ERKEN ÇOCUKLUK DÖNEMİNDE GELİŞİM

Çocuk psikolojisi, çocukların fiziksel, bilissel, sosyal ve duygusal gelisimlerini psikolojik bakıs açısıyla ele alır. Çocukların ergenliğe ve ye%skinliğe uzanan gelisim süreçlerinde normal ve anormal gelisiminin nasıl olduğunun anlasılmasını olanak verir. Daha da önemlisi çocuklarda psikolojik ve davranıs bozukluklarının belirlenmesini sağlar. Anne babalar, öğretmenler, çocuk bakımı yapanlar, sağlık çalısanları, sosyal hizmet uzmanları, çocuk mahkemeleri, aile bakanlığı görevlileri gibi birçok kisinin kullanabileceği bas ucu eseridir.

- Gelisimsel gecikme
- Dünya ve çevresine ilgisizlik
- Ailesiyle ile%sim ve etkilesimi bırakması
- Okulda kötü notlar alması
- Vücudundaki ağrılar ve sızılardan sikâyet etmesi
- Normal sartlar dısında korku yasaması
- Çabuk kızması ve sinirlenmesi
- İstahının azalması, sosyal haya' an geri çekilmesi
- Yorgun hissetmesi gibi...

Bu kitabı okuyarak bilgilendikten sonra eminim çocuğu gözlemlediğinizde gördükleriniz ve algıladıklarınız hakkında farkındalık düzeyiniz arttığı için doğru değerlendirmeler yapabileceksiniz.

Çocukların yaratıcı bir şekilde bilim öğrenmesine yardımcı olmak için kendi yaratıcılığınızı nasıl harekete geçirebilirsiniz? “Gerçek bilim” dünyasını sınıfa nasıl taşırsınız? Bilim, yaratıcı bir müfredatın neresinde yer alır?

Yaratıcı Fen Öğretimi, öğretiminizi geliştirmek ve çocukların bilimde yaratıcı öğrenmelerinin merkezi bileşenleri olarak merak, gözlem, keşfetme ve sorgulamayı vurgulamak adına sizlere yenilikçi bir başlangıç noktası sunuyor.

Kitap, sınıftan ve daha ötesinden örnekler sunarak, yaratıcı öğretimin çocukların dünya hakkındaki merak duygusunu nasıl harekete geçirdiğini araştırıyor. Kolay anlaşılır bölümlerle yaratıcı bilim öğreniminin temel öğelerine kapsamlı bir giriş sunarak, öğretmenin çocukların bilimsel kavram ve becerilerini geliştirmesine rehberlik ediyor.
Bu kitap aşağıdaki konulara odaklanıyor:
 Bilimsel ve yaratıcı süreçler arasındaki bağlantılar
 Yaratıcılık için yaratıcı bir öğretim nasıl yapılacağı
 Bilimsel öğrenmenin erken dönemlerinde oyunun rolü
 Drama yoluyla bilimsel anlayışı geliştirmek
 Bilimde okul dışı uygulamaların kullanılması
 Öğrenme kuramlarının çocukların yaratıcı gelişimi ile ilişkisi
 Fen konularını oyunlar, drama, rol yapma, kuklalar, mini-safariler ve küçük geziler gibi yenilikçi ve yaratıcı yollarla öğretmek

Teşvik edici, erişilebilir, çağdaş ve en ileri pratiğe öncülük eden Yaratıcı Fen Öğretimi hem yeni hem de deneyimli ilköğretim öğretmenlerini desteklemek ve motive etmek için yeni fikirler sunuyor. Bu kitap, sınıfta fen öğretmek için yaratıcı yaklaşımlar benimsemek isteyen profesyoneller için vazgeçilmez bir kaynak.

Dan Davies ve Deb McGregor yaratıcılığın ipuçlarını Montessori, Reggio Emilia, Orman Okulları ve Waldorf Pedagojisi’nden alıyor ve etkileşimli, yaratıcı bir bilim eğitiminin nasıl yapılacağını ortaya koyuyor.

7-14 yaş aralığında nerede bulunduysanız çocukluk mekanlarınızı yazmanızı istesem sizler de katılır mısınız buna dedim ve tam 47 yazar olduk. Çok hoş, çok güzel hikayeler çıktı. Çocukken oynadığımız oyun mekanları, sokakla ilişkilerimizi, ev, bahçe, şehir gezilerimizi, parklarla ilişkilerimizi yazdık.

Oyun çocuğun hayal gücünün bir ürünü olarak hem eğlence hem de yeni öğrenme alanları sunuyor. Oyuncak ise oyunu kolaylaştıran ve hatta kimi zaman oyunu var eden bir öge olarak çocuğun dünyasının vazgeçilmezlerinden.

Modern eğitim dizgesinin rasyonelliği ve çocuğa yüklediği sorumluluklar, oyunu ve oyuncağı unutturuyor. Diğer taraftan oyun ve oyuncak, çocuğun hayal dünyasının en önemli enstrümanlarından. Keşif yoluyla, eğlenerek öğretiyor. Aynı zamanda yaratıcılığa derinlik katıyor.

Alternatif Eğitim Dergisi’nin bu sayısı oyun ve oyuncağı çok boyutlu biçimde ele alıyor. Yetişkinlere ve eğitimcilere sınav ve başarıya odaklanmış bir çocuklukta oyun ve oyuncağı yeniden hatırlatmayı hedefliyor.

Çocuklara hep yalanın ne kadar kötü olduğunu anlatan masallar anlatırız, pinokyo gibi burnu uzar mesela yalancının, herkes anlar yalan söylediğini, utanır. Ya da yalancı çoban gibi başına kötü şeyler gelir ve üzülür. Bu yüzden yalan kötüdür, çocuk yalan söylememelidir.

Küçük Hans 5 yaşında atlara fobisi olan bir çocuktu. Tüm klinik vaka çalışmalarındaki gibi, birincil amaç fobiyi tedavi etmekti. Bununla birlikte, Freud’un bu vakadaki terapötik(iyileştirici) katkısı minimum düzeydeydi ve ikincil amaç hangi faktörlerin ilk olarak fobiye neden olabileceğini ve hangi faktörlerin fobinin hafiflemesine neden olduğunu araştırmaktı.

Özet: Erken çocukluk evresi, bilişsel ve fiziksel olarak çocuğun en hızlı değişim ve gelişim gösterdiği evredir. Çocuk, bu hızlı gelişim döneminde eylemlerini oyun yoluyla sürdürme eğilimindedir; bu nedenle araçla yapılan oyunlarda kullanılan oyuncaklar da çocuk gelişimi açısından önemlidir. Elektronik ortamda eğitimin hızla arttığı günümüz dünyasında, yeni malzemeler ve yeni teknolojiler gelişse de çocuğun erken çocukluk döneminde yaşaması gereken bilişsel ve fiziksel gelişimler; bu yöndeki ihtiyaçları aynı hızda değişim göstermemektedir. Oyuncaklar, biçim, malzeme, renk gibi nitelikleri ile çocuğun bilişsel ve fiziksel gelişimini desteklemeli, çocuğun doğasına uygun olmalı, sağlık açısından tehlike barındırmamalıdır. Ahşap oyuncaklar; taşıdıkları duygusal ve duyusal nedenlere bağlı olarak Montessori, Reggio Emilia, Waldorf yaklaşımları ile eğitim veren okul öncesi eğitim kurumlarında kullanılmaktadır. Bu araştırma, okul öncesi eğitim kurumlarında eğitici oyuncak olarak yer bulan ahşap oyuncakların tasarımında göz önünde bulundurulması gereken yaklaşımların ortaya çıkarılması, oyuncak pazarındaki algısının değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma kapsamında da ilk olarak erken çocukluk dönemi ve oyun-oyuncak ilişkisi üzerine yapılan çalışmalar incelenmiştir. Oyuncakların geçirdiği değişimler geçmişten günümüze ele alınmıştır. Literatür

Çoğu zaman öğrencilerimizle derslerde, çocuklarımızla evde ne yapacağımızı düşünürüz. Çocuklar en iyi oynayarak öğrenirler. Hiçbir çocuk dil öğrenmek için sınıfa girmez. Dil öğrenmek çocuklar için bir motivasyon kaynağı değildir. Aksine, yabancı gördükleri şeylerden kaçınırlar. Bu kaynak, hem anadil gelişiminde çok küçük yaşta çocuklar için kullanılabileceği gibi, çocukların İngilizce öğrenmeyi sevmelerinde de çok büyük katkı sağlayacaktır. Tek set kart ile oynatılabilecek 25 birbirinden eğlenceli kelime kartı oyunları çocuklar için en büyük motivasyon kaynağı olacaktır.
Bu kart oyunları setindeki kelimeler Cambridge Starters sınavı müfredatı düşünülerek, öğrenme ilkeleri doğrultusunda basitten zora, yakından uzağa ilkeleri dikkate alınarak özenle seçilmiştir. Çocukların yakın çevresinden, günlük hayatta en çok kullanacakları 100 kelimeyi içeren kaynak YouTube kanalındaki telaffuz videoları ve oyunların nasıl oynatılacağı ile ilgili videolarla da desteklenmiş eşsiz bir kaynak niteliğindedir. Hem kitapta hem de kelime kartlarındaki QR Kodlar kullanıcıları kolaylıkla oyunların videolarına ve kelimelerin telaffuzlarına yönlendirmektedir.
Materyal hazırlamak gerek İngilizce öğretmenleri, gerekse Okul Öncesi öğretmenleri için vazgeçilmez ama oldukça zordur. Özel derslerimde, 1. Sınıflar için açtığım “İngilizce EğlenSEM” kurslarında ve kendi çocuklarıma İngilizce öğretirken kullandığım kelime kartları setleri materyal hazırlamada bana büyük kolaylık sağlamıştır. Umarım bundan sonra kullanacaklara da kolaylık sağlayacak, öğrencilerin İngilizce ile tanışmalarını eğlenceli hale getirecektir. Hem öğretmenler hem de aileler 1 set oyun kartı ile öğrencilerine ya da çocuklarına 25’ten fazla oyun oynatabilecekler, kartların üzerinde nesnelerin ne olduğu yazmadığından kartlar hem anadil gelişiminde hem de İngilizce öğretiminde kullanılabilecektir. Bu kaynak İngilizce Öğretmenlerinin yanı sıra Okul Öncesi Öğretmenlerine ve Ailelere de yol göstereceği için oyunların başlıklarının sağında oyunların YouTube videolarına yönlendiren QR Kodlar bulunmaktadır. Bu videolar Türkçe alt yazılı olarak hazırlanmış olup, siz değerli kullanıcılarının hizmetine sunulmuştur. 
Öğrencilerinizle ve çocuklarınızla eğlenceli dersler, vakitler geçirmeniz dileğiyle…

OKUL ÖNCESİ ÇOCUKLARI İÇİN OKUL TEMELLİ SOSYAL-DUYGUSAL EĞİTİM PROGRAMLARI

İçindekiler

Giriş 1. Okul Öncesi RULER Programı (Preschool RULER)
2. PATHS Alternatif Düşünme Stratejilerini Destekleme Programı (PATHS)
3. Güçlü Başlangıç Programı (Strong Start Curriculum)
4. Zippy’nin Arkadaşlari Programi (Zippy’s Friends Program)
5. Empatinin Temelleri (Roots of Empathy/ROE) Programı
6. Öz-Bilim Programı (The Self-Science Approach to Social-Emotional Learning)
7. Comer Okul Gelişim Programi (The Comer School Development Program)
8. Dur ve Düşün Sosyal Beceriler Programı (Stop & Think Social Skills Program)
9. Ben Problem Çözebilirim (I can Problem Solve/ICPS)
10. İnanılmaz Yıllar Programı (The Incredible Years Series/IY)
11. Al’s Pals
12. Zihnin Araçları (Tools of the Mind)
Sonuç Kaynakça

Bireyde öznel ve özgün ifadenin gelişimine katkıda bulunan oyuncaklar, taşıdıkları bu değerleri nedeniyle sanat ve tasarımda kendilerine yer bulmuşlardır. Bu çalışma, çocuk kavramının ve oyuncağın biçimlendiği yirminci yüzyıl başından bulunduğumuz döneme dek, sanatın ve tasarımın oyuncakla kesiştiği noktaları çözümlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Oyuncağın sanat ve tasarım ile ilişkisi; bireyin yaratım sürecinin sonunda ortaya çıkan oyuncaklar ve yaratım süreçlerinde kaynak olarak kullanılan oyuncaklar olarak iki ayrı bölümde örnek inceleme yoluyla ele alınmıştır. Bu nesnelerin yaratıcı ifade aracı niteliği irdelenmiş, dönemi ve yaratıcısı ile arasındaki ilişkiler irdelenmiştir. Bu çalışmada oyuncakların, oyun işlevinin yanında, kendi anlamları ve sanatçı ve tasarımcılar tarafından kendilerine yüklenen anlamları yansıtarak bir ifade aracı görevi yüklendiği sonucuna ulaşılmıştır.

Çocuğu geliştiren, mutlu kılan faaliyetlerin başında oyun gelmektedir. Çocuğun oyunu, yetişkinin çalışması ile eşdeğerdir. Yetişkin çalışarak yaşamını kazanıyorsa, çocuk da kişilik, beceri ve zeka bütünlüğünü oyun oynayarak geliştirmektedir.
    Bu araştırmada çocuğun tanımı ve çocukluk evreleri, çocuğun normal gelişimi; oyunun tanımı, oyun modülleri, oyuna ilişkin özellikler, oyunla ilgili kuramlar, oyun evreleri; çocuğun eğitiminde, kişiliğinin gelişiminde, sosyal uyumunda ve yaratıcılığının ortaya çıkarılmasında ilk adım olan oyun konusu ele alınmakta ve oyunla ilgili bazı sorulara cevap aranmaya çalışılmaktadır.
    Bu araştırma; İstanbul Üniversitesi Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Lisans Bölümü öğrencileri; Berna Sündük ve Seray Ayyıldız ile birlikte hazırlanmıştır.

Okul Öncesi Öğretmenlerinin Spor Etkinliklerine İlişkin Görüşleri: İstanbul Örneği
Giriş ve Amaç
Günümüzde teknolojik değişimler ve hareket alanlarının daralması gibi nedenlerle hareketsiz yaşam biçimi etki alanını arttırmaktadır. Hareketsiz yaşam biçimi en çok çocukları etkilemektedir. Hareket, çocuğun sağlıklı gelişim göstermesi, kilo alması, uzaması, dirençli olması gibi fiziksel gelişimine yönelik alanları desteklemektedir. Spor etkinlikleri fiziksel gelişimle birlikte çocuğun bilişsel gelişimini ve sosyal gelişimini de desteklemektedir. Bu nedenle, okul öncesi dönemde spor etkinliklerine yer verilmesi önemlidir. Sonuç olarak bu araştırma da okul öncesi öğretmenlerinin spor etkinliklerine ilişkin görüşleri ve uygulamadaki yeterliliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem
Çalışmada İstanbul ilinde 2017-2018 eğitim öğretim yılında görev yapmakta olan 20 okul öncesi öğretmeni görüş belirtmiştir. Veriler nitel araştırma yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniğiyle toplanmıştır. Toplanan veriler içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Sonrasında yüzde ve frekanslar belirlenmiştir.

Bulgular
Spor etkinliklerini, katılımcıların %65’i fiziksel aktivite olarak tanımlamaktadırlar. Katılımcıların %100’ü okul öncesi dönemde spor etkinliklerinin önemli olduğunu belirtmektedirler. Katılımcılar, okul öncesi dönemde uygulanan spor etkinleri kapsamında %40 takım oyunlarına ve %5 oyun temelli faaliyetlere yer verdiklerini belirtmektedirler. Katılımcıların %45’i tüm gelişim alanlarını ve %5’i iletişim becerilerini spor etkinliklerinin desteklediğini belirtmektedirler. Spor eğitimi sürecinde katılımcıların %45’i gelişimsel uygunluğa ve %5’i sistematik olması gerektiğine dikkat edilmesinin önemli olduğunu belirtmektedirler.

Sonuç
Bu araştırmada elde edilen veriler doğrultusunda okul öncesi öğretmenlerinin spor eğitimini önemli buldukları tespit edilmiştir. Spor etkinliklerinin önemli olduğu hususunda farkındalık oluşmasına rağmen, spor eğitiminin içeriği konusunda okul öncesi öğretmenlerinin derinlemesine bilgiye sahip olmadıkları sonucuna ulaşılmıştır. Bu çalışmanın okul öncesi dönemde spor etkinliklere yönelik araştırmalara rehber olacağı ve okul öncesi öğretmenlerine spor eğitimi konusunda derinlemesine eğitim verilmesi gerektiği düşünülmektedir. 

Preschool Teachers' Views On Sport Activities: Istanbul Example

Introduction And Purpose
Nowadays, due to technological changes and narrowing of motion fields, motionless lifestyle is increasing the area of influence. The immobile lifestyle most affects children. The movement supports physical development areas such as healthy development of the child, weight gain, prolongation, resistance. Sports activities support the cognitive and social development of the child with physical development. For this reason, it is important to include sports activities in preschool period. In conclusion, this study aimed to determine the pre-school teachers' opinions about the sport activities and their qualifications in practice.

Method
In the study, 20 pre-school teachers who were working in Istanbul in the academic year of 2017-2018 stated their views. The data were collected from qualitative research methods using a semi-structured interview technique. The collected data were analyzed by content analysis method. Percent and frequency were determined after the analysis.

Results
Sports activities describe %65 of participants as physical activity. %100 of the participants state that sport activities are important in preschool period. Participants stated that they included 40% team games and %5 game-based activities within the scope of pre-school sports activities. %45 of participants indicate that all development areas and %5 of the participants support communication skills with sporting events. In the sport training process, %45 of participants state that developmental appropriateness and %5 of participants must be systematic.

Conclusion
According to the results obtained in this research, it was determined that pre-school teachers found sport education as important. Although awareness of the importance of sporting events has been established, it has been determined that pre-school teachers have inadequate knowledge of the content of sporting education. It is thought that this study will be a guide for research on sports activities in pre-school period and that in-depth training on preschool teachers should be given to sports education.

İnsanlar isteyerek ve bir ömür boyu sürmesini dileyerek bir araya geliyor ve evleniyorlar. Fakat insan yaşamının önemli kararlarından biri olan evliliği pek çok insan birden fazla yaşayabiliyor. Boşanma sürecinde insanların çoğu zorluklar yaşasa da, yapılan araştırmalar, boşanan kişilerin 3 ila 5 yıl içinde yeniden evlendiklerini gösteriyor.

Günümüzde daha pek çok çalışmayı gerektiren dilbilim ve psikoloji alanına giren sorunlar, dil edinimi ile ilgili çalışmalardan gelecek verilerle aydınlanma bulmakta ve ortaya çıkan bilgi ise bir takım soruları beraberinde getirmektedir. Kavram mı yoksa sözcük mü önce edinilir? Dil gelişimi ile birlikte öğrenilen yeni kavramların zihinde örgütlenmesi, nasıl bir düzeni takip eder? Bu soruları merkezinde bulunduran Öntür Kuramı, ulamın dereceli bir içyapısı olduğunu öne sürerek ulam öğelerinin, bulunduğu ulamı en iyi temsil eden öğeler etrafında odaklandığını savunmaktadır. Dereceli bir üyelik söz konusu olunca, zihinden çağrılma ve kavranma zorluğu üzerinde kavramın öntürlüğü etkili olmaktadır. İşte bu çalışma, deyimlerin bileşen adlarının öntürlüğü ve deyimin anlamlandırılması arasında bir koşutluğun olup olmadığını sorgulamaktadır. Araştırma grubu, anasınıfı, 3. sınıf, 5. sınıf ve 8. sınıflardan çocukları kapsamakta olup ilk uygulamada BEDEN BÖLÜMÜ üst ulamına ait kavramların bu yaşlara göre öntürlük değerleri sormaca yöntemiyle belirlenmiştir. Ortaya çıkan verilerden yola çıkarak seçilen kavram adlarını bileşeni olarak bulunduran ad + eylem yapısındaki deyimler, ad bileşeninin öntürlüğüne göre derecelendirilmiş ve her biri bir öykünün sonuç tümcesi olarak verilmiştir. Deyimlerin ya değişmeceli ya da gerçek anlamlarını yansıtan ya da konu dışı olan resimler hazırlanarak, bir kavrama testi oluşturulmuştur. Çocuk katılımcılar, öyküleri dinleyip sonundaki deyimi duydukları anda, öyküden anladıklarına dayalı olarak resimlerden birisini seçmişlerdir. Verilen yanıtların doğruluğu ve tepki süresi dikkate alınarak, deyimlerin anlamlandırılmasında bir öntürlük etkisi olup olmadığına yönelik çözümleme yapılmıştır. Anasınıfı grubu, ağırlıklı olarak gerçek anlamı seçmiş olup, diğer gruplarda ise ilerleyen yaşla birlikte değişmeceli anlama bir yönelim gözlenmiştir. Deyimlerin anlamlandırılmasında öntürlük etkisinden bahsetmeyi mümkün kılan bu bulgular, deyimlerin kalıplaşmış ve tek parça sözcükler olduğunu dolayısıyla bileşen sözcüklerin deyimin değişmeceli anlamı üzerinde bir etkisi olmadığını öne süren varsayımlara karşıt veri niteliğindedir. Diğer bir deyişle, deyimlerin anlamlandırılmasında, değişmeceli anlama erişildiği durumda bile gerçek anlama bir şekilde erişim sağlandığına dair, alanda yaygın çalışılmış tanınırlık ve saydamlık kriterlerinden farklı olarak, öntürlük kriteriyle kanıt sunulmuştur.

Makale çocuk ve çocukluk kavramlarının tarihsel gelişimini, çocuğun insan haklarının gündeme gelişi üzerinden ele alır; aynı zamanda yetişkinlik ve güç üzerinden çocukların nasıl tanımlandığına, istek, gelecek ve ihtiyaçlarının nasıl belirlendiğine değinir. Okulda, ailede ve araştırmalarda zihinlerimizdeki çocuk kavramını değiştirmek, çocukların sesini duyurmaya yarayacak olanaklar yaratmak ve demokratik, katılımcı eğitim yaklaşımını güçlendirecek önerilere değinir.

Bu bölümde, kültürlerarası perspektiften aile ve çocuk(luk) kavramları birbiriyle ilişkisi içinde kültürel bir olgu olarak ele alınmıştır. Bu amaçla, kültürleri sınıflamada ve insan gelişimi ve davranışında kültürlerarası farklılıkları açıklamada en sık kullanılan boyutlardan biri olan bireycilik-toplulukçuluk (individualism-collectivism) boyutu üzerinde durulmuştur. Bölümde öncelikle, kültürlerarası çalışmaların tanımına ve amaçlarına yer verilerek bu çalışmalarda kültürün nasıl kavramsallaştırıldığına değinilmiştir. Daha sonra, benliğin nasıl kurgulandığına ilişkin bir ayrımı ifade eden bireycilik-toplulukçuluk kavramları açıklanmıştır. Bireycilik-toplulukçuluk kavramları ile ilişkili olarak aile yapıları ve çocuk yetiştirme stilleri gibi gelişim alanının temel konuları ile çocukluk kavramına ve çocuğa verilen değere ilişkin etkileri incelenmiştir. Bölümün sonuç kısmında ise kültürlerarası çalışmalarının aileye ve çocu(klu)ğa ilişkin anlayışımızı geliştirme konusundaki katkılarına ve sınırlılıklarına değinilmiştir.

Oyun derleme çalışmaları incelendiğinde; derlenen oyunların genellikle kaynak kişi ve belgelere
uygun olarak betimlenmesi anlayışıyla yapıldığı görülmektedir. Bu anlayış derleme çalışmaları noktasında
doğru bir yaklaşım olmakla birlikte; çocuk gelişimi ve eğitimi konusunda bazı sınırlılıkların oluşmasına
neden olmaktadır. Maalesef bu tür çalışmalarda oyun aracılığıyla kazanıldığı düşünülen pek çok beceri,
örtük kalmaktadır. Derlenen oyunların çocuk gelişimi ve eğitimi alanında hak ettiği değer, tam olarak
anlaşılamamaktadır. Bu nedenle araştırmada Ahıska Türklerinde oynanan çocuk oyunlarının okul öncesi
yaş grubu çocukların temel gelişim alanlarına göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma kapsamında
derlenen çocuk oyunları, okul öncesi eğitim programının dört temel gelişim alanı olan bilişsel, dil, sosyalduygusal
ve motor gelişim alanlarında analiz edilmiştir. Araştırmada nitel araştırma deseni kullanılmıştır.
Araştırmanın örneklemini, 2015 yılında Erzincan ili Üzümlü ilçesine yerleştirilen Ahıska Türkleri
oluşmaktadır. Araştırmanın verileri, kaynak kişilerle yapılan bireysel görüşmelerden elde edilmiştir. Veri
toplama aracı olarak araştırma kapsamında geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır.
Görüşmeler sonucunda derlenen oyunlar, bilişsel, dil, sosyal-duygusal ve psimotor gelişim alanına göre
gruplandırılmış ve bu oyunların özellikleri ortaya konulmuştur.

Bu çalışmada John M. Hull'ün "Çocuklarla Teolojik Konuşmalar: Ebeveyn ve Öğretmenler İçin Bazı Tavsiyeler" adlı eserinin incelenmesi amaçlanmıştır. Söz konusu inceleme hem çocuk teolojisinin hedeflediği ilkeler hem de pedagojik anlamda din eğitiminin nasıl olması gerektiğini açıklayan literatürdeki verilerle karşılaştırılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada döküman incelemesi ve niteliksel analiz yöntemleri kullanılmış ve beş bölümden oluşan kitap belirlenen başlıklar çerçevesinde tetkik edilmiştir. Kitapta yer alan diyalog örnekleri detaylı bir şekilde incelenmiş ve seçilen bazı örnekler üzerinden çocuk teolojisi açısından şu sonuçlara ulaşılmıştır: Çocukların Tanrı ve dua gibi din ile ilgili mevzuları öğrenmeleri, sosyal, kişisel, kültürel gelişimleri ve kelime haznelerinin zenginleştirilmesi yönünden teolojik konuşmaların gerek gelişime gerekse din eğitimine katkı sağladığı görülmüştür. Çocuk teolojisinin uygulamada hem dini literatürü hem de eğitim bilimleri verilerini iyi bilen bir ebeveyn veya öğretmen tarafından çocuğu bütünlükçü bir şekilde geliştirebileceği anlaşılmıştır.

Ailelerin en temel amacı, aile içerisindeki bireylerin gelişimini olumlu yönlerde desteklemektir. Ancak bazı durumlarda aile içerisindeki gelişim sekteye uğramaktadır. Bu durumlardan biriside boşanmadır. Ailelerin boşanma süreci her yaş döneminde çocukları farklı şekillerde etkilemektedir. Bu süreçte çocuğun verdiği tepkiler çocukların kişisel özelliklerine de bağlı olarak değişmektedir. Bu çalışmada boşanmış ve boşanmamış aileye sahip olan 3-6 yaş grubu çocukların sosyal değerler kazanımı ve sosyo-duygusal gelişim özelliklerinin arasında herhangi bir fark olup olmadığını incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya okul öncesi eğitimine devam eden 15 boşanmış aileye sahip, 15 boşanmamış aileye sahip toplam 30 çocuk alınmış, verileri toplamak için Atabey(2014) tarafından geliştirilen sosyal değerler kazanım ölçeği ve Polat(2003) tarafından geliştirilen Marmara İlköğretime hazır oluş ölçeğinin sosyo-duygusal özellikler alt boyutu kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde parametrik olmayan testlerden Mann-Whitney U testi ve Kısmi Korelasyon Testi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre boşanmış ailelerden gelen çocuklarla sosyo-duygusal gelişimlerinin boşanmamış aileden gelen çocuklar arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Ayrıca boşanmış aileden gelen çocuklar ve boşanmamış aileden gelen çocukların sosyal değerler kazanım ölçeğine göre sevgi, sorumluluk ve saygı alt boyutunda anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sosyal değerler Kazanım ölçeğinin Nezaket ve İşbirliği alt boyutunda anlamlı bir fark gözlemlenmiştir. Okul öncesi dönem çocuklarının boşanmış ve boşanmamış aile çocuklarının cinsiyetlerine göre sosyal duygusal gelişimleri ve sosyal değerler kazanımı arasındaki ilişkinin incelenmesi için yapılan kısmı korelasyon testi sonuçları incelendiğinde, ailelerin boşanmış olup olmama durumları ile çocukların cinsiyetleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır.

ÖZET Anonim halk edebiyatında yer alan ve hece ölçüsüyle söylenen ninniler daha çok annenin çocuğuna karşı hissettiği duyguları (sevgi, öğüt, dilek, temenni, dua, şikâyet vs.) ifade eder. Anne ile çocuk arasında, sevgi ve ilgiye bağlı bir bağın kurulduğu için ninniler, çocuğun gelişiminde, iletişiminde ve uyumu kuvvetlendiren ve kültürel unsurların aktarımında önemlidir. Anneler ninnilerle çocuğuna seslenmekte, onunla iletişim ve etkileşim kurmaktadır ve böylece ninniler zamanla anne ve çocuk arasında ortak bir kültür ve ortak bir bağ oluşturmaktadır. Bu çalışmada Rize ilinde Pazar, Fındıklı ve Çamlıhemşin ilçelerinde annelerin çocuklarına söylediği ninnileri ortaya koymak ve söylenen ninnilerin konularına göre sınıflandırılması amaçlanmıştır. Araştırmada Rize ili Pazar, Fındıklı ve Çamlıhemşin kadınların çoğunlukla kullandıkları ninniler görüşme yöntemiyle derlenmiştir. Kaynak kişilerle doğal bir ortamda, yüz yüze bir görüşme gerçekleştirilmiş ve veriler elde edilmiştir. Bu araştırmanın çalışma grubunu gönüllü katılmayı kabul eden 100 kişi oluşturmaktadır. Bu çalışmada elde edilen veriler bireysel görüşme tekniği uygulanarak yapılmış ve içerik analizi yapılarak konularına göre incelenmiştir. Çalışma grubunda yer alan kişilerden elde edilen ninniler konulara göre sınıflandırılmıştır. Elde edilen veriler Rize İli Pazar, Fındıklı ve Çamlıhemşin ilçelerine ait olmakla birlikte çeşitli şekillerde başka yörelerde de kullanılabilmektedir. Konuları açılarından incelendiğinde ilk bakışta annenin bebeğine söylediği basit birkaç dize gibi görünen söz konusu ninnilerin, ağırlıklı olarak çocukların anadil ve yöresel özellikler taşıdığı görülmüştür. ABSTRACT The lullabies, which are included in anonymous folk literature and sung by syllables, express the feelings (love, advice, wishes, wishes, prayer, complaints, etc.) that the mother feels towards her child. Lullabies are important in the development, communication and adaptation of the child and in the transfer of cultural elements, because a bond between love and care is established between the mother and the child. Mothers address, communicate and interact with lullabies to their children, so that in time lullabies form a common culture and a common bond between mother and child. In this study, it is aimed to reveal the lullabies that mothers say to their children in Pazar, Fındıklı and Çamlıhemşin districts in Rize and to classify the lullabies according to their subjects. In the study, lullabies mostly used by Pazar, Fındıklı and Çamlıhemşin women in Rize province were collected by interview method. A face-to-face interview was conducted with the source

Aşkın bir varlığa inanma eğilimi veya ihtiyacı çocuğun doğuştan getirdiği, “öz” olarak her insanda bulunan, faaliyet alanına çıkartılmayı ve biçimlendirilmeyi bekleyen bir duygudur. Eğitimin en temel amacı da bireylerin bütün yeteneklerini ortaya çıkarmak, geliştirmek, temel ihtiyaçlarını ve duygularını sağlıklı bir şekilde doyurmasına katkıda bulunmaktır. Dolayısıyla çocuğa yönelik gerçekleştirilecek eğitimin özelde de din eğitiminin öncelikli hedefi çocuğun duygularına hitap edebilmek olmalıdır. Sevgi, ümit ve bağlanma çocukta ilk ortaya çıkan dini duygulardandır. Özellikle sevgi duygusu, çocuğun Allah ile olan yolculuğunun temellerini oluşturmaktadır. Bu nedenle çocuğa sunulacak din eğitiminin sevgi esasına dayandırılması, çocukta ümit ve bağlanma duygularının beraberinde gelişmesine katkı sağlayacaktır. Çocukta potansiyel olarak var olan din duygusunun ortaya çıkarılması ve eğitilmesinden sorumlu olan öncelikli kurum ise ailedir. Fakat günümüzde çocukların eskiye oranla daha erken yaşta okulla tanışması, okulöncesi kurumlarının da bu sorumlulukta yer alması zorunluluğunu doğurmuştur. Nitekim gelişimin “bütünlük” ilkesine yani tüm gelişim alanlarının bir arada desteklenmesi ilkesine dayanması ve dini gelişimin de gelişimin ayrılmaz pir parçası olması, çocuğun dini gelişiminde bu iki kurumun önemini daha da arttırmaktadır. Fakat ülkemizde okul öncesi öğretim programlarında dini gelişim alanlarına yönelik bölümler olmadığı gibi; pratikte de (bu kurumlarda) çocukların sorduğu sorular dışında çocuklara yönelik din eğitimi faaliyetleri bulunmamaktadır.
Araştırmamızda da çocuğun dini gelişiminde sorumluluğu olan iki paydaşın (öğretmen ve veliler) okul öncesi dönemde çocuklara yönelik din eğitimine yaklaşımlarının nasıl olduğu ve yaklaşımlarını etkileyen faktörlerin neler olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar, okul öncesi dönemde dini gelişim ve din eğitimi literatürü ile tartışılmıştır.
Araştırmanın sonuçlarının, okul öncesi velilerin ve öğretmenlerin din eğitimi ile ilgili beklentilerinin tespit edilmesine ve çocukların din eğitimine yönelik farkındalığın artmasına katkı sağlamasını ümit etmekteyiz.

Öz: Çocuk, yaşama hazırlanma sürecinin her aşamasında çeşitli eğitsel uyarıcılarla karşı karşıya gelmektedir. Çocuklara yönelik hazırlanan resimli hikâye kitaplarının da bu eğitsel uyarıcılar arasında kabul edildiği bilinmektedir. Bu bağlamda, bu araştırmayla resimli hikâye kitaplarında yer alan çocuk oyunlarının Piaget'nin oyun gelişimi kuramına göre incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi yöntemi ile kurgulanmıştır. Araştırmanın veri seti, benzeşik (homojen) örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırmanın veri setini 2012-2015 yılları arasında yayımlanmış 200 resimli hikâye kitabı ve üzerinde " 4-6 yaş aralığı için tavsiye edilmektedir " ibaresini taşıyan kitaplar oluşturmaktadır. Araştırmanın temel problemine uygun olarak incelenen 200 adet resimli hikâye kitabından 18'inde oyun olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın veri setinden elde edilen sonuca göre 4-6 yaş aralığındaki çocuklara yönelik olarak yayımlanmış resimli hikâye kitaplarında yer alan oyunların Piaget'nin oyun gelişimi kuramına göre ya çocukların normal gelişimlerinin gerisinde ya da normal gelişimlerinin ilerisinde oyun türlerinden olduğu, çocukların oyun gelişimlerine uygun oyun türlerine çok az yer verildiği bulunmuştur. Bulgular çocuklar için üretilen resimli hikaye kitaplarının Piaget'nin oyun gelişimi kuramı bağlamında çocukların oyun gelişimine uygunluğunun yeterli düzeyde olmadığı yorumlanmıştır. Anahtar Sözcükler: Resimli hikâye kitabı, çocuk edebiyatı, oyun gelişimi, Piaget'nin oyun kuramı Children and Books: An Evaluation According to Piaget's Play Theory Abstract: The child faces various educational stimuli at every stage of the life-preparation process. It is known that picture story books prepared for children are also accepted among these educational stimuli. In this context, this paper aims to examine the children's plays in pictorial story books according to Piaget's play development theory. The document analysis as a qualitative research technique was employed, and the data set of the study was determined by homogeneous sampling method. The data set of the researcher encompasses 200 illustrated story books published between 2012 and 2015, and the books with an inscription of " Recommended for 4-6 years of age". Upon examination of the books, it was found out that only 18 of the 200 illustrated storybooks contain plays. According to the result obtained from the research data set, it was also found out that the plays included in the picture story books published for the children between the ages of 4 and 6 are either plays types behind the normal development of children or beyond normal development according to Piaget's play development theory, and plays suitable for children's play development was given only little place. Based on the findings, picture story books written for children were interpreted to be not suitable enough for children's play development level with regard to Piaget's play development theory.

Korku, öfke ya da kızgınlık, sevinç ya da üzüntü gibi bir duygudur. Her insan bu duyguları yaşar. Duygular yaşama aittir ve insan olmanın temelinde yatar. Korku, canlı varlıkların, görünen ve görünmeyen tehlikeler karşısında gösterdikleri en doğal tepkilerdir.

Waldorf Pedagojisi, Rudolf Steiner‘in (1861 – 1925) çeşitli konferansları ve kitaplarında açıkladığı gibi antroposofinin bir meyvesidir. 1919 yılında Stuttgart’taki Waldorf-Astoria sigara fabrikasının müdürü Emil Molt, Rudolf Steiner’e fabrikasındaki işçilerin çocukları için antroposofi temelinde bir okul tasarlayıp tasarlayamayacağını sordu. Böylelikle Waldorf Pedagojisi’ne uygun olarak İlk okul, hemen 1919 yılında kurulmuştur. Bugün artık Avrupa’nın kuzeyinden Güney Afrika’ya, Vancouver’den Beijing’e kadar dünya çapında 1214  Waldorf Okulu ve 1857 Waldorf yuvası bulunuyor. 

O günden bugüne Waldorf Pedagojisi deneyim pratikleri ile var olmaya ve ilham vermeye devam ediyor. Yanıtını aradığımız temel sorular şunlar:
Waldorf Pedagojisi’nin temel özellikleri neler?
Yıllar boyu uygulanan bu yaklaşım eğitime, çocuğa, öğretmene/eğitmene, aileye, topluma ve yaşama nasıl bakıyor?
Waldorf Pedagojisi’ni konvansiyonel eğitimden ve diğer alternatif eğitim yaklaşımlarından farklı kılan özellikler neler?
Waldorf Pedagojisi’ni kimler, nerede, nasıl uyguluyor?
Waldorf Pedagojisi’nin eğiticileri nasıl eğitiliyor?
Bu ve bundan daha fazla sorunun yanıtını hem teoriye dayalı metinlerle, hem uygulama deneyimleriyle, hem de çeviri ve telif yazılarla yanıtlamaya çalıştık.

Dünya genelinde Waldorf Pedagojisi’nin nasıl ortaya çıktığının öyküsünü, Türkiye’deki Waldorf hareketinin hangi aşamalardan geçtiğini, hangi sorunların yaşandığını, nasıl çözümler üretildiğini ve kendilerini nasıl yetkinleştirdiklerinin öyküsünü bu sayıda bulabilirsiniz.

Sosyolojik çalışmalarda yeni bir araştırma alanını oluşturan çocukluk konusuna olan ilgi özellikle 1980 sonrası dönemde artış göstermiştir. Bu ilginin ortaya çıkmasında sosyolojide mikro ölçekli konuların çalışılmaya başlanmasının etkisi olmuştur. Diğer taraftan özellikle bu dönemden sonra aile içerisinde çocuğun bir "birey" olarak görülmesi de bu ilginin oluşmasında önemli bir paya sahiptir. 2. Dünya Savaşı sonrasında dünya düzeninin yeniden şekillenmeye başlamasıyla birlikte ortaya çıkan UNICEF gibi uluslararası kuruluşlar çocukların eğitimi, korunması ve hakları konularında bir duyarlılık oluşmasını sağlayarak bu konuda önemli işlevler yerine getirmiştir. Berry Mayall ortaya koymuş olduğu Çocukluk Sosyolojisi Tarihi'nde çocukluğa sosyolojik bakabilmeyi hedeflemiştir. Çocukluk sosyolojisi çalışmalarına derinlik kazandırma peşinde olan Mayall, farklı ülkelerden örneklerle "çocukluk tartışmalarının" nasıl yapıldığını detaylı bir biçimde ele almaktadır.

Aile, birey dünyaya geldiği andan itibaren bireyin içinde yer aldığı, bireye yaşamını devam ettirebilmesi için ihtiyaç
olan bakım ve desteğin sağlandığı sosyal bir ortamdır. Değişen çağ ve koşullarla birlikte aile kavramı sürekli değişim
halinde olan bir toplumsal yapı olarak varlığını sürdürmüştür. Ailede yaşanan değişimler özellikle çocuklar olmak
üzere tüm aile bireylerini etkilemiştir. Ailede yaşanan değişimlere dışsal kaynaklar, içsel kaynaklar veya hem dışsal
hem de içsel kaynaklar neden olmuştur. Dışsal kaynaklar; toplumsal, ekonomik, politik ve kültürel etmenlerdeki
değişimleri kapsamaktadır. İçsel kaynaklar ise; ailenin iç yapısında meydana gelen evlilik, doğum, hastalıklar, göçler,
ölüm ve boşanma vb. değişiklikleri kapsamaktadır. Yaşamın ilk yıllarında çocukların aile içinde karşılaşabileceği
ölüm, doğum, boşanma gibi kritik değişimlerin çocuk kitaplarında yer verilmesinin, çocuğun kriz durumlarının
üstesinden gelmesinde aktif bir rol oynayabileceği düşünülmektedir. Çocuğun algılamakta ve kabullenmekte
zorlanacağı boşanma, ölüm, göç vb. konuların çocuk kitapları aracılığıyla sunulması çocuğun süreci algılamasında
yardımcı olmaktadır. Bu bilgiler doğrultusunda bu çalışmanın amacı, erken çocukluk dönemine yönelik resimli çocuk
kitaplarında yer verilen ailede yaşanan değişimlerin incelenmesidir. Araştırmada ailede yaşanan değişimleri içeren
çocuk kitaplarının derinlemesine incelenmesi için nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi kullanılmıştır.
Araştırmanın çalışma grubunu uygun örnekleme yöntemiyle seçilmiş, ailede yaşanan değişimleri içeren 30 resimli
çocuk kitabı oluşturmaktadır. Araştırmada doküman incelemesi yöntemi kullanılarak ulaşılan kaynakların içerik
analizleri yapılmış ve kategoriler oluşturulmuştur. Analiz sonucunda incelenen resimli çocuk kitaplarındaki
kategorilerin frekansları ve yüzdeleri belirlenmiştir. Araştırmanın sonucunda, çalışma grubuna alınan resimli çocuk
kitaplarının, erken çocukluk döneminde ailede yaşanan değişimleri çocuklara pozitif bir bakış açısıyla anlatma
konusunda yeterli olmadığı belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Aile, Çocuk Kitapları, Erken Çocukluk Dönemi, Çocuk Edebiyatı.

EXAMINATION OF PICTURE BOOKS INCLUDING CHANGES IN FAMILY LIFE
The family is a social environment in which the individual is involved from the moment he or she comes to the world,
and the care and support needed to maintain the individuals life is provided. Along with the changing times and
conditions, the concept of family continues its existence as a constantly changing social structure. Changes in family
life have affected all family members, especially children. The changes that have taken place in the family have been
caused by external sources, internal sources, or both external and internal sources. External sources; social, economic,
political and cultural factors. Internal sources are; marriage, birth, illness, immigration, death, divorce and etc.
changes. It is thought that the inclusion of critical changes such as death, birth and divorce in children's books in the
first years of life can plays an active role in the child’s overcoming crisis situations. Divorce, death, migration and
etc. are events that the child is forced to perceive and accept. The presentation of topics through children's books
helps the child to perceive the process. In the light of this information, the aim of this study is to examine the changes
in the family, which are included in children's books for early childhood. For the in-depth study of children's books
containing changes in family life, a document review was used as a qualitative research method. The research group
of the study has selected 30 pictures from children's books which are selected by appropriate sampling and which
depict changes in the family. Content analysis of the resources reached by using the document review method in the
research was made and the categories were created. As a result of the analysis, the frequencies and percentages of
the categories in the illustrated children's books were determined. As a result of the research, it has been determined
that the majority of the illustrated children's books taken in the working group are not sufficient to tell the children
positively about changes in the family during early childhood.
Keywords: Family, Children's Books, Early Childhood Period, Children's Literature.

Çocuk işçiliği sadece ülkemizde değil, tüm dünyada devam eden bir sorundur. Çocuklar tarih boyunca çalışarak işgücü piyasası içinde olmuşlardır. Sanayi Devrimi öncesinde basit olarak görülen ve yaşlarına uygun işlerde çalışarak ailelerine katkı sağlayan çocuklar, Sanayi Devrimi ile birlikte iş piyasasındaki işlerin çeşitlenmesi sonucunda daha farklı sektörlerde çalışmaya başlamışlardır. Özellikle seri üretim yapan işyerlerinde sadece erkekler değil kadın ve çocuklar da istihdam edilmiştir. İşverenler ise daha ucuz işçi oldukları için çocuk işçileri tercih etmiş ve çocuklar işgücü piyasasında savunmasız kaldıkları için bir emek sömürüsü aracı haline gelmişlerdir. Çocuk işçiliği, çeşitli çözümler gerektiren toplumsal bir problem olup bu problemin çözümü için çok yönelik stratejiler geliştirilerek; eğitim, sağlık ve sosyal güvenlik alanlarında birçok kurum, kuruluş ve sivil toplum örgütlerinin iş birliği içinde çalışması gerekmektedir. Kalıcı bir çözüm bulunması için ise hem kısa vadeli hem de uzun vadeli hedefler göz önünde bulundurmalıdır.