Western Thrace

This project aims to give a simple and multi-layered presentation of the Muslim minority of Western Thrace and the relation between the Orthodox and the Muslim communities of Western Thrace. It was first observed that in Komotini, although it is a peaceful environment, the communities hardly interact socially and there seems to be concealed feelings of mistrust between them, expressed by the fact that this is a sensitive topic of discussion among the communities. Subsequently, the history and current issues of the region and the relation between the communities were studied in depth in order to identify the reasons behind the sensitive nature of the topic. Moreover, in order to get some more concrete information, the point of view of the locals was examined.

Cash waqfs were widely used in the Ottoman Empire especially in the Balkans. This study will examine the cash waqfs in Western Thrace as financial institutions. The economic and social contributions of cash waqfs will be investigated. The Islamic financing methods also will be identified and present practices will be mentioned.

Abstract: This article examines the activities of pro-Bulgarian Macedonia – Adrinople Volunteers militia
during the Balkan Wars and presents the causes of heavy Turkish civilian losses in the hands of this militia. Turkish
civilian losses were heightened by the fact that militias moved toward Kardzhali, Komotini and Xanthi—areas with
Muslim Turkish population majorities—and their path was also the route of the Muslim immigrants who were
fleeing from the occupied territories.
Keywords: Balkan Wars, Western Thrace, Macedonia-EdirneVolunteers

Bu makalede, esas olarak Rumeli yörüklerinin – Batı Trakya
yörükleri örnekleri üzerinden – askerî teşkilatının kökeni,
dönüşümü ve niteliklerini tartışılmaktadır. Rumeli’nin fethi
sürecinden itibaren, bölgede hem askeri bir güç hem de
demografik bir unsur olarak önemli bir role sahip olan yörüklerin,
Osmanlı askeri teşkilatı bünyesinde teşkilatlandırılmasının kökeni
ve niteliklerine dair literatürdeki yaklaşımlara alternatif bir yaklaşım
getirmek hedeflenmiştir.. Bu çerçevede, ilk olarak teşkilatın kökeni
ve ilk dönem fetihlerinin güzergahları ve bu fetihlerde yer alan
askerî unsurlarla bağlantısına vurgu yapılmaktadır. Ardından
teşkilata dair kanunlar ve kanunlardaki değişim üzerinden yörük
teşkilatının evrimi ve gerçekleştirilen yapısal değişimin ne anlama
gelebileceği değerlendirilmektedir. Son olarak ise, yörük
teşkilatının Rumeli’deki yörük nüfusla ilişkisi, mevcut literatür
üzerinden tartışılmaktadır. Ayrıca, yörük defterleri ve tapu tahrir
defterlerinin, teşkilat kapsamındaki yörüklerin nüfus oranına dair
net bir cevap verip veremeyecekleri sorgulanmaktadır. Söz konusu
kaynakların karşılaştırmalı ve detaylı kullanımıyla bölgedeki
yörüklerin önemli bir kısmının teşkilata mensup olmadıkları fakat
teşkilatın insan rezervini oluşturduğu savunulmaktadır.

Müderris Hafız Salih Efendi, 1913 yılında kurulmuş Batı Trakya Bağımsız Hükümeti’nin başkanlığını yapmıştır. Birçok tarih araştırmacısı bu hükümetten tarihin ilk Türk Cumhuriyeti olarak bahseder. Bunun dışında müderrislik, cemaat başkanlığı, milletvekilliği ve senatörlük de yapmış olan bu tarihi şahsiyet zaman içinde çokça eleştirilmiş ancak hakkında pek az araştırma yapılmıştır. Bu çalışmamızda kendisi hakkındaki bilgiler; yerel yazılı kaynaklar, Yunanistan Parlamentosu arşiv defterleri ve yakınları ile yaptığımız tarih mülakatları vasıtası ile ortaya konmaya çalışılmıştır.

Muderris Hafız Salih Efendi was the president of the Independent Government of Western Thrace which was established in 1913. Many historians refer to this government as the first Turkish Republic in history. Apart from this, this historical personality, which also served as a prelector, a community head, a MP and a senator has been criticized numbers of times, but little research has been done about him. In this study, compiled information about himself has been revealed through local written sources, archive records of the Greek Parliament, and history interviews with his relatives.

In this report you will find the documentation of human rights violations in Western Thrace region of the Greece based on the results of our research and visit to the region. We hope this publication will contribute into solution of the problems, sorrows and human rights violations of the people of Western Thrace.

Azınlık, yüzyılımızın temel uluslararası politika araçlarından birisidir. Uluslararası ilişkilerin yönlendirici ve belirleyici unsurlarındandır. Devletlerin birbirleri ile olumlu ve olumsuz etkileşiminde azınlıklar boyutu çoğu zaman dikkate alınmaktadır. Bu bapta azınlıkların artık uluslararasılaştığı ve daha da siyasallaşma yönünde olduğu bir durum söz konusudur. Azınlık hakları meselesi insan hakkı olması sebebiyle, uluslararası müdahalelere bile gerekçe olabilmektedir. Batı Trakya Türklerinin konumları, öncelikle ve daha çok Türkiye-Yunanistan arasındaki ikili ilişkiler çevresinde belirlenmiştir. İkili ilişkilerin iyi olduğu dönemlerde azınlık da rahat nefes almıştır, ilişkilerin kötü olduğu dönemlerde Türklerin durumu da kötü olmuştur. Günümüzde ise ikili ilişkilere ilaveten uluslararası boyuta da taşınmıştır. Bunun sebebi olarak yukarıda belirtilen neden temelinde, AB'nin azınlıklara verdiği önemdir. Ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Avrupa'daki B. Trakyalıların ve Türkiye'nin uğraşları uluslararasılaşmanın diğer araçları olmuştur. Günümüzde ikili ilişkiler ve Türklerin durumu göreceli iyi olmakla birlikte, geleneksel sorunların çoğu hâlâ devam etmektedir. En önemlisi Yunanistan'ın "Yunanlaştırma" çabaları sürmektedir.

ABSTRACT:
Minorities are one of the basic international political tools of our era. It is a factor which has a commanding and determinative impact on international relations. The issue of minorities is often taken into account in positive or negative interactions between states. In this context, it can be said that minorities are now being internationalized and that this internationalization increases their politicization. Since the rights of minorities are in fact a part of human rights, they are even used to justify international interventions. The status of the Turks in the Western Thrace region of Greece has been deeply influenced by bilateral relations between Turkey and Greece. In the periods the two states had good relations, the Turkish minority in Greece did not face difficulties, but when the relations between the two states deteriorated, the conditions of the Turks, too, deteriorated. At present, though the issue is still a part of bilateral relations of Turkey and Greece, it has also become a part of the international agenda because of the importance attributed to minorities by the European Union. Moreover, the cases before European Court of Human Rights, Western Thrace Turks in Europe and Turkey's initiatives concerning the issue contributed to internationalization of the issue. Currently, although the relations between the two states and the conditions of Turks in the Western Thrace are good; the traditional problems involving the two states mostly continue to exist. The most important thing is that the efforts of Greece for "Hellenization" have been continuing.

Particularly in rural areas, "deserted/depopulated" settlements are frequently encountered. The underlying factors can be political, geographical, economic, or demographic. Emigration is one of the most frequently mentioned factors among all these. Mobility of people with different motivations, in most cases, creates residential areas that have become depopulated. The emigrations experienced in Western Thrace have created a large number of depopulated settlements. The nature of this process, its causes, and the number of settlements currently lying in ruins top the list of issues ignored by studies on Western Thrace. In this study, Western Thrace Turks are dealt with the “depopulated” places they left behind in the post-migration period. The issue of depopulated villages in Western Thrace and their reasons are examined through a representative example. Dağkaramusa village and its process of “depopulation” are the research subject. Oral history interviews were held with two participants who emigrated from Dağkaramusa on different dates. During the interviews, the sketch drawing technique was used. Explanations in the field claim that the Greek state has been following policies and implementing practices aimed at cleansing the region from the Turkish population. Similarly, findings show that Greece directly intervened to depopulate Dağkaramusa.
...
Başta kırsal bölgeler olmak üzere “boşalan/nüfussuzlaşan” yerleşim birimlerine sıklıkla rastlanır. Altta yatan etmenler siyasi, coğrafi, ekonomik veya demografik nitelikte olabilir. Göç, sıklıkla dile getirilen etmenlerin başında gelir. İnsanların farklı motivasyonlarla yer değişikliğine gitmeleri, çoğu durumda geride nüfussuzlaşmış yerleşim alanları yaratır. Batı Trakya’da yaşanmış göçlerin çok sayıda nüfussuzlaşmış yerleşim birimleri yarattığı anlaşılır. Bu sürecin doğası, nedenleri ve kaçının harabeye dönüştüğü konusu, Batı Trakya’yı esas alan çalışmaların göz ardı ettikleri konuların başında gelir. Çalışmada Batı Trakya Türkleri, göç sonrası süreçte geride bıraktıkları “nüfussuzlaşmış” yaşam yerleriyle ele alınmaktadır. Batı Trakya’da nüfussuzlaşan köyler ve nedenleri konusu, temsili
bir örnek üzerinden irdelenmektedir. Dağkaramusa köyü ve onun “nüfussuzlaşma” süreci, çalışmanın araştırma konusudur. Dağkaramusa’dan farklı tarihlerde göç etmiş iki katılımcı ile sözlü tarih görüşmeleri gerçekleştirilmiştir. Görüşmeler esnasında kroki çıkartma tekniğine başvurulmuştur. Alan yazındaki açıklamalar, Yunan devletinin bölgeyi Türk nüfusundan arındırmaya dönük politika ve uygulamalara gittiğini iddia eder. Benzer şekilde bulgular, Dağkaramusa’nın nüfussuzlaştırılmasında, Yunanistan’ın doğrudan müdahalesinin olduğunu göstermektedir.

Batı Trakya Müslüman Türkleri, 1923'ten günümüze kadar pek çok sorunla ve ayrımcılıkla karşı karşıya kalmış, özelikle Türk-Yunan ilişkilerinin Kıbrıs Sorunu sebebiyle bozulduğu 1970li yıllar sonrasında ayrımcılığın ve sorunların şiddeti artarak devam etmiştir. Bu sorunların başında, etnik kimliğin reddi, eğitim, vatandaşlıktan ıskat, din ve vicdan hürriyeti ve buna bağlı müftülük sorunu, kurumların kontrolü sorunu, demografik yapının değiştirilmesi, ifade özgürlüğüne sınırlamalar gelmektedir. Ancak, 1990'ların son yarısında ve 2000'li yıllarda Yunanistan'da azınlık hakları konusunda olumlu gelişmeler meydana gelmiştir. Bu bağlamda, azınlığı mağdur eden tüm sorunların çözümü sağlanmasa bile bazı alanlardaki gelişmeler incelemeye değerdir. Bu çalışmanın amacı 1990'lardan itibaren Yunanistan'daki azınlık hakları konusunda Avrupalılaşma ve Avrupa kurumlarının etkisini analiz etmektir. Abstract The Turkish Muslim Minority in Western Thrace has been subject to discriminative practices and human right violations since 1923. Especially after the 1970s, when the Turkish-Greek relations deteriorated due to the Cyprus Problem, the situation for the Minority worsened dramatically. The most significant problems of the Minority are; the denial of ethnic identity, education, de-nationalization of the minority members, freedom of religion and the election of Muftis, the problem concerning the control of the Minority institutions, demographic changes, and the freedom of expression. Since the late 1990s and throughout the 2000s, considerable positive developments in minority rights have been taking place in Greece. Despite the liberalization of minority rights and softening of the discriminative measures and repressive policies, as the fundamental problems of Western Thrace Turks still persist, this process is worth examining. The aim of this study is to examine the role of

Karlofça Antlaşması (1699) ile başlayan ve XVIII. yüzyılda hız kazanan Osmanlı’nın ricatı Balkanlarda
yaşanan milliyetçi ve ayrılıkçı akımların bağımsızlık talepleri ile ayrı bir safhaya evrilmiştir.
Bu geri çekilme sırasında günümüz sınırları dışında bırakılan Batı Trakya gerek jeopolitik konumu
gerekse sınırlar dışında bırakılan tek Türk azınlığın yaşadığı coğrafya olması ile ayrı bir öneme sahiptir.
Batı Trakya Meselesi, 55 yıllık mücadelenin ardından Lozan Konferansı’nda gündeme gelmiştir.
Türk heyetine göre Misak-ı Millî’nin üçüncü maddesindeki Batı Trakya’nın geleceğine yönelik belirlenen
halkoyuna müracaat edilmesi esasından taviz verilmemeliydi ve bunun için Wilson Prensipleri’nde
vurgulanan çoğunluk esası teşkil eden mıntıkalarda halkların kendi geleceğini tayin hakkı
gündeme getirilmeliydi. Fakat Türk tarafı bu talebini muhataplarına kabul ettiremedi ve Batı Trakya
Türklerinin hakları İstanbul Rumlarının haklarına karşılık garanti altına alındı. Bu çalışmanın amacı,
Batı Trakya Türk azınlığının 1877-1878 Osmanlı-Rus Harbi ve sonrasındaki süreçte yaşadığı gelişmeleri
ve Lozan’da elde ettiği hakları ortaya koymaktır. Çalışmada belirtilen dönemdeki hukuksal
düzenlemelerden, o döneme ait yazılı belgelerden ve hatıratlardan istifade edilmiştir.
The retreat of the Ottoman Empire, which started with the Treaty of Karlowitz (1699) and gained
momentum in the 18th century had evolved into a separate phase with the demands for independence
of the nationalist and separatist movements in the Balkans. Western Thrace, which was excluded from
today’s borders during this retreat, has a special importance with its geopolitical position and status as a homeland for the only Turkish minority left outside the borders. The Western Thrace Question came to the fore at the Lausanne Conference after 55 years of struggle. According to the Turkish delegation, the principle of applying to the popular vote determined for the future of Western Thrace in the third article of the National Pact should not be compromised, and for this, the right of the peoples to self-determination in the zones that constitute the majority principle emphasized in the Wilson Principles should be brought to the agenda. However, the Turkish side could not get its interlocutors to accept the request for a referendum for Western Thrace, and on the other hand, 37-45 of the Lausanne Peace Treaty. The rights of the Turks of Western Thrace were guaranteed against the rights of the Greeks of Istanbul. However, the Turkish side could not get its interlocutors to accept this demand, and the rights of the Turks of Western Thrace were guaranteed against the rights of the Greeks of Istanbul. The aim of this study is to reveal the developments experienced by the Western Thrace Turkish minority in the 1877-1878 Ottoman-Russian War and the following period, and the rights they obtained at Lausanne. In the study, legal regulations, written documents and memoirs of that period were used.

Bu çalışmada, Batı Trakya’daki Türklerin yaşam şartları konusunda Türkiye’deki bir grup öğrencinin
farkındalık düzeylerinin ölçülmesi amaçlanmıştır. Araştırma konusu olarak Batı Trakya’daki Türk azınlık
seçilmiş ve araştırma alanı olarak da Batı Trakya sınırında yaşayan ve Trakya Üniversitesi’nin İpsala’daki
meslek yüksekokulunda yükseköğrenim gören öğrenciler seçilmiştir. İpsala Meslek Yüksekokulu’nda
fiilen devam eden toplam 720 öğrenci bulunmaktadır. Bunların %35’ine karşılık gelen 252 öğrenciye
anket uygulanmıştır. Uygulama Google Formları Online Anket şeklinde yapılmıştır. Bilindiği gibi bu
uygulama, verileri bilgisayar ortamında anket sorularına göre sınıflandırarak kaydetmekte ve karşılıklı
analize uygun hale getirmektedir. Analiz Excel üzerinde tarafımızdan yapılmış ve yorumlanmıştır.
Sonuçlar oldukça ilginçtir ve hipotezleri büyük oranda doğrulamıştır. Örneğin, denek öğrencilerin
%23’ü Batı Trakya’yı Türkiye’nin en batısı olarak bilmekte, %24’ü Batı Trakya’nın hangi ülkede
olduğunu bilmemekte, %2’si Makedonya ve %5’i de Bulgaristanda bilmektedir. Bu durumda %54’u
Batı Trakya’nın Yunanistan’da olduğunu bilmemektedir. Dolayısıyla öğrencilerin %54’ü Batı Trakya’nın
siyasi durumu hakkında bilgi sahibi değildirler. Aynı zamanda Batı Trakya’da nüfusu 100.000’i aşan
Türklerden ve bu Türklerin yaşadıkları şehirlerden (Gümülcine, İskeçe, Dedeağaç) bihaberlerdirler.

This paper aims merely at the exploration of educational needs concerning the
teachers who are occupied at the minority schools of the secondary level in the Thrace
area. It addresses issues typical of the content of educational needs, the time, the
method as well as the duration of implementation.
The interviews contained in the paper were conducted during the months of October
and November 2012 in the cities of Xanthi and Komotini. The interviewees of the
final group were sixteen educators, from which two were temporarily relocated from
Turkey. For the collection and the process of the data I used the method of interviews
and more specifically the semi-structured. According to the findings of the survey, the
educators at the minority schools express not only the need for educational feedback
concerning various modules but also the lack of programmes for education mainly
about bilingual teaching and new teaching approaches. Finally, problems of the
according schools surface as well as the relationships and cooperation among
educators, parents and teachers.

Bu çalışmanın temel amacı, Yunanistan sınırları içerisinde yer alan Batı Trakya'daki Türk Basın Yayın kuruluşlarının bugünkü durumunu ve güncel sorunlarını tespit ederek, bu sorunlara çözümler önermektir. Çalışmanın evreni Batı Trakya ve özellikle Gümülcine'dir. Araştırma, birincil kaynaklardan mülakat yoluyla elde edilen bilgilerin analizine dayanmaktadır. Veriler, 28 sorudan oluşan yarı-yapılandırılmış mülakat formunun basın-yayın kuruluşlarının işletmecilerine uygulanmasıyla elde edilmiştir. Batı Trakya'daki Türk Azınlığın sesi olan kuruluşların bugünkü durumlarının fotoğrafı çekilmiş; yaşadıkları sorunlar ve ayakta kalma mücadelelerine ilişkin bir takım sonuçlar çıkartılmıştır. Bu sayede Türk azınlığın yayın kuruluşlarının ekonomik, teknik ve politik birçok sorunu gün yüzüne çıkmıştır.

The main aim of this study is to determine the current situation and current problems of the Turkish Press Organizations in Western Thrace located within the borders of Greece and to suggest solutions to these problems. The population of the research is Komotini in Western Thrace. The research is based on the analysis of information obtained through interviews from primary sources. The data were obtained by applying the semi-structured interview form consisting of 28 questions to the operators of the media organizations. The present conditions of the organizations which are the voice of the Turkish Minority have been photographed and be made conclusions about their problems and survival struggle. In this way, many economic, technical and political issues of Turkish minority press organizations have come to light. AMAÇ Basın ve yayının toplumsal, siyasi, kültürel işlevi ve konumu bu çalışmanın konusu olmamakla birlikte toplumsal önemi tartışma gerektirmeyecek kadar gerçektir. Bizce Batı Trakya, Türk azınlığın yaşadığı bir bölge olması ve Türk dünyasının bir parçası olması nedeniyle önemlidir. Basın yayın, kavramsal olarak genişletilmiş haliyle medya, teorik açıdan demokrasilerin dördüncü kuvveti olarak bilinmektedir. O halde Batı Trakya Türklerinin tüm kitle içi ve dışı iletişimleri, Türk dünyası ile bağları ve ilişkileri, dünyaya seslerini duyurmaları ve dünyadan Türkçe haber ve bilgi edinmeleri bakımından basın-yayın merkezi bir öneme sahiptir. Peki Batı Trakya Türk basını ne durumdadır? Yukarıda özetlenmeye çalışılan işlevini ve önemini karşılayabilecek unsurlara sahip midir? Biz bu araştırmada bu soruya yanıt aradık. Böylece hem bilgilendirmiş hem de yeni araştırmalara veri sağlamış oluyoruz.

*Teşekkür: Bu araştırmanın verilerinin elde edilmesinde eşsiz katkılarından dolayı Rodop Rüzgarı dergisi sahibi İbrahim Baltalı'ya sonsuz teşekkür ederiz.

This presentation focuses on the concept and architectural design of the permanent exhibition of the Byzantine Museum of Didymoteichon. The building of the Museum was finished in 2009, whereas the related museological and museographical studies were completed and approved at the end of 2010. It is expected that the Museum will open to the public in approximately three years.

Didymoteichon is located on the Erythropotamos River, a tributary of the Evros River (Meriç in Turkish, Maritsa in Slavic), which, after the Treaty of Lausanne (1923), has turned from a  vital thoroughfare to a border zone. Today, the city  is the biggest extant Byzantine city of Thrace, a territory which has, in the recent decades, suffered from severe demographical and financial decline. The existence of a public Byzantine museum, on the borders of Thrace, which will exemplify the presence and the role, not only of Didymoteichon, but of the entire Thrace during Byzantine times, will serve the need of the representation of this part of Greek mainland. In addition, it will cast light on the Byzantine history of Thrace, which is virtually unknown even to its present inhabitants. Last but not least, the Museum, when it opens, will contribute decisively to the cultural and financial regeneration of the area.

The Museum exhibits are approximately 400 and are mostly finds from the excavations undertaken by the Hellenic Archaeological Service in the area of Thrace during the last 25 years. Their greatest number derives from the city of Didymoteichon and the area of Western Evros, whereas fewer but significant exhibits have been unearthed from the rest of Thrace. The exhibits date from Roman to Post Byzantine times (the). It is self-evident that the greatest number of the exhibits represents Byzantine times.

The main exhibition narrative unfolds around the bi-pole Thrace-Didymoteichon. On the one hand, it aspires to help the visitor understand the post 330 A.D. transformation of the territory of Thrace to the epicenter and heart of the thousand-year-old Byzantine empire and of the successive Ottoman one. On the other hand, the exhibition seeks to exemplify the dual character of Didymoteichon as the bulwark of Thrace and as a shield for the protection of the Byzantine capital, Constantinople, which was in a breath’s distance from the twin-walled city, as the name of Didymoteichon implies. In this context, the exhibition explores the seminal importance of Thrace in the Byzantine Empire and the network of land, river and sea routes, which connected this byzantine theme  with the most important cities of the Balkans (namely, Stenimachos, Tyrnovo, Philipoupolis, Adrianoupolis, Constantinople and Thessaloniki). Furthermore, the exhibition concept focuses on the occasional –and, certainly, not accidental, operation of Didymoteichon as capital of the Byzantine and Ottoman Empires and temporary residence or retreat of many famous Byzantines, Ottomans and Europeans. The exhibition narrative of the Museum will cover 400 sq.m. and will occupy the two parallel floors of the Museum.

Due to the consistency of the population and the presence of various ethnotic and religious groups in Didymoteichon as well as in Thrace, the exhibition narrative will present certain aspects of the multiculturalism and, thus, incorporate elements of interculturalism, which are mainly related to the life and pursuits of the aforementioned groups during modern times. In this way, the Museum seeks to become a point of reference in the daily life of all the inhabitants of Thrace.



THE LAY-OUT OF THE EXHIBITION NARRATIVE


A. THRACE, A TERRITORY NEXT TO THE CAPITAL OF TWO EMPIRES
A1. THE KEY POSITION OF THRACE, PARAMETER FOR ITS SPACIAL ORGANISATION
A2. A TRIBUTE TO THE EMINENT PEOPLE OF DIDYMOTEICHON AND THRACE


B. DIDYMOTEICHON, THE FOCAL POINT OF THRACE
B1. THE LAY OUT OF THE CITY IN BYZANTINE AND POST BYZANTINE TIMES
B2. DIDYMOTEICHON AND THRACE FROM THE END OF THE 19TH C. THROUGH TODAY
B3. LIFE IN THE CITY DURING THE BYZANTINE AND POSTBYZANTINE PERIODS


C. THE RELATION OF THE PEOPLE OF THRACE WITH THE HELLENIC
      ARCHAEOLOGICAL SERVICE
C1. VOLUNTARILY HANDLING OF ARCHAEOLOGICAL FINDS OVER TO THE ARCHAEOLOGICAL SERVICE
C2. CONFISCATION OF ARCHAEOLOGICAL FINDS
C3. THE ARCAHEOLOGICAL RESEARCH IN THRACE

The issue of legal pluralism has been analyzed and discussed in legal, political and sociological literature over time. Different models of legal pluralism that are both of supportive and oppositional arguments are asserted in literature. The main goal of this study is to analyze the legal pluralist model of Greece that is based on the Lausanne Treaty and the discussions on it. It is seen that Greece has recognized some parts of Islamic law for Thracian Muslim minority. However, this system is quite debatable in the context of women's rights, status of religious authonomy, minority rights, individual rights, essentialism, multiculturalism and assimilation anxiety. Moreover, legal pluralist model in Greece has been the subject matter of Molla Sali v. Greece case that was decided by the ECtHR. For this reason, Greece has undergone a reform regarding its model for Thracian Muslim minority. The article demonstrates the historical background and current debates about legal pluralist model of Greece regarding Thracian Muslim minority.

Abstract

The success of minority nationalisms and their claim to autonomy is primarily dependent on the popular support they receive from their constituencies. Aspirations of minority groups demanding self-rule are also accepted as democratic because of this popular consent. The unsuccessful autonomy referendums in both Puerto Rico and Corsica, however, deviated from this trend leaving questions behind about where and when autonomy is likely to be a democratic and realistic solution. The article elaborates on five variables explaining popular support for ethnonationalism and questions their reliability across the cases of Quebec, Flanders and Western Thrace. Experimenting with the most different systems design (the Mill’s method of agreement), this article concludes that minority nationalism is stronger in political systems of ethnic differentiation than assimilation. The article also verifies this in the contrasting cases of Corsica and Puerto Rico where the nationalist factions failed to mobilize their ethnic constituency because of their political culture being divided by the political systems of integration and assimilation.

Άρδην, τεύχος 12, Φεβρουάριος - Μάρτιος 1998

Η Θράκη συμπύκνωση της μοίρας του Ελληνισμού
Θράκη, μια περιήγηση στο μέλλον μας
Η Ελλάδα στο σταυροδρόμι, η Θράκη στο προσκήνιο
Θ. Μουσόπουλος, Το Διαχρονικό Μουσείο της Θράκης
Αντ. Διαλεκτάκης, Η γεωργική ανάπτυξη της Θράκης
Χ. Ναξάκης, Θράκη και κοινοτικά κονδύλια
Ταμιείον Θράκης
Ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου και η “Μηχανική”
Ευ. Ζεγκίνης, Θρησκευτικότητα των μουσουλμάνων
Χ. Ομέρ, Πόσο δύσκολο να ‘σαι Πομάκος σήμερα
Κ. Καραΐσκος, Το Μουσείο Καλαθοπλεκτικής των Ρωμά
Γ. Καραμπελιάς, Το μειονοτικό πρόβλημα στη Θράκη
Μ. Καλφοπούλου, Το πρόβλημα των Ποντίων και το κράτος
Μ. Χαραλαμπίδης, Ρωμανία, μια νέα πόλη
Κ. Μοράρος – Π. Σωτηρόπουλος, Η εκπαίδευση στη Θράκη
Π. Θεοχαρίδης, Η γλώσσα των Πομάκων
Σ. Τοπαλίδου, Ενισχυτική διδασκαλία στα Πομακοχώρια
Γ. Πανούσης, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης: Το όραμα
Όμιλος φίλων Νίκου Ράπτη
Σ. Κόντε, Ανάγκη πολιτιστικών δράσεων στην ορεινή περιοχή της Θράκης
Κέντρο Λαϊκών Δρωμένων Κομοτηνής
Μ. Μαχαροπούλου, Η γιορτή της Μπάμπως
Δ. Δούκας, Για τον πολιτισμό της Θράκης
Κ. Ποϊραζίδης, Μια περιήγηση στη φύση της Θράκης
Χρ. Κόλλιας, Ο στρατός στην ανάπτυξη της Θράκης
Τ. Χατζηαναστασίου, Η εθνική αντίσταση στη Δυτική Θράκη
Γ. Παύλος, Αντί επιλόγου

Toplumların bugünü belirlediği kadar geleceğini de belirleyen önemli unsurların başında eğitim gelmektedir. Ana dilinde eğitim ve/veya ana dilinin öğretimi, azınlık topluluklarının çoğunluk toplumları içinde asimile olmadan tarihsel varlıklarını devam ettirmeleri adına hayati önem taşımaktadır. Yunanistan’da Türkçenin varlığını gerek Yunanca gerekse Türkçe kaynaklar kullanarak detaylı bir şekilde inceleyen bu çalışmada, Yunanistan Cumhuriyeti’nin kurulduğu 1830 sonrası dönem ele alınmış, Osmanlı dönemi boyutu kapsam dışı bırakılmıştır. 1923 Lozan Barış Antlaşması sonrası yaklaşık yarım milyon Türk’ün bugünkü Yunanistan coğrafyasını terk etmesi, Yunanistan’da Türkçe ekseninde oldukça olumsuz sonuçlar doğurmuştur. Fakat onun öncesinde Batı Trakya bölgesinin ve 1947’de On İki Ada’nın Yunanistan’a dahil olmasıyla birlikte Yunanistan’da Türkçe konuşanların sayısında önemli bir artış yaşanmıştır. Yunanistan’da Türkçe dendiğinde akla her ne kadar Batı Trakya Türkleri geliyor olsa da, bu bağlamda diğer farklı ve önemli aktörler de bu çalışmada derinlemesine analiz edilmektedir. Bu minvalde, geçmişten günümüze Türkçenin Yunanistan’da öğretilmesi ve öğrenilmesine yönelik gerek Batı Trakya içinde gerekse dışında farklı gelişmeler ön plana çıkmaktadır. İrdelenen temel hususlarla ilgili olarak Türk-Yunan ilişkilerinin gidişatından önemli derecede etkilendiğinin altı çizilmektedir. Metodolojik olarak tarihsel gelişim çerçevesinde incelenen ve Türkçenin Yunanistan’daki tarihsel varlığının analiz edildiği bu araştırmanın temel argümanı şudur: 1990 sonrası yabancı dil olarak Türkçeyi öğrenen Yunanların sayısındaki artışa karşın, Batı Trakya bölgesi dahilinde Türkçe ana dili eğitiminin sağlandığı ve müfredatın yarısının Türk dilinde işlendiği iki dilli azınlık okullarıyla ilgili eski ve yeni sorunlar, 2020 itibariyle büyük oranda hala devam etmektedir. 1950’lerden günümüze Yunan devlet birimlerinin Müslüman Türk azınlık ile efektif bir diyaloğa girmeden tek taraflı adımlar atmaya devam ediyor olması ve Rodos ile İstanköy adalarında Türkçe eğitim kapsamında yarım asırdır önemli herhangi bir adımın atılmamış oluşu, Yunanistan’da Türkçenin tarihi varlığını ilgilendiren birçok konunun yakın gelecekte tartışılmaya devam edileceği yönündeki öngörü ve argümanları kuvvetlendirmektedir.

Osmanlı Devleti’nin 15. yüzyıldan 20. yüzyılın başına kadar yaklaşık beş yüz yıl hüküm sürdüğü Balkanlar, eğitim tarihi açısından incelenmesi gereken bir alandır. Bu tarihi incelerken kullanılacak araçlardan biri, programlardır. Osmanlı Devleti’nin Balkan Savaşları neticesinde çekilmek zorunda kaldığı bölgede ana dilinde eğitim büyük bir sorun olarak ortaya çıktığı için Türkçe dersi programlarının incelenmesi büyük bir önem taşımaktadır. Bu programlardan birisi Batı Trakya’daki Türk azınlığa yönelik olarak hazırlanmıştır. “Batı Trakya Türk İlkokulları Müfredat Proğramı” adıyla 1963’te, Rodop Evros Öğretmenler Birliğince yayımlanan program, Gümülcine’de basılmıştır. Bu çalışmada söz konusu Programdaki Türkçe dersi merkeze alınarak; benimsenen eğitim felsefesi, dersin amaçları ve içeriği ile okuma, dinleme, konuşma, yazma ve dil bilgisi alanlarına yer verme durumu, yöntem ve teknikler, ölçme değerlendirme gibi ögelerin yanında, bir azınlık programı olmasından ötürü Türkçe dersinin diğer derslere göre oranı, Türkçe ve Yunanca yürütülmesi öngörülen derslerin oranı gibi hususlar hakkında bilgi edinilmeye çalışılacaktır. Bunun yanında, Programın Türkçe dersi kısmının 1948 Türkçe programıyla ne kadar benzeştiği de tartışılacaktır.

Abstract: The Balkans, where the Ottoman Empire ruled for about five hundred years from the 15th century to the beginning of the 20th century, is a field that must be examined in terms of education history. One of the tools to use to examine this history is the curricula. Since education in the mother tongue where the Ottoman State had to withdraw in the wake of the Balkan Wars has emerged as a major problem, the examination of Turkish lesson programs is of great importance. One of these programs was prepared for the Turkish minority in Western Thrace. The program published in 1963 by Rodop Evros Union of Teachers in the name of "Western Thrace Turkish Primary Schools Curriculum" in Gümülcine. In this study, Turkish lesson curriculum will be examined in point of the educational philosophy adopted, aims and content of the course, and the place of reading, listening, speaking, writing and grammar areas, methods and techniques, measurement and evaluation, and because of it is a minority curriculum, the ratio of Turkish lesson to other courses and proportion of courses envisaged to be conducted in Turkish and Greek languages. Besides, it will also be discussed how the Turkish lesson section of the program is similar to the 1948 Turkish language program.

(Greek Prof. Megalommatis: Greece is the Enemy of the Minorities)
Speech given at a Conference organized by Batı Trakya Türkleri Dayanışma Derneği (Western Thrace Turks Solidarity Association) in Istanbul, in May 1995
Published in: Batı Trakya'nın Sesi, Ocak 1995 - Yıl: 8 Sayı: 69