintings, art

Sanat eğitimi; bireye estetik yargı yapabilme konusunda yol gösterirken, yeni biçimleri algılayıp, eğlenmeyi ve heyecanlarını yönlendirmeyi öğretir. Sanatçı yetiştirmeye değil; yetiştirmek durumunda olduğu her bireyi, yaratıcılığa yöneltip, onun bilgisel ve duygusal eğitimini karşılamaya yöneliktir.

Abstract: The purpose of the research is to describe the creative process and mental transfer of creative drama activities in middle schools with a philosophy-based approach to art education. The theoretical analysis of the research problem is composed of thinkers who bring a psychological and sociological approach to aesthetics. A new approach is being developed on the usability of performance arts and creative drama activities as creative examples in art education courses in the context of basic philosophical thought systems and creative drama activities in art education by examining the discourses on art of the thinkers included in the sample of the research in comparison with each others. Performance art constitutes the aimed sampling of the research. In addition to putting the performance art as a demonstration; individual, original sense and perception studies can also be defined as transformation of the vital language into artistic action. Artists such as Rebecca Horn and Lygia Clark have challenged their work to reveal their awareness processes, to raise awareness, and questioned the language of communication between man and the environment. In the interpretation of findings, performance art is analyzed through creative drama activity through easy access case sampling.
The results obtained with the analysis in the relational study have also reached the conclusion that the use of performance art in art education determines the levels of social skills and perceptions related to perception. Within the context of creative drama activities, the work of different artists of performance art has an applicable quality in art education due to their being the expression of inner life into a shared dimension, being brought to the viewer (community) and the resultant relational solutions directing the experimental studies and this is of great importance.
Özet: Araştırmanın amacı; ortaokullarda yaratıcı drama etkinliklerinin sanat eğitiminde felsefe temelli yaklaşım ile birlikte yaratıcı edim sürecinin ve zihinsel aktarımlarının betimlenmesidir. Araştırma probleminin kuramsal çözümlemesini, estetiğe psikolojik ve sosyolojik yaklaşım getiren düşünürler oluşturmaktadır. Araştırmanın örnekleminde yer alan düşünürlerin sanat üzerine söylemleri birbirleriyle karşılaştırmalı olarak incelenerek, elde edilen temel felsefi düşünce sistemleri ile sanat eğitiminde yaratıcı drama etkinlikleri bağlamında performans sanatı ve yaratıcı drama etkinliklerinin sanat eğitimi derslerinde yaratıcı örneklem olarak kullanılabilirliği üzerine yeni bir yaklaşım geliştirilmektedir. Araştırmanın amaçlı örneklemini performans sanatı oluşturmaktadır. Performans sanatı bir gösteri gibi ortaya konulmasının yanında, bireysel, özgün duyum ve algı çalışmaları da yaşamsal dilin sanatsal eyleme dönüşmesi olarak tanımlanabilir. Örneğin, Rebecca Horn ve Lygia Clark gibi performans sanatçıları, çalışmalarını kendi bilinç süreçlerini tanıma, farkındalık geliştirme adına ortaya koymuş, insan ve çevre arasındaki iletişim dilini sorgulamışlardır. Bu bağlamda araştırmanın bulgularının yorumlanmasında kolay ulaşılabilir durum örneklemesi ile yaratıcı drama etkinliği kapsamında performans sanatı örneklemi analiz edilmektedir.
İlişkisel incelemede analizlerle de elde edilen verilerle performans sanatının sanat eğitiminde kullanımının sosyal beceri düzeylerine ve algılara ilişkin sonuç ilişkileri belirlediği sonucuna ulaşılmıştır. Yaratıcı drama etkinlikleri kapsamında performas sanatının farklı sanatçılarının çalışmaları bu anlamda, içsel yaşantının dışavurumu ve paylaşımsal boyuta taşınması, izleyici (topluluk) karşısına çıkması ve bunun getirisi olan ilişkisel çözümlemelerin deneysel çalışmaları yönlendirmesi sanat eğitiminde kullanılabilir bir niteliğe sahiptir ve büyük önem taşır.

II. Abdülhamid Osmanlı Devleti’nin son dönemlerinde yapılan pek çok yenilikte katkısı olan bir padişahtır. Ancak o, klasik saltanat ve hilafet söylemlerinin ötesinde muktedir bir devlet adamı hatta kültür adamı olarak ta ele alınmayı hak etmektedir. Yaşadığı dönemin modern gelişmelerini yakından takip eden, eğitim, bilim, teknoloji ve sanat alanlarında her türlü yeniliğin anında Osmanlı coğrafyasına da getirilmesini teşvik eder. Sinema, tiyatro, müzik ve güzel sanatlarla bizzat ilgilenir. Küçük yaştan beri aldığı özel eğitimlerin de katkısı ile estetik duyarlılığı çok ileridir. Kendisi bizzat müzik ve resim ile ilgilenmiş ve ahşap sanatlarında nadide eserler üretmiştir. Pek çok alanda modern okullar kurdurduğu gibi güzel sanatlar alanında da günümüze kadar önemini ve değerini koruyan bir sanat akademisi kurdurmuştur. Bütün literatürlerde Türkiye’nin ilk güzel sanatlar eğitim kurumu olan Sanay-i Nefise Mektebi’nin Osman Hamdi Bey tarafından kurulduğu kaydedilir. Ancak okulun kurulmasında II. Abdülhamid’in rolünden hiç bahsedilmez. Oysa Sadrazam İbrahim Edhem Bey’in oğlu Osman Hamdi Bey’i kurulan ilk Arkeoloji Müzesinin başına getiren ve güzel sanatlar akademisinin kurulması için teşvik eden yine bizzat sultanın kendisidir. Gerek Batı dünyası gerekse muhalifleri Sultan II. Abdülhamid hakkında olumsuz imajlar üretir. Osmanlı Devleti’nin pek çok kurumunu devralan yeni Türkiye, ne yazık ki mirasının kökleriyle yeterince bağlantı kuramaz. Ancak 21.yüzyılın postmodern yaklaşımları ile yeni kuşaklar, ideolojik bakış açılarından uzak arayışlarla bilimsel anlamda Osmanlı Devleti’nin kurumsal yapısını ve modernizm çabalarını da ele almaktadırlar. Bu çalışmanın amacı II. Abdülhamid’in Sanayi-i Nefise Mektebi’nin kurulmasındaki rolünü ve katkısını vurgulamaktır. Bu açıdan yakın tarihimizin objektif olarak ele alınması ve Türkiye’nin modern kurumlarının temellerinin akademik olarak incelenmesi önem arz etmektedir.

Sanat ve tasarımın önemli unsurlarından biri olan idea, oluşum sürecinde bir tasarı senaryosuyla başlar.  Tasarının ortaya çıkış sürecinde bir veya daha fazla problem için çözüm yöntemleri geliştirilmeye çalışılır. Teknolojinin ilerlemesi ile çözüme ulaşabilmek adına kullanılan yöntemler, sürekli olarak değişkenlik gösterir. Bu alternatifler arasından bilgiyi temel alan yaklaşımlar, tasarım işleminin niteliksel yapısına uyum sağlamış ve bu alandaki problemlerin çözümü için uygun zemini hazırlamış olur. Günümüz teknolojisiyle tasarım sürecinin hız kazanması ve insan gözünün göremediği birçok alternatif çözümler için yapay zekâ sistemi oluşturulmuştur. Yapay zekâ teknolojileri, insan zekâsına özgü algılama, öğrenme, düşünme, fikir yürütme, sorun çözme ve karar verme gibi bilişsel fonksiyonları ve otonom davranışları sergileyen bir işletim sistemidir. Yapay zekâ, insan tarafından oluşturulan bir bilinçtir. Bilinç düşünür, hayal eder, etkilenir ve üretir. Yapay zekâ, bir insanın sahip olduğu ressam, müzisyen, şair ve senaristlik mesleğini taklit edebilir ve bu alanlarda çalışmalar üretebilir.
Yapay zekanın, gelecekte insan yaşamının neredeyse her yerinde var olacağı söylenebilir.  Sanat ve tasarım alanında var olan yapay zekâ, insanların yapabildikleri ve düşleyebildikleri eserleri üretmektedir. Örneğin yapay zeka, sonuca ulaştırılamayan bir fotoğrafı, programlarla tamamlayabilmektedir. Ayrıca yapay zeka arayüz, web tasarımları ve daha önceden kodlama yoluyla belleğine kopyaladığı müzikleri ve senaryoları inceleyerek, yeni bir eser oluşturabilmektedir. Benzer bir şekilde insanda var olan hayal gücünü taklit edip yeniden bir eser ortaya çıkartabilmektedir. Yapay zekâ sisteminde var olan yapay sinir ağları, yani Deep Dream (Derin Düş), düşünmekten ziyade düşleyebilen bir algoritma olarak sanat ve tasarım alanında var olduğunu kanıtlamıştır. Bu araştırmada, bilgi temeline oturan bir yaklaşım tarzı olan yapay zekânın sanat ve tasarım alanındaki yeri ve bu alanlarda aktarılan bilgilerin eğitim sitemine etkileri incelenmiştir.

George Grozs’s ‘Use of Irony and Allegorical Meanıngs “The Eclipse of
the Sun”
Selcan Kalın
The artist is not independent from the society. His works reflects the
traces of social, economic, political and cultural events. These traces naturally reveal that is traditional and original narrative. Sometimes the artist
asking these traces his works interpretation the traditional one to a new
form. To do this, someone who thinks, criticizes, searches and synthesizes
in which the artist is involved. Artists having skills of painting, sculpturing, poetry try to convey what they think to a wider range. The artist tries
to transform the way he thinks or feels and as a result transforms this into an
image. This creates a close relationship between artist and his artworks.The
artist reflects traditions, society and rules that can organize objects according
to coincidence laws.
One of these understandings is the anti -art movement called Dada
Movement. This movement overthrows values. It is a revolt and destruction. Dada is a group of artists who tried to transfer the destruction of during
the First World War and the effects of the massacred people to their works of
the world society. Political, economic slavery and subordination of the society against the working class; George Grozs is one of the artists who became
against a society that does not make noise. In his work, the use of irony and
allegorical discourses of the images used in plastic arts Grozs’s “The Eclipse
of the Sun”. Because of this examination based on the explanatory description method, in Groz’s “The Eclipse of the Sun”, traces of the destruction of
the war were found, and was seen that the artist criticized the effects of the
war by means of allegorical and ironic rhetoric.
Keywords: George Grozs, Dada, Allegory, Irony.

Çocuk resmi bir ifade aracı olmasının yanı sıra çocuğun zihinsel ve bedensel gelişiminin etkisi ile ortaya çıkan bir dürtünün sonucunda üretilen çalışmalardır. Elbette çocuk, resim etkinliği sırasında bilinçli olarak bunu gerçekleştirmeyi amaçlamaz. Doğal olarak gerçekleşen bu süreç, sürekli değişen ve gelişen dinamik bir olgudur. Resim ve çocuk birbirlerinin ayrılmaz bir parçasıdır ve birbirlerini anlamlandırarak tamamlarlar. Ayrıca resim etkinlikleri sonucunda çocuk iç dünyasına açılan ve hem psikolojik hem de zihinsel gelişimi ile ilgili olarak ipuçları veren bir pencereyi yetişkinlere sunar.
Çocukların yaptıkları resimlerin sözcüklerden daha güçlü bir ifade aracı olduğunun keşfedilmesi 19. yüzyılın ikinci yarısında başlamıştır. Bu keşif sonucu, çocuğun iç dünyası ile ilgili ipuçları elde etmede çocuk resimlerinden yararlanılmaya başlandığını, çocukların yaptığı resimlerden hareketle çocuğun zekasını ölçen ölçeklerin geliştirilmesine yönelik araştırmaların da başladığını görmekteyiz. Özellikle 1885-1920 yılları arasındaki dönemde birçok değişik ülkede çocuk resimlerini biriktirme, onları betimleme ve sınıflandırma çabaları görülmüştür. Bu dönemde, çok sayıda çocuk resmi üzerinde araştırmalar yapılmış ve resimler çocukların cinsiyet, sosyo- kültürel yapısı ve yaşına göre birtakım özellikleri göz önünde tutularak sınıflandırılmıştır. Başlangıçta yapılan bu basit sınıflandırmaların, ilerleyen yıllarda psikoloji biliminin de yardımıyla çocuğun bilişsel, duyuşsal ve psikomotor gelişim özelliklerine göre çeşitlendiği görülecektir.
Bu kitabın adının Çocuk Sanatının Tarihi olarak belirlenmesinde karşılaşılan temel soru şudur; çocuk resimleri birer sanat eseri midir? Elbette çocuk resimleri birer sanat eseri değildir. Kitabın adının oluşmasına etki eden iki temel unsur bulunmaktadır. Bunlardan birincisi sanatın sadece yetenek değil, daha büyük bir oranda yaratım süreci olduğudur ve çocuk bu süreci yoğun olarak yaşamaktadır. Dolayısıyla yetişkinlerin sanatsal çalışmaları ile bu anlamda benzerlik göstermektedir. İkincisi ise kitabın dördüncü bölümünde ele alınan ve çocuk resimlerinin özellikle avangart sanatçıların eserleri ile olan şaşırtıcı benzerlikler taşıması kitabın bu adı almasına neden olmuştur. Çocukların yetişkinlerden ayrı ve çok farklı varlıklar olması çocuk resimlerinin kendi içinde ele alınması zorunluluğunu doğurmaktadır. Kendine ait oldukça zengin bir dili bulunan bu resimler elbette yetişkin sanatçıların eserleri ile karşılaştırılmamalıdır.
Bu kitapta çocuk resimlerini yorumlama yerine, çocuk resmini keşfetme ve anlamlandırma çabalarının geçirdiği gelişim evreleri verilmeye çalışılmıştır. Bu evrelere yön veren sanat eğitimcileri, psikologlar, eğitim bilimciler, filozof ve sanatçıların görüşleri, izledikleri yollar, ortaya koydukları ve bazılarının bugün bile geçerliliğini koruduğu görülen metotlar ele alınarak okuyucuya sunulmuştur. Disiplinlerarası bir alan olan sanat eğitiminin tarihsel süreç içinde kısa bir bölümünün sunulduğu bu çalışma, çocuk resimlerinin yetişkinler gözüyle anlamlandırılma serüvenidir. Sanat eğitimcileri, sanat eğitimci adayları ve konu ile ilgilenen araştırmacılar için görsel sanatlar eğitiminin dönemsel bir kesitini ele alan bu çalışmanın ilgililer için bir başvuru kitabı olması, arzumuzdur.

Visual art lesson is a lesson which is a written and spoken expression and has an opportunity for reflecting the emotions and thoughts of child with composition components such as colour, line, shape. Therefore, necessary features of means used in visual art lesson, are to have opportunity the development of child creativity. The most important duty belongs to visual art teachers. When they design the material, it must not prevent the child's creativity and it must not encourage the imitation works. In this research used Case Study approach, it is aimed to determine which materials are used in teaching sessions and how often they are used by visual art teachers. The research is carried out using survey and observation techniques on the 32 visual art teachers working in the city center of Erzurum. The data is evaluated relating to their gender, teaching experiences and the type of school they graduated by SPSS program with t-test. It is not determined a meaningful differences between male and female teachers considering their level of using materials whereas a meaningful differences can be observed on behalf of the

Baldassare Castiglione'nin 1528 tarihinde yazdığı Il Cortegiano isimli kitaba konu olan sprezzatura kavramı, dönemi ve sonrası için çığır açmış, estetik yaklaşımları derinden etkilemiş bir kavramdır. Bugün hala estetikte tartışılagelen; güzellik ve grazia gibi kavramları açıklamak için oldukça etkili bir araçtır. Başlangıçta, bir Rönesans aristokratının davranışları ve sahip olması gereken özelliklere yönelik kullanılan bir kelime olup; kavramsal kökleri Aristoteles ve Cicero'ya kadar dayandırılır. Antik Yunan'dan beri tartışılagelen sanat eserinde ulaşılmak istenen grazia'ya ulaşmak için mutlak bir gereklilik, bir araç olarak da görülür. İnsan eliyle yapılan bütün sanatsal eylemlerde sprezzatura, ustalık noktasının da ötesi, en üst olgunluk noktasının bir ifadesi olarak görülür. Edebiyat, resim, heykel, görsel sanatların tümü, moda, mimari, konuşma sanatı ve müzikte sprezzatura alana özgü farklılıklar doğrultusunda sanatçının dikkate alması gereken bir prensiptir. Bu makalede sprezzatura, estetik tartışmalar ışığında anlam ve kapsamı ile birlikte açıklanırken; özellikle moda, müzik ve resimde bu kavramın neyi ifade ettiği ortaya konulmaya çalışılmış, eğitim süreçlerine yönelik öneriler ortaya konulmuştur. Anahtar Kelimeler: Sprezzatura, Estetik, Moda, Müzik, Resim.

Bu makalede, görsel sanatlar eğitiminde yaygınlaşan bir kuram olan Görsel Kültür Kuramı ile birlikte, içerik olarak ona benzerlik taşıyan, ancak kavramsal temel prensipleri bakımından oldukça farklı bir alan olan Materyal Kültürü Araştırmaları incelenmiş, tarihsel kökleri bağlamında iki yaklaşıma yönelik eleştiriler ve kıyaslamalar ortaya konulmuştur. Ülkemizde pek bahsedilmemekle beraber, Görsel Kültür Kuramı’nın ideolojik gizli bir gündeme hizmet ettiği görüşü, uzun zamandır yaygın olarak tartışılmaktadır. Görsel Kültür Kuramı, Frankfurt Okulu’ndan doğan Eleştirel Kuram bağlantılı gizli Neo-Marxist veya Kültürel Marxist bir yaklaşım olmakla eleştirilen, kimilerine göre ise sadece postmodernist bir yaklaşım olan bir sanat eğitimi kuramıdır. Kurama getirilen yaygın eleştirilerden bir diğeri ise atölye uygulamaları konusundaki içerik yetersizliğidir. Tartışmalı bir sanat eğitimi kuramı olan Görsel Kültür Kuramı’nın, kavramsal temelleri ve içeriği bakımından Türkiye’de yaygın olarak pek anlaşılmadığı görülmektedir. Ülkemizde kuramın sadece tüketici toplumu, popüler kültür, kapitalist pazarlama yöntemleri, medya ve iletişim gibi boyutlarının ele alındığı görülmektedir. Bunun sebebi olarak Frankfurt Okulu temelli gizli kuramsal yöntem ve stratejiler ve bunun yanında politik teorilerin sanat eğitimi alanında pek bilinmemesi görülebilir. Materyal Kültürü Araştırmaları alanı bu tartışmaların dışındadır. Diğer taraftan siyasî boyutunun gizlenmesinde kuramın adının ‘Görsel Kültür’ olmasının rolü ve katkısı olduğu da düşünülmektedir. Bu araştırmada Görsel Kültür Kuramı’na yönelik görüşler ve kuramın içeriği hakkında tartışmalar ele alınmıştır. İdeolojik amaçlı olmakla eleştirilse de, pedagojik bir yöntem olarak sanat eğitimi alanına önemli katkılar sağladığı açık olan bu kuramın içeriği ve kuram hakkındaki tartışmalardan yola çıkılarak Milli Eğitim Sistemimiz içerisinde bu kuramın ülkemizdeki uygulanabilirliği de kuramsal bakımdan incelenmiştir.

Değişen dünya düzeni, teknolojik gelişmeler, yeni medyatik ortamlar, yeni tekno-kültür ve tekno-konformist yapıların oluşması sanatın içeriğini değiştirmiştir. Zaman ve mekan ile bağlantılı olarak sanat anlayışındaki değişkenliklerin, sosyokültürel süreçlerle paralellik gösterebileceğini ifade eden sanatçı Engin Güney, yeni medya teknolojilerinin gelişimi ve tekno-kültürel değişimlerin, sanatın içerik ve ifade ediliş biçimini etkilediğini nitelendirmiştir. Karışık teknikte eserler üreten Güney, toplumdaki kültürel değişimi, kimlik bunalımını, sanal ortamların insanları sürüklemiş olduğu psikolojik durumu eserlerinde incelemiştir. Bu bağlamda araştırmada, Güney tarafından ‘‘çıkmazlara doğru, dijitalizasyon’’ serileriyle oluşturulmuş eserlerdeki metaforların belirlenmesi ve metaforların hangi düşünceyle kullanıldıklarının ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Ayrıca Güney’in eserlerinde saptanan metaforlar ve anlamlarının farklı sanatçıların eserlerindeki benzer metaforlar ile karşılaştırılarak nitelendirilmesi hedeflenmiştir. Araştırmada, nitel araştırma desenlerinden durum çalışmaları deseni kullanılmıştır. Araştırmanın verileri, yarı yapılandırılmış sorulardan elde edilerek betimsel analiz ile yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda Güney’in, teknolojik gelişmeye bağlı olarak toplumun kültürel değişimindeki psikolojik yapısı, manevi değerlerin azalması, sanal ortamlara olan bağlılığın artması gibi durumları ‘‘karınca, insan, labirent, 1-0’’ metaforları aracılığıyla ifade ettiği belirlenmiştir. Metaforlar farklı anlamlar taşırken hepsinin ortak özelliği birey ve toplumu esas almasıyla ön plana çıkmıştır. Bu noktada sanatçı, yaptığı çalışmalarda günümüzün toplumsal problemleri üzerine yoğunlaşarak sanatçı ve toplum arasındaki bağın önemine vurgu yapmıştır.
Abstract
The changing world order, technological developments, new media environments, new
techno-culture and the formation of technoconformist structures have changed the
content of art. Stating that the variations in the understanding of art in connection with time and space may be parallel to sociocultural processes, the artist Engin Guney described that the development of new media technologies and techno-cultural changes affect the content and expression of art. Guney, who produces works in mixed techniques, examined the cultural change in society, the identity crisis, and the
psychological situation that virtual environments have dragged people in his works. In this context, in this research, it was aimed to determine the metaphors in the works created by the series '' towards deadlocks, digitalization '' by Guney and to reveal with which idea the metaphors were used. In addition, it is aimed to characterize
the metaphors and their meanings determined in the works of the Guney by comparing them with similar metaphors in the works of different artists. The case studies design, one of the qualitative research designs, was used in the study. The research data were obtained from semi-structured questions and interpreted with descriptive analysis. As a result of the research, it was determined that Guney expresses situations such as the psychological structure of the cultural change of the society, decrease in spiritual values, increase in dependence on virtual environments depending on the technological development through the metaphors "ant, human, labyrinth, 1-0". While the metaphors have different meanings, the common feature
of all of them comes to the fore with the individual and society as a basis. At this point,
the artist emphasized the importance of the connection between the artist and society by focusing on today's social problems in his works.

Mehmet Güleryüz'ün maddi desteği ve hakemliğinde düzenlenen Güzel Sanatlar Liseleri öğrenci eskiz defteri yarışması projesinin hikayesini anlatan yerel gazete yazısıdır.

It is a hometown newspaper article that tells the story of the Fine Arts High Schools student sketchbook competition project, organized under the financial support and refereeing of Mehmet Güleryüz. The paper is in Turkish, if any person(s) may interest, please contact me.

Özet

Modern Sanatla birlikte gelişimini tamamlayan “medyum” kavramı bugün Türkiye’deki devlet üniversitelerinin güzel sanat eğitiminde hala varlığını sürdürmektedir. Modern Sanatın gelişmesinde önemli bir rol oynayan bu kavram, 20. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren sanatsal üretimi açıklamakta yetersiz kalmış ve Medyum-Sonrası Durum denilen döneme girilmiştir.

1970 ve sonrasında medyum hiyerarşisinden kurtulan sanat, malzeme değil söylem tabanlı, her türden teknik ve malzemeyi içeren, bağlamsal ve performatif bir hal almıştır.

Günümüzde de baskın bir üretim formu ya da malzeme olmamasına karşın, Türkiye’deki sanat okullarının müfredat sistemleri geleneksel medyum kategorilerine göre eğitimlerini sürdürmeye devam etmektedir. Bu bağlamda 1970’lerde yaşanan medyum krizi günümüz sanat eğitiminde hala devam etmektedir.
Bu krizden çıkmanın yollarından birisi söz konusu krize verilen sanatsal ve kuramsal yanıtları eğitim modellerine adapte etmektir.
Bu metin medyuma özgüllük fikri hakkında genel bir tarihsel fikir vererek Medyum-Sonrası duruma ve bu durumun sanat eğitimiyle ilişkisini irdeler.

Anahtar kelimeler: sanat eğitimi, medyuma özgülük, medyum-sonrası durum,  malzeme, çağdaş sanat

Summary
The concept of “medium”, which has developed fully together with Modern Art, still subsists in the fine arts education of state universities in Turkey to-day. This concept, which played an important role in the development of Modern Art, fell short of expressing artistic production as of the second half of the 20th century, which is when the period in art known as Post-Medium Condition started.

Art, which dismissed medium hierarchy as of 1970 , has become contextual and performative, discourse-based, comprising all kinds of techniques and materials.
Today, despite the lack of a dominant form of production or material, the curriculum systems of art schools in Turkey continue to provide education based on traditional medium categorization. In this context, the medium crisis experienced in the 1970s is still present in today's art education.

One way to resolve this crisis is to adapt the artistic and theoretical responses to this crisis into educational models.

This text examines the Post-Medium Condition and its relation to art education by giving a general historical idea about medium specificity.

Keywords: art education, medium specifity, post-medium condition, material, contemporary art

ÖZ Bu araştırmanın amacı Türkiye'deki Eğitim Fakülteleri Resim-İş Öğretmenliği lisans programlarındaki Özgün Baskıresim derslerini yürütmüş veya yürütmekte olan, bu alanda eserler üreten öğretim elemanları ile sanatçıların derslerdeki uygulama yaklaşımlarının betimlenmesi ve uygulanmasında karşılaşılan sorunların değerlendirilmesidir. Araştırmanın çalışma grubu Gazi Üniversitesi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi ve Marmara Üniversitesinin Eğitim Fakültelerindeki Resim-İş Öğretmenliği Bölümlerinde görev yapmakta olan öğretim üyelerinden ve çeşitli üniversitelerde "baskıresim" alanında eğitim veren sanatçılardan oluşmaktadır. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı çalışmada veriler gözlem notları, görüşme formu ve ses kayıtları ile toplanmıştır. Öğretim üyeleri ve sanatçılarla bire bir görüşmelere dayanan açık uçlu sorularla "Özgün Baskıresim" eğitiminde karşılaşılan sorunları belirlemeye yönelik sözlü görüşmeler yapılmıştır. Bu görüşmeler sesli ve yazılı olarak kayıt altına alınarak özgün baskıresim atölyelerinin sanat eğitimine uygunluğunu belirlemeye yönelik durum tespiti yapılmıştır. Elde edilen veriler betimleme yöntemi ile analiz edilmiştir Elde edilen bulgulara göre katılımcıların çoğunluğu özgün baskı derslerinin çağın gereklerinin uzağında kaldığını, atölyelerin yeterli fiziki donanıma sahip olmadığını, ders saatlerinin yetersiz olduğunu, kurumların sanata ayırdıkları katkı paylarının yetersiz olduğunu vurgulamışlardır. Bu sorunların sanat eğitiminde uygulanan özgün baskıresim derslerinin uygulanmasında olumsuz etkileri olduğu tespit edilmiştir. Anahtar sözcükler:Sanat eğitimi, baskı, özgün baskıresim, ABSTRACT The objective of this research is to elicit application approach of printmaking classes and evaluation of the problems encountered during its practice by the artists and the academicians who lecture or have lectured "printmaking" in undergraduate program of Art Education, The School of Education, in Turkey. The working group of this study is comprised of some academicians lecturing in the Department of Art Education in various universities like Gazi University, Ondokuz Mayis University and Marmara University; and also some artists who lecture in the field of "printmaking". In this study qualitative research methods have been applied. The data of this study was built with observation reports, interview forms and voice records. In order to elicit the problems on the education of original printmaking, some face-to-face conversations with open-ended questions were conducted. These interviews were secured by both voice and written records, thus original printmaking workshops were evaluated regarding its convenience for art education. Data acquired was analysed by descriptions. Acording to the findings in this research; the majority of the participants emphasized that printmaking classes cannot satisfy the needs of our age, the workshops are not well-equipped, the class hours are insufficient and the fund allocated for art by the institutions is not enough. It was discovered that all those problems have some negative effects on original printmaking classes.

Günümüzde bilginin artış hızı katlanarak artmıştır. Öyle ki birkaç günde elde edilen bilgi insanlık
tarihinin geçmişten günümüze kadar elde ettiği bilgiden daha fazla olduğu bilinmektedir. Dolayısıyla
‘Büyük Veri’ (Big Data) olarak adlandırılan bu sürece hakim olabilecek bireylerin yetiştirilmesi
sürecinde geleneksel eğitim yöntemleri yerine daha yeni öğrenme tekniklerinin işe koşulması
toplumların gelecekleri için büyük önem taşımaktadır. Bunu gerçekleştirebilmek için bilgiyi
yorumlayan, estetik bilince sahip, teknoloji yardımıyla yaratıcı düşüncelerini yeni tasarımlar yaparak
ortaya koyabilme bilgi ve becerisine sahip bireylerin yetiştirilmesi ön plana çıkmaktadır.
Bu araştırmanın amacı, 21. yüzyıl becerilerine sahip bireylerin yetiştirilmesi amacıyla gerekleştirilen
STEAM (Bilim, Teknoloji, Mühendislik, Matematik ve Sanat) uygulamalarında sanat eğitiminin rolünü
vurgulamaktır. Bu amaç doğrultusunda ilgili literatür taraması yapılarak STEAM uygulamalarına
ilişkin örnekler ele alınmış bu süreç içerisinde önemli bir rolü olduğu düşünülen sanat eğitiminin
gerekliliği vurgulamıştır. Temel bilimlerin ortaya koyduğu kuramsal bilgiler, teknoloji ve mühendislik
eğitimi ile harmanlandığı bu sürece tasarım ilke ve yöntemlerinin de katılmasının önemi üzerinde
durulmuştur. İlgili literatür taramasında ayrıca Türk-İslam bilim tarihinde bugünkü STEAM
uygulamalarının öncüsü olan ve yüzyıllar öncesinde dönemin şartları göz önünde tutulduğunda oldukça
ileri ve yenilikçi icatlar gerçekleştiren El Cezerî’ gibi bilim adamlarına da yer verilmiştir.

Today, the speed of the increase in knowledge has grown apace. This means the amount of knowledge
obtained in a few days is known to be higher than the knowledge the humanity has acquired throughout
history. This is called big data, and referring to newer learning techniques instead of the traditional
educational methods is, therefore, of great importance for the future of societies in the process of
training people to get a good command of this process. This purpose requires training people who
interpret knowledge and have esthetic concerns in addition to the knowledge and skills needed to present
their creative ideas through new designs with the help of technology.
This study emphasizes the role of art education in STEAM (science, technology, engineering, art and
math) practices conducted to teach twenty-first century skills. The relevant literature was reviewed,
examples of STEAM practices were examined, and the need for art education, which is considered to be
important in this process, is emphasized. The theoretical knowledge of basic science is blended with
technology and engineering education in this process, where the importance of including design
principles and methods has been underlined. During the literature review, scientists such as Al-Jazari,
who was the pioneer of today’s STEAM practices in Turkish-Islamic history and carried out highly
advanced and innovative inventions many centuries ago considering the conditions of those times were
also researched.

Özet Bu çalışma görsel sanatlar öğretmenlerinin değerler eğitime yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmada nicel araştırma desenlerinden basit betimsel araştırma modeli kullanılmıştır. Çalışmaya Türkiye'nin yedi bölgesinden seçilen 14 ilde görev yapan 70 görsel sanatlar öğretmeni katılmıştır. Çalışmanın verileri " Değerler Eğitimi Tutum Ölçeği " kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen verilere betimsel ve kestirimsel istatistik yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda öğretmenlerin değerler eğitimi tutum puanlarının mezuniyet türüne, görev yapılan yerleşim yeri türüne, mesleki kıdeme, hizmet içi eğitime katılıp katılmama durumuna ve derslerinde değerler eğitimi uygulama sıklığına göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı; mezuniyet düzeyine ve okullarında değerler eğitimi uygulanma sıklığına göre ise anlamlı düzeyde farklılaştığı belirlenmiştir. Bununla birlikte öğretmenlerin okullarında değerler eğitimi uygulama sıklığı arttıkça değerler eğitimi tutum puanlarının azaldığı; derslerinde değerler eğitimi uygulama sıklığı arttığında ise değerler eğitimi tutum puanlarının da arttığı bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Değerler eğitimi, değerler eğitimine yönelik tutum, görsel sanatlar öğretmeni Abstract In this study was performed on the purpose of investigating visual arts teachers' attitudes on values education according to some variables. In the study, 70 teachers work in 14 cities were selected from seven regions of Turkey were participated. Data of study were collected by using " Values Education Attitude Scale ". Descriptive and inferential statistics were applied to obtained data. On the results of the study, it was determined that teachers' values education attitudes scores did not differentiate significantly on graduation branches, duty place types, professional seniorities, continuity of on-the –job training and application frequency of values education in the lessons. But these scores significantly differentiated on graduation level and application frequency of values education in the schools. Moreover, it was specified that while values education application frequency increased, values education scores decreased and in opposite, while values education application frequency decreased, values education scores increased.

Bu çalışmanın amacı; 21. yüzyıl becerilerinin ne olduğunu, önemini ve gerekliliğini, farklı kurum ve kuruluşların söylemleri çerçevesinde ifade ederek tartışmak ve bu becerilerin sanat eğitimi alanındaki yansımalarını değerlendirip, sanat eğitiminin bu becerilerin kazanımına etkisi hakkında önerilerde bulunmaktır. Araştırmada tarama tekniklerinden betimsel araştırma tekniği kullanılmıştır. Araştırmada elektronik doküman analizi kullanılmış ve konu ile ilgili bilgi ve görüşler incelenmiştir. İncelenen görüş ve bilgiler analiz edilerek sanat eğitimi ile ilişkilendirilip önerilerde bulunulmuştur.

This research was carried out to examine the effects of active learning methods, which take the information away from memorization and make it applicable in daily life, on the achievement, attitude and self-efficacy of the 'Contemporary Art Practices' course taken by the undergraduate students. In the study, single group pretest-posttest experimental design, which is one of the quantitative research approaches, was used. The research was carried out on 15 students studying at the 1st and 2nd Grades of Izmir Katip Çelebi University in the fall semester of 2019-2020 in Turkey on the pandemic process. Contemporary Art Practices course was conducted by using active learning methods 'brainstorming, demonstration, speech ring, story creation and Phillps 66'. In this study, made using statistical program. The results of the research are that active learning methods have a significant effect on the achievements, attitudes and self-efficacy of the 'Contemporary Art Practices' course that the undergraduate students take via distance education.

Müzik eğitimi veren kurumlar hangileridir? Ülkemizde müzik eğitimi, formal anlamda; konservatuvarlar, güzel sanatlar fakültelerinin müzik bölümleri, sanat ve tasarım fakültelerinin müzik bölümleri, eğitim fakültelerinin müzik öğretmenliği bölümleri, güzel sanatlar liseleri gibi kurumlarda verilmekte olup, yaygın manada da halk eğitim merkezleri ve yerel belediyelere bağlı veya özel sektördeki bazı kurs programlarında yürütülmektedir. Bu programlar arasındaki ilişkiler nelerdir? Her ne kadar kurumsal statüleri birbirinden farklıymış gibi görünse de müzik okulları, içerik itibariyle aslında "konservatuvar" dokusuna öykünen yapılardır. Sözgelimi, konservatuvarlarda okutulan herhangi bir ders programının, diğer okullarda okutulanlardan bir farkı büyük manada yoktur. (Piyano programında herkesin Czerny, Hanon, çalışmaları ve repertuvar tercihlerindeki benzerlikler gibi…) Çünkü kaynakları, repertuvarı ve hatta programların hocaları bile zaman zaman aynı kişilerden olabiliyor. Ancak her fırsatta, (kabul edilen öğrencilerin fizyolojik-psikolojik özellikleri bağlamında) küçük çocuklarla çalışılırken ulaştığınız "seviye" ile, yetişkin öğrencilerin "seviye"sinin aynı olmadığı ve bu düzeyin öyle kolay kolay yakalanamayacağı iddia edilir. Bu psikolojik-fizyolojik farkın doğal sonucu olarak da verilen müzik eğitiminin "işlevselliği" ve "kalitesi" vs. bu kurumlarda her zaman bir tartışma konusu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bir başka örnek olarak; aynı öğretim elemanı, çalıştığı kurumun binasında, üst kata çıkarak "konservatuvar hocası" olmakta ve konservatuvar eğitiminin zorluğundan bahsetmekte, alt kata inerek "güzel sanatlar fakültesi müzik bölümü hocası" olabilmekte ve bu düzeydeki eğitimi eleştirebilmekte. Hatta mesai saatleri dışında aynı öğretim elemanı, özel bir müzik kursunda "kurs hocası" olarak kendi branşına ilişkine eğitim verirken yaygın eğitimin kalitesini eleştirip konservatuvar eğitiminin faziletlerinden bahsedebilmekte... Aynı öğretim elemanları tarafından yürütülen müzik eğitim süreci için "eğitim düzeyi" konusu, neden bir tartışma konusu olarak müzik okullarının gündemini meşgul ediyor? Özetle, öğretim elemanı, eğitim öğretim materyali, programları vs bakımından iç içe geçmiş olan bu yapılar hakkında yapılan mesleki yorumların, (her ne kadar "farklı programlar için" ve "farklı düzeylerde" müzik eğitimi verdiği iddia edilse de) gerçekleri yansıtmadığı kanaatindeyim. Öğretim elemanı profili Konservatuvar ve müzik fakültelerinin öğretim elemanı profili, konservatuvar, güzel sanatlar fakülteleri, eğitim fakülteleri mezunları başta olmak üzere, eğitimini yurtdışında tamamlamış olan öğretim elemanlarından oluşmaktadır. Kurumsal anlamda (idari bir inisiyatifle) oluşturulan kadrolarda (her ne kadar bazı akademilerde, eğitim geçmişi bakımından "homojen" bir öğretim elemanı profili oluşturulmaya çalıştıysa da) bütünlük her zaman mümkün olamamaktadır. Öğretim elemanı profilleri, eğitimsel geçmişler bağlamında farklılaştıkça çeşitlendikçe, kurumsal huzur anlamında bazı sıkıntılar yaşanabilmektedir. (Sözgelimi, 'bir konservatuarda öğretim elemanı olması beklenen birinin, konservatuar mezunu olması gerekir' anlayışı gibi…) Aynı anlayışı, diğer akademik düzeyler ve gelenekler içinde genellemek zannediyorum ki yanlış olmaz. Teorik bir yaklaşımda olsa, öğretim elemanı profilindeki zenginlik-çeşitlilik, sağlayacağı akademik katkılar bakımından bir müzik okulu için büyük bir avantajdır diye düşünüyorum. Ancak bu düşüncemin pratik alanda pek karşılığının olmadığının da farkındayım... Öğrenci profili Konservatuvarlara kabul edilen öğrenciler, eğer tam zamanlı programlar söz konusu ise, çok küçük yaşlarda olmakta ancak diğer programlarda daha yüksek olabilmektedir. Dolayısıyla 'ağaç yaşken eğilir' atasözünün işaret ettiği avantajların konservatuvarlar için söz geçerli olduğu düşünülür (!) Bu süreçlerin programlanması ve uygulamaları hususundaki somut gözlemler, bende adeta "ağacın yaşken kurutulduğu" fikrini zaman içinde oluşturdu.

ÖZ Bu çalışmanın amacı, Topluma Hizmet Uygulamaları (THU) dersi kapsamında gerçekleştirilen uygulama ve faaliyetler ile ilgili Resim-iş Eğitimi Anabilim Dalında öğrenim gören öğretmen adaylarının görüşlerini araştırmaktır. Ayrıca hem nitel hem de nicel yöntemlerle gerçekleştirilmiştir. Çalışma evreni/örneklemini 2014-2015 bahar yarıyılında Atatürk Üniversitesi, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi, Resim İş eğitimi anabilim dalında bu dersi almakta olan 45 kişilik son sınıf öğrencisinden oluşturmuştur. Araştırmada nicel veriler likert tipi " topluma hizmet dersinin değerlendirilmesi ölçeği " ile nitel veriler ise uzman görüşlerine dayalı olarak geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu ile elde edilmiştir. Nicel verilerin analizinde yüzde, frekans, aritmetik ortalama ve standart sapma kullanılmıştır. Nitel verilere ise içerik analizi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre Öğretmen adayları dersin kendilerine toplumsal duyarlılık, farkındalık, insan ilişkilerinde rahatlık ve sorumluluk kazandırdığını, kendilerine rehberlik eden öğretim görevlisinden yeterince yardım ve destek gördüklerini, gidilen kurum yönetici ve çalışanlarının destek ve yardımlarını gördüklerini belirtmişlerdir. Dersin katkılarının oldukça fazla olduğunu belirtseler de bazen maddi sıkıntıların oluştuğunu da vurgulamışlardır. Çalışmadan elde edilen diğer bulgulara göre ise dersin son sınıfta veriliyor olması öğretmen adaylarının okul deneyimi dersiyle aynı döneme geldiği için zorlandıklarını ve önce ki dönemlerde THU dersini almayı istediklerini ortaya çıkarmıştır. Elde edilen bulgular ışığında çalışmanın sonunda ileride gerçekleştirilecek araştırmalara yönelik birtakım önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Kelimeler: Görsel sanatlar eğitimi, topluma hizmet uygulamaları, resim-iş, sanat eğitimi ABSTRACT The aim of this study is to investigate the views of the visual arts teaching department students about activities covered by The Process Service-Learning lesson. Besides, the study is completed by the quantitative and qualitative techniques. The 45 Senior students of Atatürk University, Kazım Karabekir Faculty of Education, Visual Arts Teaching Department joined this investigation in the 2014-2015 Spring Semester. During the study the quantitive data is obtained from process service * Bu çalışma 2017 yılında Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsünde kabul edilen " Görsel Sanatlar Öğretmen Adaylarının Topluma Hizmet Uygulamaları Dersine Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi " başlıklı Yüksek Lisans tezinden oluşturulmuştur.