Arkeology

This thesis reports on the 2010 excavations of the North Group and Eastern Court at the ancient Lowland Maya site of Pacbitun. It provides a construction history of the architecture and an analysis of associated artifacts, burials, and caches. The archaeological investigations demonstrate that the seven structures (Strs. 34-40) of this restricted access plazuela group were built in the Early Classic period, and renewed in the Late Classic period. Based on analyses of artifacts (ceramics and lithics), skeletal and faunal remains, and intra- and inter-site comparisons, the North Group functioned as a secondary elite domestic residential group. Reconstruction suggests that the inhabitants here were not commoners; instead, the occupants probably were related to the ruling elite of Pacbitun. Some of the evidence includes the central location and elevation of the North Group, the presence of red painted plaster surfacing, a burial with multiple ceramic musical instruments, and multiple dedicatory caches with exotic goods (e.g., marine shell, jadeite, "Charlie Chaplin" figures).

Tarkastelussa ovat Lieksan alueen historiallisen ajan hautapaikat ja niiden sijainti ympäristössä.
Vertailemalla kohteiden läheistä asutusta, topografiaa, rakenteita ja löytöjä on tarkoitus selvittää, pystyykö luterilaisten ja ortodoksien hautauksien välillä havaitsemaan eroja. Tarkasteltavia kohteita on 37, joista vain 12 on muinaisjäännösrekisterissä. Muut kohteet tulevat perimätiedon, paikannimen tai tehtyjen löytöjen perusteella. Hautapaikkojen sijainnit ja niihin liittyvä perimätieto vaihtelevat; ne jakaantuvat niemiin, saariin, kankaille ja metsäisille alueille. Läheisen kyläasutuksen syntyyn vertaillen hautapaikkojen ikää pystyy jaottelemaan suuripiirteisesti
vanhempiin ja nuorempiin. Ortodoksisiin hautauksiin on käytetty pääosin niemiä, joihin haudattiin pysyvästi, kun taas luterilaiset käyttivät saaria välihautauksiin, joista ruumiit siirrettiin kirkkomaalle talvella. Vesistöjen läheisyys on ollut tärkeää molemmille uskontokunnille. Kangas- ja metsäalueet ovat todennäköisesti nuorempia hautapaikkoja, jotka voidaan yhdistää sotiin tai nälänhätiin. Kokonaiskuvan saamiseksi monipuolisen lähdeaineiston tarkastelu on olennaista. Kohteiden tarkkaa sijaintia, ajoitusta ja funktiota on miltei mahdotonta määrittää ilman maastotutkimuksia.

Hititler Anadolu coğrafyasında ki değişik kültürleri ilk defa bir çatı altında toplayan devlet olarak tarihe geçmişlerdir. Hitit devletinin özellikle Orta Anadolu’da büyük bir siyasi güç haline gelmesinde; kendinden önceki ve kendi dönemleri ile çağdaş olan toplumların sosyo-ekonomik, siyasi ve kültürel yapılarından etkilenmiş olmalarının yanı sıra Anadolu Coğrafyasının onlara sunduğu çeşitlilik etkili olmuştur. Anadolu’da kurulmuş olan Hitit Devleti coğrafi ve florasal açıdan oldukça şanslı bir devletti. Çünkü Asya ile Avrupa kıtaları arasında yer alan Anadolu Avrupa-Sibirya, Akdeniz ve İran-Turan Flora bölgesinde geniş bitki çeşitliliğine sahip, dünyanın beşinci zengin flora bölgesinde kurulmuştur. Anadolu coğrafyasının kendilerine sunduğu bu zengin bitki çeşitliliğinden faydalanan Hititliler kullandıkları bu bitkilerin adlarını metinlerine kaydetmişlerdir. Anadolu’nun değişik bölgelerindeki Hitit şehirlerinden ele geçirilen fal, tıp-eczacılık, büyü, hukuk gibi alanlarla ilgili çivi yazılı tabletlerde sadece çiçekler, otsu bitkilerin adları değil aynı zamanda bu bitkilerin kullanım alanları ve amaçları da tabletlerde detaylı olarak yer almaktadır. Bu makale Hitit Dönemi Anadolu’sunda yetişen bazı çiçekler ve otsu bitkiler hakkında genel bilgiler, Hitit Döneminden günümüz Anadolu’suna uzanan bir takım florasal değişiklikler hakkında değerlendirmeler içerecektir. Ayrıca makale içerisinde yer alan bitkilerin Hitit Dönemindeki kullanımlarına değinilecek, varsa günümüz bu bitkilerin kullanım benzerlikleri kıyaslanılacaktır.

Orta Çağ Avrupası’nda Roma İmparatorluğu yıkıldıktan sonra piskopos ve yerel lordların girişimleriyle tarım arazilerini ve köy halkını korumak için kuleli malikaneler inşa edilmiştir. Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluş döneminde Anadolu’ya tecrübe kazanması için gönderilen şehzadelerin Bizans ve Selçuklu Dönemi’nde bilinen Orta Çağ Avrupası’nın anlayışında kule tahkimleri inşa edilmiştir. Yerel yönetici âyân ailelerine Osmanlı şehzadelerinin kuruluş döneminde benimsedikleri kule tahkimleri ve Orta Çağ feodal lordlarının malikaneleri, Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminde bölgelerinde kargaşanın verdiği endişe ve korunma isteği nedeniyle ilham kaynağı olmuştur. Kırsal bölgedeki yerel âyân aileleri kendilerini savunmak, tahıllarını depolamak, halkın üzerinde güç ve saygınlık sembolü olarak kullanmak için konaklarının yanına kule tahkimleri inşa ettirmiştir. Aydın ili, Koçarlı ilçesi merkezinde inşa edilen Cihanzâde İbrahim Ağa Kulesi bu amaçla yapılmış yapılardandır. Çalışmamızda kulenin ‘Geç Osmanlı Dönemi’nde kullanım amacı değerlendirilmiştir.
Anahtar Kelimeler:
Aydın, Koçarlı, Cihanzâde, Âyân, Kule

Arkeoloji, insanın eski çağlarda oluşturduğu maddesel ürünleri incelemek suretiyle geçmişimizi aydınlatmaya çalışan bilim dalıdır. Türkiye topraklarındaki kazı çalışmalarının temeli XIX. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı Devleti Dönemi’nde başlayan bilimsel, siyasi ve askeri amaçlar doğrultusunda yapılan seyahatler ile atılmıştır. Arkeoloji bilimi Avrupa kıtasında doğmuş ve gelişmiş bir bilim dalıydı. Bu nedenle Türkiye topraklarında yapılan ilk arkeolojik kazılar yurt dışından gelen yabancı arkeologlar tarafından yürütülmüştü. Osmanlı Devleti’nin son döneminde Anadolu topraklarında yabancı bilim insanları tarafından temelleri atılan Türk Arkeolojisi, Türkiye Cumhuriyeti Döneminde
M. Kemal Atatürk’ün çabaları ile büyük bir gelişme göstermiş ve Avrupa
ile rekabet edebilecek seviyeye ulaşmıştır. Türk Arkeolojisini geliştirmek
için Cumhuriyetin ilk yıllarında M. Kemal’in emriyle 1931 yılında Türk Tarih Kurumu, 1934 yılında Türk Arkeoloji Enstitüsü gibi kurumlar kurulmuştur. Kalifiye eleman sıkıntısını gidermek için önce İstanbul Üniversitesi’nde Arkeoloji Kürsüsü kurulmuş daha sonra 1936 yılında Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi açılarak eğitim alanındaki eksiklikler giderilmeye çalışılmıştır. Bu eğitim kurumlarında çalıştırılmak üzere yurt dışından özellikle Nazi Almanya’sından kaçan Musevi kökenli bilim adamları Türkiye’ye davet edilmiştir.
Bu makale Atatürk Dönemi olarak adlandırılan 1923-1938 yılları arasında
Türkiye topraklarında Türk bilim insanları tarafından yürütülen kazı çalışmaları ile bu kazı çalışmalarının Türk arkeolojisine olan katkılarını ortaya koymaya çalışacaktır.

Anadolu eski çağlardan beri Asya ve Avrupa kıtaları arasında yer alan önemli jeopolitik konumu, elverişli iklimi, geniş tarım arazileri, hayvancılığa uygun çayır ve meraları, yüksek dağları ve ormanları, değerli madenleri, çok sayıdaki ırmak, akarsu ve gölleri gibi nedenlerden dolayı tarihin her döneminde değişik toplulukların yaşam ve yerleşim merkezi olmuştur. Bereketli Anadolu toprakları üzerinde yaşamış olan topluluklardan biri de Hititlerdir. Anadolu topraklarında ilk siyasi organizasyonu kuran Hitit Devleti hukuk, tıp, eczacılık, fal ve büyü gibi değişik alanlarda çok sayıda çivi yazılı tablet bırakmışlardır. Orta Anadolu'da yer alan Hitit yerleşimlerinde açığa çıkarılan bu tabletlerde Hitit halkının günlük yaşantısına ait bilgiler oldukça azdır. Hitit Devletine ait yazılı tabletlerin bir bölümünü oluşturan Hukuki metinlerde yer alan kanun maddelerinde halkın temel geçim kaynağı olan tarım ve tarıma ait maddeler yer almaktadır. Bu çalışmamızda Hitit kanun maddelerinde yer alan tarım ürünleri, tarım ürünlerine verilen zararlarda uygulanacak çeşitli cezalar hakkında genel bilgilere değinilecek, Hitit Kanun koyucularının tarım ve tarım ürünlere bakış açıları hakkında bilgiler sunulmaya çalışılacaktır.
ABSTRACT
Anatolia has been the center of living and living off various communities in every period of history due to its important geopolitical position, favorable climate, wide agricultural lands, suitable Meadows and pastures for animal husbandry, high mountains, and forests, precious metals, numerous rivers, and lakes. One of the communities that lived on fertile Anatolian lands is the Hittites. The Hittite state, which founded the first political organization on Anatolian soil, left a large number of cuneiform tablets in various fields such as law, medicine, pharmacy, fortune, and magic. These tablets uncovered in the Hittite settlements in central Anatolia are very few of the information about the daily life of the Hittite people. The legal texts of the Hittite state constitute a part of the inscriptions contained in the articles of the law, which are the basic sources of livelihood of the people are agricultural and agricultural items. In this study, general information about the value of agricultural products in the articles of the Hittite law, various penalties applied in the damage to agricultural products, Hittite legislators of Agriculture and agricultural products perspectives on the information will be tried to be presented.

Message with your email address or email me for a pdf of the manuscript.
Archaeological remains of ceramic musical instruments occur among pre-Columbian cultures across Mesoamerica. Sound artifacts recovered from the Maya subarea, for example, have provided an indication of the high order of musical sophistication for the ancient Maya. A brief review of the literature on the subject reveals artifacts unearthed from at least 40 sites. Investigation in 1986 and 1987 at Pacbitun, Belize, recovered a range of well-preserved ceramic musical instruments from Late Classic period elite and royal burials. Recent excavations in 2010 recovered an additional 12 artifacts. These will be described and discussed, as well as insights into their archaeological context, and a comparison will be made to similar artifacts found elsewhere in the Maya subarea.

Vestigios arqueológicos de instrumentos musicales de cerámica fueron hallados en las culturas precolombinas de toda Mesoamérica. Artefactos sonoros de la subárea maya por ejemplo revelaron el alto grado de sofisticación que la música debe haber tenido entre los antiguos maya. Una revisión breve de la literatura pertinente mostró que dichos artefactos han sido excavados en al menos 40 sitios. Las investigaciones llevadas a cabo en Pacbitun, Belice, en 1986 y 1987 descubrieron un buen número de distintos instrumentos musicales de cerámica bien preservados en entierros reales y de élite del período Clásico Tardío. Más recientemente, se encontró otra docena de artefactos sonoros más durante las excavaciones realizadas en 2010 en el lugar. En el artículo todos ellos son descritos y discutidos; además, se proporcionan datos sobre su contexto arqueológico y se comparan con artefactos similares descubiertos en otros sitios de la subárea maya.


Cheong, Kong F., Roger Blench, Paul F. Healy, and Terry G. Powis

2014    Ancient Maya Musical Encore: Analysis of Ceramic Musical Instruments from Pacbitun, Belize and the Maya Subarea. In Flower World: Music Archaeology of the Americas, Vol.3., edited by Matthias Stockli and Mark Howell, pp. 123-140. Ekho Verlag, Berlin.

Adam & Hawa mendarat pertama dari Surga ke bumi Indonesia di region Sulawesi tepatnya di Lil Sa'ah Wanci Wangi Wangi Wakatobi pada jam 0.00 Tengah Malam Jumat tanggal 1 Ramadhan  saat itu Matahari - Bulan - Bumi - tapak kaki Adam Hawa conjunction dalam satu garis lurus dimana di bumi Wakatobi sedang terjadi pasang purbani. Pesawat penjelajah dan pendarat mereka adalah Ka'bah yang saat itu Ka,bah sebagai sarana transportasi Adam Hawa dari Surga ke Bumi sekaligus juga Ka,bah sebagai pesawat penjelajah Adam Hawa didalam menjelajah seluruh permukaan bumi. Misi pertama Adam Hawa di bumi adalah di Indonesia sedangkan misi terakhir Adam Hawa di Arabia dan terakhir sekali di Makkah sehinggah pesawat Ka,bah (Baitullah) diparkir dan diletakkan di Makkah. Dizaman Nabi Ibrahim barulah Ka,bah itu dibangun permanen seperti konstruksi Ka,bah saat ini.
Misi pertama Adam Hawa di Wakatobi pada hari pertama 1 Ramadhan menyebar bibit flora dan fauna laut yang telah punah dibumi di perairan Wakatobi sehingga dengan menempatkan bibit flora dan fauna laut di Wakatobi maka akan menyebar keseluruh laut dan lautan diseluruh bumi  sehingga pelestarian flora dan fauna laut yang telah punah saat itu dapat dilestarikan kembali. sedangkan didaratan Wakatobi dilepaskan bibit segala macam serangga yang telah punah saat itu.
Misi kedua di Pulau Buton pada 2 Ramadhan Adam Hawa melepaskan semua bibit binatang merayap dan bibit burung burung yang telah punah untuk dilestarikan dipulau Buton. Kemudian didaratan Pulau Buton dilepaskan bibit flora dan fauna air yang telah punah saat itu untuk dilestarikan kembali.
Misi ketiga pada 3 Ramadhan di Pulau Muna Adam Hawa menyebarkan bibit Binatang yang rukuk berkaki empat dan binatang yang bertanduk yang telah punah saat itu. Dan didaratan Pulau Muna ditanam bibit kayu Jati untuk dilestarikan kembali di atas bumi.
Misi ke empat pada 4 Ramadhan Adam Hawa menanam bibit flora dataran tinggi di Pulau Kaba'ena, juga melepaskan fauna endemis dataran tinggi untuk dibibitkan dan dilestarikan di bumi.
Misi kelima di Makassar  Sulawesi Selatan pada 5 Ramadhan Adam Hawa melepaskan bibit flora dan fauna Rawa rawa yang berair payau. Juga di Makassar disebarkan bibit tanaman padi dan holtikultura rawa untuk dilestarikan diseluruh bumi.
Selanjutnya Misi 6,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16,17,18,19,20,21, 22, 23, 24,25,26,27,28,29,30. dilaksanakan setiap hari pada bulan Ramadhan, dimana pada setiap malamnya ada traning atau tuntunan pelaksanaan penyebaran bibit oleh Tuhan, dan setiap hari pada bulan Ramadhan itu Adam Hawa disuruh berpuasa supaya jangan memakan bibit buah atau binatang yang akan dilestarikan. Dengan berpuasa maka amanlah bibit flora dan fauna itu selama disebarkan oleh Adam Hawa di atas bumi untuk pelestarian kembali dan kelenjutan flora dan fauna diatas bumi. Pada tanggal 30 Ramadhan Misi yang ke 30 posisi Adam Hawa setelah mengelilingi Bumi maka Adam Hawa berada di Pulau Jawa dan sore harinya Adam Hawa dinyatakan berhasil menjalankan misinya maka Adam Hawa dinyatakan Fitri atau Fitrah kembali. Maka sebagai hadiahnya Allah membuatkan Rumah yang pertama di Bumi untuk Adam Hawa di Bakkah (Boko Jawa atau Istana Boko di Jawa,). Jadi sejak 1 Syawal pas hari Raya Idhul Fitri Adam Hawa di resmikan mukim pertama di bumi yaitu di Rumah yang di Bakkah (Istana Boko Jawa) karena selama satu bulan Ramadhan itu Adam Hawa masih tinggal di Pesawat Ka'bah untuk melaksanakan tugas menyebarkan bibit flora dan fauna ke 30 titik penyebaran diseluruh bumi.  Pada 1 Syawal atau hari raya Idhul Fitri itu juga Allah mengawinkan Adam dan Hawa di Tanah Jawa yang kelak akan melahirkan anak anak Adam Hawa yaitu Kabil dan Habil di Tanah Jawa. Bukti perkawinan Adam Hawa di Tanah Jawa adalah perhatikan bentuk Pulau Jawa di mana jawa barat adalah kepala Adam , Jawa Timur adalah kepala Hawa, Perkawinannya di Jawa Tengah/Jogya, dan Anaknya adalah Madura.

Congress ICE1 –The East
Royal Museums of Art & History, Brussels
April 16 – 18, 2019

Identity, Diversity & Contact,
from the Southern Balkans to Xinjiang,
from the Upper Palaeolithic to Alexander


With the support of :

The Royal Academy for Overseas Sciences
The European Centre for Upper Mesopotamian Studies, Brussels
The Royal Museums of Art & History, Brussels
Brepols Publishers, Turnhout
Università Ca’ Foscari Venezia
Centre national de la recherche scientifique (to be confirmed)
Universidade de Coimbra

Göbeklitepe kazılarından, insanların bundan 12 bin yıl önce gök hesapları yaptıklarını ve bunları simgelere indirgeyerek üç boyutlu metinler/mekanlar oluşturduklarını anlıyoruz. Bunları Göbeklitepe insanları mı oluşturdu yoksa daha eski başka insanlardan mı ödünç aldılar? Bu simgeselleştirmenin başlangıcını ne kadar eskiye götürülebiliriz? Bunlar heyecan verici sorular.

Myndos was one of the important coastal settlements in the region of Caria, which had kept its importance through every era with its large scaled and sheltered harbors. It was one of the eight Lelegian settlements in the Bodrum peninsula. While, later it appears to be one of the cities in the Delian League. At the period of Mausolus, it became an important gathering-place in the region. During the underwater archaeological research, some harbor structures dating back to different ages, were detect-ed at the east harbor area. Mole, hagiasma and quay structures are some examples of the featured ar-chaeological remains. Archaeological evidence found both in the excavation and underwater excava-tions shows that the harbor functioned uninterruptedly from the Ancient Period to the Modern Era.
Karia Bölgesi’nin önemli kıyı yerleşmelerinden birisi olan Myndos, sahip olduğu büyük ve korunaklı limanları sayesinde her dönemde önemini korumuştur. Bodrum Yarımadası’ndaki sekiz Leleg yerleşiminden birisi olan kent, daha sonra Attik Delos Deniz Birliği uyesi olarak karşımıza çıkmaktadır. Mausolos Dönemi’nde ise, bölgede önemli bir toplanma yerleşimi olduğu görulmektedir. Yapılan sualtı araştırmalarında doğu limanında farklı çağlara ait birçok liman yapısı tespit edilmiştir. Mendirek, ayazmalar ve rıhtımlar liman yapıları arasında öne çıkan arkeolojik kalıntılar arasındadır. Sualtı araştırmaları ve kazılarda elde edilen bulgular kentin, Antik Çağlar’dan günümüze kadar kesintisiz liman faaliyetlerinin olduğunu göstermektedir.

Side’de son birkaç yılda yakın tarihinde görülmediği oranda büyük bir kazı ve inşaat faaliyeti sürdürülmektedir. Bir yandan tarihi şehir merkezindeki mevcut yerleşiminin altındaki antik kalıntılar ortaya çıkarılmakta ve sergilenmekte, diğer yandan onlarca sayıda yeni yapı kentsel dokunun son katmanına kısa sürede eklemlenmektedir. Çalışmada, günümüzde turizm referanslı bir merkez olma yolunda hızla ilerleyen ve değişen antik Side’nin turizm, arkeoloji ve “koruma amaçlı imar planı” uygulamaları değerlendirilmektedir. Yeni uygulamalar ve yeni yapı oluşumları yerinde gözlemlere dayalı olarak irdelenmektedir. Yerin tarihsel bağlamı ve koruma-uygulama kararlarının gelişimi literatür kaynakları ile desteklenmektedir.
Kuruluşu MÖ. 7. yüzyıla kadar uzanan Side’de yaşam 14. yüzyıla kadar kesintisiz olarak devam ettirilmiştir. 19. yüzyılda, uzunca bir aradan sonra, Girit’ten getirilen göçmenler için tekrar yerleşime açılmıştır. 1960’ların sonuna gelindiğinde adanın 1/3’ini, ahşap cumbaları ve çıkmaları ile özgün mimari karakter sergileyen yığma taş evler kaplamıştır. 1980 sonrası konaklamaya yönelik yoğun bir yapılaşma ve aralarına yapılan kaçak eklerle neredeyse bitişik nizama dönüşmüşlerdir. Bu durum, arkeolojik kalıntılar üzerinde de olumsuz etkilere yol açmıştır. 
Antik Side merkezinin 3. derece Sit Alanı olarak kabul edilmesinden sonra yerel Belediye, Valilik, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu birlikte, parsel bazında bir çözüm önerisi ile sosyal varlığın korunmasını hedefleyen “Antik Side Kentsel Tasarım Projesi” başlatmışlardır. Buna göre, mülk sahiplerinin yapıları yıkarak eski hacmine geri döndürmeleri, arkeolojik değerlerin korunması adına, inşaat öncesinde, arkeologlar denetiminde kazı yaptırmaları, buluntuların belgelenmesi ve sergilenmesini sağlamaları durumunda yapı izni almaları ve tapu sahibi olmaları mümkün olmaktadır. Bu yaklaşım, hâlihazırda antik yapı strüktürüne ulaşmanın zorluğunu yaşayan arkeologlar tarafından da olumlu karşılanmaktadır. Bunun yanında kentsel dokunun en son katmanına eklenen betonarme, iki katlı, geniş vitrinli zemin katı taş kaplamalı, “depolama” işlevi gören üst katı cumbalı yeni yapılar çağımızın tarihi çevreye bir katkısı olarak sunulmaktadır. Mimari açıdan kendi başlarına herhangi bir özgül değeri olmayan bu yeni satış birimlerine “yeni bir değer” atfedilmek amacıyla “Türk Evi” imgesi kültürel bağlamından koparılmakta, her yerde var olabilir ve her işlev için kullanılabilir bir meta haline getirilmekte ve mimari bir rol model olarak ortaya konmaktadır. Çalışmada, kullanılan tarihselci mimari dil ve ziyaretçilere dayatılan “yanlış” toplumsal gerçeklik tartışılmaktadır.

Bu çalışmada Aydın'da yaşamış âyân ailesi olan Cihanoğullarının eserlerini tespit edilerek incelenmesi ve tanıtılması için yazılmıştır. Eserlerin günümüzdeki durumlarının belirlenip bir bütünlük içerisinde ele alınarak farklı bölgelerle karşılaştırmalı bir biçimde ortaya konması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda yapılan çalışmalarda Aydın il merkezinde, ilçelerinde ve köylerinde olmak üzere aileye ait günümüze ulaşan 28 yapı topluluğu tespit edilmiştir. Bu eserlerin içerisinde cami, medrese, çeşme, sebil, hamam, han, sıbyan mektebi, kale, kule ve konak yer almaktadır. İncelenen eserlerin büyük çoğunluğunu ibadethane ve su yapıları oluşturmaktadır. Bu yapılar en erken yapı 1600, en geç tarihli yapı ise 1834'lü yıllara tarihlenmektedir. Eserlerin tamamı birtakım onarımlarla günümüze gelebilmiştir. Plan ve mimari açıdan birbirlerine yakın özellikler gösteren camilerde barok üslupta süslemeler görülmektedir. Eserler tasvirli kabartmaları ve resimleri ile dikkat çekmektedir. Aile kendini korumak için kale ve kuleleri inşa etmiştir. Bu yapıların antik kökenli olduğu ve Cihanoğullarının onardıktan sonra kullandığı anlaşılmıştır. Bu eserlerden kale bir savunma yapısından çok çiftlik düzenlemesidir. Korunmak içinde kuleleri konakların bitişiğinde, dönemin özelliklerine göre inşa ettirmişlerdir. Çeşme, medrese, sebil, han, kule, kale gibi diğer yapılar süsleme bakımından sade olup mimari formlarını korumaktadırlar. 1899 yılında meydana gelen büyük deprem ve 1919 Yunan İşgali ailenin yaptırmış olduğu eserlerini ve şehir dokusunu önemli ölçüde bozmuştur. Kullanımı devam eden eserlerin bu olaylar sonrasında bir takım onarımlar görerek günümüze ulaştıkları anlaşılmıştır.

Cheong, Kong F.
2012  A Description of the Ceramic Musical Instruments Excavated from the North Group of Pacbitun, Belize. In Pacbitun Regional Archaeological Project: Report on the 2011 Field Season, edited by Terry G. Powis, pp. 15-29. Report Submitted to the Institute of Archaeology, National Institute of Culture and History, Belmopan, Belize.

«Actualscience» – научно-практический журнал, индексируемый отечественной системой цитирования РИНЦ. Целью его работы является оперативная публикация актуальных статей сотрудников научно-исследовательских и образовательных учреждений, аспирантов, преподавателей, соискателей, докторантов, студентов с последующей их загрузкой в базу elibrary.ru.

Для реализации издательской функции журнал имеет необходимые разрешительные документы. В частности, «Actualscience» зарегистрирован в государственном реестре Службы РФ по надзору в сфере связи, информационных технологий и массовых коммуникаций. В связи с этим получено свидетельство ПИ №ФС 77 — 61846. Кроме того, изданию присвоен уникальный международный идентификационный номер периодических изданий ISSN, статьи журнала получают уникальный международный идентификатор DOI.

«Actualscience» находится в постоянном развитии и не ограничивается только лишь национальным «рынком цитирования». Журнал отвечает всем требованиями, предъявляемым международной базой научных периодических изданий Scopus. Руководством редакции планируется подача заявки о включении Actualscience в базу реферируемых публикаций Scopus в 2017 году. В случае успешного прохождения процедуры журнал будет автоматически включен в список Высшей аттестационной комиссии (ВАК).

Actualscience принимает к публикации статьи на русском и английском языках, прошедшие рецензирование и содержащие актуальную информацию по одному из нижеперечисленных научных направлений:

РАЗДЕЛ 01. Архитектура.
РАЗДЕЛ 02. Астрономия.
РАЗДЕЛ 03. Биологические науки.
РАЗДЕЛ 04. Ветеринарные науки.
РАЗДЕЛ 05. Географические науки.
РАЗДЕЛ 06. Геолого-минералогические науки.
РАЗДЕЛ 07. Журналистика.
РАЗДЕЛ 08. Искусствоведение.
РАЗДЕЛ 09. Исторические науки.
РАЗДЕЛ 10. Культурология.
РАЗДЕЛ 11. Литература.
РАЗДЕЛ 12. Медицинские науки.
РАЗДЕЛ 13. Педагогические науки.
РАЗДЕЛ 14. Политические науки.
РАЗДЕЛ 15. Психологические науки.
РАЗДЕЛ 16. Сельскохозяйственные науки.
РАЗДЕЛ 17. Социологические науки.
РАЗДЕЛ 18. Технические науки.
РАЗДЕЛ 19. Фармацевтические науки.
РАЗДЕЛ 20. Физико-математические науки.
РАЗДЕЛ 21. Филологические науки.
РАЗДЕЛ 22. Философские науки.
РАЗДЕЛ 23. Химические науки.
РАЗДЕЛ 24. Экономические науки.
РАЗДЕЛ 25. Юридические науки



Указанные тематические разделы сформированы согласно положениям Номенклатуры специальностей научных работников (утверждена приказом Минобрнауки РФ от 31 января 2001г. № 47).

По запросу автора публикации, ему на электронную почту высылается сертификат, который подтверждает факт публикации статьи в «Actualscience». В перспективе данный сертификат может служить весомым аргументом повышения квалификации при прохождении процедуры аттестации.

Стоимость публикации (минимальный объем 3 листа стандартного форматирования)  с учетом редакционно-издательских услуг составляет 450 руб. Допускается увеличение рабочего объема публикации. При этом стоимость каждого дополнительного листа составит 150 руб. Стоимость экземпляра журнала с почтовой доставкой составляет 350 руб.

Ознакомиться с требованиями, предъявляемыми редакцией к отправке и оформлению материала, вы можете, кликнув здесь.

Выходные данные журнала: Скуднов В.М. Инновационные технологии в спортивных тренировках // Actualscience. – 2015. – № 1, (T. 1). – С. 57-65.

Учредитель журнала: НИЦ «Актуальность.РФ».

Контакты:

Интернет-портал www.actualscience.ru

Почтовый ящик actualscience@mail.ru

За консультацией вы можете обратиться к главному редактору — д.б.н., проф. Соловьеву Владимиру Борисовичу, e-mail: actualscience@mail.ru, тел. +79063979264

Stratonikeia antik kentinde, Kuzey Şehir Kapısı ve çeşme anıtından başlayıp, kent merkezine doğru devam eden, günlük kullanım dışında, Lagina Hekate ve Panamara Zeus kültü ile ilgili törenlerde de aktif olarak
kullanılan Kuzey Cadde, yerleşim içindeki önemli yapılardan birisini oluşturmaktadır. Yapılan çalışmalar, bu caddenin Hellenistik, Roma ve Geç Antik Dönem boyunca kullanıldığını göstermektedir. Caddenin doğu
kenarında yapılan kazılarda ise MÖ 2. binyılın son çeyreğine kadar inen seramik parçaları bulunmuştur. Kuzey Cadde’nin ortasında yapılan konservasyon ve restorasyon çalışmaları esnasında, kanalizasyonun yaklaşık 90 m uzunluğundaki bölümü açılmıştır. Kanalizasyonda yapılan temizlik ve kazı çalışmaları sonucu toplam 45 adet parça seramik tespit edilmiş, bunlardan kondisyonu iyi olan 35 örnek çalışma kapsamında değerlendirilmiştir. Söz konusu seramikler hamur-astar ve form özellikleri dikkate alınarak sınıflandırılmış, tarihlendirme önerileri yapılmıştır.
Kanalizasyonda tespit edilen seramiklerin istatiksel verileri dikkate alındığında, MS 5.-7. yüzyıla tarihlendirilen Geç Antik Dönem örneklerinin yoğun olduğu dikkati çekmektedir. Ancak buluntuların içinde tespit edilen Tunç Çağı’na ait bir parçanın varlığı, Kuzey Sütunlu Cadde ve çevresinin erken dönemlerden itibaren kullanılmış olduğunu göstermektedir. Ayrıca, Geç Antik Dönem’de tüm Akdeniz pazarında sirkülasyonda olan, ithal seramik grupları dışında hamur, astar özellikleri farklı olan ve yerel üretimle
ilişkilendirilebilecek buluntular yoğunluktadır. Bu durum, bölgede olasılıkla yerel ve daha ucuz bir üretime ait seramiklerin tercih edildiğini düşündürmektedir. Anahtar Kelimeler: Stratonikeia, Kuzey Cadde, Kanalizasyon, Seramik, Geç Antik Dönem, Yerel Üretim

ARK1001 Eksamen 6t Høsten 2019


6-hour exam from the autumn semester 2019  in the course ARK1001 at NTNU. This thesis deals with material culture as a source of knowledge for research of the past. This paper is written in Norwegian.
You are welcome to comment on this paper as that will only help me to get better both at writing and knowledge to my studies.

Grade on this paper is a C.

Öz Abbâsîler dönemi (132/750-656/1258), İslam şehirciliğinin en önemli ve verimli aşamalarından birini teşkil eder. İslam şehirciliği için olgunluk devri olarak ifade edilebilecek bu dönemde Müslüman coğrafyadaki şehirleşme potansiyeli iyice açığa çıkar ve çok sayıda şehir kurulur. Özellikle Abbâsîlerin ilk asrında (132/750-232/847) kurulan şehirler, hem sayı hem de nitelik bakımından İslam tarihinin diğer devirlerine göre üstünlük arz ederler. Güvenli başşehir arayışıyla başlayan ve her halifenin kendi adıyla anılacak şehirler kurma isteklerinin etkisiyle gelişen şehirleşme faaliyeti, İslam medeniyet tarihinde etki bırakan çok sayıda şehrin ortaya çıkışını netice verir. Kuruluşu kadim dönemlere uzanan şehirler de bu süreçte yeniden canlanır ve eski parlak günlerine kavuşurlar. Abbâsîler devrinde ülkenin doğusundan batısına bütün bölgelerinde inkişaf eden şehircilik faaliyetinin en yoğun olduğu yer, devletin idari merkezi durumunda olan Irak'tır. Bu çerçevede Abbâsîlerde şehircilik denilince ilk akla gelen kent Bağdat olsa da, Mezopotamya bölgesinde Bağdat dışında irili ufaklı çok sayıda şehir ortaya çıkmıştır. Bu makalede Abbâsîlerin kuruluşunu takip eden ilk asırda, Bağdat dışındaki Irak merkezli şehircilik faaliyetleri ele alınacaktır. Abstract Abbâsîd era (132/750-656/1258) is one of the most important and productive stages of Islamic urbanism. This period can be expressed as the classical period of the Islamic urbanism. The potential of urbanization in the Islamic world reveal clearly and many cities have been established in every part of the Muslim world. Especially the cities which are established at the first century of Abbâsîds were superior when compared to cities in other periods of Islamic history. Abbâsîd urbanization activity started by searching safe capital city and grew by the desire of each caliph to found the cities are associated with his name. This process led to emerge the cities leaving deep effects on the history of Islamic civilization. Iraq is both administrative center of the state and the place where urbanization activity which has developing in all regions of the country from the east to the west is the most

Halk Zeugma ve Göbeklitepe sayesinde ilk kez arkeolojiye bu kadar merakla yaklaşıyor. İnsanlar varsayımları dinlemek yerine, ayrıntılı sorular yöneltiyor ve yönelttiği sorularına kesin cevaplar istiyor. Kültür-turizmi işlerinin profesyonel düzeyde ele alınacağının, fonların idaresinin akılcı şekilde yapılacağının işaretleri de devletin en üstünden makamlarından gelmeye başladı.

= Debris, graves and battlefields - a glimpse of the archaeology of the Thirty Years War (Describes, providing several current examples and pictures, the history and results of archaeological projects in Germany regarding the material legacy of 1618-1648)/ = Débris, tombes et champs de bataille - un coup d'oeil de l'archéologie de la Guerre de Trente Ans (Décrit, en fournissant plusieurs exemples et images actuels, l'histoire et les résultats de projets archéologiques en Allemagne concernant l'héritage matériel de 1618-1648)

Osmanlı Devleti üzerinde bulunduğu topraklar tarih öncesi çağlardan itibaren, çeşitli uygarlıklara ev sahipliği yapmıştır. Bu uygarlıkların bulunduğu eski kentler ve eserler hakkında antik kaynaklarda çok fazla bilgi bulunmaktadır. Bu bilgiler birçok kişinin ilgisini çekmiştir. Kaynakların değişik dillerde tercüme edilmesiyle de daha çok kişi bu bilgilere ulaşmıştır. Böylece dikkatler, eski uygarlıkların yaşadığı bölgelere yönelmiştir. Osmanlı Devleti çeşitli uygarlıkların doğup yaşadığı ve birçok eser bıraktığı topraklar olduğundan, 16. yüzyıl itibariyle bu eserlere ilgi duyan birçok seyyah ve araştırmacının dikkatini çekmiştir.

Osmanlı Devleti’ne arkeolojik gezi ve araştırma yapmak amacıyla gelen seyyahların sayısı, 19. yüzyıla gelindiğinde Avrupa’da arkeolojik eserlere karşı olan ilginin giderek artmasıyla birlikte çoğalmıştır. Bunların birçoğu arkeolojik araştırma ve kazı yaparken, bazıları da yalnızca arkeolojik alanları gezmiştir. Makalede özellikle 19. yüzyılda Osmanlı Devleti’nde arkeolojik geziler yapmış seyyahlardan bahsedilecektir. Osmanlı Devleti’nin bu seyyahlara bakış açısı ve uyguladığı kurallar ortaya konulacaktır. Ören yerlerini incelemeye gelen seyyahların ülkeye giriş çıkışlarında nelere dikkat edilirdi ve hangi uygulamalara tabi tutulurlardı, ülke topraklarında ne gibi kurallar çerçevesinde seyahat edebilirdi sorularına cevap bulunacaktır.

Ören yerlerini incelemeye gelen seyyahlar, Osmanlı Devleti’ne gelişlerindeki tek amaçlarının Osmanlı Devleti’ndeki medeniyetlerin tanıtımına yardım etmek olduğunu söyleseler de görünen odur ki, buldukları arkeolojik eserleri ele geçirmeyi amaçlamaktadırlar. Kazılar yapan arkeologların çalışmaları daha geniş çaplı çalışmalardır ve yüksek düzeyde ekonomik destek isteyen bir çalışmadır. Seyyahların ise daha bireysel gezi yapmaları ve ülke genelini kolaylıkla dolaşabilmeleri söz konusudur. Seyyahlar, kimi zaman küçük çaplı ve izinsiz kazılar da yapabilmiştir. Bu makalede bu çerçevede Osmanlı Devleti’nde ören yerlerini incelemeye gelen seyyahlar ve bunların çalışmaları üzerinden 19. yüzyılda Osmanlı topraklarında arkeolojik faaliyetlerden kesitler sunulacaktır.

Anahtar sözcükler: Osmanlı Devleti, arkeoloji, arkeolog, seyyah, koleksiyoner, antika.

Cheong, Kong F. and Andrew Snetsinger
2012  A Report of the Burials and Human Skeletal Remains from the North Group, Eastern Court, Pacbitun, Belize. In Pacbitun Regional Archaeological Project: Report on the 2011 Field Season, edited by Terry G. Powis, pp. 76-86. Report Submitted to the Institute of Archaeology, National Institute of Culture and History, Belmopan, Belize.

Out Of Taiwan merupakan salah satu teori persebaran Austronesia yang paling populer diikuti oleh kalangan peneliti manusia pendukung dan budaya Austronesia hingga kini. Populernya teori tersebut tidak lepas dari dukungan data linguistik, antropologi, DNA, pertanggalan dan data arkeologis tentunya. Data arkeologis yang cukup besar memberikan andil dalam eksistensi teori dimaksud di antaranya adalah hipotesis sebaran beliung persegi dan kapak lonjong. Migrasi atas dasar tersebut menunjukkan adanya alur persebaran manusia dari Filipina ke Sulawesi, dari sini terus terpecah menjadi dua alur, ada yang ke barat yaitu ke Kalimantan terus ke Sumatera, Jawa, Bali, Nusa Tenggara Timur. Sedangkan alur yang lainnya yaitu dari Sulawesi ke Indonesia bagian timur.  Alur di Indonesia bagian barat itu dikaitkan dengan sebaran beliung persegi dan alur di Indonesia bagian timur dikaitkan dengan sebaran kapak lonjong. Begitu juga dengan keberadaan gerabah slip merah yang awalnya hanya ditemukan di Indonesia bagian timur, sehinga memunculkan hipotesis hanya tersebar di Indonesia bagian timur saja, setelah ditemukan di Indonesia bagian barat, mengisyaratkan adanya migrasi dari wilayah asal Austronesia (China bagian selatan) ke Indonesia bagian barat. Sejalan dengan adanya alur di Indonesia bagian barat tersebut, dan berdasarkan  himpunan informasi dari situs-situs di Indonesia bagian barat yang dihasilkan melalui serangkaian ekskavasi dan analisa karbon, dalam tatanan metode deskriftif-kualitatif dengan penalaran induktif semakin menguatkan indikasi adanya  migrasi Austronesia Prasejarah yang cenderung tidak sealur dengan migrasi out of Taiwan.

Cheong, Kong F.  2012 A Preliminary Analysis of the Faunal Remains from the North Group of Pacbitun, Belize. In Pacbitun Regional Archaeological Project: Report on the 2011 Field Season, edited by Terry G. Powis, pp. 87-93. Report Submitted to the Institute of Archaeology, National Institute of Culture and History, Belmopan, Belize.

Out Of Taiwan merupakan salah satu teori persebaran Austronesia yang paling populer diikuti oleh kalangan peneliti manusia pendukung dan budaya Austronesia hingga kini. Populernya teori tersebut tidak lepas dari dukungan data linguistik, antropologi, DNA, pertanggalan dan data arkeologis tentunya. Data arkeologis yang cukup besar memberikan andil dalam eksistensi teori dimaksud di antaranya adalah hipotesis sebaran beliung persegi dan kapak lonjong. Migrasi atas dasar tersebut menunjukkan adanya alur persebaran manusia dari Filipina ke Sulawesi, dari sini terus terpecah menjadi dua alur, ada yang ke barat yaitu ke Kalimantan terus ke Sumatera, Jawa, Bali, Nusa Tenggara Timur. Sedangkan alur yang lainnya yaitu dari Sulawesi ke Indonesia bagian timur. Alur di Indonesia bagian barat itu dikaitkan dengan sebaran beliung persegi dan alur di Indonesia bagian timur dikaitkan dengan sebaran kapak lonjong. Begitu juga dengan keberadaan gerabah slip merah yang awalnya hanya ditemukan di Indon...