Chalkis

Η πραγματική ζωή του Ρόκκου Χοϊδά μέσα απο δημοσιεύματα εφημερίδων που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης μιας και αφορούν γεγονότα και όχι εικασίες. Η ζωή ενός σπουδαίου άνδρα που καπηλεύτηκε και διαστρεβλώθηκε για να εξυπηρετήσει ποταπά πολιτικά κίνητρα και να κρύψει τους πραγματικούς πολέμιους του Ρόκκου. Επίσης διορθώνει και τραγικά λάθη που τον θέλουν να πεθαίνει η να αυτοκτονεί στις φυλακές ενώ πέθανε σπίτι του Ελεύθερος.

Figurines féminines d’Eubée (Grèce) de l’époque classique et hellénistique. Usages votifs et funéraires
Les figurines recueillies depuis le xixe s. sur les principaux sites d’Eubée, Chalcis, Érétrie, Histiaia-Oreos et Karystos, sont examinées ici en fonction de leur context de trouvaille. De nombreuses figurines féminines des ve et ive s. av. J.-C., dont les
types iconographiques apparaissent parfois sur plusieurs sites, comme les protomés, les courotrophes, les figures juvéniles debout ou assises et les acteurs comiques dans des rôles féminins, ont été trouvées aussi bien dans des tombes que dans des sanctuaires d’Eubée : elles prouvent que les mêmes ateliers répondaient aux différents besoins du marché, en vue d’une destination funéraire aussi bien que votive. Certaines figurines élaborées ont peut-être fait l’objet de commandes spéciales : elles manifestaient le statut de l’élite locale à la fois dans des contextes sacrés et profanes.

Female figurines of Classical and Hellenistic times from Euboea. An exploration of their votive and funerary uses. 
This study examines the figurines collected since the 19th century from the main sites of Euboea – Chalkis, Eretria, Histiaia-Oreos, and Karystos – within the context of their archaeological findspots. In the 5th-4th c. BC, certain types of female figurines
attested at multiple sites – including protomai, kourotrophoi, standing and seated juvenile figures, and comic actors in female roles – appear both in graves and sanctuaries in Euboea. Such finds prove that the same workshops catered to a range of
different consumer needs, producing objects that could be funerary as well as votive in function. Some elaborate figurines may represent special orders, demonstrating the status of local elite groups in both sacred and profane contexts.

Έρευνα του δάσκαλου της Χαλκίδας Μιχάλη Ξυδιά για την καταγωγή του Ανδρέα Μιαούλη που δημοσιεύτηκε το 1894 στην εφημερίδα ΕΥΡΙΠΟΣ της Χαλκίδας και υποστηρίζει ότι κατάγεται απο τα Φύλλα. Η έρευνα αυτή του Μιχάλη Ξυδιά δημοσιεύεται για πρώτη φορά και μάλιστα στην καθομιλουμένη Ελληνική. Πέρα απο το ενδιαφέρον της καταγωγής του ναυάρχου η έρευνα αυτή αποτελεί έναν θησαυρό γνώσης για πρόσωπα και γεγονότα της Χαλκίδας, εκείνης της εποχής.

Απο την επίσκεψη του διάσημου περιηγητή Alexandre Buchon στην Χαλκίδα το 1841. Είχε επισκεφθεί και τις πασίγνωστες πηγές της Αρέθουσας αλλά και το Βαθροβούνι. Αυτά που είδε εκεί υπάρχουν ακόμα σε πείσμα των καιρών και ας μη το γνωρίζει κανείς. Τα υπόλοιπα στο κείμενο που έχω ανεβάσει. Ευχαριστώ.

«χαλκίδα κικλήσκουσι θεοί, ἄνδρες δὲ κύμινδιν» Λήσταρχοι, θανατοποινίτες και η λαιμητόμος, στην αγορά της Χαλκίδας του 19 ου αιώνα. Το επιτύμβιο μήνυμα ενός πεταμένου μνήματος και η αποκωδικοποίηση του μετά από 175 χρόνια.  «Ιστορικές προσωπικότητες της Χαλκίδας» Κωδικός GR-03356. Vkuzunis.

This paper discusses two important inscriptions for the history of the Athenian Empire, the Chalkis decree of 446/5 (or 424/3?) BC (IG I3 40) and the tribute reassessment decree (“Thoudippos’ decree”) of 425/4 BC (IG I3 71). Based on English translations of the most up-to-date and authoritative Greek texts, the paper sets out to explain the inscriptions in historical context, without assuming prior knowledge of ancient Greek or of the history of Athens and the Athenian Empire. To help the reader new to the study of Athenian inscriptions, the Paper includes an introduction to inscribed Athenian decrees of the fifth century BC. This paper will be useful for researchers, teachers and learners of Greek History at University level, but is also designed to help teachers and students in UK 6th forms studying Ancent History A-level (H407, LACTOR4 1.78 and 138).
Note: minor corrections were incorporated on 28 June 2017. Hard copies are available at:
http://www.andromedabooks.gr/product.asp?catid=38457.

Στο πρώτο μέρος της ομιλίας παρουσιάστηκαν τα είδη των καταδέσμων στον αρχαίο ελληνικό κόσμο και απαντήθηκαν κάποια βασικά ερωτήματα (ποιός γράφει, πού απευθύνονται, πού τοποθετούνται, ποιό είναι το τελετουργικό κ.λπ.). Στο δεύτερο μέρος παρουσιάστηκαν τρία μουσεία στις αίθουσες των οποίων εκτίθενται κατάδεσμοι (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αρχαιολογικό Μουσείο Κεραμεικού, Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας "Αρέθουσα") και συζητήθηκε το αφηγηματικό μουσειολογικό σκεπτικό ώστε να καταστεί πιο εύκολη η προσέγγιση των καταδέσμων (από επισκέπτες και ξεναγούς).

Άρθρο του φιλέλληνα δημοσιογράφου των Times του Λονδίνου Charles Chaloner Ogle  για την Χαλκίδα του 1877, που εκτός απο τις περιγραφές της πόλης επικεντρώνεται στην συμβίωση των τριών θρησκειών (χριστιανών, μουσουλμάνων και Εβραίων) που υπήρχαν στην πόλη. Όλα αυτά μέσα απο τις στήλες των εφημερίδων Εύριπος και Εύβοια της Χαλκίδας.

Αφορά άγνωστα μέχρι σήμερα ντοκουμέντα για την ύπαρξη και παλαιότερου ναού στη θέση που βρίσκεται το σημερινό παρεκκλήσι του προφήτη Ηλία στο κάστρο του Καράμπαμπα αλλά και πολλά άλλα επίσης άγνωστα και ενδιαφέροντα στοιχεία για το ρόλο του κλήρου τον 19ο αιώνα στη Χαλκίδα.

L'antica Calcide fu il centro fondatore di un grande numero di colonie, molte destinate a diventare floride città dotate di grandi monumenti. Paradossalmente, molto poco conosciamo della loro metropoli, devastata da ripetute distruzioni in antichità e fagocitata dal cemento e dall'asfalto dell'espansione edilizia moderna. Questo lavoro esamina tutta la documentazione a disposizione e propone alcune nuove letture dei dati noti; si avanza inoltre la proposta di riconoscimento dell'antico teatro che era ancora visibile a fine Ottocento e la scoperta del primo tempio mai identificato in città. Ancora molto resta da fare, quelle presentate rimangono dunque, in attesa di una verifica archeologica, solo proposte di lavoro, ma si può trattare di un buon inizio per riscoprire questa antica città. Περίληψη. Η αρχαία Χαλκίδα υπήρξε το ιδρυτικό κέντρο ενός μεγάλου αριθμού αποικιών, πολλές από αυτές προορισμένες να γίνουν μεγάλες και ανθηρές πόλεις με μεγάλα μνημεία. Παραδόξως, γνωρίζουμε πολύ λίγα για τη μητρόπολή τους, που έχει πνιγεί στο τσιμέντο και την άσφαλτο της σύγχρονης οικοδομικής επέκτασης και έχει υποστεί σειρά καταστροφών ήδη κατά την αρχαιότητα. Η εργασία αυτή εξετάζει όλα τα διαθέσιμα έγγραφα, προτείνει μερικές νέες αναγνώσεις των ήδη γνωστών στοιχείων, διατυπώνει την πρόταση εντοπισμού του αρχαίου θεάτρου, που ήταν ακόμη ορατό στα τέλη του 19 ου αιώνα, και παρουσιάζει τον πρώτο ναό που ανακαλύφθηκε ποτέ στην πόλη. Χρειάζεται να γίνουν ακόμα πολλά, άλλωστε οι προτάσεις που προηγήθηκαν παραμένουν μόνο προτάσεις πριν από μια αρχαιολογική έρευνα, αλλά μπορούν να αποτελέσουν μια καλή αρχή για την ανακάλυψη αυτής της αρχαίας πόλης. Abstract. Ancient Chalkis was the founding center of a large number of colonies, some destined to become large and prosperous cities endowed with great monuments. Paradoxically, we know very little about their metropolis, their mother city, swallowed up by cement and by the asphalt of modern building expansion and devastated by repeated destruction in Antiquity. This article examines all the documentation available, proposes some new readings of the known data and puts forward the proposal to recognize the ancient theater, still visible in the late nineteenth century, and the discovery of the first temple ever identified in the city. Still a lot remains to be done, those presented remain, before an archaeological verification, only work proposals, but it can be a good start to rediscover this ancient and glorious city.

Μ. Κοσμά, Γ. Χαιρετάκης, Η οχύρωση της Χαλκίδας. Η ανασκαφή στον χώρο ανέγερσης του Νέου Γενικού Νοσοκομείου, στο Z. Tankosic, F. Mavridis, M. Kosma (επιμ.), An Island between Two Worlds: The Archaeology of Euboea from Prehistoric to Byzantine Times, Proceedings of International Conference, Eretria, 12-14 July 2013. Papers and Monographs from the Norwegian Institute at Athens, Volume 6. Athens, Norwegian Institute at Athens, 2017, 359-370.

Το μάθημα της Ιστορίας δεν ανήκει, κατά γενική ομολογία, στις πρώτες προτιμήσεις των μαθητών καθώς εδώ και δεκαετίες δεν έχει βγει έξω από τον πολύ συγκεκριμένο χώρο της σχολικής τάξης, ενώ διαθέτει απεριόριστες προεκτάσεις και θεματικές. Αργά και δειλά τα τελευταία χρόνια γίνονται κάποια βήματα προς τη διεύρυνση των διδακτικών προσεγγίσεων που ακολουθούνται. Στο πλαίσιο αυτό, η αξιοποίηση της τοπικής ιστορίας αποτελεί ένα ακόρεστο κομμάτι ιστορικής γνώσης που μπορεί να ανανεώσει και να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των μαθητών, μιας και αφορά τον τόπο που ζουν και μεγαλώνουν. Η ιστορία της Ισραηλιτικής Κοινότητας της Χαλκίδας συνιστά ένα ζωτικό μέρος της ιστορίας της πόλης με μακραίωνη πορεία, άγνωστη στους περισσότερους. Η πρώτη παρουσία εκπροσώπων της κοινότητας μαρτυρείται τον 6ο αιώνα π. Χ. Συμπορεύτηκε αρμονικά με τον ντόπιο πληθυσμό έως και τα χρόνια της γερμανικής κατοχής, όταν οι ντόπιοι κάτοικοι συνασπίστηκαν ενάντια στους Ναζί κατακτητές για τη διάσωση της εβραϊκής κοινότητας της πόλης με προεξάρχοντα τον Μητροπολίτη Χαλκίδας Γρηγόριο. Με τη διοργάνωση μιας σειράς εκπαιδευτικών επισκέψεων και περιπάτων σε χώρους και μνημεία που αφορούν την ιστορία της Κοινότητας καθώς και με τη συζήτηση με εκπροσώπους της Κοινότητας οι μαθητές θα εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους για την ιστορία του τόπου τους και θα δουν με διαφορετικό μάτι χώρους και μνημεία που ίσως να μην είχαν προσέξει ως τώρα. Παράλληλα, θα ενεργοποιηθεί η ιστορική και κριτική σκέψη τους με την εκπόνηση μιας σχετικής σχολικής εργασίας.

18 Ιουλίου του 1898 και η εφημερίδα της Χαλκίδας ΕΥΡΙΠΟΣ αποφασίζει να δημοσιεύσει τις εντυπώσεις ενός ανώνυμου συγγραφέα από το μαρτυρικό ταξίδι του με ιππήλατη άμαξα από την Χαλκίδα στην Κύμη. Την εκπληκτική αυτή περιγραφή μετέφερα απο την καθαρεύουσα στην καθομιλουμένη και εμπλούτισα με επεξηγήσεις και κάποιες φωτογραφίες εκείνης της εποχής. Ευχαριστώ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
… «ΛΟΓΟΝ ΕΠΟΙΗΣΑΜΗΝ»

Συγγραφέας: Εμμανουήλ Δουνδουλάκης
Εκδόσεις: Γρηγόρη
Χρόνος έκδοσης: Αύγουστος 2016
Σελίδες: 122

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Στο βιβλίο αυτό καταχωρίζονται αδημοσίευτοι, εν πολλοίς, λόγοι ή μελέτες, οι οποίοι συντάχθηκαν και εκφωνήθηκαν από τον γράφοντα, από το 1995 κ. εξ. και αφορούν σε πρόσωπα και πτυχές του έργου της Μητρός Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου.
Ειδικότερα, περιλαμβάνονται εννέα λόγοι και μελέτες που συνδέονται με το πρόσωπο και το έργο της Σεπτής Κορυφής, του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, του αοιδίμου Πατριάρχου Αθηναγόρα. Επιπροσθέτως καταχωρίζονται, μεταξύ των άλλων, κείμενα που αναφέρονται στο πρόσωπο και το έργο του μακαριστού Μητροπολίτου Γέροντος Εφέσου κυρού Χρυσοστόμου, στα «Ποιητικά» του Μητροπολίτου Πέργης κ. Ευαγγέλου, καθώς επίσης και σε μία πτυχή της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, σύμφωνα με ανέκδοτο υλικό του εκπροσώπου τους, από το προσωπικό αρχείο μου. 

"THE ACCOUNT I MADE" CONCERNING
THE ECUMENICAL PATRIARCHATE OF CONSTANTINOPLE

Author: Emmanouil Doundoulakis
Editions: Gregory
First Edition: August 2016
Pages:  122

SUMMARY

This book focuses on 9 texts, mostly unpublished, which were written or addressed by the writer, since 1995. They are concerning the Ecumenical Patriarchate of Constantinople: His All Holiness Bartholomew, Archbishop of Constantinople, New Rome and Ecumenical Patriarch; the Patriarch Athenagoras,  the life and the writings of Chrysostom Metropolitan of Ephesus, the poems of His Eminence Metropolitan Evangelos of Perge, as well as the Theological University of Chalcis, according to unpublished historical manuscripts of writer's personal library dated in 1963, etc.

In this paper we attempt to analyze, interpret and compare two Euboean myths. These traditions stated that their main protagonists -Arethusa and Ganymedes respectively- moved (or were brought) to liminal areas of the Chalkidian territory. The contact of the youth with divinities (Poseidon, Hera, Zeus) resulted in them being transformed. Both narratives are  rich and varied in terms of aetiological content ...

Γ. Χαιρετάκης, «Μια άγνωστη καταστροφή της Χαλκίδας κατά τους Πρώιμους Ελληνιστικούς χρόνους. Τα στοιχεία από την ανασκαφή του οχυρωματικού περιβόλου της πόλης», Αρχαιολογικό Έργο Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας 5, Πρακτικά επιστημονικής συνάντησης, Βόλος 26.2 έως 1.3.2015, Βόλος 2020, 943-952.

This paper focuses on ναυσικλειτή Εὔβοια, the “Euboia famous for the ships”, mentioned in verses 31 and 219 of the hymn to Apollon. These words are usually seen as literary evidence supporting the currently wide accepted idea, mainly based on archaeological indicators, of a strong Euboean maritime power during the Geometric Age, widespread in the Mediterranean framework. But is that really so? Is there an actual connection between the mentioned verses and Euboea of the 9th and 8th centuries? And, if so, what does exactly “famous for the ships” mean?

Colonisation has been directly connected with the formation of the ancient polis, as concerns both the metropolis and the newly founded apoikia.
The presentation aims to examine the cooperation between Chalcis and Naxos for the founding of Sicilian Naxos from the perspective of the polis’ emergence. In the beginning, we will discuss the degree of geographical and political formation of the poleis of Chalcis and Naxos at the time of their collaboration, integrating both archaeological and literary evidence. Next, we will try to provide plausible explanations as to which internal driving force led Naxians and Chalcidians to colonize a remote location in Sicily, what kind of links they had established and how these links are documented.

Ἡ γεωπολιτικὴ ὀργάνωση τῆς ἀρχαίας Εὔβοιας (1050-27 π.Χ.)Στόχος τῆς παρούσας μελέτης ἦταν νὰ μελετήσει τὴν κατάληψη τοῦ χώρου στὴν Εὔβοια κατὰ τοὺς χρόνους τῆς ἑλληνικῆς ἀρχαιότητας, συνδυάζοντας γεωργαφικὰ-τοπογραφικὰ δεδομένα, φιλολογικὲς καὶ ἐπιγραφικὲς πηγὲς μὲ ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα γιὰ νὰ ἀποκαταστήσει τὴν συγκρότηση καὶ ἐξέλιξη τῶν πολιτικῶν μορφωμάτων ποὺ ἀναπτύχθηκαν στὴν Εὔβοια. Βασικό μας ὀργανο ἦταν ὁ χάρτης τῆς ΓΥΣ 1: 50.000 ἡ ἐπεξεργασία τοῦ ὁποίου μὲ ἐπιχρωματισμὸ ἀπέδωσε χρωματικῶς τὸ ἀνάγλυφο, δηλαδὴ τὴν μορφὴ καὶ τὰ γεωγραφικὰ στοιχεῖα τοῦ ἐδάφους, ἐπάνω στὸ ὁποῖο ὑπῆρξε ἀνθρώπινη κατοίκηση κατὰ τὴν ἱστορικὴ ἀρχαιότητα. Ἐφαρμόζοντας τὴν μέθοδο Δοξιάδη- Φαράκλα- Σακελλαρίου, ἀναζητήσαμε τὰ φυσικὰ ὅρια τῶν φυσικῶν περιοχῶν τῆς Εὐβοίας, μειζόνων καὶ ἐλασσόνων (ἢ ὑποπεροχῶν), διότι θεωρήσαμε ὅτι συνιστοῦσαν τὰ ἴδια πολιτικὰ ὅρια ἢ ἐπηρέαζαν τὰ πολιτικὰ ὅρια φυλετικῶν μορφωμάτων καὶ πόλεων κρατῶν ἀνὰ ἐποχή, τῶν ὁποίων οἱ οἰκισμοί, τὸ πολιτικὸ κέντρο καὶ οἱ κῶμες, καὶ ὁ παραγωγικὸς χῶρος, δηλαδὴ ἡ ἐπικράτεια ὁριζόταν ἀπὸ αὐτά.Κατὰ τὴν τοποθέτηση τῶν ἀρχαίων θέσεων στὸν χάρτη διαπιστώσαμε ὅτι ὅντως ἐπιβεβαιώνεται ἡ ὑπόθεση ἐργασίας τῶν Δοξιάδη-Φαράκλα-Σακελλαρίου, καὶ ὅτι κάθε πολιτικὸ μόρφωμα ἀναπτύχθηκε ἀρχικῶς σὲ μία φυσικὴ ἐπικράτεια μὲ φυσικὰ ὅρια, ἔχοντας ἕνα κέντρο, γύρω ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἀναπτύσσονταν ἀκτινωτὰ καὶ περιφερειακὰ μικρότεροι οἰκισμοί, κῶμες. Αὐτὲς οἱ λεκάνες ἀπορροῆς, οἱ φυσικὲς ἐπικράτειες, ὀργανώθηκαν μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο πολιτικά, καὶ ἔτσι τὰ φυσικὰ ὅρια (ὄρη, ῥάχες, ποταμοὶ) ἀποτέλεσαν καὶ τὰ ἀρχικὰ πολιτικὰ ὅρια τῶν κρατῶν αὐτῶν κατὰ τὴν πρωτογεωμετρικὴ καὶ γεωμετρικὴ ἐποχή. Κατὰ τὴν ὕστερη γεωμετρικὴ καὶ τὴν ἀρχαϊκὴ ἐποχὴ πολλὰ τέτοια μορφώματα (ὅπως αἱ Ὀροβίαι, τὸ Ἐλύμνιον, ἡ Κήρινθος, αἱ Ταμύναι, ὁ Ζάρηξ) καὶ κάποια μικρὰ φυλετικὰ κράτη ποὺ μπορεῖ νὰ εἶχαν ἐπιβιώσει καὶ μικρὲς πόλεις κράτη ἐξαρτήθηκαν ἀπὸ μεγαλύτερες καὶ ἰσχυρότερες πόλεις κράτη, ὅπως ἡ Ἱστιαία ἢ Ἑστίαια, ἡ Χαλκίς, ἡ Ἐρέτρια καὶ ἡ Κάρυστος. Λίγες μικρὲς πόλεις παρέμεναν ἀνεξάρτητες κατὰ τὸν 5ο αἰώνα (ὅπως τὸ Δῖον, αἱ Ἀθῆναι Διάδες, τὸ Ποσείδιον οἱ Διάκριοι, αἱ Γρύγχαι καὶ τὰ Στύρα), ἐνῷ ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ 4ου αἰώνα π.Χ. καὶ μέχρι τὸ τέλος τῆς ἀρχαιότητας οἱ μικρότερες πόλεις ἐνσωματώθηκαν στὶς μεγαλύτερες καὶ προέκυψαν τέσσερις πόλεις κράτη, ἡ Ἱστιαία (Ὠρεός), ἡ Χαλκίς, ἡ Ἐρέτρια καὶ ἡ Κάρυστος, ὥστε ἡ Εὔβοια νὰ χαρακτηρίζεται τετράπολις.

I versi 31 e 219 dell’Inno omerico ad Apollo, nei quali ricorre l’espressione ναυσικλειτή Εὔβοια, “l’Eubea famosa per le navi”, vengono generalmente letti, su impulso dato da un noto studio di J.P. Crielaard, come un riflesso evidente, in ambito letterario, dell’ampia portata delle attività navali di marca euboica fra Protogeometrico e Geometrico. Tale ipotesi, sicuramente suggestiva, non è mai stata, tuttavia, oggetto di approfondimento. Che significa, in concreto, essere “famoso per le navi”? Cosa intendono i suddetti versi per Eubea? Esistono elementi documentari che possano corroborare l’idea? Su questi interrogativi intende soffermarsi il presente contributo, alla ricerca di un livello di definizione maggiore nella valutazione in chiave storica della testimonianza che l’Inno ci offre.

Programme of the international workshop "The Dancing Floor of Ares II. Local Conflict and Regional Violence in Central Greece" taking place at the University of Fribourg on 24 May 2018. Speakers include Hans Beck, Elena Franchi, Fabienne Marchand, Alex McAuley, Marcel Piérart, Salvatore Tufano and Laetitia Phialon.
Organised by Fabienne Marchand and Hans Beck, with the SNSF Old and New Powers project, and the Parochial Polis project.