Program Geliştirme

Bu araştırmada bir yetişkin eğitimi ve erken çocukluk eğitimi programı olan 3-6 Yaş Aile Eğitim Programının yetişkin eğitiminde program geliştirme sürecine uygunluğu incelenmektedir. Betimsel tarama modeli kullanılarak yapılan araştırmada, 3-6 Yaş Aile Eğitim Programını uygulayan Ankara ili Halk Eğitim Merkezlerinde görev yapan 44 eğitmenin görüşü alınmıştır. Elde edilen veriler SPSS 16.0 paket programında yüzde ve frekans değerleri alınarak yorumlanmıştır.  Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; 3-6 Yaş Aile Eğitim Programı yetişkin eğitiminde program geliştirme sürecine “genel anlamda” uygun olarak tasarlanmış bir programdır.  Ancak her eğitim programında olduğu gibi 3-6 Yaş Aile Eğitim Programının da eksikleri vardır ve giderilmesi gerekmektedir.

Öz Araştırma Elliot Eisner'in Program Planlama Modelini sunmak ve güncellemek amacıyla hazırlanmıştır. Eğitim programları alanında Taba'nın, Tyler'ın ve Skillbeck'in program geliştirme modelleri gibi bir çok model bulunmaktadır. Ne var ki Eisner'in program geliştirme modeli çok fazla bilinmemektedir. Eisner'in program değerlendirmeye ait düşünceleri daha ön plana çıkmaktadır. Bu araştırma Eisner'in eğitim programları hakkındaki programı planlama gibi daha az bilinen düşüncelerine odaklanmaktadır. Araştırmanın yöntemi kapsamında betimsel analiz yürütülmüştür. Literatür tarama tekniği kullanılmıştır. Bulgulara göre Eisner sistem yaklaşımını kabul etmekle birlikte, programı planlama sürecinde öğretme işine daha fazla odaklanmaktadır. Ayrıca, değerli ancak önceden tahmin edilemez olan anlamlı hedeflere dikkat çekmektedir. Anlamlı hedefler tanımlanamaz ancak çağrışımsaldır. Bir problem durumunda ya da dersin hedefleri dışında oluşabilir. Lunenburg ve Ornstein, söz konusu bulgular ışığında Eisner'in Program Planlama Modelini oluşturmuştur. Model anlamlı hedefleri ve öğretme boyutunu barındırmaktadır. Araştırma bu modeli sunmaktadır. Ek olarak, araştırmacının görüşlerine dayanarak, modele eklemeler yapılabileceği düşünülmüştür. Araştırmacı Eisner'in görüşlerine dayanarak modeli yeni bir aşama ekleyerek güncellemiştir. Sonuç olarak Eisner'in Program Planlama Modeli araştırmacı tarafından tekrar şekillendirilmiş ve güncellenmiştir. Anahtar Kelimeler: Program Planlama Modeli, Eğitim Programı Geliştirme, Anlamlı Hedefler Abstract The aim of this research is, to present and also update the Curriculum Planning Model of Elliot Eisner. There are too many curriculum development models like Taba's, Tyler's, Skillbeck's and so on in the curriculum field. But Eisner's curriculum development model is not so much known in the field. Eisner's curriculum evaluation thoughts are much more famous. The research is focusing to the less unknown part of Eisner's Curriculum thoughts like curriculum planning. The methodology of this research depends on descriptive research. Literature review technique was used. Eisner accepts system approach and in addition, much more focused on teaching in curriculum planning progress. Eisner criticize ignoring the teacher and teaching while planning the curriculum. Also, Eisner points expressive objectives that are valuable but unpredictable. Expressive objectives are associative, not definable. They can occur in a problem situation or apart from lesson objectives. In the light of these thoughts, Lunenburg and Ornstein filtered and constructed the Curriculum Planning Model of Eisner. The model has expressive objectives and teaching dimensions. The research presents this model. Additionally, by the view of the researcher, some adding can be done to the model. On the basis of Eisner's thoughts, researcher updated the model with one more phase. As a result, Eisner's Curriculum Planning Model is updated and formed again by the researcher. Giriş Eğitim programı kavramını tanımlamak esasında oldukça zor ve bakış açısına göre değişkenlik gösteren bir konudur. Türk dil kurumundaki karşılığı olarak bakıldığında eğitim programı, eğitimi düzenleyen ve yönlendiren sistem olarak açıklanmaktadır (TDK, 2010). Ne var ki eğitim programı kavramının tarihin akışından ve dünyadaki gelişmelerden etkilenerek zamanla farklı anlamlar kazandığı, hatta bakış açılarına göre aynı dönemlerde bile farklı tanımlandığı görülmektedir. Bilimsel açıdan bakanlar somut bir eğitim programı kavramı * 29.10.2016 tarihinde ICCI-EPOK 2016 4. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresinde sözlü bildiri olarak sunulmuştur.

Ankara ili ve ilçelerinde uygulanan Benim Ailem programının yetişkin eğitiminde program geliştirme sürecine uygunluğunu değerlendirmeyi amaçlayan bu araştırma nitel ve nicel verileri içeren karma bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini temsil etmek üzere kademeli örnekleme yöntemi ile seçilen katılımcılardan 300 kişi ve eğitmenlerden 48 kişi araştırmanın örneklemini oluşturmuştur.  Araştırmanın nitel boyutunda ise, Benim Ailem Programının yeniden tasarımında görev alan uzmanların tamamı olan 5 kişiden; Benim Ailem Programını tamamlayanlar arasından maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemi ile belirlenen 15 kişiden ve eğitmenler grubu arasından odak grup görüşmesinde yer alan 7 kişiden oluşan çalışma grupları bulunmaktadır.
Nicel verilerin analizinde örneklem gruplarına araştırmacı tarafından hazırlanan anketler uygulanmıştır.  Elde edilen veriler SPSS programında çözümlenmiştir. Verilerin yüzde (%), frekans (f) ve aritmetik ortalama ( ) analizleri yapılmıştır. İki ayrı kümenin verdiği cevapların analizinde ise t-testi yapılmıştır. Nitel verilerin analizinde; çalışma gruplarına araştırmacı tarafından belirlenen sorular sorulmuş; Benim Ailem programının yeniden tasarımında görev alan uzmanlarla yapılan görüşmelerin çözümlenmesinde, Benim Ailem programı eğitmenleri ile yapılan odak grup görüşmesinde ve Benim Ailem programını tamamlayanlar ile yapılan görüşmelerin çözümlenmesinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. 
Araştırma bulguları Benim Ailem programının genel anlamda yetişkin eğitiminde program planlama sürecine uygun olarak tasarlandığını ve katılımcı ve eğitmenlerin programı oldukça başarılı bulduklarını ortaya koymuştur.
Öte yandan, Benim Ailem programının ihtiyaç analizi sırasında katılımcı grubun görüşlerine yeterince başvurulmadığı; programın geliştirilmesi sürecinde program değerlendirme çalışmasının yapılmadığı; haftalık ders saati süresinin eğitmenlerce yeterli bulunmadığı; programa ayrılan bütçenin yetersiz olduğu belirlenmiştir.  Bunların dışında, kaynak materyallerin katılımcılara yeter sayıda ve zamanında ulaştırılmasında, ev ziyaretleri için yapılan ulaşım masraflarının karşılanmaması hususunda ve bazı semtlerde katılımcı ve uygun derslik bulmakta da sorunlar yaşandığı saptanmıştır.

Extended Abstract

The fact that students can make use of their strengths stemming from their individual differences such as ability, intelligence and learning styles and need differentiated instruction directed Dr. Kathie F. Nunley to study on Layered Curriculum®. Designing learning activities, which are
pertinent to each student’s individual differences and abilities is possible through Layered Curriculum developed by Dr. Nunley. Through this practice, students find the opportunity to make use of their strengths. Offering choices to students in the teaching learning process
facilitates not only increasing academic success but also developing positive affective characteristics for learning. Layered Curriculum is effective in generating differentiated instruction in order students with different features and instructed in the same class to undergo an
influential learning process.

Layered curriculum
Layered Curriculum provides with differentiation and a staged progress by dividing current curriculum into three layers instead of changing the whole of it. Assignment choices from basic information and skills to high-order skills are offered to students in Layered Curriculum. Teaching
process is planned as three layers; A, B and C each representing  tudying in different depth and complexity. Students choose the assignments the most appropriate to themselves or what they want from the assignment list prepared for each layer. Thus in the teaching learning process,
alternative ways are offered to students instructed in the same classroom and with different learning levels, interests and expectations. The instruction is maintained through various assignments by associating each layer (namely A, B, and C) with one another. Hence teaching process is organized in a way that each student takes the responsibility for learning in line with his/her own learning preferences and improves his/her thinking skills at different levels.
Layered Curriculum aims at improving higher-order thinking skills in a layered way as foreseen in cognitive domain of Bloom’s approach to writing layered learning objectives.
In Layered Curriculum, in each layer assignment choices require student to be responsible for his/her own learning. In this process assignment choices are organized in a layered way from simple to complex, from easy to difficult, from concrete to abstract that are linked to Bloom’s
approach to writing learning objectives and learning principles. Hereby efforts made to enable students who are instructed in the same classroom yet with different knowledge and interest levels
to achieve the same objectives through alternative ways. Layered curriculum is an instructional design in compliance with different dominant intelligence domains, addressing to various learning
styles and consistent with principles of brain functioning. C, B and A layers are designed in Layered Curriculum.
Layer C: It is the bottom layer. Students construct their basic knowledge related to the topic. In this layer, 15-20 assignment choices are provided in general. Assignment choices which require narrating, listing, describing, classifying, memorizing, repeating, filling in the blanks, explaining, summarizing, discussing, revising, interpreting, rephrasing are offered. Assignments, organized in line with collecting information about a subject, have different point values in terms of complexity levels and time requirement. Students are expected to reach 65-70 points by selecting assignments that they want in this layer. Students must perform this requirement in order to move up to the upper layer.
Layer B: In this layer, students perform tasks based on applying factual information that they acquired in the previous layer. There are 3-5 assignment choices each with 15 points. Students select one of the assignments, which require competencies such as discovering, analyzing, experimenting, comparing, differentiating, criticizing, and making inferences. Layer A: Layer A, which aims students at gaining competencies at evaluation and synthesis levels and includes higher-order thinking skills, consists of 5-7 assignments each with 15 points. In this layer, research choices, which will enable different points of view to be developed by associating these research topics with current issues, should be generated. It encompasses tasks such as criticizing, developing foresight, appraising, determining priorities, making decisions, anticipating, composing, designing, and producing creative and authentic works. Original works are required from students.
Conclusion
Layered Curriculum can be an alternative way in the dissemination of learner-centered education practices and differentiated instruction as curriculum design which supports learner autonomy and can be applied successfully even in crowded student groups. There are some considerations for the effective application of layered curriculum. For
example, designing process of layered curriculum should start with layer A. In this way, the basic questions for the unit/topic are identified in the mind. If designing process of the curriculum is in its initial phase, it is recommended to keep the durations of the units short. It can be said that approximately two-week periods are suitable. While assignment choices, which belong to layers, are prepared, learning objectives/acquisitions should be given at first. Observed that some
educators start working by directly listing assignment choices. In this case, actual learning objectives of the unit are digressed.
Layered curriculum design can be applied together with project-based, brain-based and learning styles-based learning. Application-based projects ensure layer B assignments to be generated easily. Layer C can be planned in a way to form the basis of the learning activities
which will be developed in the process of the project and layer A, in such a way to make a reflective evaluation. Layered curriculum design may be criticized by teachers since it requires preliminary preparation and is time consuming. However it should be remembered that time spent
in the course of the preparation process is timesaving throughout the teaching of the unit and gives the teacher the role of a learning facilitator.

Bu çalışmanın amacı  ayrı bir program olarak ele alınmamış olan iletişim becerileri hakkında tüm sınıf seviyelerine uygun, disiplinler arası kullanılabilecek bir öğretim programı hazırlayarak öğrencilerin bu becerileri edinebilmesini ve geliştirebilmesini sağlamaktır. Hazırlanacak olan iletişim becerileri programının alandaki eksikliği gidermesi açısından faydalı olacağı, kullanılabilir olması açısından ise eğitim- öğretim alanına katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Bu çalışmada, Okul Temelli Program Geliştirme (OTPG) kavramının tanımı, işlevi, OTPG süreci ve süreci etkileyen faktörler incelenmiştir. OTPG genel olarak bir okulun bazı ya da bütün üyelerinin dâhil olduğu okul toplumunun, okulun önerdiği programı planlaması, uygulaması ve değerlendirmesi işlemi olarak tanımlanır. Farklı bir ifadeyle okul çalışanları arasında işbirliği çerçevesinde ortak karar alma süreci olarak ifade edilmektedir. Bu işbirliği sadece okulla sınırlı değil okul dışı paydaşları da (veliler, sendikalar, yerel yöneticiler vb.) sürece dâhil etmektedir. OTPG sistemli ve planlı bir karar alma sürecidir ve bu karar alma sürecini etkileyen faktörler; eğitimin ulusal hedefleri, ulaşılabilir ders sayısı seçenekleri, öğrenen, kaynak ulaşılabilirliği, okul çevresindeki insanların kültürü, okul çevresi ve değerlendirme sistemi ve stratejileridir. Ayrıca OTPG sürecinin tasarlanması aşamasında takip edilmesi gereken adımlar; ihtiyaçların belirlenmesi, amaçların oluşturulması, içeriğin belirlenmesi, içeriğin düzenlenmesi, öğrenme deneyimlerinin seçimi, öğrenme deneyimlerinin oluşturulması ve değerlendirme olarak ifade edilmektedir.

Araştırmanın amacı, Millî Eğitim Bakanlığının ilkokulların 3. ve 4. sınıflarında Türkiye genelinde yaygınlaştırdığı İlkokullarda Yetiştirme Programına (İYEP) ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerini ortaya koymaktır. Araştırmanın katılımcı grubunu Bolu il merkezindeki 10 ilkokulda görev yapan ve aynı zamanda İYEP’te görev alan 27 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Olgubilim deseninde yürütülen araştırmada, veriler ölçüt örnekleme yöntemiyle seçilen sınıf öğretmenlerinden yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak 2018-2019 eğitim ve öğretim yılı içerisinde toplanılmıştır. Toplanan verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonunda, sınıf öğretmenlerinin İYEP’in öğrencilerin motivasyonunu ve ders performansını önemli ölçüde artırdığını düşündükleri sonucuna ulaşılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin İYEP’in olumlu yönleri olarak; programın öğrencilerin eksikliklerini gidererek kendilerini geliştirmeleri için olanak sağlamasını, programın öğrencilerle özel olarak ilgilenme imkânı sunmasını, programın öğrencilerin öz güvenlerinde artış sağlamasını ve program kapsamındaki sınıfların mevcutlarının uygun olmasını sıkça ifade ettikleri tespit edilmiştir. Sınıf öğretmenlerinin İYEP’in eksik yönleri olarak ise; programın uygulanması için belirlenen sürenin yetersiz olmasını, programın yorucu olması ve öğrencilerde yorgunluğa neden olmasını, programa özgü olarak hazırlanan materyallerin kısıtlı olmasını, programdan yararlanacak olan öğrencilerin tespitinde problemlerin yaşanmasını ve programın küçük yaş gruplarındaki sınıflarda uygulanmamasını sıkça ifade ettikleri tespit edilmiştir.

GİRİŞ Cem ERDEM Liselerde dil ve edebiyat dersleri, öğrencilere eleştirel düşünce ile çoğulcu demokrasinin etkin ve verimli işlemesini sağlayan becerileri kazandıran temel alanlardan biridir. Öğrenciler bu dersler aracılığıyla toplum içerisinde birey olarak kendilerini ortaya koyabilmelerine imkân (olanak) sağlayan iletişim becerilerini kazanırlar. Bu noktada dil ve edebiyat öğretimine ilişkin eğitim programlarının tasarımı önem kazanmaktadır. Eğitim programı, eğitimin bilimsel yollarla gerçekleştirilmesinde vazgeçilmez bir ögedir. Program içeriklerinin belirlenmesinde toplumun değerleri, amaç ve hedefleri göz önünde bulundurulur. Eğitim programı ile ilgili kararların ve öğretim stratejilerinin şartlara ve öğrencilere en uygun şekilde tasarlanması gerekmektedir (Burke-Sinclair, 2012, 32). Program tasarımı; programlarda karşılaşılan problemlerin tespit edilmesiyoluyla yeniden şekillendirilmesini içermektedir (Norris, 1998, 208). Bu yeniden şekillendirme, değerlendirmede önemli bir basamağı oluşturmaktadır Değerlendirme işlemi programlama sürecinin temel bileşenlerinden biri olarak bilginin karar vericiler için sistematik ve ilkeli bir biçimde toplanması şeklinde tanımlanmaktadır (Rea-Dickens ve Germaine, 1992, 36). Değerlendirme çalışmaları; program basamakları ve farklı potansiyel araçların nasıl kullandığına ilişkin bilgiler vermesi ve farklı yöntemler sunması bakımından çok önemlidir (Johnson ve Johnson, 1989; Klenowski, 2010). Programın etkililiğinin sorgulanması ve değerlendirilmesi, programın geliştirilmesi için bir başlangıç noktası oluşturmaktadır (Özdaş, Tanışlı, Köse ve Kılıç, 2005, 241). Araştırmalar öğretmenlerin görüş ve inançlarının programın uygulanmasında ve başarıya ulaşmasında önemli bir etkiye sahip olduğunu ortaya koymaktadır (Burkhardt, Fraser, ve Ridgway, 1990; Ethington ve Varelas, 1991; Handal ve Herrington, 2003; Sosniak ; Prawat, 1990). Birçok öğretim programı reformunun öğretmenlerin görüş ve inançlarını göz ardı ettiğini ve birçok program değişikliğinin öğretmenlerin görüş ve deneyimlerini dikkate almayan tepeden aşağı indirmeci bir yaklaşımla yapıldığı belirtilmektedir (Burke-Sinclair,

2005 yılında yenilenen Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim
Programı Türkçe dersleri için önemli değişiklikler getirmiştir. Bu araştırmanın amacı, Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı’nda öngörülen metin işleme sürecine ilişkin öğretmenlerin bilgi düzeylerini değerlendirmektir.
Araştırmada metin işleme sürecine ilişkin bilgi düzeylerini belirlemek üzere 268 sınıf öğretmenine bilgi testi uygulanmıştır. Tamamı araştırmacı tarafından geliştirilen veri toplama araçlarının kapsam ve görünüş geçerliğini sağlamak üzere belirtke tablosu oluşturulmuş ve uzman görüşü alınmıştır. Testin güvenirlik (Cronbach Alfa) katsayısı..75 olarak bulunmuştur. Elde edilen nicel verilerin çözümlenmesinde betimsel istatistik teknikleri (frekans, yüzde, ortalama, standart sapma) ve ilişkisiz örneklemler t testi, tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır.
Araştırmada öğretmenlerin bilgi testinde metin işleme sürecinin
aşamalarına ilişkin başarı düzeyleri şu şekildedir. Hazırlık (% 56.1), Anlama (% 36.2), Metin Aracılığıyla Öğrenme (% 40.6), Kendini İfade Etme (% 45.8), Ölçme ve Değerlendirme (% 54.1). Öğretmenlerin metin işleme sürecinin tamamına ilişkin başarı ortalaması ise % 46.6’dır. Öğretmenlerin metin işleme süreciyle ilgili bilgi düzeylerine ilişkin analizlerde bayan
öğretmenlerin erkeklere, kıdemi az olanların çok olanlara, programın tamamını inceleyenlerin incelemeyenlere göre daha başarılı oldukları belirlenmiştir.

ABSTRACT: Curriculum for Turkish language lessons as revised
in 2005 (1st to 5th grade) and introduced important changes with respect to the Turkish language lessons. The aim of this study is to evaluate the knowledge levels of teachers regarding the process of teaching a text foreseen in the Curriculum for Turkish course (1st to 5th grades).
As part of this study, a test was administered to 268 primary
school teachers in order to find out their knowledge levels regarding the process of teaching a text. A table of specifications was drawn up and specialists were asked for their opinion to ensure content and face validity of the test were established by the researchers. Reliability co-efficient
(Cronbach Alfa) was found as 0.75 in the knowledge test. The data driven through quantitative means were analyzed through descriptive statistics (frequency, percentage, mean, standard deviation), independent samples t test, and one-way ANOVA.
The level of success of participant teachers in different stages of
the process of teaching a text in the knowledge test were found as follows: preparation (56.1 %), comprehension (36.2 %), learning through texts (40.6 %), expressing oneself (45.8 %), assessment and evaluation (54.1 %).The average success level of the teachers regarding the whole process of teaching a text is 46.6 %. In the analysis of the knowledge levels about text working process of teachers; it was found that female
teachers have been more successful than the male teachers; another point was that the teachers who were new in terms of seniority are more successful than the experienced teachers.

People concerned with the education program development process should be skilled, believe in continuing education, must not be too individual and reckless, and should attach importance to new and creative instruction processes. The teacher is also responsible and may take new decisions about the appropriate implementation of the program given the circumstances in class and students’ interest, need, readiness level features, etc. However, for teachers to be able to do this, they should also be familiar with the program development process. This paper reports a qualitative research study of the processes used by second year class teacher candidates in Diyarbakır Dicle University Ziya Gökalp Faculty of Education, Turkey, to develop an outline for a curriculum. Participants were asked to prepare a curriculum outline by following the guidelines given to them. Their curriculum outlines were examined in detail and further data was attained through semi-structured interviews with content analysis. The study found; while preparing a curriculum outline, class teacher candidates had most difficulty in establishing the relations between curriculum components (objectives, subject matter, teaching-learning experiences and evaluation procedures). They preferred to design programs for class teacher candidates like themselves and showed a tendency to use progressivism educational philosophy.

Akademik olarak başarılı bireyler yetiştirirken ahlaken de uyumlu karakter özellikleri kazandırmak, milli eğitimin amaçları arasındadır. Bu amacın gerçekleşmesinde karakter eğitimi programları önemli bir yere sahiptir. Bu programlar, hedefe ulaşmanın oldukça emek istediği uzun bir süreç gerektirebilmektedir. Karakter eğitimi programlarında bireyin öğrenme ve gelişiminden sorumlu toplumsal kurumlara iş düşmektedir. Günümüz toplumunda bu görevin önemli bir bölümü okullara aittir. Okullarda yapılan uygulamalar ise genellikle öğretmenler tarafından yürütülmektedir. Literatür tarama yöntemiyle yürütülen bu çalışmanın amacı öğretmenlere sınıfta bütüncül bir karakter eğitimi programı düzenleyebileceği aşamaları sunmaktır.

─ Kıymetli Hocam; bildiğiniz gibi, 16 Mayıs günü, YÖK tarafından, " Öğretmenlik Lisans Programları " konusunda yapılan yeni düzenlemeler açıklandı. Öncelikle şu hususu sormak istiyorum. YÖK niçin anılan programları güncelleme ihtiyâcı duydu? ─ Evet.. Program güncellemelerinin pek çok nedeni olabilir. Yapılan araştırmaların sonuçlarına bağlı olarak zamanla pek çok doğru/gerçek değişir. Bu bağlamda bazı eğitim araştırmaları bazı ders değişikliklerinin gerçekleşmesine yol açabilmektedir. Yeni doğruların ve ulaşılan gerçeklerin ışığında yeni ihtiyaçlar belirebilir. Bunlara yönelik yeni programlar hazırlanabilir. Burada konu

Çocuk hakları, çocukların; fiziksel, sosyal ve bilişsel yönden gelişimini destekleyen, çocukları dil, din, renk ayırt etmeksizin her ortamda korumayı amaçlayan uluslararası imzalanmış sözleşmeler ve antlaşmalarla korunan haklardır. Çocuk haklarını, çocukların tanımasından öte çocukların içinde doğduğu, yaşadığı ve kişiliğinin temellerinin atılmasını sağlayan aile ortamlarındaki yetişkinlerin, ebeveynlerin, tanıması gerekir. Yapılan çalışmalar ailelerin çocuk hakları konusunda bilinçlendirilmesi gerektiğini ortaya koymuştur. Bu doğrultuda yapılan bu çalışmada ailelerin çocuk haklarına ilişkin tutumu geliştirmek adına ebeveynlere yönelik çocuk hakları programı oluşturulmuştur. Yapılan bu çalışmanın amacı, ebeveynlerin çocuk haklarına ilişkin tutumlarının, ebeveynlere yönelik hazırlanan çocuk hakları programına göre değişimini incelemektir. Bu amaç ile bu çalışma nicel araştırma desenlerinden öntest-sontest kontrol gruplu deneysel desen ile yapılmıştır. Çalışmaya Gaziantep il merkezinde bulunan, çocuğu okul öncesi eğitimine devam eden, 15 deney 15 kontrol grubu olmak üzere toplamda 30 ebeveyn katılmıştır. Programın etkililiğini ölçmek adına ön test, son test ve kalıcılık testlerinde Yurtsever (2009) tarafından geliştirilen “Ebeveynlere Yönelik Çocuk Hakları Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler SPSS 21 paket programı yardımı ile Mann Whitney U Testi ve Friedman Testi kullanılarak analiz edilmiştir. Analizler neticesinde, çocuk hakları programına katılan ebeveynlerin, çocuk haklarına ilişkin tutumlarının toplam puanında olumlu yönde bir artış olduğu görülmüştür. Yapılan çalışmanın sonucunda örneklemdeki ebeynlerin çocuk hakları konusunda eğitim almalarının, ebeynlerin çocuk haklarına ilişkin tutumlarını geliştirdiği sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmanın sonunda uygulamalara ve araştırmalara yönelik bazı önerilerde bulunulmuştur.

Giriş Tarih, yaşanılan her dönemde yeniden yazılır. Yine malumdur ki üretilen tarihsel bilginin ortaya çıkışında pek çok etmen vardır. Bunlar, tarihçinin sahip olduğu imkânları-beklentileri ile toplumsal yapı-zihniyet ve nihayet iktidardır. Bu sebepten her yazılan tarihte, yazanı kadar dönemindeki iktidar ve zihniyet de etkilidir. Ulus devletin ortaya çıkışı ile yeni bir şekli alan tarih eğitimi, tarihyazımı sürecinde tarihsel bilginin ortaya çıkışındaki etmenlerden bağımsız olmamıştır. Tarihyazımında olduğu gibi tarih eğitiminde de sahip olunan ya da yerleşik pedagojik anlayış kadar yukarda dile getirdiğimiz diğer değişkenler de etkiler. Ancak tarih eğitimi her şeyden evvel pedagojik bir planlama olduğu için, bu eğitimden beklentileri olan ve programları buna göre belirleyen, ders kitaplarını buna göre yazdıran/denetleyen iktidarın etkisi daha vurguludur. Tarih eğitiminin öğretmen, öğretim programı, öğrenci, materyal gibi pek çok bileşeni vardır. Bu bileşenlerin içinde öğretmenden sonra geleni, biçimlendirici olanı, şüphesiz ki müfredat olarak tanımlanan öğretim programlarıdır. Öğretim programları tarih öğretiminin amaçlarını, içeriğini, ders kitabının da nasıl yazılması gerektiğini öğretmenin neyi, nasıl yapması gerektiğini gösteren üst planlardır. Öğretim programlarının dört temel unsuru kabul edilir. Bunlar, amaç, içerik, öğretim yaşantıları ile ölçme ve değerlendirmedir.

Değişen dünya standartlarına uyum sağlayabilmek için edinilmesi gereken 21. yüzyıl becerilerinin fen bilimleri dersi kapsamında kazandırılabileceği düşünülürse, fen bilgisi öğretim programlarının çağın gerekliliklerine uygun şekilde revize edilmesi gerekmektedir. Bu araştırmanın amacı, 2007 ve 2018 fen bilgisi öğretmen yetiştirme programlarının karşılaştırılması olarak belirlenmiştir. Araştırmanın verilerini YÖK tarafından yayımlanan 2007 ve 2018 fen bilgisi öğretmen yetiştirme programları oluşturmaktadır. Araştırmada doküman analizi tekniğiyle veriler analiz edilmiştir. Elde edilen verilerin betimsel analizi gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizi sonucunda, 2018 fen bilgisi öğretmen yetiştirme programında 2007 programına kıyasla genel kültür ve alan eğitimine ilişkin toplam ders saatleri ve kredilerinin azaltıldığı, buna karşın meslek bilgisi havuzundaki ders saatlerinin ve kredilerinin arttırıldığı söylenebilir. 2018 fen bilgisi öğretmen yetiştirme programında, 2007 programında yer alan Fizik, Kimya ve Biyoloji alanlarına ilişkin ders saatleri ve içeriklerinde kısıtlamalara gidildiği, bazı derslerin bir ders altında birleştirildiği ifade edilebilir. 2018 fen bilgisi öğretmen yetiştirme programında Eğitim Felsefesi, Eğitim Sosyolojisi, Eğitimde Ahlâk ve Etik, Fen Öğrenme ve Öğretim Yaklaşımları, Bilimsel Muhakeme Becerileri, Disiplinlerarası Fen Öğretimi, Fen Öğretiminde Okul Dışı Öğrenme Ortamları derslerinin eklendiği belirlenmiştir. 2018 fen bilgisi öğretmen yetiştirme programında seçmeli ders sayısı arttırılmıştır. Güncellenecek fen bilgisi öğretmen yetiştirme programlarında alan eğitiminin ön planda tutulduğu, çağın gereksinimlerine uygun güncel derslerin yer alması gerektiği önerisinde bulunulmuştur.

Problem Durumu: Dusunme insanogluna ait ve onu diger varliklardan ayiran en onemli ozelliktir. Ancak insanoglunun bu ozelligi iyi dusunen bireyler olmalari icin yeterli degildir. Ideal olan dusunme biciminde beynimiz iyi ya da kotu, dogru ya da yanlis olan hakkinda bir sonuca ulasirken birtakim dusunme sureclerini kullanmaktadir. Elestirel dusunme de karmasik dusunme sureclerini kapsayan bir ust duzey dusunme bicimidir. 21.yy’da her alanda maruz kaldigimiz yogun bilgi akisi karsisinda bu yontemin dayandigi dogru olan bilgiye ulasmada isteklilik, bilginin dogrulugunun ve guvenirliginin sorgulanmasi, verileri ve gostergeleri dogru okuma, kanitlara dayandirma, dogru sorulari sorma gibi elestirel dusunmenin tum gostergelerini kullanarak aklin rehberliginde karar vermek icin zorunlu hale gelmistir. Elestirel dusunmenin dayandigi bu sorgulama sureci basta Psikoloji, Felsefe ve Egitim olmak uzere farkli disiplin alani uzmanlarinin yogun ilgisini cekerek bir calisma alani haline gelmesine n...

This study aimed at developing a new reference curriculum based on experiential learning theory and Virtual
Reality resources to be used in Teacher Training with a particular focus on inclusive education of gifted and
talented children. In this study, the 28-hour elective course curriculum developed for education faculties is
introduced as the first output of the project ‘Integration of Experiential Learning and Virtual Reality on Gifted
Education’ carried out within the scope Erasmus+ Cooperation for Innovation and the Exchange of Good Practices
KA203 - Strategic Partnerships for Higher Education. In the project, a curriculum was developed for faculties of
education, based on experiential learning theory and supported by virtual reality materials, focusing on the
inclusion strategies that can be used for the education of gifted students in regular classrooms. A descriptive
approach was adopted in the needs analysis stage of the curriculum development process. At first, researchers
from the project partner countries which are Poland, Greece, Spain and Turkey conducted a literature review and
data were obtained about necessity of the proposed curriculum to be developed through the project. The report,
which was based on the data obtained, was reviewed by eight experts from four countries and stated that the report
clearly indicated the necessity of the new curriculum. Following this process, the curriculum consisting of fivemodule was developed for the education of gifted and talented students in regular classrooms. Each of the modules,
which consists of three to six sessions, were structured as concrete experience, reflective observation, abstract
conceptualization and active experience in accordance with the experiential learning cycle. This study is supported
by European Union, through the project of Erasmus+ KA2, Integration of Experiential Learning and Virtual
Reality on Gifted Education (VR4GIFTED).

Bu arastırmanın amacı, genel ortaögretimde ögretmenlerin yaptıgı ögretim planlarını, okul
müdürü ve ögretmen görüslerine dayalı olarak degerlendirmektir. Arastırma, on dört il merkezinde
bulunan elli altı genel lisede görev yapan, okul müdürü ve çesitli branslardan toplam 558 ögretmen
üzerinde yürütülmüstür. Veriler, açık ve kapalı uçlu sorulardan olusan anketlerle elde edilmistir.
Verilerin çözümlenmesiyle elde edilen bulgura göre, müdür ve ögretmenler yıllık ve günlük
planları çok gerekli görmekte ve bu planların ögrenci merkezli yapılması görüsünü paylasmaktadırlar.
Her iki grup da, bu planlar konusunda kendilerini yeterli bulmaktadır. Ancak, müdürler
ögretmenleri az yeterli bulmuslardır. Ayrıca müdürler, ögretim planları konusundaki yardım ve
rehberlik görevini çok benimsemekle birlikte, bu görevin öncelikle müfettislere ait oldugunu belirtmislerdir.
Ancak, ögretmenler bu konuda yeterince yardım alamadıklarını belirtmislerdir.
Müdür ve ögretmenler, ögretim planlarının standartlastırılması, planların ögretmen performansını
degerlendirmede araç olarak kullanılması ve bu planların yasal zorunluluk olmaktan çıkarılması
görüslerine fazla sıcak bakmamaktadırlarArastırmada yer alan açık uçlu soruların analizinden, ögretmenlerin planlama sürecinde
karsılastıgı sorunların basında zaman yetersizligi, programların fazla yüklü olması, ögrenci özelliklerini
yeterince tanımama, bilgi eksikligi ve kaynak yetersizliginin geldigi anlasılmıstır.