Ak Parti

Bu tezde sunulan tüm bilgi ve sonuçların, bilimsel yöntemlerle yürütülen gerçek deney ve gözlemler çerçevesinde tarafımdan elde edildiğini, çalışmada bana ait olmayan tüm veri, düşünce, sonuç ve bilgilere bilimsel etik kuralların gereği olarak eksiksiz şekilde uygun atıf yaptığımı ve kaynak göstererek belirttiğimi beyan ederim.

Bu çalışma, uluslararası güvenlik alanındaki siber tehditlerin karmaşık yapısını incelemekte ve bu tehditlerin küresel istikrar için temel bir endişe olarak hızlı yükselişini vurgulamayı amaçlamaktadır. İlk bölüm, siber tehditlerin evrimine ilişkin özlü bir genel bakış sunmakta, bu tehditlerin kökenlerini küçük dijital rahatsızlıklardan ulusal güvenliği baltalayabilen, kritik altyapıyı kesintiye uğratabilen ve jeopolitik dinamikleri etkileyebilen sofistike araçlara kadar izlemektedir. Bu bölüm, siber operasyonların casusluk ve sabotajın gölgelerinden ulusal savunma cephaneliklerinde ön saflardaki araçlara geçişini işaret eden önemli olayları öne çıkarmaktadır. İnceleme, bu tehditlerin çok yönlü doğasını, devlet destekli saldırılar, siber terörizm ve siber suç dahil olmak üzere, her biri uluslararası barış ve güvenliğe benzersiz zorluklar sunan alanları kapsamaktadır. Sonraki bölüm, artan siber tehdit manzarasına yanıt olarak uluslar ve uluslararası organlar tarafından formüle edilen stratejik savunma politikalarının kapsamlı bir özetini sunmaktadır. Ulusal siber güvenlik çerçevelerinin geliştirilmesinden adanmış siber komuta birimlerinin kurulmasına, Birleşmiş Milletler ve NATO gibi örgütlerin himayesinde uluslararası iş birlikleri ve norm belirleme çabalarına kadar benimsenen strateji spektrumu incelenmektedir. Tartışma, bu politikaların siber riskleri hafifletmede, direnci artırmada ve dijital çağda işbirlikçi bir uluslararası güvenlik ortamını teşvik etmede etkililiğini yansıtmaktadır. Uluslararası İlişkilerden teorik içgörüler ile siber olaylar ve politika yanıtları üzerine ampirik verilerin entegrasyonu yoluyla, çalışma, ulusal savunma önlemlerini uluslararası iş birliği zorunluluğu ile uyumlu hale getirmede ortaya çıkan eğilimleri ve gelecekteki zorlukları belirleyerek sonuçlanmakta ve siber sınırı etkili bir şekilde yönlendirmek için uyarlanabilir ve ileriye dönük politikalara duyulan ihtiyacı vurgulamaktadır.

This study conceptualizes populism and argues that the the Young Party (Genç Parti) is a populist political movement. However, it is thought that populism is a style of politics or a political logic rather than an ideology. This argument is supported by the evaluations of some theorists, especially Ernesto Laclau, on populism. Although Laclau characterizes populism as a field of uncertainties and dilemmas, he makes seminal determinations in the context of the people and the leader. Therefore, this theoretical framework will make an important contribution to the conceptualization and interpretation of populism. While conducting the literature review, not only a descriptive analysis was made, but also critical evaluations were included. The Young Party, which is claimed to have the basic characteristics of populism, is considered to be a unique populist party as it displays some basic features of both right and left populism together. It can be said that the populism produced by the The Young Party is a unique type of populism, the likes of which are rarely encountered in Turkish political history. The populism produced by the Young Party differs not only from the antecedents in Turkey but also from the populist examples in the world in some aspects.

Ragıp Ergün tarafından kaleme alınan eserin kritiği yapılmıştır. “Tek Parti Döneminde Sosyal Darwinizm” adlı kitap yazarın doktora tezinden üretilmiştir. Erken Cumhuriyet Döneminde Sosyal Darwinizm konusunu ele alan yazarın doktora tezini Atila Doğan’ın rehberliğinde yapması gözden kaçırılmaması gereken bir husustur. Atila Doğan son dönem Osmanlı düşüncesi üzerine önemli çalışmaları olan bir akademisyendir. “Osmanlı Aydınları ve Sosyal Darwinizm” adlı eserin müellifi olan Doğan, bu eserinde Osmanlı Devleti’nin son dönem aydınları üzerindeki Darwinizm’in ve Sosyal Darwinizm’in etkisini incelemektedir. Bu çalışması göz önüne alındığında, Atila Doğan’ın danışmanlığı öğrencisi Ragıp Ergün için önemli bir fırsat ve rehberlik oluşturduğu anlaşılmaktadır. Ergün, danışmanının yazdığı çalışmayı Erken Cumhuriyet Dönemi için yaparak onun çalışmasını tamamlayan bir eser kaleme almıştır.
Şükrü Hanioğlu’nun Sunuşu ile başlayan eser üç bölümden oluşmaktadır. Yazar eseri ile Tek Parti Döneminde uygulanan Darwinizm ve Sosyal Darwinizm politikalarını tüm boyutları ile ele alıp devlet ve toplum hayatına etkilerini ortaya koyarak erken cumhuriyet döneminin daha iyi anlaşılmasına katkı sunmuştur. Bu açıdan bakıldığında eser, bilimsel bir kitap olarak daha çok akademi dünyasına hitap edecek şekilde yazılmıştır.

Turkey was governed by a parliamentary government system from the enactment of the 1876 Constitution until the elections of 24 June 2018 (except for the 1921 Constitution, which corresponds to a very short period). In parliamentary systems of government, the prime minister, who heads the government, is a member of the legislature and is the person charged with forming the government. The Prime Minister usually prepares or has a government program prepared in order to fulfill his mandate to form the government. If this government program can get a vote of confidence from the legislature, the government is formally formed. In this process, which expressed the formula of forming a government in Turkey until recently, the government programs presented by the prime ministers to the legislature are of great importance. Because the government programs submitted to a vote of confidence are a kind of compass of the governments and it is expected that policies will be developed in accordance with the principles and promises set forth in the aforementioned program during the term of office. The four government programs (The prime minister of the first government is Abdullah Gul. In the other three governments, the prime minister is Recep Tayyip Erdogan) aiming at realizing various reforms, expanding fundamental rights and freedoms, and reaching the criteria of the European Union, especially in the first years of the AK Party, which has been in power in Turkey since November 3, 2002, It draws attention in terms of giving place to discourse and policies. This study aims to reveal the traces of liberal ideology in the claims, policies and discourses of the first four government programs of the AK Party. During the aforementioned periods, the AK Party persistently defined itself as a political party with a conservative democratic identity. However, in this study, a document analysis of Ak Party's government programs was made. Document analysis includes the analysis of written materials containing information about a researched subject or phenomenon. As a result of the document analysis, it has been seen that the Ak Party has a program closer to the liberal democratic political tradition than to the conservative identity. Therefore, the argument of the study is that the dominant perspective in Ak Party government programs between 2002 and 2015 includes liberal democratic values.

Türkiye'nin sahip olduğu coğrafi ve kültürel çeşitlilik, toplumsal cinsiyet eşitliği konusunda farklı yaklaşımların ortaya çıkmasına neden olabilmektedir. Bu çeşitlilik, bölgesel ve kültürel dinamiklere
bağlı olarak cinsiyet eşitliği algısının ve uygulamalarının yerelden yerele değişkenlik göstermesine yol açmaktadır. Her ilin, kadın-erkek eşitliğine yönelik farklı sosyo-ekonomik ve kültürel dinamikleri bulunmaktadır. Bu nedenle, toplumsal cinsiyet eşitliği politikalarının tasarımı aşamasında
bu farklılıkların göz önünde bulundurulması önemlidir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'nin 81 ilinde toplumsal cinsiyet eşitliğine ilişkin mevcut durumu analiz etmek, kadınların yaşadıkları sorunları tespit etmek ve bu sorunlara çözüm önerileri sunmaktır. Betimsel araştırma tasarımının kullanıldığı çalışmada, nitel veri toplama tekniklerinden odak grup görüşmeleri ve yarı yapılandırılmış mülakatlar uygulanmıştır. Çalışma kapsamında 81 ilde kadın sivil toplum örgütleri, akademisyenler, kanaat önderleri, iş insanları, muhtarlar ve baro temsilcileri gibi çeşitli
paydaşlarla görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilerek ortak sorun alanları tespit edilmiş ve çözüm önerileri sistematik bir şekilde sınıflandırılmıştır. Çalışma kapsamında ulaşılan sonuçlara göre, kadınların en çok karşılaştığı 9 temel sorun alanı belirlenmiştir: Kadınların toplumsal rollerden kaynaklı baskı görmesi, eğitime erişim sorunları, ekonomik özgürlük eksikliği, şiddet vakalarının artışı, karar alma mekanizmalarına katılım yetersizliği, alkol
ve madde bağımlılığı, göçten kaynaklı sorunlar, kamu hizmetlerine erişimde güçlükler ve afet riski nedeniyle güvenli yaşam alanlarının eksikliği. Bu sorunlara yönelik olarak geliştirilen 97 çözüm
önerisi, yerel ve ulusal politika yapıcılarına rehberlik edecek niteliktedir. Bu çalışmanın önemi, Türkiye'de toplumsal cinsiyet eşitliği politikalarının yerel dinamiklere dayalı olarak tasarlanmasına katkı sağlaması ve kadınların toplumsal hayata katılımlarını artıracak somut çözüm önerileri
sunmasıdır. Toplumsal cinsiyet eşitliği mücadelesinde yerel aktörlerin ve katılımcı mekanizmaların güçlendirilmesi, politikaların etkinliğini artıracaktır.

Bu çalışmada “Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) iktidarı dönemindeki mülki idare düzenlemeleri, Türkiye’deki sağ iktidarların yeni il ve ilçeler kurmaya ilişkin popülist politikalarından izler barındırıyor mu?” sorusuna yanıt aranmaktadır. Söz konusu amaç çerçevesinde ilk olarak mülki idare kavramına, ardından Cumhuriyet tarihindeki mülki idare düzenlemelerinin tarihsel gelişimine değinilmiştir. Bulguların yer aldığı bölümde ise AK Parti döneminde ilçe kurulmasına aracılık eden hukuki düzenlemelere (5747, 6360, 6447 ve 7148 sayılı Kanunlar ile 694 sayılı Kanun Hükmünde Kararname) yer verilmiştir. Sonrasında bu düzenlemeler, Demokrat Parti (DP) ve Anavatan Partisi (ANAP) dönemlerindeki mülki idare düzenlemeleri ile karşılaştırılmıştır. Özetle, “cumhuriyet tarihi mülki idarileşme istatistiklerindeki konumu”, “düzenlemelerin zamanlamasının seçim dönemleriyle ilişkisi”, “mahallî baskılara karşı sergilenen tutum” ve “yeni kurulan ilçelerin günümüzdeki demografik ve sosyoekonomik göstergeleri” çerçevesinde ele alındığında AK Parti dönemindeki düzenlemelerin DP ve ANAP dönemindekilere nazaran daha rasyonel olduğu ileri sürülebilir.

Giriş: Çevresel Sürdürülebilirlik ve Geleceğe Yatırım Dünya, günümüzde hızla artan çevre sorunlarıyla karşı karşıya kalmaktadır. Bu sorunlar, iklim değişikliği, su kirliliği, hava kirliliği, doğal kaynakların tükenmesi ve çevresel felaketler gibi çok çeşitli başlıkları kapsar. Çevresel sürdürülebilirlik, bu sorunlarla başa çıkabilmek ve gelecek nesillere yaşanabilir bir dünya bırakabilmek için hayati bir öneme sahiptir. Ülkeler, bu sorunları çözebilmek için farklı stratejiler geliştirmekte ve teknolojik yenilikler ile toplumsal dönüşümü birleştirmektedir. Türkiye de bu bağlamda çevresel sorunlarla mücadele etmek için büyük sorumluluklar taşımaktadır. Ancak bu sorunları aşmak için atılacak adımların hızla ve kararlılıkla uygulanması gerekmektedir.

Çağdaş siyaset felsefesi literatüründe ABD’li akademisyen, entelektüel ve düşünürlerin başını çektiği bir liberalizm yorumunun yaygınlık kazandığı görülür. Buna göre bireysel haklar kolektif amaç ve hedefler karşısında daima öncelikli olarak ele alınmalı, kamu politikaları belirlenirken de bu husus göz önünde bulundurulmalıdır. Nitekim bu görüşün en etkili temsilcilerinden biri olan Ronald Dworkin’e göre liberal toplum, tabiatı itibariyle, farklı iyi hayat yorumları karşısında tarafsız bir tavır sergileyen ve dünya görüşleri ne kadar farklılaşsa da bütün insanlara eşit haysiyet atfeden bir yapıdır. Eğer belirli bir insan grubunun iyi hayat anlayışı kamusal yaşama hâkim olacak olursa diğerlerinin haysiyeti zedelenebilir, diye düşünülür. İşte bu sebeple liberal toplumlarda siyaset yapıcılar iyi hayat konusunda belirli bir anlayışı kamu politikası düzeyinde benimsememeli, devletin yalnızca her bir vatandaşa eşit muamelede bulunmasının temin edilmesiyle yetinilmelidir.
Ne var ki, liberalizme ilişkin bu yorumun uygulamaya alınması, birçok problemi (ve dolayısıyla eleştirileri) beraberinde getirmiştir. Aslına bakılacak olursa, liberalizmin kendisine izafe ettiği farklı iyi hayat anlayışlarının üstünde konumlanan hakem tavrı öteden beri eleştirilegelmiştir. Ancak burada, farklılık ve tanınma bağlamında, liberal çokkültürcülük söyleminin kendisiyle çelişiyor olması söz konusudur ve bu durum liberalizme yönelik eleştirilere yeni bir boyut katar. İlk bakışta daha önceki eleştirilerin tekrarı gibi görünen bu eleştirilerden en dikkat çekicisi, bu liberalizm yorumunun, liberal toplumlarda belirli iyi hayat anlayışları etrafında öbeklenen farklı kültürel toplulukların farklılıklarını -en iyimser yorumla- ihmal ettiği, fakat maalesef kimi durumlardaysa bu farklılıkları bir anlamda dolaylı bir homojenleştirmeye tabi tutarak tektipleştirdiğidir. Zira liberal siyasetin vatandaşlardan beklediği usuli (procedural) bağlanma ilişkisi, söz konusu vatandaşların mensubiyet duydukları kültürel topluluklarla kurdukları tözsel (substantive) bağlanma ilişkisiyle karşı karşıya geldiğinde doğacak gerilim alanına ilişkin tatmin edici bir çözüm öngörülmemiştir. Böylece farklılıkların tanınması veya kültürel çoğulculuk söylemsel düzeyde kalmış olur.
Kanadalı düşünür Charles Taylor, bu meseleyi, ülkesinin Fransızca konuşulan Quebec eyaleti hükümetlerinin Fransız kültürünü yaşatma arzusuna yönelik politikalarından yola çıkarak sorunsallaştırır. Ona göre, yalnızca Quebec’liler değil, onlar gibi belirli ortak amaçlar etrafında toplanan farklı toplulukların farklılıklarını tanıyacak bir liberalizm modeli mümkündür. Taylor’ı şerh eden Michael Walzer bu tartışmalarda açığa çıkan iki farklı liberalizm modelini şöyle hülasa eder: Liberalizm 1 = Bireysel haklar + tarafsız devlet (yani vatandaşların özgürlüğü, güvenliği ve refahı dışında herhangi bir kültürel veya dini hedefi olmayan devlet). Liberalizm 2 = Belirli bir ulusun, kültürün veya dinin amaçlarına kendini adayan bir devlet + vatandaşların temel haklarının korunması. Taylor kendisinin de tercih ettiği ikinci liberalizm versiyonunun da çeşitli sorunlar doğurma potansiyeli olduğunu kabul etmekle beraber en azından liberalizme yöneltilen tektipleştirme suçlamasını ortadan kaldıracağını savunur.
Bu tebliğde bizzat Taylor’ın kendisinin vermiş olduğu Selman Rüşdi örneğinden yola çıkılarak liberal çokkültürcülük idealinin söylemsel düzeyde kalmaya mahkûm olduğu; çünkü yine Taylor’ın da belirttiği üzere liberalizmin farklı kültürlerin buluşma noktası değil, belirli bir kültürün dışavurumu olduğu savunulacaktır. Ayrıca Taylor’ın “liberalizmin kendisi için savaş veren bir inanç” olduğu yönündeki tespitinin oldukça önemli olduğuna dikkat çekilecek ve tam da bunun -yani liberalizmin bizatihi bir inanç olmasının- liberal çokkültürcülüğün önündeki en büyük engel olduğu ortaya konulacaktır. Tebliğin bir diğer iddiası, günümüzde küresel çapta yükselişe geçen aşırı sağ eğilimlerin, liberalizmin farklılıkların gerçekten dikkate alınmadığı romantik tanınma girişimleriyle ilişkisinin incelenmesinin faydalı olabileceğidir.

Source: https://www.bisav.org.tr/userfiles/yayinlar/e_kitap_344.pdf

Bu makale, normativizm perspektifinden AK Parti dönemi Türkiye-AB ilişkilerini değerlendirmektedir. Normativizm, uluslararası ilişkilerde normların, değerlerin ve etik ilkelerin önemine vurgu yapmaktadır. AK Parti dönemi, Türkiye’nin AB üyeliği hedefinde önemli reformların yapıldığı fakat aynı zamanda iç ve dış dinamikler nedeniyle zorlukların da yaşandığı bir dönemdir. AK Parti’nin demokratikleşme, insan hakları ve hukuk devleti alanında AB normlarına uyum sağlama çabaları, özellikle 2000’li yılların başında ilişkileri olumlu yönde ilerletmiştir. Öte yandan iç politikadaki bazı gelişmeler ve AB'nin, Türkiye’nin üyelik sürecinde sergilediği çifte standart barındıran tutum, ilişkilerde gerilemelere yol açmıştır. Makale, Türkiye-AB ilişkilerinin sadece stratejik çıkarlar üzerinden değil, normatif değerler çerçevesinde de şekillendiğini ortaya koymakta ve bu ilişkilerin normatif değerler ile pragmatik çıkarlar arasında dengelenmeye çalışıldığını vurgulamaktadır.

Recognizing the influence of mass media on voter and audience decisions, television has emerged as an essential instrument for political campaigns. Following the AK Party’s emergence in Turkish politics, television advertisements became a more prominent tool in political campaigns. In the study, the Roadblocking Method, which is the advertising campaign technique used by the AK Party on television in the Presidential and General Elections on May 14, 2023, was chosen as the subject of examination based on political communication. In this context, the AK Party’s advertisement with the headline of We Fit the Work of the Century into 20 Years (4’20’’) broadcasted on television with the Roadblocking Method was selected for the research. The reason for choosing the advertisement was the idea that it was broadcast on all channels at the same time and its content consisting of action discourses was responded to by the audience. The analysis, conducted using van Dijk’s Critical Discourse Analysis framework, revealed that the advertisement exerted influence by foregrounding the image of the leader and engaging in discourse on issues of particular concern to the lower socioeconomic classes.

Modern Türkiye'de asker-sivil ilişkisi, genelde sorunlu olagelmiştir; özellikle askerin sivil cenaha duyduğu güvensizlik ve ayrıca kendisini cumhuriyetin değerlerinin bekçisi addetmesi ile bu gerilimli ilişki zaman zaman darbelerle noktalanmıştır. "Başarılı" darbelerin yanı sıra çeşitli darbe girişimleri yapılmıştır. Böyle bir girişim en son bu yılın Temmuz ayında yaşanmış, başarısız olmasına rağmen de ülkeye epeyce hasar vermiştir. Seçilmiş hükümeti yerinden etme bakımından "başarılı " darbeler 1960, 1971, 1980 ve son olarak da 1997'de gerçekleşmiştir. Ancak 28 Şubat postmodern darbe olarak nitelendirilen bu girişim, diğerlerinden oldukça farklı seyretmiş ve sonuçlar doğurmuştur. Daha öncekilerden farklı olarak konvansiyonel yöntemlere başvurulmamış, çağın koşullarından faydalanılarak geniş destek sağlanmıştır. Çeşitli kurumların yanı sıra medyayı kitleleri ikna etmek, darbe koşullarını hazırlamak, makbul olan ile olmayan arasında ayırım yapmak gibi amaçlar için kullanılmış ve ciddi bir başarı sağlanmıştır. Türkiye'de böyle bir darbe yaşanırken, Batılı devletler bunu bir darbe olarak algılamak istememiş, daha ziyade haddini aşan İslamcı bir hükümetin doğru yola getirilmesi şeklinde yorumlanmıştır.

Modern Türkiye'de asker-sivil ilişkisi, genelde sorunlu olagelmiştir; özellikle askerin sivil cenaha duyduğu güvensizlik ve ayrıca kendisini cumhuriyetin değerlerinin bekçisi addetmesi ile bu gerilimli ilişki zaman zaman darbelerle noktalanmıştır. "Başarılı" darbelerin yanı sıra çeşitli darbe girişimleri yapılmıştır. Böyle bir girişim en son bu yılın Temmuz ayında yaşanmış, başarısız olmasına rağmen de ülkeye epeyce hasar vermiştir. Seçilmiş hükümeti yerinden etme bakımından "başarılı " darbeler 1960, 1971, 1980 ve son olarak da 1997'de gerçekleşmiştir. Ancak 28 Şubat postmodern darbe olarak nitelendirilen bu girişim, diğerlerinden oldukça farklı seyretmiş ve sonuçlar doğurmuştur. Daha öncekilerden farklı olarak konvansiyonel yöntemlere başvurulmamış, çağın koşullarından faydalanılarak geniş destek sağlanmıştır. Çeşitli kurumların yanı sıra medyayı kitleleri ikna etmek, darbe koşullarını hazırlamak, makbul olan ile olmayan arasında ayırım yapmak gibi amaçlar için kullanılmış ve ciddi bir başarı sağlanmıştır. Türkiye'de böyle bir darbe yaşanırken, Batılı devletler bunu bir darbe olarak algılamak istememiş, daha ziyade haddini aşan İslamcı bir hükümetin doğru yola getirilmesi şeklinde yorumlanmıştır.

This study conceptualizes populism and argues that the the Young Party (Genç Parti) is a populist political movement. However, it is thought that populism is a style of politics or a political logic rather than an ideology. This argument is supported by the evaluations of some theorists, especially Ernesto Laclau, on populism. Although Laclau characterizes populism as a field of uncertainties and dilemmas, he makes seminal determinations in the context of the people and the leader. Therefore, this theoretical framework will make an important contribution to the conceptualization and interpretation of populism. While conducting the literature review, not only a descriptive analysis was made, but also critical evaluations were included. The Young Party, which is claimed to have the basic characteristics of populism, is considered to be a unique populist party as it displays some basic features of both right and left populism together. It can be said that the populism produced by the The Young Party is a unique type of populism, the likes of which are rarely encountered in Turkish political history. The populism produced by the Young Party differs not only from the antecedents in Turkey but also from the populist examples in the world in some aspects.

Bu yayının tüm hakları Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları (SETA) Vakfı'na aittir. SETA'nın izni olmaksızın yayının tümünün veya bir kısmının elektronik veya mekanik (fotokopi, kayıt ve bilgi depolama vd.) yollarla basımı, yayımı, çoğaltılması veya dağıtımı yapılamaz. Kaynak göstermek suretiyle alıntı yapılabilir.

TÜRKİYE’ NİN MEVCUT ULUSLARARASI
SORUNLARI KARŞISINDA UYGULADIĞI
“KAMU DİPLOMASİ”Sİ FAALİYETLERİ
TURKEY PUBLIC DIPLOMACY OF OPERATIONS AGAINST INTERNATIONAL ISSUES
Uğur ÖZGÖKER*
Abstract
Today, propaganda activities have become a part of public diplomacy and have been transformed. Since pragmatic policies prevail in the world, the forms and methods of public diplomacy have changed. In this article, it is claimed that as of 2020, public diplomacy activities in the world are based on a pragmatist basis. Today, public diplomacy activities are carried out not only by diplomats but also by various actors. It makes important contributions to the relations of states in international politics. This study dealt with different aspects of the concept of public diplomacy is associated with other concepts and practices in Turkey's public diplomacy was evaluated. This pragmatic basis are affected by the activities of public diplomacy and public diplomacy activities that follow Turkey's special article assumes that walked in this way. In order to prove this claim, especially the foreign policies followed by Turkish diplomacy in recent years have been discussed. In this context, it is seen that Turkey has increased its activities in the field of public diplomacy in the face of international issues. It is understood that Turkey's late to engage in these activities. After all, Turkey in public diplomacy strategy creation and implementation will take time as it is considered a state policy.
Keywords: Diplomacy, lobbying, propaganda, public diplomacy
*Prof. Dr., İstanbul Arel University, Faculty of Economics and Administrative Sciences, Department of International Relations (English).

Actual issues that can be treated in relation to orders (ṭarīqahs) and communities (jamāʿahs) resemble a labyrinth in which one can easily become lost. This process is similar to running on a minefield to grasp the true essence and objectively notate the principles of such issues that add some metaphysical spice to life. Indeed, true words are not always sweet and are sometimes bitter. Such difficulty becomes even more apparent when one treats an issue such as the Gülen Community, which significantly falls within the scope of intelligence. The manifestation of everything can equally be interpreted as total concealing. It is easier said than done to disclose why political power and the Gülen Community became foes. Therefore, direct words may not accurately represent the implications between the lines.

Konya Mavi Tunel Icme Suyu Projesi, Konya il merkezi, Cumra ilce merkezi, Iceri Cumra ve civar yerlesim yerlerinde yasayan yaklasik 2 milyon 200 bin kisinin 2045 yilina kadar olan icme ve kullanma suyu ihtiyacini karsilayacaktir. Proje ile saglikli, temiz, guvenli ve kesintisiz icme ve kullanma suyu ihtiyaci karsilanmis olacaktir. Bunun yani sira, Konya ‘ nin  ihtiyac duydugu kaliteli icme suyunu temin edecek tesisler ile, yeralti sulari uzerindeki baski azaltilacak, sulardan kaynaklanan hastaliklar onlenecek ve buna bagli saglik giderlerinde de azalma saglanacaktir. Bu calismada, Konya Mavi Tunel Icme Suyu Projesi’ nin basta su ekosistemi olmak uzere toprak kaynaklari, taskin hidroloji, fiziksel ve biyolojik, sosyo- ekonomik gibi cevreye olan etkileri arastirilmistir. Bunun yaninda, proje ile kazanilacak olan cevresel faydalar da incelenmistir. Sonuc olarak soz konusu cevresel fayda ve zararlar degerlendirilmistir.

Conservatism in Turkey has a quiet identity when considered in the context of the modernization project and the one-party period. In 1945, İsmet İnönü's decision to transition to a multi-party system against the threat of the USSR and the fear of communism that was determinant in foreign relations, Turkish conservatism developed in an atmosphere that would gain its originality and started to raise its voice in the process that developed with the power of the Democratic Party in 1950. The Turkish Thought magazine, founded by Peyami Safa, has a great role in gaining a public dimension and breaking the silence of conservative thought shaped by the developments in domestic and foreign politics between 1945 and 1960.

Turkey has been carrying out various studies on Africa as a reflection of the multidimensional foreign policy it has followed, especially since the 2000s. Sharing its historical experience, social, political and cultural background, opportunities and resources with these countries, Turkey strengthens its presence on the continent with the work it carries out in different fields such as economy, health, education, infrastructure investments and humanitarian activities. Turkey, which has established its relations with Africa within the framework of mutual benefit and respect for the values of these countries, has not only focused on humanitarian and economic areas on the continent, but has also realized the importance of the religious factor and carried out studies on this. In this context, religious diplomacy constituted an important dimension of Turkey's humanitarian diplomacy towards the continent. Türkiye brings its own religious experience to the continent in this field through the Presidency of Religious Affairs. In particular, the Religious Leaders Summit of African Muslim Countries and Communities organized by the Presidency in 2006 and 2011 was an important milestone for the development of religious diplomacy with these countries. At these summits, it was requested that Turkey and African countries strengthen cooperation in the field of religious education and that Turkey undertake more initiatives in meeting the urgent need for human resources trained in religious services in African countries. In this context, it has been requested that educational institutions similar to the Imam-Hatip High School in Turkey be modeled in continental countries or that African students be provided with school and scholarship opportunities in these schools in Turkey. This paper aims to examine the role of Imam Hatip schools as an element of Turkey's religious diplomacy towards Africa. In this context, in cooperation with the Diyanet Foundation and the Ministry of National Education, it is aimed to evaluate both the Imam Hatip High School modeled on the continent and the International Anatolian Imam Hatip High Schools in Turkey in the context of the subject and to discuss their possibilities and limitations.

Bu çalışmanın amacı, NATO ve bazı üyelerinin siber tehditlere karşılık verme stratejilerinin neler olduğunu belirlemektir. NATO'nun Siber Güvenlik Stratejisi, günümüzün karmaşık tehditlerine odaklanan etkili bir uluslararası yaklaşım getirmektedir. Bu strateji, bilgi sistemlerinin korunması ve veri güvenliğinin sağlanması gibi önemli konuları ele alırken siber savunma ittifakının ilerletilmesi için öncelikler listesi ve kılavuz ilkeler sunmaktadır. 2002'de Prag'da gündeme gelen siber savunma, 2008'de Bükreş Zirvesi'nde resmiyet kazanmış ve NATO'nun öncelikli konularından biri haline gelmiştir. Özellikle 2007'de Estonya'da yaşanan siber saldırılar, İttifak'ı siber savunma politikalarını güçlendirmeye yönlendirmiştir. Siber saldırıların ulusal güvenliği, ekonomik istikrarı ve demokratik süreçleri tehlikeye attığı vurgulanarak NATO ülkelerinin koordineli bir şekilde siber tehditlere karşı güvenlik kapasitelerini güçlendirmesi amaçlanmaktadır. Strateji ayrıca araştırmacıların siber güvenlik alanında daha fazla çalışma yapmaları için önemli bir rehber niteliğindedir.

Entrevista con el periodista turco Ruşen Çakιr, testigo del ascenso al poder del movimiento islamista durante la década de 1990 y de su posterior caída en desgracia; de su recuperación de la mano de Erdoğan y de la conquista del Gobierno por parte del Partido de la Justicia y el Desarrollo (AKP), que gobierna el país euroasiático desde 2002. Una carrera que le ha convertido en uno de los mayores expertos en islamismo político turco.

Bernard Lewis’in, Türk demokrasinin gelişim sürecini ele aldığı eseri, 4 ana bölümden oluşmaktadır. Eserin birinci bölümü: “Türkiye'de Demokrasi”, ikinci bölümü: “Türkiye Cumhuriyeti'nin Osmanlı Kökenleri”, üçüncü bölümü: Tarihsel Perspektif İçinde Türklerin Demokrasi Deneyi, dördüncü bölümü ise “Neden Türkiye İslam Dünyasındaki Tek Demokrasi?” şeklinde isimlendirilmiştir. Başlık seçimlerinin ilk ikisinde tarihsel bir kronolojinin gözetilmediği görülmektedir. Lewis, öncelikle Türk demokrasi tarihinin dinamiklerini, hemen ardından ise Osmanlı Devleti’ndeki demokrasi uygulamalarını aktarmıştır. Bu tercihin belirli bir mantık çerçevesinde yapıldığı anlaşılmaktadır. Lewis, tümdengelim yöntemi ile tarihsel ilişkiselliği sürekli olarak taze tutmayı amaçlamış olmalıdır. Lewis, henüz kitabın “önsöz” kısmında, bir başlığı ayrı amaç ve kişiler için yazdığını belirtmiştir. Bu durum, eserin bir derleme çalışması olduğunu göstermektedir. Fakat belirtmek gerekir ki bu, her başlığı ortak bir amaca hizmet etmek üzere tasarlanmış bir derlemedir. Bu amaç ise Türk demokrasi kültürü üzerine açıklamalar yapmaktır. Dolayısıyla Lewis’in eseri, tema açısından bütüncül bir eserdir. Bu ön değerlendirme sonrasında, eserin bölümleri özelinde değerlendirilmesi faydalı olacaktır

Bu çalışmada, Türk yükseköğretiminde dijital dönüşüm odaklı öncelikler ve uygulamalar incelenmektedir. Endüstri 4.0 ile birlikte dijital teknolojiler her alanda önem kazanırken, iş-insan-teknoloji ilişkisi daha geniş ve sistematik bir çerçevede dijital dönüşüm sürecine girmiştir. Blockchain, Büyük Veri, Yapay Zekâ, Nesnelerin İnterneti gibi birçok dijital teknoloji hemen hemen tüm sektörlerde yaygınlaşmaya başlamıştır. Dördüncü sanayi devrimi (Endüstri 4.0) ile hızlanan dijital dönüşüm süreci, teknolojinin kullanımını ve işlevselliğini artırırken, dijital teknolojiler bireysel ve toplumsal yaşamın vazgeçilmez parçaları haline gelmiştir. Dijital dönüşüm süreci, dijital becerilere sahip insan kaynağına olan ihtiyacı artırırken, dijitalleşmeyle birlikte önem kazanan dijital teknolojiler de yeni mesleklerin gelişmesine yol açmıştır. Nitekim dijital dönüşüm süreci tüm sektörleri olduğu gibi yükseköğretimi de etkilemiştir. Dijital teknolojilerin yükseköğretimde ön plana çıkmasıyla Blockchain, Metaverse ve Dijital İkiz gibi birçok dijital boyutlu uygulama da ağırlık kazanmaya başlamıştır. Türk yükseköğretimi de dijital dönüşüm sürecinde insan kaynağı yetiştirme, eğitim ve kariyer ilişkilerini geliştirme, üniversite-sanayi iş birliğini sağlama doğrultusunda stratejik bir role sahiptir. Nitekim, dijitalleşen dünyada Türkiye'de yükseköğretimde dijital dönüşüm odaklı programların uygulanması ve dijital ekonomiye duyarlı insan kaynaklarının yetiştirilmesi her zamankinden daha kritik hale gelmiştir. Bu bağlamda, çalışmanın ilk bölümünde dijital dönüşüm ve yükseköğretim kavramı incelenmektedir. İkinci bölümde ise Türk yükseköğretiminde dijital dönüşüm hedefleri ve uygulamaları gözden geçirilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Dijital Dönüşüm, Endüstri 4.0, Yükseköğretim, Türk Yükseköğretimi

Bu çalışma, Sezai Karakoç'un politik düşüncesini ve faaliyetini, Türkiye’de
güncel  siyasal  değişme  süreçleri  ile  etkenleri  kapsamında  ve  Türkiye
İslâmcılığının  güncel  evrimi  politik  ekonomi  yönteminin  kuramsal  ışığı
altında incelemeyi amaçlamaktadır.

The advocates of tutelage who played a leading role in the establishment of the Republic of Turkey ruled the country de facto with new regulations. They implemented policies banning religion-based practices and purging religion from state institutions. These political practices continued until 1950. Even if a civilian government came to power in 1950, the groups in favor of the tutelage once again seized the power with a coup. After the coup, Turkey had painful periods from time to time. The reference can be made particularly to the 12 September and 28 February events in this connection. In this challenging process, certain political parties were closed down. The National Salvation Party known for its Political Islamist identity was among these parties. The Political Islamists soon established the Welfare Party in 1983. In the 1984 elections held after seven months following the establishment of the Welfare Party, İbrahim Halil Çelik obtained great success during his candidacy in Şanlıurfa province of Turkey. During Çelik's candidacy, the landslide victories were won in the 1989 local elections and the 1991 and 1995 general elections. However, after two years following the 1995 elections, the post-modern coup period called 28 February started and Çelik and his comrades took a highly challenging test. In light of this background information, the article addressed the process from the period when Çelik, who was not well-known in academia with his Welfare Party identity but left a deep impact on Turkish politics with his Political Islamist identity in the era between 12 September-28 February, was a mayor to the period when he was a member of parliament.

Public Diplomacy is based on the promotion of countries’ values to the world. Such countries using the elements described as “Soft Power” such as science, art, sport, sport, culture and education“ professionally have become a center of attraction and these countries have lost their influential power. The instruments of Public Diplomacy enabling the interstate interaction also have paved the way for economic, political and cultural cooperation and friendship. The main goal of Public Diplomacy is; building long-established relations. Public Diplomacy is based on the assumption that the fame and prestige of a country are powers creating favorable area for the individual interaction. Public Diplomacy is also understood as a communication policy and process of a country promoting its own nation’s views and goals; institutions and culture; national goals and current policy to the foreign publics. In the new international system when there is fierce competition and uncertainty has increase...

Sinyal İstihbaratı (SIGINT), iletişim ve elektronik cihazlardan elde edilen verilerin analiz edilmesiyle elde edilen bir istihbarat türüdür. Soğuk Savaş döneminde başlayan bu istihbarat türü, modern dünyada siber teknolojilerin gelişmesiyle birlikte daha karmaşık ve sofistike bir hale gelmiştir.

15 yaş altı ve 50 yaş üstü Iraklılar önümüzdeki 1 Eylül’den itibaren Türkiye’ye vizesiz girecek. Sebep fazlasıyla basit ve tanıdık: Kürt meselesi! İç politikada olduğu gibi dış politikada da Kürt meselesini suhuletle halletmemekteki ısrarın sonucu.

https://www.agos.com.tr/tr/yazi/30841/bu-ortamda-iraka-vizeyi-niye-kaldirdik
https://artigercek.com/makale/bu-ortamda-iraka-vizeyi-niye-kaldirdik-315155

Bu tez, muhafazakarlık, tüketim ve dindar muhafazakar bireylerin tüketim konusundaki tavırları olmak üzere üç ana bölümden oluşmaktadır. Bu çalışmada muhafazakarlık kavramı açıklandıktan sonra, dindarlık ile kesişim noktalarını belirlemeye çalıştık. Tüketim toplum, kültür ve sembolik anlamlarıyla incelenerek değerler ve din açısından değerlendirilmiştir. Bu bilgiler ışığında dindar muhafazakar bireylerin gündelik yaşamda tüketim pratiklerini ne şekilde yorumladıklarını ortaya çıkarmak için nitel araştırma tekniğini kullandık. Bu şekilde, sahip oldukları inanç ve değerlerin tüketim ne derece etki ettiğini teorik ve pratik bilgiler eşliğinde ortaya çıkarmaya çalıştık. ABSTRACT This thesis is made up three main parts of which are conservatism, consumption and attitudes of religious and conservative individulas as to consumption. Subsequently, after clarifying conservatism notion, we had tried to identify the conquerence with religiousness. Consumption was being evaluated trough religio...

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.Filistin meselesi, bölgenin en etkili meselelerinden biri olarak addedilmektedir; Türkiye, AK Parti'nin iktidarından önceki dönemlerde gözünü başta Filistin Meselesi olmak üzere çoğunlukla Arap ülkelerinden Avrupa ülkelerine çevirmiştir. İsrail'le de stratejik işbirliği yaparak siyasi ve askeri anlaşmalar imzalamıştır. Bununla beraber BM'de bazen İsrail'in lehine oylar vermiş; bazen de aleyhine olmuştur. Bu şekilde politikasını bir süre yürütmüştür. Şunu ifade etmek gerekir ki Ortadoğu'nun siyâsî meseleleriyle kendi politikasını uyumlu bir şekle getiren AK Parti'nin 2002'de iktidara gelmesiyle birlikte süreç yeni bir ivme kazan...

“Dilin ne kadarsa, dünyan da o kadardır,” diyerek Türkçe’nin varlığını kendisine dert edinerek yaşamış, kullandığı dil ile bir düşünce dünyası yaratmıştı Teoman Duralı. Dil, bireysel olarak bir dünya yaratımına aracı olduğu gibi, ülkeyi yönetenlerin dili kullanma biçimleri toplumsal bir dünya inşa edilmesine vesile olur. 2023 yılı seçimleri yaklaşırken, son 21 yılda Türkiye’de iktidar tarafından yaratılan dilin seçimlerin kaderini belirlediğine tanık oluyoruz. Zira iktidarın kullandığı dil ve yarattığı dünyanın gün geçtikçe daralan ufku gençleri huzursuz ediyor.

The Turkish President Recep Tayyip Erdogan is known for his populist Islamist ideology, charismatic personality, and for ushering in new forms of communication strategies in Turkey. The key tools in Erdogan's political communication repertoire include religious, cultural and historic symbols and imagery. From engaging Israel to the Gezi Park protests, from the Arab uprisings to the July 2016 coup attempt, every key moment in Turkey's recent history has heralded a change in Erdogan's rhetoric.
Communication Strategies in Turkey examines the transformation of political messaging that has taken place within the Justice and Development Party (AKP) under Erdogan. Using quantitative and qualitative analysis of in-depth interviews with high profile AKP officials, observations at AKP rallies and headquarters, and analysis of Erdogan's speeches from 2002 to 2019, the book shows how his method of communication changed over time to prioritise a “New Turkey” to replace Atatürk and his legacy.

Liberalizm, Osmanlı-Türk modernleşmesinin önemli fikir akımlarından biri olmuştur. Liberalizmin temel unsurları olan özel mülkiyetin korunması, ekonomide girişim özgürlüğü, temsili demokrasi, hukuk devleti, kuvvetler ayrılığı ve temel hak ve hürriyetlerin korunması birçok Osmanlı-Türk aydını tarafından dile getirilmiştir. Çok partili sisteme geçişin ilk yıllarından itibaren merkez sağ partiler liberal fikirlere parti programlarında yer vermişlerdir. Bu çalışmada liberal muhafazakâr siyasi çizgideki merkez sağ partiler, Demokrat Parti ve Adalet Partisi, liberalizmin temel ilkeleri çerçevesinde incelenecektir. Bu iki partinin yasal ve toplumsal muhalefete karşı tutumları, basın özgürlüğü ve din ve vicdan özgürlüğü ile ilgili görüşleri ve ekonomi politikaları değerlendirilecektir. Merkez sağ siyaset geleneğinin kurucusu olan bu partilerin belirlenen liberal ilkeler temelinde incelenmesi Türkiye’de çok partili demokratik sistemin gerilimlerini ve açmazlarını göstermesi bakımından önem taşımaktadır.

içinde birtakım farklılıklar ihtiva etse de Türkiye'de merkez sağı bir çizgi olarak tarif etmeye imkân veren bazı temel kalıplardan bahsetmek mümkündür. Nitekim Demokrat Parti (DP) tarafından inşa edilen, büyük ölçüde Adalet Partisi (AP) ve Anavatan Partisi (ANAP) tarafından takip edilen bu çizginin en temel karakteristiklerinden biri, Soğuk Savaş'ın gölgesinde filizlenen ve güçlenen antikomünizm siyasetidir. Anti-komünizm siyaseti, bu çizginin milliyetçi-muhafazakâr çevreyle temasını sürekli olarak güçlü tutmasını sağladığı gibi; dönemin iki bloklu yapısı düşünüldüğünde, bazı dönemlerde Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ile kurulan yakınlığın popülerleştirilmesine de imkân tanımıştır. Nitekim bazı çalışmalar, bu çizgiyi salt ABD güdümlü bir siyaset olarak değerlendirme eğilimindedir. Bu tür değerlendirmelerde, çizginin "merkez" vasfına gerekli vurgunun yapılmadığını ifade etmek gerekir. Zira bu vasıf, bir yandan çevredeki taleplerin merkeze taşınmasına imkân sağlarken, diğer yandan merkezî bürokrasinin taleplerine karşılık sunabilmeyi de gerektirmiştir. Dolayısıyla merkez ve çevrenin çoğu zaman çatışan taleplerini bütünleştirme çabası, bu çizginin hayat hikâyesi gibidir. Bu itibarla Türkiye'de merkez sağın ABD yanlısı olduğunu veya diğer bir tabirle istikrarlı bir biçimde Vaşington yolunda gitmek istediğini iddia etmek yerine, bu yolculuğun merkez ve çevrenin almış olduğu ideolojik pozisyonlar doğrultusunda gerçekleştiğini düşünmek daha makul görünür. Nitekim bu çalışmada öncelikle çizginin temel kalıpları sorgulanmakta ve daha sonrasında Soğuk Savaş yıllarında büyük ölçüde DP, AP ve ANAP tarafından temsil edilen çizginin Vaşington yolculuğu sözü edilen çerçevede analiz edilmektedir.