Islamofobi

Küresel emperyalist aktörler, oryantalistlerin yıllardır inşa ettikleri “barbar Müslüman” imgesini diri tutmaya çalışıyorlar. Böylece İslâm’ın, Müslümanların bilime, uygarlığa, ilerlemeye engel olduğu düşüncesini “barbar” imgesiyle birleştirip, İslâm coğrafyasındaki işgal ve katliâmlarını meşrulaştırmayı ve sürdürmeyi amaçlamaktalar. Kuşkusuz bunda dışarıdaki ve içerdeki oryantalist sanat ve edebiyatın büyük rolü var.
Konstantinos Kavafis’in “Barbarları Beklerken”i tam da bu korkuyu, bu vehim politikasını, bu vehmin toplumsal etkisini yansıtan ironik bir şiir.

ÖZET
Avrupa Birliği’nin ‘Dînî Kimliği’ ve Avrupa’da Dinler:
Hıristiyanlık, Yahudilik, Hinduizm, Budizm ve İslam

Bu makâle, başlıkta belirtilen iki konuda bir değerlendirme sunmaktadır. Birincisi, “Avrupa Birliği’ni oluşturan toplumlarda bir ‘Dînî Kimlik’ten bahsedilebilir mi?” sorusu, ikincisi ise, bu sorunun cevaplanmasında İslam ve diğer dinlerin meselâ, Hıristiyanlık, Yahudilik, Hinduizm ve Budizm’in Avrupa toplumundaki yerlerinin doğru anlaşılması gerektiği hususudur. Makâle, Hıristiyanlık dışındaki dînî inançların Batı dünyasına yerleşmesi olgusunu sadece geçici bir varoluş veya küçük çaplı egzotik gettolar olarak değil, fakat, Avrupa’nın pek çok ülkesindeki kalıcı müslüman azınlıklar yanında Hindû ve Budist inançlılarının da bulunması örneğinde olduğu gibi devamlı, kalıcı, ve büyüyen bir varoluş olarak ele almaktadır. Eskiden beri Hıristiyan olan ülkeler, kendi toprakları üzerinde diğer dinlerin veya dünya
görüşlerinin artan rekabeti ile karşı karşıya kalmışlardır. Avrupa bir ‘Hıristiyan Kulübü’ değildir; ancak Hıristiyanlık ‘öteki’ medeniyetler söz konusu olduğunda bir ‘üst-kimlik’ olarak ilişkileri şekillendirmede etkili olmaya doğal olarak devam etmektedir. Sonuç bölümünde, bir ‘din farklılığı’ tartışmasına değil, dinler tarafından temelleri inşâ edilen bir ‘medeniyet idrâki’nin varlığına işaret edilmektedir. Yahudiliğin, Hinduizmin, Budizmin ve İslamın Avrupa’daki yeri bu bağlamda ele alınmaktadır. Türkiye’nin
Avrupa Birliği’ne müracaatının dînî boyutunun en azından sosyolojik ve tarihî çerçevede dikkate alınması Türkiye’nin yararına olacaktır.

Avrupa siyasetinde gittikçe popülerleşen aşırı sağ söylem ve politika anlayışı, kıta ülkelerinin hem iç politikasında hem de dış politikasında belirleyici bir siyasi güç olarak yükselmeye başlamış ve Türkiye–Avrupa Birliği ilişkilerinin seyrini etkileyecek bir etken olarak öne çıkmıştır. Bu yükselişin ardında yatan en önemli sebepler: ekonomik kriz, uluslararası göç ve terörizmdir. 2008 uluslararası finans krizinin tetikleyici etkisiyle Avrupa’da yükselen işsizlik dalgası, ekonomik gerginlikler, artan göç hareketliliği ve buna paralel çoğalan yabancı düşmanlığı, 11 Eylül sonrası nitelik değiştiren terörizmin yarattığı endişe ve buna eşlik eden İslamofobi Avrupa’da aşırı sağın yükselmesine zemin oluşturmuştur. Tüm bu etkenlerin belirleyiciliğinde Avrupa genelinde merkez sağ partiler aşırı sağın söylemlerine doğru yönelirken, Avrupa Birliği Parlamentosu’nda da aşırı sağ partiler önemli sayıda sandalye kazanmıştır. Sonuç olarak, Avrupa kamuoyunda oluşan yabancı düşmanlığı, merkez partilerin politikalarında meydana gelen aşırı sağ eğilim, aşırı sağın Avrupa Parlamentosu’nda da bir ses haline gelmesi ve bunlara müteakip gelişmelerin etkisiyle, Türkiye–Avrupa Birliği ilişkileri farklı bir boyuta geçmiş ve negatif etkilenmiştir. Bu çalışmanın amacı, Avrupa genelinde yükselen aşırı sağ hareketin Türkiye–Avrupa Birliği ilişkisine etkilerini incelemektir. Bu doğrultuda öncelikle aşırı sağın kavramsal bir çerçevesi çizilecek ve Fransa ve Avusturya’daki örnekler üzerinden aşırı sağ partilerin yükseliş sebepleri irdelenecektir. Buna ek olarak, bu iki ülkenin örnek olarak seçilmelerine sebep olan gerekçeler ile onları Avrupa’daki diğer aşırı sağ partilerden ayıran unsurlar üzerinde durulacaktır. Avrupa Birliği–Türkiye ilişkilerinin de kısaca ele alınacağı çalışmada esas olarak aşırı sağın yükselişinin iki taraf arasındaki ilişkinin gidişatında oynadığı belirleyici role odaklanılacaktır.

Karikatürler, mesaj üretme konusunda diğer popüler kültür ürünlerine nazaran bazı imtiyazlara sahiptir. Görsel yönü ön planda olan karikatürler, toplumsal alana dair yargılar oluşturmakta ve meydana getirdikleri düşünce kalıplarını belirli mesajlar yoluyla servis etmektedirler. Böylelikle sosyal alana dair mesaj üretme ve iletme bakımından zengin bir kaynak olan karikatürleri incelemek, işlevsel bir konumda durmaktadır. Bu çalışmanın amacı karikatürlerde İslam’a ait sembol veya figürlere -başörtü, çarşaf, takke, oruç ibadeti, kurban ibadeti, imam gibi- iliştirilen self oryantalist ve İslamofobik mesajları ortaya koymaktır. Çalışma boyunca, Leman dergisi içerisindeki self oryantalist ve İslamofobik mesajların analiz edilmesinde büyük ölçüde Edward Said’in Oryantalizm isimli eserinden yararlanılmıştır. Makale çerçevesinde, popüler kültür ürünü olarak ele alınabilecek haftalık mizah dergisi Leman’ın, altı aylık periyodu (Haziran ve Kasım ayları dahil olacak şekilde) mercek altına alınmış ve dergi içerisinde İslam’a ait sembol ve figürlerin kullanım biçimi görsel analiz yöntemi ile incelenmiştir. Buna göre, Leman’daki karikatürler İslam’a ait semboller, self oryantalist ve İslamofobik mesajlar barındırmaktadır. Karikatürlerde İslam dini, Said’in oryantalizm çerçevesinde ele aldığı İslamofobik düşüncelerle mutabakat içindedir.
Caricatures have some privileges compared to other popular culture products while producing messages. Caricatures, with visual aspect, make judgments about the society and serve the thought patterns they create through certain messages. Thus, examining the caricatures, which are a rich source in terms of producing and transmitting messages about the social sphere, remain in a functional position. The aim of this study is to reveal self-orientalist and Islamophobic messages attached to Islamic symbols or figures - such as headscarf, burqa, kufi, fasting worship, sacrifice worship, imam- in caricatures. The analysis of self-orientalist and Islamophobic messages in the Leman magazine was largely based on Edward Said’s Orientalism. During the study, the six-month period of (including June and November) the weekly humor magazine Leman, which can be considered as a product of popular culture, has been studied and the usage of Islamic symbols and figures in the journal examined by visual analysis method. Accordingly, the Leman caricatures containIslamic symbols, self-orientalist and Islamophobic messages. In the caricatures, Islam is in a agreement with the Islamophobic ideas that Said deals with in the context of orientalism.

Öz
Son yıllarda artan İslamofobik söylem ve uygulamalar bu kavramın zihni altyapısının daha derinlerde olduğu fikrini doğurmaktadır. Zira dini, siyasi, ekonomik ve kültürel birçok sebebi olan İslamofobi, özü itibari ile yabancı düşmanlığı olarak tanımlanan Xenophobia’nın farklı bir versiyonu olarak karşımıza çıkmakta ve derin felsefi köklere sahip olduğu gerçeğini göstermektedir.
Bu itibarla çalışmamızın amacı, “islamofobi” kavramının felsefi altyapısının nasıl temellendirildiğini ve karşıt argümanın yine felsefe yardımı ile nasıl kurulabileceğini ortaya koymaktadır.
ABSTRACT
Philosophically Islamophobia And Criticism
Increasing Islamophobic rhetoric and practices in recent years have led to the idea that this concept has a deeper mental infrastructure. Islamophobia, which is a religious, political, economic and cultural  phenomenon, is confronted as a different version of Xenophobia, which is essentially defined asxenophobia, and shows that it has profound philosophical roots.In this respect, the aim of our work is to demonstrate how is based the philosophical infrastructureof the “Islamophobia” concept and how the opposing argument can be established with the help of  philosophy.

The media plays a key role in shaping public opinion about topical issues. While many studies about Islamophobia in West, has never discussed yet Islamophobia in Turkey. But it is seen negative and deprecating imagery of Islam or Muslims in many branches of fine arts, during westernization process in Turkey. This paper discusses the concept of Islamophobia as well as how satirical magazines contributed towards the worsening of this sentiment across the Turkey. In this study, approximately 35.500 caricatures have been analyzed by semiotic and content analyses method, which are randomly selected of satirical magazines which published between 1910- 2010 and in addition all issues of Leman, Penguen and Uykusuz, the most popular satirical magazines in Turkey, which published in 2014. Findings show representations of Islam or Muslim are similar with Islamophobic cartoons in West. Islamophobic stereotypes regarding the dress and behavior of Muslim individuals. They predominantly portray Muslim as a stereotypical figure that is adopted into a message of obscurantism, terrorism, perversion and dishonesty.
Medya, güncel konularda kamuoyunun yönlendirilmesinde önemli bir rol oynamaktadır. Batı'daki İslamofobi hakkında birçok çalışma yapılırken Türkiye'de İslamofobi'nin varlığı henüz tartışma konusu olmamıştır. Ancak Türkiye'nin Batılılaşma süreci boyunca güzel sanatların birçok dalında İslam'a ve Müslümanlara dair imgelerin genellikle olumsuz olduğu görülür. Bu makalede İslamofobi kavramının yanı sıra mizah dergilerinin İslam'a ilişkin bu olumsuz imgeleri nasıl oluşturduğu ve beslediği tartışılmaktadır. Çalışmada 1910-2010 arasında yayımlanan mizah dergilerinden rastgele seçilenlerle günümüzde en çok satan mizah dergileri Leman, Penguen ve Uykusuz'un 2014'teki tüm sayıları olmak üzere toplamda yaklaşık 35.500 karikatür içerik analizi ve göstergebilimsel çözümlemeyle incelenmiştir. Elde edilen bulgular İslam veya Müslümanların Batı'daki İslamofobik imgelere benzer bir biçimde sunulduğunu göstermektedir. İslamofobik klişeler genellikle Müslüman bireylerin giyim ve davranışları üzerinden oluşturulmuş ve genellikle Müslüman figürü yobazlık, terörizm, sahtekârlık ve sapıklıkla ilişkilendirilmiştir.

Bu çalışmanın amacı; 11 Eylül saldırıları sonrası hızla yükselen islamofobi ve 11 Eylül
saldırılarının ABD’de yaşayan Türk göçmenler üzerindeki etkilerini araştırmak ve
sonuçlarını değerlendirmektir. Çalışmanın giriş bölümünde; islamofobinin tanımı,
islamofobi ile birlikte kullanılan bazı terimlerin açıklamaları ve islamofobinin tarihi
arka planı verildikten sonra 11 Eylül saldırıları öncesi ve sonrası ABD’de
Müslümanlara bakış araştırılmış ve ABD’de islamofobiyi tırmandıran etkenler
incelenmiştir. Son kısımda ise 11 Eylül saldırıları akabinde ABD’de yaşayan Türk
göçmenlerin bu saldırılardan nasıl etkilendikleri araştırılıp tartışılmıştır. Elde edilen
verilere dayanarak ABD’de yaşayan Türklerin, diğer Müslüman topluluklara nazaran
olumsuz anlamda daha az etkilendikleri sonucuna varılmıştır. Çalışmada kitap, makale,
dergi gibi ikincil kaynaklar ve internette bulunan ilgili sayfalar kullanılmıştır. Ayrıca
küçük bir anket hazırlanıp internet aracılığı ile ABD’deki 12 Türk ile anket yapılmıştır.

Günümüzde milyarlarca kişi tarafından takip edilen sosyal medya uygulamalarıyla İslamofobinin kendisi canlı kalmakla birlikte, söz konusu durum yeni bir boyut kazanarak sanal âleme taşınmıştır. Müslüman dünyası dışında kendini konumlandıran bir kavram olmakla birlikte, günümüzde artık İslam coğrafyalarında da İslamofobik durumlarla karşılaşılmaktadır. Sosyal medyada İslamofobik paylaşımları konu edinen bu araştırmada; 25.10.2020-03.01.2021 tarihleri arasında Twitter'da Allah (c.c.) kullanıcı adıyla paylaşımda bulunan hesabın tweetleri (250) ve bu hesabı takip edenlerin bu tweetlere yaptığı paylaşımlar (9440) Maxqda programıyla alınmıştır. Nitel anlamda incelenen verilerle ilgili hesap ve takip edicilerin Allah, peygamberler, melek, Kur'an-ı Kerim, Müslümanlar, ahiret inancı ve farzlar (namaz, oruç) başta olmak üzere dini değer ve söylemleri alaya alan İslamofobik paylaşımlar yaptığı tespit edilmiştir. Araştırmada ele alınan örnek özelinde geleneksel medyada periyodik aralıklarla gündeme gelen İslamofobik söz ve eylemlerin her an sosyal medyada üretildiği sonucuna ulaşılmıştır. Çalışma; İslam özelinde yapılan bu tür tahkirlere ilişkin Türkiye'nin uluslararası kuruluşlarla yapılacak manevi değerlerin korunmasın öncü rol oynamasını gündeme getirmektedir.

Günümüzde göç hem ülkemizde hem de dünyada akademinin ve siyasetin gündemini daha önce belki hiç olmadığı kadar meşgul etmektedir. Göç üzerine çalışan araştırmacıların vurguladığı gibi son yıllarda göç, İkinci Dünya Savaşının ardından Soğuk Savaş'ın sona ermesine kadar olan döneme göre artmış ve çeşitlenmiştir. Daha fazla sayıda ülkeden daha fazla sayıda insan daha fazla sayıda ülkeye göç etmeye başlamıştır. Fakat göç coğrafyasına bakıldığında ekonomik olarak daha müreffeh durumda olan Batı Avrupa ve Kuzey Amerika'daki ülkelerin çekim merkezi olmaya ve gelişmekte olan ülkelere kıyasla verdiklerine göre çok daha fazla miktarda göç almaya devam ettikleri görülmektedir. Dünyanın yoksul bölgelerinden müreffeh bölgelerine yönelik bu insan akışının en çok tartışılan boyutunun ise Müslüman toplumlardan Batı toplumlarına olan göç olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır. 11 Eylül saldırıları ile başlayan süreçte, Müslümanların Kuzey Amerika ve Batı Avrupa'ya olan göçü giderek artan biçimde tehdit olarak görülmeye başlanmıştır. Hâlihazırda bu ülkelerde yaşayan ve çoğunluğu göçmen olan Müslüman topluluklara ise şüphe, kaygı ve önyargı ile yaklaşılmaktadır. Göçmenlere ve göçe yönelik tutum, Müslümanlar özelinde yoğunlaşmakta ve son dönemde İslamofobi tartışmaları etrafında oluşan olumsuz duruma sebep olmaktadır. Son yıllarda ABD'den İngiltere ve Kıta Avrupası ülkelerine kadar uzanan yelpazede aşırı sağ görüşlü veya popülist siyasetçilerin ve hareketlerin elde ettiği başarı ve güçlenen yabancı düşmanı söylem, ciddi bir krizin yaşandığını gözler önüne sermektedir.

In recent years, there has been a global increase in populist poli- tics aimed at manipulating the public’s feelings and gaining political inter- est. The tremendous developments in communication technology spread populist discourses more, and thus causes the perception that we live in an age of populism. This research article on the immigrant crisis in Europe fo- cuses on the populist discourse that has a neo-racist tendency about an- ti-immigration. Within this framework, some populist discourses of Eu- ropean politicians are analysed, and secondary quantitative data related to this issue is used. Especially in situations of social, political and economic crisis, immigrants in European countries are stigmatised as the main cul- prits. This stigma, which is seen not only in the far right but also sometimes in left politics, is generally used for immigrants coming from non-West- ern countries, especially from Muslim countries. Muslims among immi- grant groups in European countries are often criticised for not being inte- grated into the mainstream society, and the arguments related to this issue are often expressed in a populist and pragmatic way. The main argument of the study is that one of the main threats to national unity and solidarity in European countries is the populist, neo-racist and Islamophobic discourse used against immigrants.

İslamofobi kavramı, dinsel çağrışımlar uyandırmasına karşın tarihsel ve ideolojik boyutlara da sahiptir. İlk Hıristiyanlık-İslam karşılaşmasından itibaren bir kutuplaşma mevcuttur. Doğu/İslam Dünyası’nın tahayyülünde Oryantalizm kritik derecede önemlidir. ABD Sineması da yıllarca Doğu/İslam’ı Oryantalist bir biçimde imgeleştirir. Ancak 20. Yüzyılda yaşananlar neticesinde Oryantalizmden İslamofobiye geçilmektedir. Özellikle 11 Eylül’den beri İslam, artık yeni ötekidir. Hollywood, bu noktada ideolojik bir aygıt görevi görür. Bu dönemle beraber Hollywood ürünlerine İslami terörizm gibi İslamofobik
unsurlar eklenmekte, böylece İslamofobi yeniden üretilmektedir. Bu bağlamda çalışmada 11 Eylül sonrası Hollywood Sinemasındaki İslamofobiye odaklanılacak, seçilen üç film görsel-işitsel kodlar/anlatı kodları bağlamında yapısal çözümlemeyle irdelenecektir. Çalışmada 11 Eylül sonrası İslam’ın ilk kez düşman olarak gösterilmesi sebebiyle
Kara Şahin Düştü (Scott, 2001) filmi, bütün Müslümanların birer terörist olabileceği fikrini uyandırması sebebiyle Ölümcül Tuzak (Bigelow, 2008) filmi, iyi Müslümanların yok denilebilecek kadar az olduğu algısı yarattığı için Son Kalan (Berg, 2013) filmi incelenmektedir.

English Submission - Islamophobia and Social Sciences: Contemporary Issues-Paris 6th Annual Islamophobia Conference Call for Papers https://irdp.submittable.com/submit/143189/islamophobia-and-social-sciences-contemporary-issues-paris-6th-annual-islamophob

French Submission - Islamophobie et sciences sociales : Questions contemporaines-French Site https://irdp.submittable.com/submit/144045/islamophobie-et-sciences-sociales-questions-contemporaines-french-site

With the end of the Cold War, a new era has started in world history – an era which is determined by the USA, the only power trying to direct the international political system as a “New World Order”. Especially the events that followed the September 11th attacks have shown that the new international situation is ruled not by order, but rather by chaos. In this period, the US has started to implement a repressing, military policy. However, despite its central position as a global power, it failed to establish a powerful alliance similar to the one during the Cold War period and its global political attitude has been subjected to severe criticism. As a result of these developments, the US has fallen into a major legitimacy crisis in both national and international levels. In this period, it has become evident that the US is in a very tough situation in terms of politics, socio-economics and even military. This situa- tion gives rise to a particular question concerning the US, which identifies itself with the Roman Empire: “Will his- tory repeat itself, leading to the fall of US similar to the demise of the Roman Empire?”

Yabancı düşmanlığı tüm toplumlarda belli oranda rastlanılan bir durumdur. Eski Yunan’da zenofobi olarak bilinen “yabancı korkusu” tarihsel süreçte “öteki”ye dönüşerek yerini Avrupa’nın bugünkü yabancı düşmanlığına bırakmıştır. Batı ve Doğu kültürlerinin temel çatışma alanlarında Hıristiyanlık ve İslamiyet belirleyici olmuştur. Özellikle Avrupa’da gerçekleştirilen Türk fetihlerinden bugüne dek Avrupa’da Hıristiyan kutbu, gitgide keskin bir çizgiyle diğer etnik ve sosyal grupları dışsallaştırarak, kendi tarihsel misyonunu oluşturma, geliştirme ve koruma yoluna gitmektedir. Avrupa’da bugün Türk-İslam topluluklarına karşı ciddi bir dışlama, baskı, ayrıştırma yapılmakla birlikte İslamofobik ve Türkofobikprovokatif eylemler gerçekleştirilmektedir. Bu çalışmada, Avrupa merkezli İslamofobik ve Türkofobik eylemlerden hareketle 2015 yılında Gümülcine’de gerçekleşen bir cami kundaklama olayı incelenmiştir.

İslamofobi kavramsallaştırması ile tanımlanan anti-Müslüman ırkçılığı küreselleşme, insan hakları ve göç ile ilgili tartışmalarda da anahtar terim olmaya başlamıştır. Avrupa'da yabancı düşmanlığı ya da göçmen karşıtlığı zaman içerisinde farklı etnik ve dini gruplara yönelmiş olsa da artık neredeyse tümüyle Müslüman göçmen nüfus için tehdit oluşturmaktadır. Arap Baharı ile birlikte Müslüman ülkelerden Avrupa'ya göçler ile Avrupa'da Müslüman varlığının artması mülteci krizine ve sosyal, siyasi, kültürel yeni gerilim alanlarının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Son yirmi yılda yükselen göçmen karşıtı ırkçılığın en yoğun döneminde İslamofobi artık göçmen karşıtı söylemin bir parçasını oluşturmaktadır. Makalede göçmen karşıtı İslamofobinin Avrupa toplumlarında birbirine bağlı bir dizi temel tema, politika, uygulama ile ötekileştirmeye yönelik yapısal bir olgu olduğu değerlendirilmektedir.

International Islamophobia Studies and Research Association
Present

The Imagined, Real, Embraceable, Threatening and the in-Between Muslim Subject: From the Inquisition to War on Terror and Securitization!
Call for Papers:
Submit Online
https://irdp.submittable.com/submit/150249/cfp-the-imagined-real-embraceable-threatening-and-the-in-between-muslim-subje
Co-Sponsored: Islamophobia Research and Documentation Project
University of California, Berkeley
&
Centre for Ethnicity and Racism Studies
University of Leeds, UK
Islamophobia Studies Journal
&
ReOrient
Graduate Theological Union Center for Islamic Studies
Haas Institute for Fair and Inclusive Society

Homojen yapı kurgusunu aşındırma potansiyelinden ötürü karar alıcıların direnciyle karşılaşan mülteciler aynı zamanda yeni mekanlarında farklılıklar ile yaşam konusunda farkındalıkları da artırmaktadır. Göçmen ya da mültecilerin kendilerini tehdit altında hissetmesine neden olan ve “kültürel ırkçılık” olarak nitelenen yaklaşım, oluşan bu farkındalıkların somutlaşmış hallerinden birisi olarak öne çıkmaktadır. Mültecilerin/göçmenlerin farklı yaşam tarzları, inanç ve tutumları ev sahibi ülke sakinlerinde “etraflarının kuşatılması” hissini uyandırabilmekte, bunun karşısında kültürel ırkçılık tezahürü agresif reaksiyonlar oluşabilmektedir. Kültürel ırkçılık tartışmaları en yoğun şekliyle göçün hedef ülkelerini bünyesinde barındıran Avrupa’da yaşanmaktadır. Göçmenlerin önemli çoğunluğunun Hıristiyanlık kültürünün hakim olduğu Avrupa’ya İslam ülkelerinden yönelmesi, bu endişe ve tartışmaların odağına İslam dini ve yaşam şeklinin yerleşmesine neden olmaktadır. Nitekim yabancı olana yönelik gelişen kültürel ırkçılık hali neredeyse İslam düşmanlığı nitelemesiyle eş anlamlı kullanılmaktadır. Bu çalışma, Avrupa örneğinden yola çıkarak kitleselleşen göç hareketliliğinin neden olduğu yeni tutum ve yaklaşımları anlamayı amaçlamaktadır. Bu manada güncel örnek olaylar nitel yöntemle ele alınacaktır. Böylece bir yandan hedef ülkelerin farklılıkların yönetimi konusunda ortaya koyduğu yaklaşımlara dikkat çekilirken diğer yandan göçmenlerin oluşturduğu yeni örüntüler incelenebilecektir. Bu aynı zamanda göç ile kültürel ırkçılık hali arasında karşılıklı ilişkinin düzeyini de ortaya koyma imkanı sunacaktır. Zira göçün neticesinde ortaya çıkan kültürel ırkçılık göçmenlerin tutumlarını da şekillendirmektedir. Elde edilecek verilerin Türkiye gibi göç hareketliliğinin merkezinde yer alan ülkeler açısından önemli örneklik sunması beklenmektedir.

Zenofobi ve İslamofobi günümüzde Avrupa Birliği ülkeleri toplumlarında giderek yaygınlaşan iki temel sorun alanıdır. Etnik, dini, ırksal vb. özellikleri nedeniyle yabancı olarak algılanan bireye yönelik korku kaynaklı hoşnutsuzluk ve düşmanlık duygularını ifade etmek için kullanılan Zenofobi kavramı, günümüzde ırkçılığın kültürel alandaki iz düşümüdür. İslam dinine ve Müslümanlara yönelik korkuyu ve düşmanlığı ifade etmek için kullanılan İslamofobi ise, bireylerin farklı dini inançları yüzünden Avrupa’da başta iş hayatı olmak üzere eğitim, sağlık vb. alanlarda ayrımcılığa maruz kalmalarının temel sebeplerindendir. Günümüzde bir yandan toplumlarındaki Zenofobi ve İslamofobi sorunlarıyla baş etmeye çalışan Avrupa Birliği diğer yandan da söz konusu sorunların ortaya çıkmasında ve yaygınlaşmasında önemli bir rol oynadığına inandığı göç sorununa yönelik üye devletler arasında ortak politikalar geliştirmek için uğraşmaktadır. Bu noktada insan hakları ve demokrasi gibi temel değerler üzerine kurulan Avrupa Birliği’nin, özellikle dünyada yaşanan zorunlu göçler çerçevesinde yerinden edilmiş kişiler tarafından üye devletlerine yönelen yoğun sığınma talepleri karşında hem söz konusu değerlere sadık kalmak hem de göçleri belirli bir düzen ve kurallar çerçevesinde yönetmek arasındaki hassas dengeyi nasıl sağlayacağı önemli bir tartışma konusudur. Elinizdeki bu çalışma, söz konusu sorunsala odaklanmakta ve tartışmalara yapıcı bir katkı sunmayı amaçlamaktadır.

ÖZET:
Bu çalışmada, çıkar amaçlı grupsal rekabet çerçevesinde yorumlanan ırkçılığın dijital kitle iletişim araçlarının yaygınlaşmasıyla etki alanının genişlediği ve çevrimiçi faaliyet aracılığıyla ırkçı şiddeti özendiren nefret söyleminin yeni bir boyut kazandığı değerlendirilmektedir.
Irkçı sosyal ağların dijital nefretin küresel yayım merkezine dönüşmesiyle, kendilerini beyaz üstünlükçü, beyaz nasyonalist veya neo-Nazi gibi sosyal kimliklerle tanımlayan sanal cemaatler ortaya çıkmıştır. Bu cemaatler, biyo-kültürel sınıflandırmalarla kendilerinden aşağı olarak kabul ettikleri ötekiler üzerinde bir tür ezeli üstünlük iddiasını dillendirmektedir.
Siber ırkçı ideolojik söyleme ev sahipliği yapan Stormfront.org, birbirinden ilkesel ve yöntemsel olarak zaman zaman ayrılan pek çok ırkçıyı bir araya getiren en eski ve en geniş katılımlı sosyal ağlardan bir tanesidir.
Stormfront’ta beyaz olmadıkları gerekçesiyle pek çok farklı etnik ve dinsel grup gibi Türklerin de yoğun olarak ırkçı nefrete maruz kaldıkları anlaşılmaktadır. Forum üyeleri tarafından ırksal özellikleri, tarihsel geçmişi ve kültürel birikimiyle ötekileştirilen Türkler, tarihsel revizyonizmle desteklenen son derece olumsuz bir imgenin taşıyıcısıdır. Bu bağlamda, forum üyeleri tarafından ırk olarak Moğol, kültür olarak Arap ve siyaseten de Yahudi olarak tasvir edilen Türkler, Avrupalı adı verilen uluslarüstü bir kimliğin karşısına konumlandırılarak nefret söyleminin popüler bir konusu haline getirilmektedir.

ABSTRACT:
In this study it is evaluated that racism, interpreted in the context of benefit-oriented group competition, has made larger impact area via the expansion of digital mass media and hate speech which encourages racial violence has gained a new dimension through online activities.
As racial social networks become global publishing centers of digital hatred, virtual communities that define themselves with social identities such as white supremacist, white nationalist, or neo-Nazi have emerged. These communities express the allegation of eternal superiority over the others whom they regard as subordinate by means of biocultural classifications.
Stormfront.org, which hosts the cyber-racist ideological rhetoric is one of the earliest and the most extensive social networks that throws many racists together who are principally and methodically divergent on occasion.
It is understood that Turks, like many different ethnic and religious groups, are intensely subjected to racial hatred on account of the fact that they are not white on Stormfront. The Turks, whose racial characteristics, historical background and cultural accumulation are alienated by the members of the forum are the bearers of an utterly negative image supported by historical revisionism. In this context, Turks, who are portrayed as racially Mongoloids, culturally Arabic and politically Jewish by the forum members became a popular subject of hate speech by means of positioning against a supranational identity called European.

In the contemporary world, the increase in the number of people, who have become asylum seekers and refugees involves many humanitarian tragedies. The escape from a life in the shade of oppression and violence with the only hope of having a better life may sometimes result in a fatal end. Even though one of the target destinations of this type of migration is the Western countries, asylum seekers and refugees are seen as persona non grata in these countries. In this respect, the asylum seeker and refugee crisis, which constitutes the general scope of this paper, will be discussed and analyzed from a humanitarian perspective by considering the reactions of the Western countries to this problem. Today, this problem causes many political debates and crises in the Western countries. The rise of extreme right in the Western  world is one of the biggest obstacles to adopt a humanitarian approach to this problem. At this point, the main argument of this paper is that the reactions towards the asylum seekers and refugees in the Western countries have a neo-racist, xenophobic and Islamophobic tendency, and that the current socio-political conjuncture seriously threatens the hopes of those people with different cultural, religious, linguistic or ethnic origin, who seek a peaceful coexistence in the world.
Keywords: Refugee Crisis, Asylum Seeker Crisis, Refugee Migration, Asylum, International Migration.

Siden 22/7 har det kommet en rekke bøker som på ulike måter søker å belyse, forstå og forklare terroren som rystet Norge. Med boken Anders Breivik and the Rise of Islamophobia ønsker Sindre Bangstad å gi et antropologisk bidrag som retter seg mot et inter-nasjonalt så vel som et norsk publikum. Bangstad karakteriserer i forordet sitt eget ståsted som en antropologi som er engasjert og forpliktet på menneskerettigheter og på å fremme et multikulturelt (men ikke multikulturalistisk) samfunn tuftet på lik rett til verdighet for alle borgere, uavhengig av personlig tro eller overbevisning. Denne innledende posisjoneringen sier noe om vanskeligheten ved å skrive antro-pologi om naere og kontroversielle spørsmål. Målet med boken er ifølge forfatteren todelt. Han ønsker for det første å kaste lys over den retningen samfunnsdiskurser om islam og muslimer har tatt i Norge de se-nere tiårene. I og med at de diskursive skiftene det er tale om reflekterer og er relevant for samfunnsutvikling i andre deler av Europa, ønsker forfatteren for det andre å bidra til en bredere faglig diskusjon om innvandring, integrasjon, og islamofobi.

Through the involvement of smart phones to our lifes and widespread mobile data transactions, the one way Web 1.0
technology changed to the two way Web. 2.0 technology. That’s why, the media users changed their positions from
passive consumer role which is provided by traditional media to active consumer role which is provided by new media
environments; in other words; prosumer position. So, they started to produce and circulate contents. The users share
the contents which they produce in different social media environments which are widespread use because of the new
technologies such as YouTube, Twitter and Facebook. Thus, this virtual environment transformed to an alternative
medium where users spend most of their time. These platforms which are provided by new media environments have
an anonymous structure and they give a chance to express their thougts and emotions to the users as freely as ever. It
can not be denied that the possibility’s contribution to the democratization rocess; however it is open to debate that
more freedom’s in discursive base can cause a complexity. While these environments allow people to express all kinds
of positive and negative feelings and thoughts freely, they can create a situation of interfering to the rights and freedom
of minorities or “others”. These discriminatory and hostile expressions that are defined as “hate speech” which are
produced in the online environment today, appear to be mostly based on gender or religion and denomination. In this
context, three anti-Islamic Facebook group pages contents and content based comments which were posted in January
2015 are going to be analysed according to encoding and decoding model in order to reveal how Islam-Muslim
phonemena are conceptualized, how an enemy design is created in social media environments and how how antiIslamic hate speech is produced on Facebook

İslam'a yönelik ayrımcı söylem geçmişte radikal örgütlere ve marjinal politik partilere has bir araçken, bugün Avrupa'nın birçok ülkesinde ana akım politik hareketler ve liderlere, dolayısıyla siyasetin merkezine intikal etmiştir. Liderlerin bu tavrı, İslamofobik söylemleri kendi toplumları nezdinde meşrulaştırmakta, Batılı toplumlar gün geçtikçe bu ayrımcı dile alışmaktadır.

Öz Küresel bir problem haline gelen İslamofobinin yaygınlaşmasında kitle iletişim araçlarının etkin bir rol oynadığını ifade etmek mümkündür. Bu durum neticesinde İslam'a ilişkin negatif söylemler artmakta; Müslümanlar, toplumsal yaşamda çeşitli problemlerle karşılaşmaktadır. Özellikle Batı toplumlarında bu şekilde belirginleşen İslamofobi; Türkiye gibi nüfusun büyük çoğunluğunu Müslümanların oluşturduğu ülkelerde farklı şekillerde görünür olmaktadır. İslamofobi, bu ülkelerde Batı'daki gibi sosyo-psikolojik bir olgu olmakla birlikte daha çok politik bir görünüm arz etmektedir. Bu görünümün ise basın-siyaset ilişkileri çerçevesinde şekillendiği ifade edilebilir. Bu çalışmada Türkiye siyasi tarihinde (1923-2000 arası) İslam ile ilgili kavramların yazılı basın araçlarında görünür olduğu dönemler incelenmiş; basın araçlarının İslam, Müslümanlar ve İslami kavramlar ile ilişkili tutumları incelenmiştir. Literatür tarama/değerlendir-me ve betimleme yöntemleri ile hazırlanan araştırma sonucunda Türkiye'de basının, tarihsel süreçte siyasal amaçlarla örülen bir İslamofobik söylem/dil ürettiği ifade edilmiştir. Abstract It is possible to state that mass media has played an active role in the spread of Islamophobia, which has become a global problem. As a result of this situation, negative discourses towards Islam are increasing and the Muslims face several problems in the social life. Islamophobia, which becomes evident especially in Western societies in this way; becomes apparent in several forms in countries where majority of the population consists of Muslims, like Turkey. Islamophobia is a socio-psychological phenomenon in these countries like in the West, but it rather presents a political appearance. It can be stated that this appearance is shaped within the frame of press-politics relations. In this study, the periods of Turkish political history in which the concepts related to Islam were apparent in written press tools (between 1923-2000) were examined, and the attitudes of press tools related to Islam, Muslims and Islamic concepts were examined. As a result of the research which was prepared with the methods of literature review/evaluation and description, it was expressed that the press in Turkey has produced an Islamophobic discourse/language intertwined with political objectives within the historical process.

Tarihte meydana gelen bazı olayların, günümüze taşınan ifadelerin ve popüler kültürün etkisi ile Avrupa’nın toplumsal belleğinde, İslam’a ve Müslümanlara karşı olumsuz bir düşünce oluşmuştur. Bu durum, özellikle İslam ve Müslümanlar odaklı negatif imgeler üzerinden sıradan Avrupalıların zihinlerine kodlanmıştır. Şüphesiz bu imgeleri gerek ortaya çıkaran gerekse bunları yeniden üreten  negatif klişeler de mevcuttur. Özellikle son yarım asırlık süreçte İran İslam Devrimi, İslami söylemlerle hareket eden terör örgütlerinin faaliyetleri ve 11 Eylül saldırıları gibi olaylar ekseninde Avrupa toplumunun ‘öteki’ boşluğu Müslümanlar ile doldurulmaktadır. Bu bağlamda modern İslamofobi algısı, İslam coğrafyasındaki ‘patriyarkal’ sistem, ifade özgürlüğü ve radikal tutum gibi konular üzerinden inşa edilmektedir. Referans alınan bu temsillerin birer retorik olarak popülaritesi, negatif klişelerin İslamofobi algısının sosyal inşasındaki yerini de göstermektedir. Klişeler zihniyet dünyalarına ilişkin olarak; derinlemesine malumata dayanmayan, yüzeysel ve tek taraflı kısa yoldan açıklamalar sunarak var olan imgeleri ve bunlardan türetilen söylemleri destekleme işlevini yerine getirirler. Avrupa toplumlarınca benimsenen negatif klişelerden en yaygın olanı ‘cihat’ kavramıdır. Arapça dilinde ‘çaba sarf etmek’ anlamına gelen bu kelime, Batı toplumlarınca ‘Müslümanların, kendinden olmayanlara savaş ilan ederek kan dökmeleri’ olarak algılanmaktadır. Bu algı, Daru’l-Harp ve Daru’l-İslam ayrımı ile beslenmektedir. Ayrıca, geçmişte İslam’ın yayılması için yapılan savaşlar ve günümüzde dini retorikleri kullanarak faaliyet gösteren bazı terör örgütlerinin faaliyetleri, Avrupa’nın ‘cihat’ kavramına bakışını olumsuz etkilemektedir. Burada dikkat edilmesi gereken husus, İslam coğrafyasındaki bazı devletlerin ve grupların hataları ile yapılan genellemelerdir. Batıda gerçekleşen bir terör eyleminde, eylemcinin, İslami bir sembolü kullanması tüm Müslümanların terör ile bağdaştırılmasına neden olmaktadır.  Sonuç itibariyle Müslümanlar ile Batı, negatif klişeler vasıtasıyla, birbirlerine karşı hissettikleri kaybetme duygusunu kimlikler temelinde sınırlar çizerek aşmaya çalışmaktadır. Bu çaba var olan ötekileştirme sürecinin daha da derinleşmesine neden olmaktadır. Bu kavramsal çerçeve doğrultusunda bir negatif klişe olarak ‘cihat’ kavramının, batıda İslamofobi’nin toplumsal inşası sürecinde hükümetler, medya kuruluşları ve uluslararası örgütler tarafından nasıl kullanıldığı incelenerek ortaya çıkan etkiler değerlendirilmeye çalışılacaktır. 
Anahtar Kelimeler: İslamofobi, Negatif Klişeler, Cihat