Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Skip to main content
This article seeks to reflect how a minority group takes advantage of new media, such as the videocassette recorder (VCR), to self-represent and identify. In particular, it follows the late Aloma (1948–2015), a middle-aged Greek... more
This article seeks to reflect how a minority group takes advantage of new media, such as the videocassette recorder (VCR), to self-represent and identify. In particular, it follows the late Aloma (1948–2015), a middle-aged Greek transgender woman who, in the late 1980s, produced and directed three direct-to-video porn films. While foreign trans visibility at that same time was relatively small as well, this was the first time a transgender person and non-professional person in Greek media history was involved in the flowering local video circuit. Accordingly, this article argues that such an initiative broke older preconceptions of gender representation in the vernacular cultural industry of the time and that alternative pornography acted as an emancipative medium, providing positive trans images for various audiences.
Almost 50 years after the VCR's (Video Cassette Recorder) worldwide penetration in the international entertainment market, this paper will explore VCR-use-related and VCR-viewing-related activities, and the cultural practices of the Greek... more
Almost 50 years after the VCR's (Video Cassette Recorder) worldwide penetration in the international entertainment market, this paper will explore VCR-use-related and VCR-viewing-related activities, and the cultural practices of the Greek video cultures, particularly videotape collectors, in the 21st century. Rooted in various disciplines, the article aims to illuminate the persistent nature of VHS collectors' previous entertainment routines. From owning a VCR device and maintaining their videotape collections to enriching them with new acquisitions from video libraries and online buys, Greek videotape aficionados' practices show continuities and discontinuities from the past. Furthermore, it will explore how these practices have influenced their perception of current uses and gratifications of VHS technologies, revealing a perspective rooted in (tech) nostalgia. Moreover, the article will argue that the enduring presence and resilience of VHS technologies can be regarded as a testament to collective memory, a resistance to the digitalization of entertainment, and a longing for simpler ways of life, particularly in the aftermath of the 2007-2008 financial recession and the rise of new technologies.
Research Interests:
Despite its slow and ambivalent transformation, particularly after WWII, Greek society strived to present a novel and relatively modern face during the 1960s. While tradition in all its facets had been a long-lasting staple, even... more
Despite its slow and ambivalent transformation, particularly after WWII, Greek society strived to present a novel and relatively modern face during the 1960s. While tradition in all its facets had been a long-lasting staple, even affecting critical aspects of everyday life, modernity began to take steps and seek changes: peasants left the countryside to explore new opportunities in the urban centers, immigration rose, education emerged as a means to escape poverty, while technology penetrated the Greek household slowly. Such urban shifts have been particularly documented in the popular Greek films of the 1960s, providing a rich framework to explore the notions of tradition and modernity in visual folklore. By employing a qualitative approach, this article focuses on how Greek popular film reflects the critical tensions surrounding everyday urban life by examining customs, rituals, identities, and material culture as represented in particular film case studies. It will argue that the popular Greek film of the 1960s documents glimpses of tradition still surviving in the city and presents to the Greek audience ways of handling, preserving, or even rejecting tradition, while flirting with modernity.
Το παρόν άρθρο εξετάζει τις στρατηγικές αυτολογοκρισίας που υιοθέτησε ο ελληνικός μαλακός ερωτικός κινηματογράφος της δεκαετίας του 1970, προκειμένου να αποφύγει τον σκόπελο του χουντικού λογοκριτικού μηχανισμού. Σε μια εποχή που η... more
Το παρόν άρθρο εξετάζει τις στρατηγικές αυτολογοκρισίας που υιοθέτησε ο ελληνικός μαλακός ερωτικός κινηματογράφος της δεκαετίας του 1970, προκειμένου να αποφύγει τον σκόπελο του χουντικού λογοκριτικού μηχανισμού. Σε μια εποχή που η εμπορική κινηματογραφική παραγωγή άρχιζε να εμφανίζει σημαντική εισπρακτική κάμψη, η μαλακή ερωτική ταινία παρουσιάστηκε ως ένα υπολογίσιμο εμπορικό είδος που ακολουθούσε συγκεκριμένους μηχανισμούς άμυνας ενάντια στη λογοκρισία. Η αξιοποίηση μιας τουριστικής εικόνας της Ελλάδας, η αξιόλογη αισθητική φόρμα και οι γνωστοί ηθοποιοί, η συγκρατημένη αναπαράσταση του γυμνού και ο βαθιά ηθικός πυρήνας συνιστούσαν ορισμένες από τις τυπικές πρακτικές των σκηνοθετών. Μέσα από τη μελέτη περίπτωσης του φιλμ Οι ερωτομανείς (Ευστρατιάδης, 1972) θα διερευνηθεί περαιτέρω η αυτολογοκρισία ως αποτέλεσμα ατομικής πρωτοβουλίας και ως διαμορφωτής αισθητικών και ιδεολογικών επιλογών για τις ανθρώπινες σχέσεις και τη σεξουαλικότητα.
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Since the 1960s, the short-length Greek folklore documentary film has focused on documenting folkloric expressions in social construction, mores and customs, and folk art in Greek society. Shot in a rather eth- noromantic vein and... more
Since the 1960s, the short-length Greek folklore documentary film
has focused on documenting folkloric expressions in social construction,
mores and customs, and folk art in Greek society. Shot in a rather eth-
noromantic vein and exhibited in local and international film festivals, it
incorporated original ethnographic fieldwork and recorded the last in-
stances of worlds in the process of cultural change in Greece after WWII
and the advent of industrialization and tourism. Its rise, coinciding with
the history and the developments in the field of Greek documentary film,
has triggered many negative allegiances expressed by film critics, includ-
ing folklorism, atavism, and naïveté. Drawing upon quantitative and
qualitative research, this article seeks to provide historical evidence on
the emergence of the Greek folklore documentary film, and it will explore
its formal evolution and ideological traits within three decades (1960-
1990). Through the close examination of specific case studies, it will be
argued that three different tensions surround the Greek folklore docu-
mentary film: its formative years as standardized by Nestoras Matsas, the
advent of the New Greek Cinema in the 1970s, and a self-reflection to
tradition in the 1980s until its assimilation into the Greek state television
after the 1990s.
Facing an unprecedented decline due to the advent of television in the 1970s, popular Greek cinema reinvented a new pathway to survive during such hard times. Flirting with foreign exploitation movies’ visual and narrative strategies,... more
Facing an unprecedented decline due to the advent of television in the 1970s, popular Greek cinema reinvented a new pathway to survive during such hard times. Flirting with foreign exploitation movies’ visual and narrative strategies, Greek erotica films became a new and quite lucrative outlet for the domestic market, as they were distributed worldwide. They employed dramatic or adventurous pretexts and a vibrant iconography, while a well-known Greek cast appeared in many of them. Despite unveiling rather sensual and progressive aspects of Greek society, these erotica films were conservative in the core, and they sometimes reproduced melodramatic narrative patterns. Nevertheless, there are some exceptions: films, such as To Koritsi kai to Alogo / Love on a Horse (Giorgos Serdaris, 1973) and Spiti stous Vrahous / House on the Rocks (Giorgos Zervoulakos, 1974) drew inspiration from Greek tragedy, more particularly from Euripides’s Hippolytus. With the latter as a case study, this article explores how Greek tragedy was adapted into Greek erotica movies and scrutinizes the continuities and deviations from the original tragic core. It will further examine how both Zervoulakos and Serdaris propose new plot forms, characters, representations of places, and aspects of erotic representation.
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2020). Ο Λευτέρης Ξανθόπουλος ως σκηνοθέτης της Ανατομίας ενός εγκλήματος. Ένα σύντομο μεταθάνατιο σημείωμα. Πολάρ – Crime Fiction Theory, 7, 85-87.
Notwithstanding their crucial role, among others, in constructing fanbased cultures, and addressing issues of authenticity, creativity, and identity, the birth, development and rise of the Greek fanzines have been rather sketchily... more
Notwithstanding their crucial role, among others, in constructing fanbased cultures, and addressing issues of authenticity, creativity, and identity, the birth, development and rise of the Greek fanzines have been rather sketchily documented. One could locate the first attempts at DIY publishing and fanzines after the fall of the 7-year-military-junta (1967-1973), and, more particularly, during the 1980s. However, it is in the 1990s that the Greek fanzines seem to come into the spotlight, thanks to the emergence and the diffusion of P/Cs, new points of distribution, and new Xerox amenities. This article seeks to explore a Greek instance of a girl-published cult film fanzine. By employing a qualitative approach and both primary and secondary sources, I will provide an autoethnographic account of my involvement in the Athens fanzine scene during the 2000s, when I published two fanzines that focused on foreign and Greek cult films. Interestingly, though, my venture was only known by very few friends, as I disclosed my complete identity, only leaving some hints that I could be a female cult film zinester.
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2021). Ο ορμητικός και ανορθόδοξος δημοσιογράφος Άρης Μαρτέλης ενάντια στο έγκλημα: Homage στη σεναριακή ευαισθησία του Θάνου Λειβαδίτη. Πολάρ - Crime Fiction Theory, 8, 78-80.
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2021). Variola Vera/Variola Greca: Vaticinium ex Eventu. Cinematek, 15, 104-105.
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Following the deregulation of the Greek television sector in 1989, as well as its influence on the production of new television series and serials during the next decade, television crime fiction appeared in the scheduling agenda of the... more
Following the deregulation of the Greek television sector in 1989, as well as its influence on the production of new television series and serials during the next decade, television crime fiction appeared in the scheduling agenda of the newborn private stations. Tmima Ithon/Vice Squad (1992-1995, ΑΝΤ1) was an early example of such a trend, introducing a fresh perspective on how law enforcement and marginalized subjectivities could be represented onscreen. By examining the series’ place within the genre of television crime fiction along with its historical and social context, this article offers a space of reconsideration of the role and function of the genre in Greece. Furthermore, through quantitative and qualitative analysis, it explores the way social outcasts are represented, in relation to general perceptions of social categories and the rapidly shifting sociocultural environment of the 1990s, when postmodern forces were attempting a reconstruction of what was until then perceived as solid and stable.
Originating in the late 19th century, the airbrush spray gun was widely used in the mid-20th century as a photo retouch tool in advertising, while it contributed to the introduction of Photorealism in the early 1970s. The “LA scene” of... more
Originating in the late 19th century, the airbrush spray gun was widely used in the mid-20th century as a photo retouch tool in advertising, while it contributed to the introduction of Photorealism in the early 1970s. The “LA scene” of the same decade popularized airbrush art through masterful illustrations. Using a variety of different representations, the 1980s airbrush art became the distinctive postmodern popular style of the decade, especially through the publication and distribution of posters and postcards, as well as in advertising. Although the 1990s saw its decline, in the late 2000s the 1980s airbrush art seems to be resurgent thanks to the Internet, providing an escapist narrative for the post-2007-2008 financial crisis landscape.
In this article, I examine how my unprogrammatized and spontaneous informal fieldwork in Athens, undertaken in a rather unconsciously autoethnographic vein, has helped me while on the process of investigating my personal identity. My... more
In this article, I examine how my unprogrammatized and spontaneous informal fieldwork in Athens,
undertaken in a rather unconsciously autoethnographic vein, has helped me while on the process of investigating my personal identity. My temporary change of academic direction and my delving into the ocean of fieldwork have shaped and answered my endless quest for important answers about a researcher’s own self. Through the use of written text, photography and other visual indexes, “thin” and “thick” description, I argue that autoethnography as a method could be a healing process, providing therapy for a researcher’s “fragmented” heart and identity.
Research Interests:
Οι οπτικοακουστικές καταγραφές (φωτογραφία, φιλμ, βίντεο) στο πλαίσιο της εθνογραφικής επιτόπιας έρευνας σε συνδυασμό με τις δυνατότητες που παρέχουν οι Νέες Τεχνολογίες και το διαδίκτυο δεν αποτελούν ένα πολύτιμο υλικό μόνο για τους... more
Οι οπτικοακουστικές καταγραφές (φωτογραφία, φιλμ, βίντεο) στο πλαίσιο της εθνογραφικής επιτόπιας έρευνας σε συνδυασμό με τις δυνατότητες που παρέχουν οι Νέες Τεχνολογίες και το διαδίκτυο δεν αποτελούν ένα πολύτιμο υλικό μόνο για τους ερευνητές. Μέσα από τη σύνταξη ειδικών σχεδίων διδασκαλίας, η Οπτική Εθνογραφία μπορεί να αξιοποιηθεί στην Εκπαίδευση με σκοπό τη γνωριμία των μαθητών και μαθητριών με τον λαϊκό πολιτισμό και τις ποικίλες διαστάσεις του, καθώς και την εξοικείωσή τους με τα οπτικοακουστικά τεκμήρια και τον οπτικό εγγραμματισμό τους. Στο παρόν άρθρο θα παρουσιασθεί μία πρόταση, βασισμένη στη μέθοδο του  project, για τη διδακτική προσέγγιση οπτικοακουστικών εθνογραφικών δεδομένων του λαϊκού πολιτισμού στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Research Interests:
Religious fairs in Greece are well-known for their variety and diversity, as they encompass three different aspects (Vozikas 2009): the religious, the commercial and the entertaining ones. Usually, a Greek religious fair, held apropos the... more
Religious fairs in Greece are well-known for their variety and diversity, as they encompass three different aspects (Vozikas 2009): the religious, the commercial and the entertaining ones. Usually, a Greek religious fair, held apropos the memory of a Saint of the Eastern Orthodox Church, combines religious sentiments, as well as financial activities with street vendors selling snacks, clothing and various goods, and, finally, entertaining opportunities for children and adults, i.e, free cooked food for the gathering and the staging of singing and dancing performances. Although this typology is quite standard in the rural and urban Greece, it is quite striking that small medieval, and almost defunct or abandoned churches in the industrial outskirts of Athens offer the opportunity to older communities to celebrate the memory of a religious person and also to give prominence to their locality. During my fieldwork at the districts situated at the former riverbeds of Kifissos river, which is the largest river flowing throughout the Attica plain and has now been enclosed since the late 1990s under tons of cement, I came across various private churches, which belonged to very old field proprietary-owners of the area. In their large, fertile-due to the Kifissos' water-and dense fields, they dedicated small churches to honor and protect their first-born daughters.
Research Interests:
While the Greek film musical enjoyed popularity and commercial success in the 1960s, introducing new discourses on tradition, Greekness and modernity, it virtually disappeared from the Greek film charts in the next decade after the fast... more
While the Greek film musical enjoyed popularity and commercial success in the 1960s, introducing new discourses on tradition, Greekness and modernity, it virtually disappeared from the Greek film charts in the next decade after the fast decline of the Greek popular cinema. During the 1980s, a period of major political, social and cultural changes, the Greek popular cinema and its genres began to regain popularity. Among the films of the era, some film musicals were released, and within the blossoming direct-to-video network older musical filmmakers re-emerged from oblivion. The purpose of this article is to explore the Greek film and VHS musicals of the 1980s on the basis of the bipolar axis of introversion/extroversion or modernism/postmodernism and to describe its various articulations in terms of form and content in the light of MTV and popular American film musicals.
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Υποστηρίζεται ότι η πολιτική διαφήμιση είναι ιδιαίτερα σημαντική στην «κατασκευή» της πολιτικής εικόνας των κομμάτων και των αρχηγών τους. Στο παρόν κείμενο αναλύονται και συγκρίνονται οι τηλεοπτικές πολιτικές διαφημίσεις της Νέας... more
Υποστηρίζεται ότι η πολιτική διαφήμιση είναι ιδιαίτερα σημαντική στην «κατασκευή» της πολιτικής εικόνας των κομμάτων και των αρχηγών τους. Στο παρόν κείμενο αναλύονται και συγκρίνονται οι τηλεοπτικές πολιτικές διαφημίσεις της Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ) και του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) στις εκλογικές αναμετρήσεις του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου του 2015.  Υποστηρίζεται ότι και τα δύο κόμματα που διεκδικούσαν να έρθουν πρώτα στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος αξιοποίησαν συνδυαστικά τις παραδοσιακές τεχνικές της διαφήμισης, άλλοτε πιο δημιουργική κι άλλοτε  περισσότερο άτολμη. Και στις δύο περιπτώσεις κρίθηκε αναγκαία η παρουσίαση των αρχηγών των κομμάτων, χωρίς να εκλείπουν οι αρνητικές τοποθετήσεις
Research Interests:
PUNK 3 (2) pp. 147–158 Intellect Limited 2014 Punk & Post-Punk Volume 3 Number 2 © 2014 Intellect Ltd Article. English language. doi: 10.1386/punk.3.2.147_1 Foetus-art-terrorism: Deciphering genre, intertextuality and noise in J. G.... more
PUNK 3 (2) pp. 147–158 Intellect Limited 2014
Punk & Post-Punk Volume 3 Number 2
© 2014 Intellect Ltd Article. English language. doi: 10.1386/punk.3.2.147_1
Foetus-art-terrorism: Deciphering genre, intertextuality and noise in J. G. Thirlwell’s early musical corpus (1981–1988)
Ursula-Helen Kassaveti, Aristotle University of Thessaloniki
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Με εκκίνηση τα όρια της γνώσης και τον τρόπο παραγωγής και αξιολόγησής της, ο εμπλουτισμός της κοινωνικής έρευνας με νέα μεθοδολογικά σχήματα κρίνεται ολοένα και απαραίτητος εξαιτίας των αναδυόμενων αιτημάτων για τη διερεύνηση, την... more
Με εκκίνηση τα όρια της γνώσης και τον τρόπο παραγωγής και αξιολόγησής της, ο εμπλουτισμός της κοινωνικής έρευνας με νέα μεθοδολογικά σχήματα κρίνεται ολοένα και απαραίτητος εξαιτίας των αναδυόμενων αιτημάτων για τη διερεύνηση, την ανάλυση και την ερμηνεία ποικίλων φαινομένων που λαμβάνουν χώρα εντός του διαρκώς μεταβαλλόμενου κοινωνικού και πολιτισμικού πεδίου. Η αυτοεθνογραφία εντάσσεται στις ποιοτικές μεθόδους έρευνας και μπορεί να γίνει αντιληπτή ως ένα είδος ερμηνευτικής υπο-κατηγορίας (Adams, Holman Jones & Ellis, 2015; Adams, Holman Jones & Ellis, 2013). Πρόκειται για μια εθνογραφική συγγραφική πρακτική, στην οποία ο/η ερευνητής/τρια εισάγει την προσωπική εμπειρία στην έρευνά του, προκειμένου να την εμπλουτίσει και να προωθήσει την κατανόησή της πέρα από τα εξέταση υποκείμενα ή φαινόμενα. Κατ’ ουσίαν, δεν πρόκειται για μια απλή αυτοβιογραφική παράθεση επεισοδίων από τη ζωή του/της ερευνητή/τριας, όσο για μια αλληλοδιαπλοκή της εθνογραφικής έρευνας με την εξειδικευμένη εμπειρία του/της και την ύφανσή τους σε έναν ενιαίο ιστό. Ο τελευταίος δημιουργεί εναλλακτικούς τρόπους ερμηνείας, επιτυγχάνοντας τη βαθύτερη σύνδεση με το υπό εξέταση πεδίο και συνδέοντας εν τέλει το προσωπικό με το πολιτικό. Επομένως, η αυτοεθνογραφία έρχεται να λειτουργήσει διαμεσολαβητικά, καθώς απομακρύνεται από την έννοια της αυθεντίας και τη θέτει υπό μια διαρκή αίρεση στη διαδικασία συνομιλίας με το ερευνητικό υποκείμενο/αντικείμενο.
Κακάμπουρα, Ρ., Κασσαβέτη, Ο.-Ε. & Μπουγιούκος, Γ. (2021). Αρχείο Αφηγήσεων Ζωής του ΠΤΔΕ, ΕΚΠΑ: Έρευνα των κοινωνικών χαρακτηριστικών των αφηγητών/τριών και των τεχνικών στοιχείων των συνεντεύξεων. Αθήνα: Εργαστήριο Κοινωνικών Επιστημών,... more
Κακάμπουρα, Ρ., Κασσαβέτη, Ο.-Ε. & Μπουγιούκος, Γ. (2021). Αρχείο Αφηγήσεων Ζωής του ΠΤΔΕ, ΕΚΠΑ: Έρευνα των κοινωνικών χαρακτηριστικών των αφηγητών/τριών και των τεχνικών στοιχείων των συνεντεύξεων. Αθήνα: Εργαστήριο Κοινωνικών Επιστημών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (σελ. 168).
Με την ιδιότυπη και ειλικρινή καλλιτεχνική του γλώσσα, ο σκηνοθέτης και ποιητής Λευτέρης Ξανθόπουλος επιδιώκει να μιλήσει, μέσα από το σύνολο των ντοκιμαντέρ του, για όσα ξεπερνούν την επιτεταγμένη αισθητική και πληροφοριακή μορφολογία... more
Με την ιδιότυπη και ειλικρινή καλλιτεχνική του γλώσσα, ο σκηνοθέτης και ποιητής Λευτέρης Ξανθόπουλος επιδιώκει να μιλήσει, μέσα από το σύνολο των ντοκιμαντέρ του, για όσα ξεπερνούν την επιτεταγμένη αισθητική και πληροφοριακή μορφολογία του είδους: ιδιαίτερα, με το έργο που σκηνοθέτησε στη δεκαετία του 1980, ο δημιουργός επιδιώκει να σχολιάσει και να αναστοχαστεί για την απουσία, τον ξεριζωμό και τη μετακίνηση και να αφουγκραστεί τα όρια και τις αντιστάσεις του χώρου και των ιστορικών υποκειμένων που ζουν σε αυτόν. Το βιβλίο περιλαμβάνει τέσσερα δοκίμια, στα οποία παρουσιάζεται το επίμονο ποιητικό βλέμμα ενός δημιουργού που με το πείσμα τού πλέον καταρτισμένου ερευνητή εξερευνά μια Αθήνα και έναν κόσμο που αλλάζει. Από τα Τουρκοβούνια τάσσεται υπέρ της σιωπηλής μειοψηφίας που κατοικεί στο όριο, ξορκίζει την επαγγελματική δυσφορία σε ένα καθημερινό δρομολόγιο στην Εθνική Οδό, ανασυνθέτει τη γνήσια λαϊκή ζωή στον Κολωνό που αργοπεθαίνει και, ακροβατώντας ανάμεσα στη μυθοπλασία και στην τεκμηρίωση, αποχαιρετά με ευαισθησία τους συντρόφους που αγωνίστηκαν για ένα εκτυφλωτικό όραμα στο χωριό Beloiannisz.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια θεωρητικά και μεθοδολογικά συγκροτημένη πρόταση εισαγωγής της Οπτικής Εθνογραφίας στην εκπαίδευση ως διδακτικής μεθόδου ανάλυσης των πολυποίκιλων όψεων των λαϊκών πολιτισμών. Η πρόταση αυτή αναδεικνύει μια... more
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια θεωρητικά και μεθοδολογικά συγκροτημένη πρόταση εισαγωγής της Οπτικής Εθνογραφίας στην εκπαίδευση ως διδακτικής μεθόδου ανάλυσης των πολυποίκιλων όψεων των λαϊκών πολιτισμών. Η πρόταση αυτή αναδεικνύει μια ιδιαίτερη μέθοδο ανάλυσης του λαϊκού πολιτισμού που βασίζεται στην αναζήτηση, στην κριτική ερμηνεία, αλλά και στην παραγωγή από τους μαθητές και τις μαθήτριες φωτογραφικών και οπτικοακουστικών εθνογραφικών τεκμηρίων (εθνογραφικό φιλμ, ντοκιμαντέρ) ή τεκμηρίων που διακρίνονται από υψηλό βαθμό εθνογραφικότητας (προσωπικά ή οικογενειακά αρχεία, φωτορεπορτάζ κ.ά.).
Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζονται σχέδια διδασκαλίας για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, τα οποία αναλύουν έθιμα και τελετουργίες του παραδοσιακού και του σύγχρονου λαϊκού πολιτισμού στην Ελλάδα και στον διεθνή χώρο. Οι διδακτικές προτάσεις συνδέονται με τις αρχές του Δ.Ε.Π.Π.Σ. και των Α.Π.Σ. του δημοτικού σχολείου και έχουν στόχο να γνωρίσουν τα παιδιά όψεις και τη δυναμική της λαϊκής παράδοσης, καθώς και να κατανοήσουν τις διαδικασίες εξέλιξης και μετασχηματισμού των πολιτισμικών φαινόμενων σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο, ενδυναμώνοντας έτσι τον οπτικό εγγραμματισμό τους. Επιπλέον, επιδιώκεται να συνειδητοποιήσουν την πολιτισμική τους ταυτότητα και να εμπεδώσουν αξίες ζωής, όπως ο σεβασμός στη διαφορετικότητα του άλλου, η συλλογικότητα και η συνεργασία στο πλαίσιο των αρχών της σύγχρονης διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και της παιδαγωγικής της ένταξης ή συμπερίληψης.
Ένας χρήσιμος οδηγός για εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, χωρίς καθόλου να αποκλείονται, με τις ανάλογες προσαρμογές, και οι υπόλοιπες βαθμίδες της εκπαίδευσης (προσχολική έως και τριτοβάθμια) από τον σχεδιασμό και την υλοποίηση διδακτικών σεναρίων Οπτικής Εθνογραφίας.
Research Interests:
Visual Anthropology, Cultural Heritage, Visual Literacy, Ethnographic Film, Intangible Cultural Heritage (Culture), and 23 more
Το παρόν βιβλίο αξιοποιεί τον ελληνικό εμπορικό κινηματογράφο ως εργαλείο και προτείνει την πολιτισμική ανάγνωση τριών μελετών περίπτωσης για να ανιχνεύσει, μέσα από το πρισμάτων Πολιτισμικών Σπουδών, τον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται η... more
Το παρόν βιβλίο αξιοποιεί τον ελληνικό εμπορικό κινηματογράφο ως εργαλείο και προτείνει την πολιτισμική ανάγνωση τριών μελετών περίπτωσης για να ανιχνεύσει, μέσα από το πρισμάτων Πολιτισμικών Σπουδών, τον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται η κινηματογραφική πραγματικότητα. Στη δεκαετία του 1960, η ελληνική βιοτεχνική κινηματογραφική παραγωγή βασίστηκε σε μια σειρά από ρεαλιστικές κατασκευές, στοχεύοντας στην ψυχαγωγία ενός κοινού που αναζητούσε παρηγοριά σε εκλάμψεις "αληθινής ζωής" στη μεγάλη οθόνη. Από τα μέσα της συγκεκριμένης περιόδου, ο δικαστικός κύκλος, όπως παγιώθηκε από τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Νίκο Φώσκολο, το γεωμετρικό μελόδραμα ως ένα "κινούμενο φωτο-ρομάντσο" και η μαλακή ερωτική ταινία της δεκαετίας του 1970 με την κοσμοπολίτικη αισθητική της παρήγαγαν μια σειρά από "αντεστραμμένα κοσμοείδωλα"· δια μέσου της ηθικολογίας και διαφόρων συντηρητικών discourses ανέλαβαν να αναπαραστήσουν και να ερμηνεύσουν έναν κόσμο που φαινόταν ότι άλλαζε αργά αλλά σταθερά, και να παρουσιάσουν μια εκδοχή του, στην οποία η νομική, η αισθηματική και η ηθική τάξη πάντα αποκαθίστανται.
Research Interests:
Η πολυδιαφημισμένη λαγνεία για τη δεκαετία του 1980 επιβάλλει τη μέχρι προηγουμένως ξεπερασμένη ή καλύτερα ξεχασμένη λέξη βιντεοταινία. Με μια αχνή σύγχυση από τη νέα γενιά να περιπλέκει μορφές κι αισθητική, η "κασσέτα" εμφανίζεται ως ένα... more
Η πολυδιαφημισμένη λαγνεία για τη δεκαετία του 1980 επιβάλλει τη μέχρι προηγουμένως ξεπερασμένη ή καλύτερα ξεχασμένη λέξη βιντεοταινία. Με μια αχνή σύγχυση από τη νέα γενιά να περιπλέκει μορφές κι αισθητική, η "κασσέτα" εμφανίζεται ως ένα φτωχό, πλακατζίδικο και ίσως χοντροκομμένο κομμάτι του παρελθόντος, υπερήφανο να διεκδικεί μία θέση στην ελληνική δημοφιλή κουλτούρα του 21ου αιώνα. 29 χρόνια από την εμφάνισή της, η βιντεοταινία επαναφέρει τα ερωτήματα: ποιος, από πότε και γιατί;
Με την αυξανόμενη ζήτηση του κοινού για ελληνική ταινία με εύληπτο νόημα, με το γοητευτικό περίβλημα της αφηγηματικής εκδοχής του Παλαιού Ελληνικού Κινηματογράφου και με το επίχρισμα της χρυσής καινοτόμας εποχής, η βιντεοταινία εμφανίστηκε δειλά από το 1985. Εκείνη την περίοδο, το ΠΑΣΟΚ όδευε στη δεύτερη τετραετία του, ενώ η κινηματογραφική έκπτωση και η ταλαιπωρημένη κομματικά συνδεδεμένη τηλεόραση παρείχε ένα περιορισμένο συμβολικό υλικό, τη στιγμή που η μικροαστική μερίδα αγωνιούσε για κοινωνική καταξίωση δια μέσου της υπερκατανάλωσης. Έως το 1990, οπότε και εξαφανίζεται οριστικά, η βιντεοταινία με τις συγκροτημένες ή πιο πρόχειρες εκδοχές της συνέχιζε να ενθουσιάζει το κοινό, παρέχοντάς του ό,τι δεν του προσφέρει η ψυχαγωγία της τηλεόρασης και του κινηματογράφου.
Στο βιβλίο εξετάζεται η ιστορία της βιντεοταινίας στην Ελλάδα με ειδική επικέντρωση σε ειδολογικά, κοινωνιολογικά και πολιτισμικά ζητήματα. Περιγράφεται η κοινωνιολογία της βιντεοταινίας (παραγωγή - διανομή), ανιχνεύονται οι αιτίες δημοτικότητάς της και αναλύονται οι διακειμενικές σχέσεις της αναφορικά στον ελληνικό κινηματογράφο και στην καθημερινότητα της δεκαετίας του 1980.
Κείμενο για την έκθεση «Κοινωνικά κινήματα στη Δυτική Γερμανία τις δεκαετίες του '60-'90 και ο ρόλος των Ελλήνων μεταναστών» (σε τρεις γλώσσες με μετάφραση της συγγραφέως) σε επιμέλεια Νικόλαου Παπαδογιάννη. Διοργάνωση: University of St.... more
Κείμενο για την έκθεση «Κοινωνικά κινήματα στη Δυτική Γερμανία τις δεκαετίες του '60-'90 και ο ρόλος των Ελλήνων μεταναστών» (σε τρεις γλώσσες με μετάφραση της συγγραφέως) σε επιμέλεια Νικόλαου Παπαδογιάννη. Διοργάνωση: University of St. Andrews, Arts & Humanities Research Council, Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων.

Το κείμενο είναι προσβάσιμο στον επίσημο ιστότοπο της έκθεσης: https://tinyurl.com/8dwbd32d
Δασκαλάκης, Δ., Κακάμπουρα, Ρ., Κασσαβέτη, Ο.-Ε., Μπουγιούκος, Γ. & Φασούλης, Β. (2019). Σύγχρονες τάσεις στην παραγωγή πολιτιστικού προϊόντος για παιδιά και για νέους την περίοδο της κρίσης. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,... more
Δασκαλάκης, Δ., Κακάμπουρα, Ρ., Κασσαβέτη, Ο.-Ε., Μπουγιούκος, Γ. & Φασούλης, Β. (2019). Σύγχρονες τάσεις στην παραγωγή πολιτιστικού προϊόντος για παιδιά και για νέους την περίοδο της κρίσης. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Εργαστήριο Κοινωνικών Επιστημών. Ερευνητική έκθεση για λογαριασμό του ΥΠΠΟΑ. Αναρτημένη στον επίσημο ιστότοπο του ΥΠΠΟΑ https://www.culture.gr/el/service/SitePages/view.aspx?iID=3726
Research Interests:
CoHERE explores the ways in which identities in Europe are constructed through heritage representations and performances that connect to ideas of place, history, tradition and belonging. The research identifies existing heritage practices... more
CoHERE explores the ways in which identities in Europe are constructed through heritage representations and performances that connect to ideas of place, history, tradition and belonging. The research identifies existing heritage practices and discourses in Europe. It also identifies means to sustain and transmit European heritages that are likely to contribute to the evolution of inclusive, communitarian identities and counteract disaffection with, and division within, the EU. A number of modes of representation and performance are explored in the project, from cultural policy, museum display, heritage interpretation, school curricula and political discourse to music and dance performances, food and cuisine, rituals and protest. Work Package 4, Digital Heritage Dialogue[s] engages with digital design methodologies to investigate heritage conversations online and on-site, and to craft opportunities for talk/dialogue within exhibition and heritage settings to develop intercultural dialogue. The WP explores the potential of existing and future digital technologies to provide deeper understandings of European heritage alongside reflexive identities and inclusive senses of belonging. This report relates to a key objective of the WP to 'investigate the role and cultural currency of serendipitous online heritage dialogues as manifested in social media platforms'. It presents the analysis of geotagged user-generated content aggregated from photo-sharing platforms to identify emerging approaches to heritage and identity building in reference to three European public squares. It discusses how notions of Europe and heritage are implicitly addressed in photo-sharing practices, and how official heritage discourses are both challenged and complemented by online, participatory accounts of place. The report analyses visual dialogues around the nexus place-heritage-identity, highlighting affective, curatorial and experiential approaches in negotiating past and present, online and offline representations of place and how they are intertwined in processes of identity-building.
Research Interests:
Cultural Studies, Cultural Heritage, Digital Curation, Transnationalism, Visual Culture, and 28 more
Research Interests:
Research Interests:
Αναρτήθηκε στις 8/7/2015 στον ιστότοπο του medianalysis.gr:... more
Research Interests:
Δημοσίευση στο blog του journal Filmicon (17/6/2015)
Σύνδεσμος: http://filmiconjournal.com/blog/post/43/epistrofi-stis-istories-agapis
Research Interests:
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2016). Τι ήταν η Μεταπολίτευση. The Book’s Journal, τ. 71, Νοέμβριος 2016.
22.12.14 | Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Metropolis Press (Δεκέμβριος 2014) http://www.metropolispress.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AD-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AD/ Η Ελλάδα στη δεκαετία του '80.... more
22.12.14 | Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Metropolis Press (Δεκέμβριος 2014)
http://www.metropolispress.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AD-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AD/

Η Ελλάδα στη δεκαετία του '80. Κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό λεξικό.
Συλλογικό έργο. Επιμέλεια: Βασίλης Βαμβακάς, Παναγής Παναγιωτόπουλος
Επίκεντρο, 2014
730 σελ.
Research Interests:
Στο Π. Πετσίνη & Γιάννης Σταθάτος (επ.), Ελληνικές φωτογραφικές μελέτες ΙΙ. Η ανθρωπολογική στροφή. Αθήνα: Κουκκίδα.
Research Interests:
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2021). Όψεις της τελετουργίας: Επιβιώσεις τελετουργικών δρώμενων στο νεοελληνικό θέατρο και στις κινηματογραφικές αναπαραστάσεις της ελληνικής δημοφιλούς παραγωγής και του κινηματογράφου τέχνης. Στο Γ. Π. Πεφάνης & Ι.... more
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2021). Όψεις της τελετουργίας: Επιβιώσεις τελετουργικών δρώμενων στο νεοελληνικό θέατρο και στις κινηματογραφικές αναπαραστάσεις της ελληνικής δημοφιλούς παραγωγής και του κινηματογράφου τέχνης. Στο Γ. Π. Πεφάνης & Ι. Αθανασάτου (επ.), Σκηνές, εικόνες, βλέμματα. Διασταυρώσεις θεάτρου και κινηματογράφου (σσ. 245-249). Αθήνα: Εκδόσεις ΕΑΠ.
Research Interests:
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2019). Oh! Babylon. Στο Α. Νικολαΐδου & Α. Πούπου (επ.), Η Χαμένη Λεωφόρος του Ελληνικού Σινεμά (σσ. 142-146). Αθήνα: Νεφέλη.
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. & Τζούκας, Β. (2020). «Έχεις οργανωθεί για να πεθάνεις για το μεγαλείο της;». Ποδόσφαιρο, φανατικοί οπαδοί και βία στον εμπορικό κινηματογράφο της δεκαετίας του 1980. Η περίπτωση της κινηματογραφικής ταινίας «Χούλιγκανς».... more
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. & Τζούκας, Β. (2020). «Έχεις οργανωθεί για να πεθάνεις για το μεγαλείο της;». Ποδόσφαιρο, φανατικοί οπαδοί και βία στον εμπορικό κινηματογράφο της δεκαετίας του 1980. Η περίπτωση της κινηματογραφικής ταινίας «Χούλιγκανς». Στο Ν. Τσιγγίλης & Δ. Μαστρογιαννάκης (επ.), Αθλητισμός και Μέσα Επικοινωνίας: Ρητορική, ταυτότητες και αναπαραστάσεις (σσ. 313-335). Θεσσαλονίκη: Ζυγός.
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2020). Από την κινητικότητα στο ‘κραχ’: έργα και ημέραι των ελλήνων ιδιοκτητών βιντεο-λεσχών στη δεκαετία του 1980. Στο Ε.-Α. Δελβερούδη & Ν. Ποταμιάνος (επ.), Δουλεύοντας στον χώρο του θεάματος (σσ. 163-178). Ηράκλειο:... more
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2020). Από την κινητικότητα στο ‘κραχ’: έργα και ημέραι των ελλήνων ιδιοκτητών βιντεο-λεσχών στη δεκαετία του 1980. Στο Ε.-Α. Δελβερούδη & Ν. Ποταμιάνος (επ.), Δουλεύοντας στον χώρο του θεάματος (σσ. 163-178). Ηράκλειο: Εκδόσεις της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης.
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2021). 1821: Δικό μας, ξανά. Όταν η κινηματογραφική μυθολογία δημιουργεί Ιστορία. Α/Κατάλογος 23ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (σσ. 281-288). Αθήνα: Νεφέλη.
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2021). Το αναλογικό οικογενειακό λεύκωμα ως ιστορικό και πολιτισμικό τεκμήριο. Η κουλτούρα της Kodak αντεπιτίθεται. Στo Γ. Σταθάτος & Π. Πετσίνη (επ.), Ελληνικές φωτογραφικές μελέτες Ι: Φωτογραφία και συλλογικές... more
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2021). Το αναλογικό οικογενειακό λεύκωμα ως ιστορικό και πολιτισμικό τεκμήριο. Η κουλτούρα της Kodak αντεπιτίθεται. Στo Γ. Σταθάτος & Π. Πετσίνη (επ.), Ελληνικές φωτογραφικές μελέτες Ι: Φωτογραφία και συλλογικές ταυτότητες (σσ. 191-200). Αθήνα: Κουκκίδα.
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2021). Εξήντα χρόνια «βερεσέδια, λαχτάρες και φέσι»: η κατασκευή της ταυτότητας των επαγγελματοβιοτεχνών και των μικροεπαγγελματιών στην ελληνική κινηματογραφική παραγωγή (1950-2018). Στο Ι. Προφύρη (επ.), Αναπαραστάσεις... more
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2021). Εξήντα χρόνια «βερεσέδια, λαχτάρες και φέσι»: η κατασκευή της ταυτότητας των επαγγελματοβιοτεχνών και των μικροεπαγγελματιών στην ελληνική κινηματογραφική παραγωγή (1950-2018). Στο Ι. Προφύρη (επ.), Αναπαραστάσεις των επαγγελματοβιοτεχνών στη ζωγραφική, τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία (σσ. 55-86). Αθήνα: ΓΣΕΒΕΕ.
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2017). Ο σοσιαλιστικός εξαμερικανισμός της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης κατά την περίοδο της Αλλαγής: η εποχή της σαπουνόπερας και της κωμωδίας-παρωδίας (1981-1989). Στο Β. Βαμβακάς & Α. Γαζή (επ.), Αμερικανικές... more
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2017). Ο σοσιαλιστικός εξαμερικανισμός της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης κατά την περίοδο της Αλλαγής: η εποχή της σαπουνόπερας και της κωμωδίας-παρωδίας (1981-1989). Στο Β. Βαμβακάς & Α. Γαζή (επ.), Αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές στην Ελλάδα (1966-2015). Δημοφιλής κουλτούρα και ψυχοκοινωνική δυναμική (σσ. 141-180). Αθήνα: Παπαζήσης.
Research Interests:
Research Interests:
Kassaveti, U.-H. (2016). Audio-visual Consumption in the Greek VHS Era: Social Mobility, Privatization and the VCR Audiences in the 1980s. In K. Kornetis, E. Kotsovili & N. Papadogiannis (eds), Consumption and Gender in Southern Europe... more
Kassaveti, U.-H. (2016). Audio-visual Consumption in the Greek VHS Era: Social Mobility, Privatization and the VCR Audiences in the 1980s. In K. Kornetis, E. Kotsovili & N. Papadogiannis (eds), Consumption and Gender in Southern Europe since the Long 1960s (pp. 241-256). London, New Delhi & New York: Bloomsbury.
Research Interests:
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2020). «Βερεσές, Κολωνάκι και λουκέτο»: Συγκροτώντας την ταυτότητα των μικροεπαγγελματιών στον ελληνικό κινηματογράφο (1950-2018). Στο Δ. Μπαχάρας (επ.), Πτυχές της Ιστορίας της ΓΣΕΒΕΕ. Ταυτότητες, αιτήματα,... more
Κασσαβέτη, Ο.-Ε. (2020). «Βερεσές, Κολωνάκι και λουκέτο»: Συγκροτώντας την ταυτότητα των μικροεπαγγελματιών στον ελληνικό κινηματογράφο (1950-2018). Στο Δ. Μπαχάρας (επ.), Πτυχές της Ιστορίας της ΓΣΕΒΕΕ. Ταυτότητες, αιτήματα, αναπαραστάσεις στην τέχνη και τον πολιτισμό (σσ. 112-122). Αθήνα: ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ.
Flickr’s media content proves to be valuable for researching the importance of cultural heritage and its implications on tourism. Established in 2004, Flickr has encouraged the development of a photo-sharing community, whose members can... more
Flickr’s media content proves to be valuable for researching the importance of cultural heritage and its implications on tourism. Established in 2004, Flickr has encouraged the development of a photo-sharing community, whose members can upload their photos or videos and tag them, curate their personal collections, interact with other members, be linked with various themes and share their love for photography. This chapter argues that the emergence of photo-sharing platforms, such as Flickr, and the close reading of photo-sharing themes and subject-matter, as well as the rise of crowdsourcing practices, and the voluntary representations of the places by the photo-sharing network users could lead us into a better comprehension of people’s perceptions about the function of specific places (of the public space in our case study) in their life.
Research Interests:
Η παρούσα εισήγηση παρουσιάζει την εν εξελίξει εργασία (work-in-progress) της ελληνικής ερευνητικής ομάδας που συμμετείχε στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα HORIZON 2020 CoHere (Critical Heritages. Performing and Representing Identities in Europe... more
Η παρούσα εισήγηση παρουσιάζει την εν εξελίξει εργασία (work-in-progress) της ελληνικής ερευνητικής ομάδας που συμμετείχε στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα HORIZON 2020 CoHere (Critical Heritages. Performing and Representing Identities in Europe -Work Package 4, Digital Heritage Dialogue[s]) (2017) του Πανεπιστημίου του Newcastle σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης. Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα CoHere διερευνά τους τρόπους με τους οποίους δομείται η ευρωπαϊκή ταυτότητα μέσα από συγκεκριμένες πολιτισμικές αναπαραστάσεις κι επιτελέσεις. Οι τελευταίες συνδέονται με την πολιτιστική κληρονομιά, καθώς και με τις έννοιες του τόπου, της ιστορίας και της παράδοσης στο πλαίσιο της μετάδοσης της ευρωπαϊκής εκδοχής τους, καθώς και της εξέλιξης της κοινοτικής ταυτότητας. Το πρόγραμμα αξιοποιεί την υφιστάμενη και πιο σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία για να εξετάσει τις συγκεκριμένες αναπαραστάσεις και επιτελέσεις σε τρεις ευρωπαϊκές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο), όπως προκύπτουν από τη συλλογή φωτογραφιών που φέρουν συγκεκριμένη γεωγραφική ετικέτα και εντοπίζονται σε πλατφόρμες διαμοιρασμού φωτογραφιών (Flickr, Panoramio, κ.ά.). Με επίκεντρο τον δημόσιο χώρο της πλατείας, το CoHere αποπειράται να καταγράψει και να αναλύσει τους on-line και off-line «διαλόγους» που προκύπτουν σε ψηφιακό περιβάλλον και αφορούν στις κοινές πρακτικές χρήσης φωτογραφιών και στην ανάλυση της σχέσης πολιτιστικής κληρονομιάς και ταυτότητας. Παράλληλα, αποκαλύπτει τις συναισθηματικές και βιωματικές αντιλήψεις των χρηστών που επιμελούνται τις διαδικτυακές φωτογραφικές συλλογές στο δείγμα της έρευνας, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο ένας δημόσιος χώρος γίνεται αντιληπτός ως «ευρωπαϊκός», ως «νεωτερικός» ή ως πιο «παραδοσιακός».
Research Interests:
Μέσα στο πολύ συγκεκριμένο, αλλά συγχρόνως κι ασαφές ως προς τα όρια και τις δυνατότητές του, διαδικτυακό πεδίο, έχει παρουσιασθεί κι αναρτηθεί κατά καιρούς στην πλατφόρμα διαμοιρασμού βίντεο YouTube μία συγκεκριμένη οπτικοακουστική... more
Μέσα στο πολύ συγκεκριμένο, αλλά συγχρόνως κι ασαφές ως προς τα όρια και τις δυνατότητές του, διαδικτυακό πεδίο, έχει παρουσιασθεί κι αναρτηθεί κατά καιρούς στην πλατφόρμα διαμοιρασμού βίντεο YouTube μία συγκεκριμένη οπτικοακουστική κατηγορία που προέρχεται από την ψηφιοποίηση παλαιότερων προσωπικών αρχείων, των οποίων η καταγραφή είχε πραγματοποιηθεί αναλογικά (κινηματογραφικό φιλμ ή σε βιντεοκασέτα). Εκτός από την αναμφισβήτητα ανεκτίμητη αξία τους για τον ερευνητή, τα συγκεκριμένα προσωπικά αρχεία ενισχύουν την κατανόηση μίας περασμένης εποχής, εστιάζοντας ειδικότερα στο σύνολο των σιωπηλών υποκειμένων της Ιστορίας και παρουσιάζοντας αναπάντεχες όψεις «εθνογραφικότητας», ενδεχομένως αντιστοίχως αξιοποιήσιμης αναλογικά με εκείνη ενός ντοκιμαντέρ ή ενός εθνογραφικού (ανθρωπολογικού ή λαογραφικού) βίντεο. Μέσω μίας σύντομης αναδρομής στην ίδρυση και στη λειτουργία της πλατφόρμας διαμοιρασμού βίντεο YouTube, σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να μελετήσει την ανάδειξη της διαδικτυακής πλατφόρμας, στην οποία αναρτώνται προσωπικά βίντεο, ως θεματοφύλακα της προσωπικής μνήμης και αθέατων στιγμών της καθημερινότητας παλαιοτέρων δεκαετιών. Περιστρεφόμενη γύρω από την έννοια του αρχείου και της αναπαράστασης, το άρθρο θα αποπειραθεί να μελετήσει τη συγκρότηση μίας φανταστικής κοινότητας γύρω από την «εθνογραφικότητα» και τη των συγκεκριμένων οπτικοακουστικών τεκμηρίων και τη νοσταλγία που προκαλούν και την επιστημονική αξία τους για τον μελετητή της σύγχρονης εποχής, κατά την οποία το ενδιαφέρον για τον Οπτικό Πολιτισμό και την Οπτική Εθνογραφία, δύναται να τα θέσει υπό αξιοποίηση. Τέλος, θα εκτιμήσει τη συμβολή των προσωπικών βίντεο στη σύσταση ενός εναλλακτικού κοσμοειδώλου για τον σύγχρονο πολιτισμό στη σύσταση ενός εναλλακτικού κοσμοειδώλου για τον σύγχρονο πολιτισμό.
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
στο Κομνηνού, Μ. & Ρήγου, Μ. (επ.), Οι πολιτικές της Εικόνας. Μεταξύ Εικονολατρείας και Εικονομαχίας, Αθήνα, Παπαζήσης, 2014, σσ. 171-188.
Research Interests:
Research Interests: