Avrasya

This paper examines Russian conceptualizations of Kazakh space since the Russian expansion towards Kazakh lands, and alternative Kazakh geographic imaginations that have been developed in Kazakhstan since the independence. The previous conceptualizations of Kazakhstan by Russian elites as a part of Siberia and a part of Russia were followed by the conceptualization of Kazakhstan as a part of culturally uniform Eurasian space. At the same time Russia conceptualizes some culturally Russified post-Soviet territories as the parts of the Russian World. Kazakhstani government prefers to see Eurasia as a space of economic integration based on the equality and keeps silence about the Russian World. On the other hand the government constructs Kazakhstan as a multinational country, while presenting it as the Kazakh country simultaneously. According to the official discourse Kazakhstan is the Kazakh country that was colonized during the Tsarist times, but even during the Soviet period it remained different from Russia. This paper scrutinizes Kazakhstan official historiography and argues that this historiography supports the Turkic World geographical imagination.

Özellikle Trump'ın, Türkiye'yi tehdit eden terör örgütlerine karşı muhtemel tavrı ve Ortadoğu'da izlemesi beklenen siyasete dair çok sayıda analizle karşılaşıyoruz. Ancak maalesef bunların büyük kısmında, ABD'deki siyasi süreç gerekli derinlikte incelenmiyor ve Türkiye'yi ilgilendiren bazı jeopolitik havzalar gündem dışı bırakılıyor. Söz konusu eksikliğin giderilmesine katkı sağlamak maksadıyla makalemizde, önce Trump'lı Amerika'yı bekleyen farklı gelecek senaryoları üzerinde duracak, ardından da Washington'daki yeni iktidarın Türkistan havzası açısından anlamını sorgulayacağız.

Bu kitabımızda Rusya ve Türkiye’nin Avrasya medeniyeti kurabilme imkânlarını mümkün olduğunca anlatmaya çalıştık. Elbette iki ülke Avrasya coğrafyasında yüzlerce yıldır rekabet içerisinde bulunmuşlardır. Fakat 21. yüzyıl iki ülkeyi beraber hareket etmeye ve ortak strateji üretmeye zorlamaktadır. Karşılıklı güven bunalımı yaşayan iki ülkenin Avrasya’da ortak medeniyet kurabilmesi önündeki engeller ve ihtimaller de bu kitapta ele alınmıştır. İlginize sunulur. .



Zbigniew Brzezinski’nin de dediği gibi Avrasya, küresel üstünlük mücadelesinin oynandığı bir satranç tahtasıdır ve mücadele jeopolitik çıkarların stratejik idaresini de içermektedir. 1940’lı yıllarda Adolf Hitler ve Joseph Stalin’in de üzerinde anlaşmaya vardıkları gibi Avrasya dünyanın merkezidir ve onu kontrol eden dünyayı da kontrol eder. Avrasya, 21. yüzyılın mücadele bölgesi olmaya adaydır. Rusya bu mücadelede başarısız BDT denemesinden sonra Avrasya Ekonomi Birliğini kurmuştur. Çin ise Yeni İpek Yolu Ekonomi Kuşağı Projesi ile bu yarışa dâhil olmuştur. Türkiye’nin de içinde bulunduğu Türk Konseyi ve ABD’nin Büyük Orta Asya Projesi Avrasya’nın diğer alternatifleridir. Günümüzde Rusya’nın dış politikasını yönlendiren Avrasyacılık aynı zamanda yeni dünyada Rusların kimlik arayışı çabasıdır. Rus Avrasyacılarının asıl planı Avrupa ve Asya’nın jeopolitik çıkarlar gereği birleşmesi sayesinde ABD öncülüğündeki NATO’nun etkisizleştirilmesidir. Rusya bu politikasını uygurlaken Türkiye’nin de kendisi ile birlikte hareket etmesini istemektedir. Avrasyacılık, Türkiye’de yeniden gündem olduğu gibi ABD/Avrupa’da da bir tehdit olarak algılanmaya başlanmıştır.



Türkiye’de son dönemde Türkiye, Rusya ve İran’ın bir araya gelerek Büyük Avrasya’yı kurmaları gerektiğini savunanlar olmuştur. Fakat Rusya’daki Avrasyacılar, Avrasya Birliği stratejileri içerisinde İran ve Orta Asya ülkelerini değerlendirirken Türkiye’yi dışarıda bırakmışlardır. Türkiye, Rus Avrasyacıların bu politikalarını görmezden gelerek Rusya ile ilişkilerini sağlamlaştırıp kendi Türk Avrasyacılığını yürürlüğe sokmuştur. Türkiye’nin Avrasya politikası bazı dönemlerde Rusya tarafından kendisine karşı bir rekabet olarak algılanmıştır. 2002 sonrasında AK Parti hükümetleri döneminde Türk Avrasyacılığı veya Avrupalılarca tanımlanan biçimiyle Yeni Osmanlıcılık oldukça aktif biçimde uygulanmıştır. Türkiye yeni dönemde yüzünü sadece AB’ye değil Avrasya coğrafyasına da dönmüştür. 2002 sonrasında Türkiye ve Rusya arasında Türk işbirliği/rekabet alanları genişlemiştir.



Bu kitabımızda Rusya ve Türkiye’nin Avrasya medeniyeti kurabilme imkânlarını mümkün olduğunca anlatmaya çalıştık. Elbette iki ülke Avrasya coğrafyasında yüzlerce yıldır rekabet içerisinde bulunmuşlardır. Fakat 21. yüzyıl iki ülkeyi beraber hareket etmeye ve ortak strateji üretmeye zorlamaktadır. Karşılıklı güven bunalımı yaşayan iki ülkenin Avrasya’da ortak medeniyet kurabilmesi önündeki engeller ve ihtimaller de bu kitapta ele alınmıştır. İlginize sunulur.

Rusya'nın konumu bakımından önemi, onu Avrasya bölgesindeki merkez güç haline getirmiştir. Bu yüzden, üstlenmesi gereken rol ve bu doğrultuda yapması gerekenler stratejik açıdan önem taşımaktadır. Dugin, Rusya'nın Atlantikçi yapının üstünlüğünü kabul etmeyişi, kendi dinamikleri içinde gelişmesinin gerekliliğini ortaya koymuştur. Rusya'nın jeopolitik değerlendirmesi yeni bir imparatorluğun kuruluşuyla daha net anlaşılabilecektir.Yazara göre, Rusya öncelikle yakın çevre devletlerini yeniden kazanmalı ve Doğu Avrupa ile ilişkilerini ilerletmelidir. Rusya'nın temelde ne tür bir yol izlemesi gerektiği verilmiş, kurulması gereken Avrasya İmparatorluğunun yetkin olabilmesi için dış ilişkilerinde neler yapması gerektiği üzerinde durmuştur.

Makalede Kırım’ın ilhakı meselesi, çatışma çözümleri bağlamında sorunun tarihsel arka planı, çatışmayı doğuran nedenler, aktörlerin ve yönlendirici güçlerin analizi ele alınacak, krizin çözümü noktasında taraflar arasında atılan adımlardan ve uygulamalardan bahsedilecektir. Son olarak sorunun gelecekteki seyri ve yönetimi üzerine değerlendirmelerde bulunulacak, bölgesel ve küresel sonuçları ortaya konacaktır.

Ukrayna toprakları 1991 yılında SSCB’den bağımsızlığını ilan edene kadar doğulu ve batılı güçler arasında hep mücadele sahnesi olmuştur. 2014 yılında yapılan referandum sonucu Kırım’ın Rusya’ya bağlanması ile birlikte Ukrayna’nın jeopolitik önemi bir kez daha dünya gündeminin ana maddelerinden biri haline gelmiştir. Avrasya denkleminde jeopolitik kırılmalara neden olan Ukrayna toprakları tarihin her devresinde ya güçlü devletlere ev sahipliği yapmış ya da yayılmacı politika izleyen devletlerin hedef tahtasında yer almıştır. Bu nedenle günümüz dünyasında Doğu ve Batı arasındaki mücadelenin önemli fay hatlarından birini de Ukrayna teşkil etmektedir. Ukrayna’nın sahip olduğu güçlü tarımsal olanaklar, doğal kaynakları ve Rusya ile Avrupa Birliği ülkeleri arasında önemli enerji koridorlarından biri olması jeopolitik önemini ortaya koyan önemli nedenlerdir. Bu nedenlerle Ukrayna’nın iç ve dış politikası başta Rusya olmak üzere Avrupa Birliği ve ABD tarafından dikkatle takip edilmektedir. Ukrayna’ya komşu ve bölge ülkelerinin de kendi ülke ve bölge çıkarları için Ukrayna’ya yakın ilgi gösterme zorunluluğu da hesaba katıldığında dünyanın en önemli stratejik bölgesi Avrasya’nın batı kesimde yer alan Ukrayna’nın jeopolitik önemi ortaya çıkmaktadır. Jeopolitik önem açısından Türkiye ile oldukça benzer özellikler gösteren Ukrayna’nın geleceğini şekillendiren gelişmeler Türkiye’yi de yakından ilgilendirmektedir. Zira Karadeniz Havzası’nda yaşanacak her türlü olumlu ve olumsuz gelişme siyasi, askeri, ekonomik ve toplumsal açından Türkiye’ye de etki edecektir. Bu makalede Ukrayna’nın jeopolitik önemi, Ukrayna’nın geleceğini etkileyen ve şekillendiren iç ve dış etkenler (Rusya, AB, ABD) ile Türkiye-Ukrayna arasındaki ilişkiler incelenmiştir.


Until its independence declared from the USSR in 1991 the territory of Ukraine was the scene of struggle between the eastern and western powers. As a result of the referendum in 2014, the geopolitical importance of Ukraine has once again become one of the main items of the world's agenda, with the Crimea being connected to Russia. The territory of Ukraine, which caused geopolitical breakings in the Eurasian balance, took place in the target board of states that either hosted strong states or followed expansionist politics in every period of history. Therefore, Ukraine is one of the important fault lines of the struggle between East and West in today's world. Strong agricultural opportunities, natural resources and being one of the important energy corridors between Russia and the European Union countries are important reasons that reveal the geopolitical importance of Ukraine. For these reasons, Ukraine's domestic and foreign policy is carefully followed by especially Russia, the European Union and the United States. The neighboring countries of Ukraine and the countries of the region must pay close attention to Ukraine for their country and region interests. Taking this into account, the geopolitical importance of Ukraine in the western part of Eurasia, one of the most important strategic region of the world, is emerging. The developments shaping the future of Ukraine, showing very similar characteristics in terms of the geopolitical importance of Turkey, are closely related to Turkey as well. Inasmuch as, all kinds of positive and negative developments will be experienced in Black Sea Basin will influence Turkey in terms of political, military, economic and social. In this article, the geopolitical importance of Ukraine, internal and external factors (Russia, EU, USA) that affect and shape the future of Ukraine, and also the relations between Turkey and Ukraine are investigated.

Mainly associated with the views of the Russian intellectual Alexander Dugin in the post-Soviet period, the idea of Russian Eurasianism advocates the formation of a grand geopolitical coalition between the countries of Eurasia against Western dominance in world politics. In Turkey, it has been particularly attractive for national-patriotic political groups which have favored a rapprochement with Russia due to their discontent with the Turkish governments’ pro-Western policies. Throughout the 2000s, Eurasianism gained new supporters both from the rightist and leftist circles especially during the periods when Turkey faced significant problems in its relations with the West. The goal of this chapter is to discuss the rising appeal of Eurasianism in Turkey in light of the latest rapprochement with Russia. To this end, it will particularly focus on the post-July 15 period which signifies a growing rift between Turkey and the U.S., EU and NATO over a number of issues. The chapter will also explore Dugin’s personal links with the leadership of the pro-Russian Patriotic Party as well as the views of the Turkish political, intellectual and military figures on the strategic rapprochement with Russia in order to understand the real influence of the Eurasianist ideas on this process.

Özet

      1991 yılında Soğuk Savaşın bitmesiyle bölgede oluşan uyuşturucu, terör, sınır  problemlerin çözmek ve dünyanın tek kutuplu olmasına tepki olarak kurulan Şangay Beşlisi büyüyerek ve genişleyerek 2001 yılında Özbekistan'ın da katılımıyla ŞİÖ’ye dönüşmüştür. ŞİÖ’nün şuandaki dünya ekonomisinin beşte birini, dünya nüfusunun dörtte birini içinde barındıran bir örgüt olması ve genişlemeye devam etmesi ŞİÖ’nün önemini göstermektedir.Gelecek dönemde üyelerine hem ekonomik hem de kolektif güvenlik anlamında güvence veren ŞİÖ’ye; Hindistan, Pakistan, İran üye olması  beklenmesi ve Türkiye'nin de ŞİÖ’ye yakınlaşmasıyla dünyanın ilgi odağı haline gelmeye başlamıştır.

Anahtar Kelimeler:
Şangay Beşlisi, ŞİÖ, ŞİÖ Genişleme Politikaları,Şangay İşbirliği Örgütü

Başbakan Menderes'in ABD yanlısı politikalar izlediği bilinir. Ancak son yayımlanan  belgeler Menderes'in bağlantılarının bilinenin ötesine geçtiğini gösteriyor. Menderes 1953 Mayısında ABD  Dışişleri Bakanı  JF Dulles ile yaptığı görüşmede Mısır'ın Süveyş Kanalı'nı millileştirmesine karşı çıkar, Libya'nın İngiltere-Fransa'ya bırakılmasını ister. Menderes 1956'da Süveyş'in millileştirilmesinin kararlaştırdığı toplantıda birm kez daha ABD-İngiltere-Fransa'ya destek  verir.
Menderes'in SB'ni ziyaret etmek istemesi üzerine ABD'nin  27 Mayıs'ı yaptırdığı da bir mahalle efsanesidir. Menderes'e SB ziyaretini telkin eden F.R.Zorlu'nun olay hakkında ABD elçisine danıştığını  dönemin bakanlık müsteşar siyasi danışmanı  Zeki Kuneralp Anılar'ında  belilrtiyor.
Menderes Cumhuriyet tarihinin en Amerikancı politikacılarındandır.

Makalemizde, Avrasya Sanat Kültür ve Edebiyat Derneği ve SahilKitap Yayınlarının Türk
Dünyası edebiyatına kalıcı armağan olan iki ciltlik AVRASYA ŞAİRLERİ ANTOLOJİSİ
kitabının tanıtımı, eleştiri ve değerlendirilmesi yapılacaktır.
Makalemizde ilk önce bu antolojinin hazırlanma ve yayınlanma amacı belirtilecek ve daha
sonra antolojinin içeriği, dili, üslubu hakkında bilgiler verilecektir.

618-626 ÖZET Geride bıraktığımız 20.yüzyılda büyük savaşlara, sömürge imparatorluklarının dağılmasına ve sonucunda yeni ulus-devletlerin ortaya çıkışına, teknolojik, bilimsel, ekonomik ve sosyal anlamda önemli gelişmelere, uluslararası sistemdeki devletlerin iki kutup arasındaki güç mücadelesine, terör olaylarına, bölgesel ve küresel entegrasyon hareketlerine şahitlik ettik. Soğuk Savaş'ın sona ermesi ve Sovyetler Birliği'nin dağılması ile Avrasya coğrafyasının kapıları da yeni çıkar ve güç mücadelelerine açılmış oldu. Küreselleşme ile artış gösteren ekonomik ve siyasal entegrasyon hareketleri Avrasya'da uluslararası sisteme entegre olmaya çalışan yeni ulus-devletler üzerine yoğunlaşmıştır. Sadece bölge ülkeleri açısından değil Doğu ve Batı arasındaki entegrasyonun gerçekleştirilmesini sağlayacak kapsamdaki Çin'in İpek Yolu'nu yeniden canlandırma girişimi olan Bir Kuşak Bir Yol Projesi gündeme gelmiştir. Bu proje ile Uzak Doğu'yu Akdeniz'e ve Batı Avrupa'ya bağlayacak güvenli ulaşım koridorlarının inşa edilmesi, küresel ve bölgesel refahın sağlanmasına ve ekonomik kalkınmaya hizmet edecektir. Bir Kuşak Bir Yol Projesi sadece ekonomik amaçlı bir proje olmayıp uluslararasında sosyal ve kültürel zenginlikleri taşıyan, siyasi işbirliği tesis edecek bir proje niteliği taşımaktadır. Bu çalışma betimsel araştırma yöntemi ile hazırlanmış olup Bir Kuşak Bir Yol projesinin ortaya çıkışında etkili olan dinamikler, fırsatlar ve engeller incelenmiş; proje kapsamında yapılmış olan faaliyetler değerlendirilmiştir. ABSTRACT In the twentieth century we witnessed the great wars, the collapse of colonial empires and the emergence of new nation-states, important developments in technological, scientific, economic and socially, the power struggle between the two poles in the international system, the terrorist events, the regional and global integration movements. With the end of the Cold War and the disintegration of the Soviet Union, the gates of Eurasian geography opened up to new interests and power struggles. Economic and political integration movements that have increased with globalization have focused on the new nation-states in Eurasia trying to integrate into the international system. One Belt One Road Project, which is an initiative of China's revitalization of the Silk Road, which will enable integration between East and West, not only for the countries of the region, has been brought up. With this project, the construction of safe transportation corridors connecting the Far East to the Mediterranean and Western Europe will serve to ensure global and regional prosperity and economic development. One Belt One Road Project is not only an economic project, but also carries the social and cultural richness of nations and establishes political cooperation. This study has been prepared with descriptive research method and dynamics, opportunities and obstacles that are effective in the emergence of One Generation One Way project; activities carried out within the scope of the project were evaluated.

“ABD’ye karşı Asya ittifakı” kulaklara gerçekten de çok hoş geliyordu. Türkiye, Rusya ve Çin ile birleşse ABD alt edilebilirdi. Ancak unutulan, daha doğrusu Perinçek ve avanesi tarafından bilinçli bir şekilde unutturulan mesele, Rusya’nın da en az ABD kadar emperyalist emeller peşinde koşuyor olmasıydı. Yani, aslında yapılan Türkiye’yi bir emperyalistin uşaklığından diğerinin uşaklığına getirmekten başka bir şey değildi. Değişen sadece efendi olacaktı. Kısacası Avrasyacılık, Türkiye’de yükselen Amerikan karşıtlığının Rusya yanlılığına dönüşmesi için üretilmiş bir uşaklık doktrinidir.

Özet
Çar I. Petro Döneminde ortaya atılan Avrasyacılık politikası; Rusya’nın Batı ile Doğu’yu bir araya getiren Avrasyalı bir kimliğe sahip olduğunu belirtmektedir. Avrasyacılık, Rus halkının sadece Slav unsuru ile tanımlanamayacağını, Slav olmayan toplumlarla da bağının olduğunu savunmaktadır. Uzun süre SSCB’nin gündeminde yer bulamayan Avrasyacılık Akımı, Sovyetlerin çöküşü döneminde yeniden ön plana çıkmıştır. Klasik Avrasyacılık olarak tanımlayacağımız bu akım Putin’in iktidara gelmesiyle siyasi, ekonomik ve askeri anlamda biçim değiştirmiştir. Bu yeni akım Yeni Avrasyacılık olarak tanımlanmıştır. Yeni Avrasyacılar jeopolitiğe çok daha fazla ilgi duymuşlardır. Bu makalede öncelikle Avrasyacılık kavramının tarihi ve Rusya’da Çarlık Dönemi başta olmak üzere Sovyetler Birliği ve Yeni Rusya dönemindeki gelişim süreci ortaya konulmuştur. Böylece Türkiye, Rusya ve Orta Asya ülkeleri arasında oluşabilecek Avrasya Birliği politikası tarihsel olarak irdelenmiştir.

Anahtar kelimeler: Yeni Avrasyacılık, Avrasya, Rusya, Orta Asya, Türkiye, Putin, Dugin.

New Eurasianism and Russia

Abstract

The Eurasia policy that was brought about during the Peter the First’s period has shown the fact that this policy has an Eurasian identity. This policy integrates the West and the East of Russia. Eurasianism holds that Russian society cannot be defined as only Slavic element, it is also linked to the non-Slavic societies. The Eurasian movement could not be realized during the Soviet regime. It came to the surface after the collapse of the Union. We can define this movement as classic Eurasianism. This movement has changed its shape in terms of politics, economy and military factors with Putin’s ruling. This new movement has been defined as New Eurasianism. The New Eurasianists have been much more interested in geopolitics. This study is going to analyse the history of the Eurasianism concept. Moreover, it is going to examine its process during the Tsarist Russia, Soviet Union and New Russia. In this way, the Eurasian Union politics that can be shaped between Turkey, Russia and Central Asian countries is scrutinized in terms of history.

Keywords: New Eurasianism, Eurasia, Russia, Central Asia, Turkey, Putin, Dugin

Avrasya coğrafyası, 1839-1842 yılları arasında gerçekleşen Birinci İngiliz-Afgan Savaşı’ndan ve Birleşik Krallık ile Rusya İmparatorluğu arasındaki ilk büyük oyunun çekişmesinden bu yana modern dünya jeopolitiği ile ilgili gelişmelerin ve tartışmaların eksenindedir. İngilizler, en büyük ve zengin sömürgesi olan doğu Hindistan kumpanyasının (East India Company) güvenliğini sağlamak ve aynı zamanda Avrasya hakimiyetinin anahtarı sayılan Afganistan’ı işgal ederek bölgedeki en güçlü imparatorluk olan Rusya’ya karşı set çekmek amacıyla ilk defa modern ordular ile bölgeyi işgal etti ve Batı emperyalizmini ebediyen bu coğrafyaya taşıyan ilk kıvılcımı ateşledi.

In this paper, the aim is to give an explanation of Alexander Dugin’s critique of Western World, especially its hegemonic stance during the post Cold War era. By conducting discourse analysis method some findings as follows are reached. Dugin rejects Western hegemony and unipolarity in today’s world. Idealizing the West in all social, political and economic fields and forcing them are new type of racism according to Dugin. He accepts liberalism, socialism and fascism are the three ideologies that dominated the 20th century but disagrees with the idea of triumph of liberalism. He proposes a 4th ideology in which unipolarity turns into multipolarity and all Western values like individualism, human rights, democracy, free market, constitution, secularism are rejected. If the West and Modernity insists on imposing its own local experience and values as universal, obligatory and normative, then such imposition should definitely be fought against.  . The idea that world must operate with economic laws and universal morality of human rights is not acceptable to Dugin. Thus, it is thought that Dugin’s criticism that he has developed in years intellectually significant and explanatory for the recent developments that has taken place among the major political actors of the international politics.

İstanbul yerkürenin en önemli tarihsel kentlerindendir. İki büyük imparatorluğun  (Bizans-Osmanlı)  başkenti idi.
Cumhuriyet kurulunca kente en azından kentin bazı bölümlerine
yeni bir çehre vermek gerekti.
Taksim Cumhuriyet Meydanı  ve  Anıt Cumhuriyet'in simgeleridir.

GİRİŞ

Dünya mega projeler çağına girmiş bulunmaktadır. Her ülke ekonomisini büyütmek temel gayesiyle büyük ölçekli projeler planlamakta ve hayata geçirmektedir. Küresel neoliberal ekonomi politikalarının dünyada yaygınlaşması, ülkeler ve şehirler arası ekonomik yarışı körüklemiş bu durum mega projeler geliştirme fikrini hem merkezi hem yerel yönetimler açısından cazip hale getirmiştir (Jessop, 2002; Ponzini, 2011; Boisen vd., 2011; Albrechts, 2015). Büyüme ve gelişmenin lokomotifi olarak görülen küresel şehirler, en çok mega proje geliştirilen yerler durumundadır. Küresel şehirler, mega projeler geliştirmek suretiyle ekonomik rakiplerinin önüne geçmeyi hedeflemektedir (Kennedy ve Zerah, 2008; Robbins, 2015). Pek çok ülkede olduğu gibi Türkiye’de de çeşitli mega projeler hayata geçirilmektedir (Baş vd., 2018). Nasıl ki Türkiye’de gerçekleşen mega projelerin diğer ülkeleri etkileme potansiyeli bulunuyorsa, diğer ülkelerde gerçekleşen mega projelerin de Türkiye’yi etkileme potansiyeli bulunmaktadır. Bu çalışma, Avrasya Kıtası (Avrupa+Asya)’nda geliştirilen mega projelerin genelde Türkiye’ye, özelde ise İstanbul’a olası etkilerini anlamayı ve keşfetmeyi amaçlamaktadır. Çalışma kapsamında Türkiye’nin doğrudan etkilediği ve etkilendiği bir kıta olan Avrasya Kıtası’nda hayata geçirilen 10 büyük ölçekli ulaşım ve altyapı projesi incelenmiş ve bu mega projelerin Türkiye’ye ve İstanbul’a olası etkilerinin neler olabileceği tartışılmıştır. Çalışma uluslararası karayolu, demiryolu, denizyolu, enerji ve iletişim altyapı projelerine odaklıdır.

Özet Avrasyacılık, yalnızca jeopolitik bir kavram değil aynı zamanda tarihsel, sosyo-kültürel geçmişi de olan bir düşünce sistemidir. Günümüzdeki anlamıyla Avrasyacılık aslen 20. yüzyılın başlarında ortaya çıkmış olsa da 20. yüzyılın sonlarında farklı biçimlerde tekrarlanmıştır. Rusya'nın etkin gücünün Asya ve Avrupa arasında üçüncü bir kıta olan Avrasya'da ortaya çıkmasını sağlayan Avrasyacılık aynı zamanda Türk dünyasına da yayılmış hatta Türkiye'yi özellikle dış politika bağlamında etkilemiştir. Abstract Eurasianism is not only a geopolitical concept, but also a thought system with a historical, socio-cultural background. With today's sense, Eurasianism firstly appeared at the beginning of the twentieth century, however at the end of the twentieth century it was repeated in different forms. Eurasia, which is the third continent between Asia and Europe, allows Russia's effective power to emerge in this region with the Eurasianism idea. This idea has also spread to the Turkish world and has even affected Turkey especially in the context of foreign policy.

Hindistan başbakanı ve  Bloksuzlar Hareketinin  önderi J.Nehru, İngiliz sömürgeciliğine karşı bağımsızlık mücadelesinde Türkiye'nin milli mücadele tecrübesini dikkatle izlediğini sık sık belirtir.
1938 yılında bir Avrupa gezisinde Ankara'ya uğrayıp  Atatürk'le tanışmayı uman  Nehru'nun  talebi, Atatürk'ün rahatsızlığı nedeniyle gerçekleşemez.
Nehru  1960 mayısında Ankara'yı ziyareti sırasında Hükümet yetkililerinin yanı sıra  muhalefet lideri İ.İnönü ile de görüşür.

Sovyetler Birliği'nin 1945'in  sonunda Türkiye'ye yönelik baskıları ve anlaşmaya rağmen Kuzey İran'dan çekilmemesi, hem Türkiye hem de bölge açısından bir kırılma  noktasıdır.
Azerbaycanlı bilim insanı Prof. D. Cemil Hasanlı'nın kaleme aldığı "Türk-Sovyet İlişkileri,1939-1953" kitabı, bu kırılma noktasını, Sovyet baskılarını  Ermenistan ve Gürcistan sovyetlerinin talepleri ile ilintilendirerek, olayı farklı bir boyuta taşıyor.
Sovyet-Rus  arşivlerinin bulgularına da hakim olan Prof. Hasanlı, hem Türk-Ermeni hem de  Türkiye-Sovyetler Birliği ilişkileri açısından dikkate değer tespitler yapıyor.
Kuşkusuz, her yazar kendi  yapıtının günahın-sevabını taşır.
Prof. Cemil Hasanlı'nın çalışması Türk-Sovyet  ilişkilerine ve bölge tarihine ışık tutuyor.

Öz
Türk Dünyasının coğrafi ve kültürel mirası olarak da ifade edebileceğimiz hayat sahasında, her biri jeostratejik
ve jeopolitik önemli bir konumda olan Türk dili konuşan ülkeler, hem çevresini etkileyici ve hem de çevresinden
etkilenen birer ülke olarak varlıklarını sürdürmektedirler. Türk Dünyasının coğrafi mirası aynı zamanda her bir
ülkenin hayat sahasıdır. Bu hayat sahasının ortak bir geçmişi olması hasebiyle hayat sahasında yer alan her bir
Türk ülkesinin bu coğrafya üzerinde olumlu ve etkili stratejiler geliştirmesi ve avantajlar elde etmesi mümkün ve
kaçınılmazdır. Bununla beraber Avrasya kuşağında yer alan bu ülkeleri, dünya güç merkezlerinin ve yakın
çevresinin etkileri, baskıları, sınırlandırmaları ve tehditleri dışında düşünmek mümkün değildir. Ortak özellikler
ve ortak riskler taşıyan bu coğrafyada, Türk dili konuşan ülkeler arasında bütünleşme/entegrasyon büyük önem
arz etmektedir. Söz konusu uyum ve bütünleşmenin sağlanabilmesi için neler gereklidir. İşte bu bildiride Türk
dili konuşan ülkeler arasında bütünleşmenin sağlanması, gelişmesi ve pekişmesi için öneriler sunulmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Türk Dünyası, Türk dili konuşan ülkeler, Orta Asya. Avrasya, bütünleşme, entegrasyon.
The Relationship between Turkic Speaking Countries: A Proposal for Cooperation for Integration
Process
Abstract
The landscape of Turkic speaking countries, which is located significant geostrategic and geopolitical position,
constitute common cultural and tradition of the peoples. The interaction between Turkic speaking countries not
only affects each other’s policy behavior but also play essential role in the regional politics.
The geopolitical landscape and heritage of Turkic World is considered as life space of Turkic countries.
Therefore, any of Turkic state can increase its influence in the regional politics by introducing new strategies in
order to gain advantages for its own national interest.
However, it is impossible to ignore that the geopolitical landscape Eurasia has been faced with the great power’s
pressure, threats and power struggle in order to create sphere of influence.
In order to continue their sovereignty and their existence, the countries which have common history, culture and
religion need to develop functional integration in the Eurasian region. Hence, this presentation aims at covering
the condition of integration and positive and negative impact of institutional integration between Turkic speaking
countries.
Keywords: Turkic World, Turkic speaking states, Central Asia, Eurasia, integration.

Avrasya Ekonomik Birliği (AEB), Rusya ve Beyaz Rusya arasında 1995 yılında imzalanan Gümrük Birliği Anlaşması ile başlamış olmasına rağmen hâlihazırda özellikle uluslararası ilişkiler disiplininde devletler ve uluslararası örgütler tarafından yeterince ele alınmamış bir konudur. Küreselleşen dünyada devletlerin karşı karşıya kaldıkları siyasi, güvenlik ve özellikle ekonomik sorunları çözebilmelerinin en önemli yolu uluslararası örgütler kurmalarıdır. Bu çalışma, gerek bölgesel güvenliğin sağlanması gerekse etkin bir ekonomik sistem kurmak için meydana getirilen Avrasya Ekonomik Birliği'nin uzun dönemde önemli ve etkili olacağı hipotezini ortaya atmakta ve birliği bir ekonomik gelişim modeli olarak ele almaktadır. Ayrıca bu çalışma, Rusya'nın AEB'yi diğer üyelerin Rusya'ya olan bağımlılığından etkin şekilde istifade ederek bölgedeki Rus nüfuzunu sağlamlaştırma adına bir mekanizma olarak algıladığını iddia etmektedir. Birliği meydana getiren üyelerin ekonomik ve stratejik çıkarlarına yer verecek olan bu makale, Soğuk Savaş sonrası dönemde hızla yayılan ekonomik küreselleşmeyi çalışmanın teorik altyapısı olarak ele almaktadır.

Özet
Bu çalışmada, öncelikle değişen güç dengesi açıklanmaya çalışılmış olup, artan güvenlik gereksinimi vurgulanmıştır. Enerji kaynakları Avrasya özelinde ele alınmıştır. Avrasya enerji kaynaklarının stratejik önemi anlatıldıktan sonra, Türkiye’nin jeostratejik konumu nedeniyle içinde bulunduğu durum açıklanmaya çalışılmıştır. Değişen uluslararası koşullarda, Türkiye için söz konusu olan tehditler ve fırsatlar ele alınarak, Türkiye’nin izlemesi gereken politikalar konusunda öneriler getirilmeye çalışılmıştır. Ayrıca çalışma, günümüzde enerjinin taşıdığı özellikler, önemi nedeniyle, uluslararası aktörlerin dış politikalarını ve güvenliklerini etkilediği savıyla yapılmıştır. Çalışmanın sorunsalını, enerji kaynaklarının uluslararası güvenlik ve uluslararası aktörlerin dış politikalarını nasıl etkilediği ve bu bağlamda Türkiye’nin izlemesi gereken politikaların da neler olduğunun saptanması oluşmaktadır. Çalışmada, öncelikle değişen güç dengesi açıklanmaya çalışılmış ve artan güvenlik gereksinimi vurgulanmıştır. Avrasya enerji kaynaklarının stratejik önemi anlatıldıktan sonra, devletlerin izlediği politikalar enerji ve güvenlik eksenli olarak saptanmaya çalışılmış ve Türkiye’nin jeostratejik konumu nedeniyle içinde bulunduğu durum ifade edilerek, bu şartlar altında, Türkiye için söz konusu olan tehditler ve fırsatlar, Türkiye’nin izlemesi gereken politikalar analitik bir yöntemle ortaya konmaya çalışılmıştır.
Anahtar Kelimler: Avrasya Enerji Kaynakları, Enerji Güvenliği, Uluslararası İlişkiler, Dış Politika, Uluslararası Güvenlik

ÖZ SSCB'nin dağılması ile bağımsızlığını kazanan Azerbaycan, jeopolitik-jeostratejik öneminden dolayı bölgesel ve uluslararası güçlerin rekabet alanı olmuştur. İsrail ve İran'ın Avrasya coğrafyasına duydukları ilgi ise bu iki ülkenin Transkafkasya politikalarında Azerbaycan'ı önemli kılmaktadır. Ayrıca Azerbaycan'ın enerji kaynakları açısından zengin bir ülke olması, İsrail ve İran'ın bu ülkeye yönelik stratejik politika izlemelerinde etkili olmaktadır. Nitekim iki ezeli rakibin Transkafkasya'da bölgesel bir güç olma hedefi, Azerbaycan üzerinden rekabetin yaşanmasına neden olmaktadır. Bu makalenin amacı İsrail ve İran'ın, Transkafkasya politikalarında Azerbaycan'ın belirleyici olup olmadığını ve söz konusu iki ülkenin Azerbaycan ile kurdukları ilişki üzerinden bölgede yaşadığı rekabeti değerlendirmektir.

Çin’in  önderliğini  yaptığı  Yeni  İpek  Yolu  Projesi  ile  Rusya’nın  önderliğini yaptığı  Avrasya  Birliği  Projesi  Türkiye  ve  Kazakistan’ın  gelecek  planlamasında  önemli  bir  yeri vardır. Yeni İpek Yolu Projesi, Çin için özellikle de Çin'in yeni lideri Xi Jinping için kişisel bir projedir.  Kazakistan  Cumhurbaşkanı  Nazarbayev  de  tarihi  İpek  Yolu  Projesine  verdiği  değeri birçok konuşmasında dile getirmiştir. Türkiye bu yeni projeye olan ilgisini Asya Altyapı Yatırım Bankasına kurucu üye olarak göstermiştir.
Kazakistan  bağımsızlığını  kazanmasından  sonra  çevre  ülkelerin  refahı  ve  barışı  için  Orta Asya  Birliği  ve  Avrasya  Birliği  ile  ilgili  bir  dizi  proje  önermiştir.  Bu  projeler  başta  Türkiye tarafından  ilgi  çekici  bulunmuştur.  Türkiye  ve  Kazakistan,  Avrasya  Projesi  ve  Yeni  İpek  Yolu
Projesi’ni bir refah projesi olarak değerlendirmektedir. Orta Asya’nın çok eski devirlerden itibaren Doğu-Batı  ve  Avrupa-Asya  arasında  bir  köprü  olduğu  düşünülürse  yeni  yüzyılda  bu  coğrafi avantajın yerinde kullanılması tüm ülkelerin menfaatine olacaktır.Türkiye  ve  Kazakistan  açısından  bakıldığında  Eski  Sovyetler  Birliği  bölgesinde  Rusya'nın öncülük ettiği Avrasya Birliği Projesinin aksine Çin’in ortaya attığı Yeni İpek Yolu Projesi çevre ülkeler  açısından  daha  ilgi  çekicidir.  Çünkü  bu  proje  kesin  bir  şekilde  tanımlanmış  sınırları olmayan,  açık  bir  siyasi  ve  ekonomik  projedir.  Bunun  bir  sonucu  olarak,  Çin’in  çok  taraflı işbirliğini inşa etmesine uygun zemin hazırlamaktadır.