Doğa

C. Cengiz Çevik, “Herakleitos’un Doğa Üzerine Kitabıyla İlgili Kaynaklar ve Yorumlar,” Felsefi Düşün 13 (2019): 121-133.

ÖZ

Presokratik filozoflar da kitaplar yazmıştır, ancak ne yazık ki bu kitapların hiçbiri günümüze tam olarak ulaşmamıştır. Sonraki yazarların eserlerinde, doksografi ve ansiklopedi metinlerinde bu kitapların bazılarından yapılan alıntılara ve bu kitaplara ait olduğu düşünülen veciz sözlere rastlamaktayız. Bununla birlikte bazı eserler de bu kitapların adı, içeriği ve dolaşıma geçip geçmediğiyle ilgili bilgiler vermektedir. Bu çalışmada antik kaynaklarda Herakleitos’a atfedilen ve yaygın olarak Περὶ φύσεως (Doğa Üzerine) adıyla anılan eserle ilgili tartışmalara yer verilmektedir. Bu kapsamda Antikçağ ile Ortaçağ’a ait tüm kaynaklar taranmıştır. Bunlar arasında Diogenes Laertius, Platon, Aristoteles, Sextus Empiricus, Strabon, Stobaios, Simplicius gibi önemli yazarlar bulunmaktadır. Ayrıca gerek Herakleitos’u, gerekse ondan sonraki felsefe geleneğinde bıraktığı izleri inceleyen saygın modern kaynaklardaki yorumlar gözden geçirilmiştir. Bu çalışmanın temel amacı, Herakleitos’a atfedilen tek eserle ilgili dağınık haldeki tüm kaynakları ve yapılan tüm tartışmaları bir bütün halinde sunup ele almaktır. Konusu itibariyle bir ilk olan bu çalışma, batı felsefe geleneğini derinden etkilemiş olan Herakleitos’un ünlü deyişlerinin olası kaynağıyla ilgili bundan sonra yapılacak olan başka kapsamlı çalışmalara da katkı sunacaktır.

KARAKUYU GÖLÜ SULAK ALANI VE BAŞLICA PROBLEMLERİ
Yrd. Doç. Dr. Selahattin POLAT
Arş. Gör. Yıldız GÜNEY
Arş. Gör. Mehmet DENİZ
ÖZET
Bu çalışmada Karakuyu gölü ve çevresinin jeolojik, jeomorfolojik ve hidrografik
özellikleriyle gölün çevreye olan etkileri ve başlıca problemleri incelenmiştir. Çalışmanın
amacı Karakuyu Gölü ve çevresinin oluşumu ile birlikte jeomorfolojisi hakkında edinilen
bilgileri bir araya toplamak ve gölün hidrolojik özelliklerini araştırmak suretiyle bu gölden
yararlanmak isteyenlere ihtiyaç duyacakları bilgileri vermektir. Ayrıca göl ve çevresinin
bilinçli kullanımı açısından problemlere dikkat çekilmesi ve öneriler sunulması da
amaçlanmıştır. Karakuyu gölüyle ilgili toplu bilgilerin bulunması bu çevreden yararlanmak
isteyenlere yardımcı olacaktır. Araştırmada malzeme olarak Karakuyu Gölü ve çevresini içine
alan 1/25000 ölçekli topografya haritasının L24-c4 ve L24-d3 paftaları kullanılmıştır.
Araştırma alanının yapı özelliklerini öğrenebilmek için sahayla ilgili jeolojik harita ve
literatür gözden geçirilmiştir. Bu konuda kullanılan malzemeler arasında MTA enstitüsüne ait
1/500000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritasının Karakuyu Gölü ve çevresini içine alan paftaları
söylenebilir. Yöntem olarak arazi çalışması ve literatür taramasına gidilmiştir.
Afyonkarahisar’ın Dinar ilçesi sınırları içerisinde Dombayova çöküntü alanına yerleşmiş olan
göl hem ekonomik hem de ekolojik açıdan büyük öneme sahiptir. Karakuyu Gölü önemli
sulak alanlardan olup büyük ölçüde beşeri müdahaleye uğramıştır. Afyon-Isparta demiryolu
gölü ikiye bölmekte ve doğusundan Afyon-Antalya karayolu geçmektedir. Göl oluşum
bakımından tektono-karstik kökenlidir. Birçok kuşun barınma ve üreme yeri olan bu sulak
alanın torf çıkarımı, kıyılarının yerleşmeye açılması, karayolu ve demiryolunun kıyısından ve
içinden geçirilmesi, kaçak avlanma gibi sorunları vardır.
Anahtar Kelimeler: Karakuyu gölü, Dombayova, Dinar, sulak alan, torf
KARAKUYU LAKE WETLAND AND ITS MAIN PROBLEMS
ABSTRACT
In this study, the geological, geomorphologic and hydrographical characteristics of Karakuyu
Lake and its surroundings is studied, as well as the impact of the lake on the environment and
its main problems. The aim of the study is to collect information about the formation of
Karakuyu Lake, its surroundings and its geomorphology and, by studying the hydrologic
characteristics of the lake, to provide information for people who will want to benefit from
this lake. It is also aimed to draw attention to problems and provide suggestions for a more
conscious use of the lake and its surroundings. Having a collection of information about
Karakuyu Lake will be helpful for those who want to benefit from such surroundings. In the
study, L24-c4 and L24-d3 map sections of the map were used which included Karakuyu Lake
and its surroundings in a 1/25000 scale. In order to learn structure properties of research area,
geological map area and literature related to field have been reviewed. Among the materials
used in this regard can be counted map sections of 1/500000 scale Turkey Geological Map of
General Directorate of Mineral Research and Exploration Institute which cover Karakuyu
Lake and its vicinity. Field survey and literature review were used as method. The lake which
is located in the Dombayova depression area within the borders of Dinar district Afyonkarahisar province bears great importance in terms of both economical and ecological.
Karakuyu Lake is one of the important wetland areas and has been undergone a great human
intervention. Afyon-Isparta railways divides the lake into two, and Afyon-Antalya highway
passes in the east of the lake. The lake is tectonic-carstic based in terms of formation. The
wetland area which is a shelter and reproduction area for many birds has many problems such
as peat extraction, settlement on its coasts, highway and railway passing through or by the
lake and poaching.
Key Words: Karakuyu lake, Dombayova, Dinar, wetland, peat

Bu çalışmada, Metin Erksan'ın "Susuz Yaz" filminde doğa unsurlarının bir anlatıcı olarak nasıl konumlandırıldığı konusu öz olarak ele alınmıştır. Konu üzerinde araştırmalar derinleştikçe Anadolu kültürünün,  dolayısıyla eski Türk kültürünün bu filmdeki doğa unsurlarının kullanımlarına yansımaları ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda, filmdeki karakterlerin bu doğa öğeleriyle ilişkisi ve onlara verdiği tepkilerle birlikte gelişen olaylar, filmin ana konusu, devinimi, kırılma noktaları, karakterlerin belirginleşmesi toplumsal hafızayı ortaya çıkaran çalışmalar göz önünde bulundurularak ele alınmıştır. Dolayısıyla bu çalışmanın dayandığı temel varsayım, toplumsal gerçekçi yönetmen Metin Erksan'ın sinemanın toplum kültüründen ayrı tutulamayacağı düşüncesiyle "Susuz Yaz" filminde bir toplumsal kültür-doğa ilişkisi kurarak toplumsal hafıza kodları kullandığı hipotezidir. Buradan hareketle eski Türkler'in doğa öğeleri ile olan ilişkisi ve tepkilerinin benzerlikleri ile filmdeki Anadolu Türkleri'nin doğa ile ilişkisi ve tepkileri "Susuz Yaz" filmi üzerinden araştırılmıştır. Araştırmada film detaylıca seyredilmiş, eski Türk dünyasındaki doğa unsurları ile ilgili yazılı ve görsel materyaller incelenmiştir. Bütün çalışmalar bir araya getirilmiş ve eski Türkler'in doğa unsurlarıyla olan ilişkileri ile yakın dönem Anadolu Türkleri'nin aynı doğa unsurlarına benzer tepkilerinin Metin Erksan'ın "Susuz Yaz" filminde buluşması detaylandırılmış ve bu sayede filmde doğa unsurlarının bir anlatıcı olarak nasıl konumlandırıldıkları göstergebilimsel analiz yöntemi temel alınarak ortaya koyulmuştur.

Toplumdaki kadın varlığı ve görünürlüğü, yıllardır konuşulan fakat tümüyle çözüme ulaşamamış konulardandır. Kadının haklarını araması, kamusal alandaki varlığını kendi isteğine göre belirlemesi, kısacası; kadınların kendi kaderlerini ve yaşamlarını kendilerinin tayin etme isteği, feminizmin doğuşunu sağlamıştır. Feminizm, içerisinde yalnız bir görüş barındırmamakta birçok farklı yönelim ile birlikte düşünce zenginliğini korumaktadır. Bu akımlar içerisinde sayılan Eko-feminizm akımının ise tam anlamıyla etkili olmaya başladığı tarih, 1980’lerin sonu olarak belirlenebilmektedir. Eko-feminizm, kısaca; doğa üzerindeki tahakkümün tıpkı kadınlar üzerinde olduğu gibi tezahür ettiğini söylemekte ve kaynağının ataerkil düşünce ile eril bakış olduğunu ileri sürmektedir.

Cumhuriyet dönemi şair ve yazarları arasında olan Sabahattin Kudret Aksal, eserlerinde kent insanın gündelik hayat mücadelesi ve çatışmasını ele alır. Sıradan küçük adamın-insanın, zaman, mekân ve nesnelerle kuşatılmışlığı, yaşama katılma reflekslerini, felsefik ve psikojik öğlerle eserlerine taşyan yazar, öykülerinde olaylardan ziyade durumuları irdeler. Öyküleri yapı ve izlek bakımdan sağlam olan yazar, benöyküsel öyküleriyle öykü dünyasında kendine yer bulur. Sabahattin Kudret Aksal’ın ‘Soyut Oda’ adlı eseri de benöyküsel bir öyküdür.
Yazar ‘Soyut Oda’ adlı öyküsünde bireyin zaman, mekân ve değişen dünya karşısında
kendini yeniden kurma çabasını vurgular. Öykü kişisi, Ali Numan Bey’in kendini yitik
saydığı zaman ve uzamdan kaçarak kendi benliğine yönelmesi, öykünün temel dokusunu oluşturur. Sabahattin Kudret Aksal’ın ‘Soyut Oda’ adlı öyküsü; bakış açısı, olay, kişi, zaman, mekân ve temel izlekler açısından yazarın öykülerinin genel bir çıkarımı
niteliğindedir.

Stoa felsefesinin ahlaki anlamda doğru yaşamanın en temel ilkesi olarak gördüğü ya da nasıl mutlu olabilirim sorusuna cevap olarak sunduğu “doğaya uygun yaşama” çoğunlukla yanlış anlaşılmıştır. Bunun iki önemli sebebi olduğu söylenebilir. Bunlardan birincisi, 18. yüzyıl filozoflarından olan Rousseau’nun “doğal yaşam” adını verdiği kavramla karıştırılmış olmasıdır. İkincisi ise “doğaya uygun yaşama” ifadesinin modern insanın kafasındaki bugünkü anlamda “doğa” kavramı ile karıştırılmasıdır. İşte bu yanlış anlaşılmaların düzeltilmesi için bu çalışmada özellikle Geç Dönem Stoası olarak da adlandırılan Roma Stoası filozofları, Seneca, Epiktetos ve Aurelius üzerinden “doğaya uygun yaşama” iddası bir ahlak öğretisi ve mutluluk felsefesi olarak bütünlükçü bir tarzda sunulacaktır. Bu çalışmanın asıl tezi, Roma Stoacıların “doğa” dedikleri şeyin daha çok Arapçadan Türkçeye geçmiş olan “fıtrat” kavramına yakın bir anlam içerdiğidir. Nitekim genel olarak Stoacılar iradeyi temel alan ahlak anlayışlarını, varlık bütününün bir parçası olan insanın en yüksek iyiye ulaşmasını yani insanın doğaya/doğasına uygun yaşamasına bağlamışlardır. Dolayısıyla, Stoacı düşünürlerin “insan nasıl mutlu olabilir?” sorusuna verdikleri “doğaya uygun yaşama” cevabı kendi tartışmaları üzerinden anlaşılır kılınacaktır.

Adnan Oktar (Harun Yahya)

Kitabın adını okuduğunuz zaman belki de kendinize "Dinsizliğin dini" ne demek diye sormuş olabilirsiniz. Çünkü birçok insana göre din kavramı sadece Allah'ın vahyine dayalı kutsal dinleri içermektedir. Veya "batıl" din olarak bilinen bir kısım inançlar vardır ki; bunlar da Budizm, Hinduizm gibi öğretilerdir. Dinsizlik ise, adından da anlaşılacağı gibi, din ahlakını bütünüyle reddeden, Allah'ın varlığını inkar eden bir anlayıştır.

Fakat şu an dünya üzerinde "din" olarak adlandırılmayan ama aslında adeta bir din gibi benimsenmiş başka inanç sistemleri de mevcuttur. İşte biz bu kitapta dünya üzerinde hakim olan materyalizm, komünizm gibi ideolojileri, bunların kendilerine sözde bilimsel dayanak olarak gördükleri Darwinizm'i ve bunların dışında da dinsizliğe dayalı tüm sistemleri "dinsizliğin dinleri" olarak tanımladık. Çünkü bu ideolojiler, inançlarıyla, uygulamalarıyla, günlük hayata yönelik kurallarıyla dinsiz bir din halini almışlardır. Her birinin adeta ilah olarak gördükleri önderleri, her bir kelimesini ezbere bildikleri ve asla değiştirilemeyecek birer gerçek olarak kabul ettikleri kitapları vardır. Bu sahte dinler çok büyük bir hızla yayılmakta, takipçilerinin sayısı günden güne artmaktadır. Çünkü bunların peşinden gidenler "dinsizliğin dini"ni hakim kılmak için çok ciddi bir çaba içindedirler. Kitaplar yazarak, makaleler yayınlayarak, sürekli bu batıl dinlerin tebliğini yaparak hak dine karşı mücadele etmektedirler.

Dinsizlik dinini savunanların karşılarındaki en büyük engeller ise, Allah'ın inanan kullarına bir rehber olarak indirdiği vahyi, yani Kuran-ı Kerim'dir ve Peygamber Efendimiz (sav)'in sünnetidir. Kuran'da, sözünü ettiğimiz batıl dinlerle yapılacak olan mücadele tarif edilmekte ve bu şerefli görev inananlara verilmektedir. Allah'ın vahyine uyan samimi Müslümanların üzerine çok büyük bir sorumluluk düşmektedir. Bu batıl dinlerin geçersizliğini anlatma hizmetini üzerine alacak, bu uğurda çok ciddi bir şekilde çaba sarf edecek, elindeki tüm imkanları bu yolda kullanacak inançlı kişilere ihtiyaç duyulmaktadır.

Geçtiğimiz 20. yüzyılda ve içinde bulunduğumuz dönemde, dinsizlik dini belki de tarihte ilk defa bu kadar fazla yayılma imkanı bulmuştur ve bu dinin bağlıları da Allah'ın Kuran'da bildirdiği gibi "hakkı batıl ile geçersiz kılmak için" (Kehf Suresi, 56) mücadele vermektedirler. Bu nedenle de özellikle bu dönemde, Kuran'da tarif edilen bu şerefli mücadele içinde yer almak, dinsizliğin dininin tüm dayanaklarını fikri anlamda geçersiz kılmak çok büyük bir önem taşımaktadır.

Üretim pratiğinde çizgi ve desene önem veren sanatçı İlhan Sayın ile insan ve doğa arasındaki girift ilişkiye odaklandığı eserlerinden oluşan, 4 Haziran'a kadar Millî Reasürans Sanat Galerisi'nde sanatseverlerle buluşan "İncir Ağacı" başlıklı sergisi üzerine konuştuk.

İlhan Sayın ile "Çitleri Aşan Bir İncir Ağacı"
Röportaj: Eda Yiğit

Günümüzde artan çevre sorunları, İnsan-doğa ilişkilerini yeniden ele almayı gerektirmektir. Bu konuda karşımıza çıkan temel bir hata, doğal olanın beşerî alana aktarılması, insanî kimi değer-lerin göz ardı edilmesidir. Bunun tipik örneği, sos-yal darvinizm ve öjenik harekettir.
Sosyal darvinizm, materyalist evrim teorisi-nin topluma aktarılmasıdır. Sosyal darvinizme gö-re farklı evrim aşamalarında bulunan ırkların ka-rışması önlenmelidir. Ayrıca üstün ırk yararına di-ğer ırkların yok edilmesi de doğaldır.
Öjenik ise sosyal darvinizmin ileri bir safha-sı ve uygulamasıdır. Öjenik hareket toplumda za-yıf, yaşlı ve zihinsel özürlülerin yok edilmesi; güçlü ve sağlıklı bireylerin çoğalması için ortam hazır-lanması gerektiğini savunur.
Sosyal darvinizm ve öjenik, “doğal olan” ile “beşerî olan” arasındaki farklılığı göz ardı etmiştir. İnsanı çeşitli ayırtedici özellikleriyle bir bütün ola-rak tanımlamak yerine, onu varlığının bir boyutu-na indirgemiştir.
Anahtar kelimeler: Ekoloji, doğal, beşerî, evrim, sosyal darvinizm, öjenik, İslam.
Abstract
“Two Mistakes in Approach to Ecosystem: Social Darweinism and Eugenics”
Environment problems that are increased recently necessitate studying relation between the human and the nature. İn this issue is a mainly misconception. This is to transfer “naturals fact and events” from nature to space of human exis-tence. This is to disregard some human values. Typical examples of this approach are social dar-winism and eugenics.
Social darwinism is a result of theory of evo-lution. Accordint to the social darwinism, races of man are at the different stages of evolution. So, mixing of some of human races to others ought to be prevented. Becides, in favor of the superior race (herrenvolk) other human races may be extermi-nated. Tihs struggle is natural and normal.
Eugenics is practise and terminal stage of social darwinism. Eugenics movement asserts that physically or mentally handicapped cildrens, lingering diseased individuals and doddering persons have to be killed off. Furthermore, healthful indi-viduals have to be incentived to reproduction.
Social darwinism and eugenics disregards the differences between “natural” and “humanly” and reduce his existence to simple terms of na-ture.
Keywords: Ecology, natural, humanity, evo-lution, social darwinism, eugenics, Islam.

Sokrates öncesi filozofların doğayı açıklama çabası varlık, oluş, değişim sorunları etrafında döner. Bu sorunlara önerilen çözümlerde Sokrates öncesi filozofların gözettiği temel izlek ise doğanın birlikteliğini, biraradalığını diğer bir deyişle doğanın dayanışmasını sağlamaktır. Bu makale, dayanışma sorununun Sokrates öncesi doğa filozofları için varlık, oluşum, değişim sorunlarından daha belirleyici olduğu ileri sürülmekte, bu sorulara önerilen çözümlerin dayanışma sorunuyla doğrudan ilişkisi serimlenmektedir.

Doğada gerçekleşen olaylar canlılığın sürekliliğini sağlar ve bu süreklilik oluş ile gerçekleşir. Apollon ve Dionysos doğanın özelliklerinin yükletildiği halayi idelerdir. Bu bağlamda doğa canlılığın yani oluşun kendiliğinden gerçekleştiği yer iken Antik Yunan tanrıları temsillerdir. Wolverine de tıpkı Antik Yunan tanrıları gibi temsillerdir. Ancak Wolverine doğayı değil çizerin zihnindeki ideyi temsil eder. Bununla birlikte Antik Yunan tanrıları gibi yetenekleri ve kişilik özellikleri değişmez, kişilik özellikleri belirlidir.

Geçmişte doğa ile barışık yaşamayı öğrenen insanoğlu,
günümüzde şehirleşmeyle birlikte doğadan
uzaklaşmıştır. Bugün yaşadığımız dünyada, nüfusun
hızlı artışı yanında sanayileşme ve modernleşme de
doğanın kutsal sayıldığı ve korunduğu bu sürece büyük
zararlar vermektedir. Bunun sonucu olarak yaşanılan bu
olumsuz gelişmeler, insanoğlunun doğaya olan bakış
açısını da değişime uğratmıştır. Doğa aslında ilkel
toplumlardan bugüne kadar sanatın daima temel
kaynağını teşkil etmiştir. Sanatçılarda toplumlardaki
gelişim süreçlerine bağlı olarak doğaya olan bakışlarına
farklılıklar kazandırmışlardır. Modern çağ öncesindeki
dönemlerde doğanın güzelliği ile ilgilenen pek çok
sanatçı, günümüzde ise doğanın sömürülmesine dikkat
çekmeye çalışmaktadırlar. Bu sanatçılar, eserleriyle
yaşadıkları toplumlarda bir bilinç kazandırma rolünü de
üstlenmişlerdir. Dolayısıyla teknolojik gelişmelerin
sebep olduğu pek çok organik yıkımın hızlandığı
günümüzde doğanın önemine vurgu yapan sanatsal
hareketlerde de artışlar söz konusu olmaktadır. Bu
çalışmada doğanın sanat ile olan ilişkisi ve sanatçıların
doğa duyarlılığı için ürettikleri eserler incelenirken nitel
araştırma yöntemlerinden olan eser analizi ve literatür
taraması yöntemleri kullanılmıştır. Amaç ise sanatçıların
doğayı konu aldığı çalışmalar ele alınarak, kaybedilen
değer ve bilincin hatırlatılması olmuştur.

Yeşil’ düşünce biçimlerinin hemen hepsi insan-doğa ilişkisini merkez bir problem olarak kurgular. İnsanın doğa ile girdiği ilişkinin sorunlu olduğu iddiası/varsayımı ‘yeşil’in en önemli varlık sebeplerinden birisidir. Tespit edilen sorun, doğanın sınırlı olduğu ve bu sınırlara yaklaşmakta olduğumuz düşüncesi etrafında şekillenmiş bir doğa kavrayışı ile doğrudan ilgilidir. Bir haklılık gerekçesi olarak sabitlenen doğanın sınırlılı-ğı, bir sonraki adımda beraberinde yaşamın sürdürülebilirliği meselesini getirir ve artık ‘yeşil’ oluşun, ‘yeşil’in yapılması gerekenlere yönelik ileri sürdüğü hemen her şeyin meşrûluk zeminine dönüşür. Bu meşrûluk zeminini “yaşamın sürdürülebilirliği kaygısı” olarak adlandırmamız mümkündür.
İşte bu çalışma da, yeşil siyasal düşünce bağlamında değerlendirdiğimiz zaman ‘ideolojik unsurlar’ diyebile-ceğimiz doğanın kavranış biçimi ve yaşamın sürdürülebilirliği kaygısı şeklindeki felsefî ve düşünsel temelle-rin eleştirisini konu etmektedir. Ekolojik bunalıma yönelik yaklaşımımızın sağlayacağı eleştirel çerçeve, söz konusu temellerin ‘mevcûdun’/tespit edilen sorunların aşılması noktasında içerdiği olanak ve sınırlılığın sorgulanması ile tamamlanacaktır.

....

A majority of ‘green’ thought defines its centreal problem as relationship between human being and nature. Inconvenient aspect of relationship with nature is the primary presence cause of green thought. The problem is related to a concept of nature which claims that the nature is finite and this finitude is getting more and more serious. Finite character of nature transforms into a justification of being green and the issue of “sustainability of life” comes into question. Hereby sustainability of life serves as a legitimacy basis of green thought; which can be named as “anxiety about the sustainability of life”.
This study aims to criticize “concept of nature” and “anxiety about the sustainability of life” which are the philosophical basis of green political thought. Our explication about emergence of ecological crisis will provide this study’s critical framework and this framework will be completed by evaluation of green political thought’s potentials and limitations in its own basis about achieving green politics’ purposes.

(https://www.youtube.com/watch?v=-UVDAaMjB9c) Bu sunumda felsefi düşünce mirasına referansla teknoloji üzerine bir soruşturma güzergahı açmayı ve yapay zeka meselesini sözkonusu güzergahta geliştirilen perspektif ve problematizasyonlarla birlikte ele almayı deniyoruz. Çoğul, karmaşık ve karşıt yüklü etkileri teknolojinin bir şans mı yoksa tehdit mi olduğu türünden bir soruya basit bir cevap vermeyi imkansız kılar. Böylece şu soru da gündeme gelir: Genel olarak teknolojinin pharmakon (hem ilaç hem zehir) oluşu yapay zekayı da karakterize etmekte midir?

Öz Cumhuriyet'in ilanının ardından, yönetici kadrolar ulusal bir dil ve tarih anlayışı üretmeye gayret ettikleri kadar, sınırları çok taze çekilmiş toprakların da ulusal bilince sahip, modern sakinleri tarafından " vatan " olarak benimsenmesine özen gösteriyorlardı. Bu amaçla yeni rejimin ilk yıllarında coğrafya kongreleri düzenlenmiş, ders müfredatları millileştirilmiş; bir yandan imparatorluk bakiyesinin haritaları çıkartılırken diğer yandan saha çalışmaları yürütülmüştür. Bu makalede incelenen Cumhuriyet rejiminin ilk yetişmiş bürokratlarından Hayrettin Ziya Taluy da küçük okurlar için kaleme aldığı beş romandan oluşan " Küçük Bir Gezginin Serüvenleri " serisinde Cumhuriyet'in tasarladığı " vatan imgesi " ni ve " ideal çocuk " pedagojisini birlikte işlemiştir. Bu makalede, Hayrettin Ziya Taluy'un " Küçük Bir Gezgin'in Serüvenleri " serisinde Anadolu'nun doğal bir çevre olarak değil, harita üzerinde " mahdut " bir vatan olarak temsil edilmesi ve bunun resmi ideolojiden yansımaları ele alınmaktadır. Abstract After Turkish Republic was proclaimed, ruling class endeavored to produce a national language and history perception, and paid special heed to make its modern residents see the lands, which had just been enclosed, as their " homeland ". With this design, in early years of new regime geography congresses were held, curricula were nationalized, and while maps of what had remained of Ottoman Empire were being prepared field works were done. Hayrettin Ziya Taluy, one of the first bureaucrats of Republic generation, in his five-novel-series titled " Adventures of a Little Traveler " used " homeland image " , defined by official ideology, and " ideal childhood " together. This article discusses representation of Anatolia mostly as an " enclosed " homeland on map, not as a natural environment in Hayrettin Ziya Taluy's " Adventures of a Little Traveler " series, together with its reflections from official ideology.

Adnan Oktar (Harun Yahya)

Charles Darwin'in ortaya attığı evrim teorisi, 21. yüzyıla yaklaştığımız şu günlerde bilim dünyasındaki itibarını büyük bir hızla kaybetmiştir. 20. yüzyılın başlarında materyalist çevreler tarafından desteklenen ve kitlelere bilimsel bir gerçekmiş gibi telkin edilen bu teorinin geçersizliği artık kesin olarak anlaşıldı. Bunda en büyük etken, yüzyılımızda evrim teorisini yakından ilgilendiren mikrobiyoloji, biyokimya, paleontoloji gibi bilim dallarında görülen gelişmeler oldu. Bu bilim dallarındaki ilerlemeler sonucunda canlılığın, evrim teorisinin iddia ettiği gibi tesadüflerle, birbirlerinden evrimleşerek meydana gelmesinin imkansız olduğu ortaya çıktı. (Detaylı bilgi için bkz. "Evrim Yanılgısı" bölümü)

Çöküntüye uğramış bu teori, canlılığın kökeni ile ilgili iddialarına hiçbir bilimsel kanıt getiremediği gibi, canlıların sahip oldukları sayısız olağanüstü özelliğin kökeni hakkındaki soruları da yanıtsız bırakır. İşte evrimcileri çıkmaza sokan bu konulardan biri de kitabın konusu olan "canlılarda görülen fedakarlıklar"dır.
Doğada sıkça karşımıza çıkan fedakarlıklar, canlılar arasındaki dayanışma ve işbirliğine dayalı ilişkiler, şefkat dolu davranışlar… Tüm bunların, evrim teorisi için önemli ve çözülemeyen birer sorun olmalarının nedeni nedir?

Bitkilerin resimlenmesi gerek sanat tarihi, gerekse bilim tarihi boyunca her zaman gözde konulardan olmuştur. Aynı zamanda bilimsel ilüstrasyon alanında da en çok ilgi toplayan konulardandır. Makalede bitkibilimsel illüstrasyonun kısa tarihçesi ile güncel konumu irdelenmektedir.

Bu çalışmanın amacı, yeni ve çok-yönlü çevresel sürdürülebilirlik kavramsallaştırmalarının daha iyi anlaşılabilmesini sağlamak için bir yol açmaktır. Buna ilişkin öngörü, temelini, yalnızca onlara özgü olacak şekilde çevresel sürdürülebilirliğin gerekliliğinin farkına varmış olan yerli halkların biricik kültürleriyle olan benzerlikleriyle çağdaş siyaset yaklaşımlarında hakim olan kadim kozmolojik görüşlerin yeniden canlanmasından edinilen bilgilerden almaktadır. Yerli halklar; kültürel, ekonomik ve siyasi özelliklerini egemen toplumlardan uzak tutarak her zaman kendi yaşam şekillerini sürdürmeye çabalamışlardır. Bununla birlikte küresel yönetimin teşvik edici bir etkisi olarak “Uluslararası Toplum”ca üretilen temel kaygılar dahilinde Birleşmiş Milletler’de yer almaktadırlar. Çevresel sürdürülebilirliğin hedefi, günümüz küresel yönetim kapsamında yer bulmaktadır. Günümüze yönlenişi ise, yüzyıllar boyunca yerli halk hikayelerinde süregelen kavramların kullanımı üzerinden gerçekleşmiştir. Çağdaş küresel yönetim yaklaşımları ve yerli halkların dünyevi bakışı, çevresel sürdürülebilirlik yönünde beraberce mücadele etmektedirler.

Konuk #konuşmacı olarak gittiğim Alibeyköy #Lions Kulübü toplantısında seslendirdiğim "Yelkenli Başkan, Kulüpte Kaptan" başlıklı konuşmamı ilgiyle dinleyen ve Marmara #Yelken Dergisi'nde yayınlamayı uygun gören Marmara Yelken Kulübü Yönetim Kurulu üyelerine teşekkür ediyorum...

Bu çalışmada, Metin Erksan'ın "Susuz Yaz" filminde doğa unsurlarının bir anlatıcı olarak nasıl konumlandırıldığı konusu öz olarak ele alınmıştır. Konu üzerinde araştırmalar derinleştikçe Anadolu kültürünün, dolayısıyla eski Türk kültürünün bu filmdeki doğa unsurlarının kullanımlarına yansımaları ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda, filmdeki karakterlerin bu doğa öğeleriyle ilişkisi ve onlara verdiği tepkilerle birlikte gelişen olaylar, filmin ana konusu, devinimi, kırılma noktaları, karakterlerin belirginleşmesi toplumsal hafızayı ortaya çıkaran çalışmalar göz önünde bulundurularak ele alınmıştır. Dolayısıyla bu çalışmanın dayandığı temel varsayım, toplumsal gerçekçi yönetmen Metin Erksan'ın sinemanın toplum kültüründen ayrı tutulamayacağı düşüncesiyle "Susuz Yaz" filminde bir toplumsal kültür-doğa ilişkisi kurarak toplumsal hafıza kodları kullandığı hipotezidir. Buradan hareketle eski Türkler'in doğa öğeleri ile olan ilişkisi ve tepkilerinin benzerlikleri ...

Düşünceleriyle Türkiye’de muhafazakâr geleneği derinden
etkilemiş bir fikir adamı olarak Nurettin Topçu’nun
yayımlanmış edebi eserleri birkaç şiir, öykülerinden oluşan
Taşralı ve tek romanı Reha’dır. Bu kısıtlı edebi verimi
nedeniyle olduğu kadar bir entelektüel ve filozof olarak
Türk siyasi düşünce tarihindeki büyük etkisi nedeniyle
Topçu birçokları tarafından bir edebiyatçı olarak görülmez.
Topçu’nun gençlik yıllarında başlayıp doktora eğitiminden
sonra on yılda tamamladığı (1926-1936) Reha onun
vasiyeti gereği ancak 1999’da yayımlanır. Onun
edebiyatçılığına yönelik yapılan incelemelerin büyük kısmı
öykülerini odağa alır ve bu incelemelerin ortak şekilde
vardığı öykücülüğüne yönelik olumsuz yargı Topçu’nun
edebiyatçılığının objektif ve bütüncül biçimde
değerlendirmesine engel olur. Aile içi yasak bir aşkın
anlatıldığı Reha özellikle başkahramanın intihara meyilli,
melankolik psikolojisini olayların geçtiği yerlerin doğa
tasvirleriyle özdeşleştirmedeki başarısı, bütün bunların
yaşandığı fonda ülke gerçeklerini çarpıcı örneklerle
sunması ve yazarının edebi yetkinliğini, dile hâkimiyetini
sergileyen bir ilk roman olması açısından dikkat çeken bir eserdir. Topçu’nun gazete yazılarında ve makalelerinde
işlediği kavram ve düşüncelerin hammaddeleri “Anadolu romantizmi” ve “İslami spiritüalizm” şeklinde Reha’da
görülür. Bu bakımdan Reha, yazarının henüz gençlik yıllarında sahip olduğu düşüncelerin ilerleyen yıllardaki
evrimini vermesi açısından da önemli bir eserdir. Bu çalışmanın konusu, bir fikir adamının kaleminden çıkan Reha
romanının Türk roman tarihi bakımından önemi, edebi değeri ve Topçu’nun düşünce dünyasından taşıdığı izlerdir.

Adnan Oktar (Harun Yahya)

Giriş:
"Şüphesiz Allah, bir sivrisineği de, ondan üstün olanı da, (herhangi bir şeyi) örnek vermekten çekinmez. Böylece iman edenler, kuşkusuz bunun Rableri’nden gelen bir gerçek olduğunu bilirler; inkar edenler ise, 'Allah, bu örnekle neyi amaçlamış?' derler. (Oysa Allah,) Bununla birçoğunu saptırır, birçoğunu da hidayete erdirir. Ancak O, fasıklardan başkasını saptırmaz."
(Bakara Suresi, 26)


Hayvanların yaptıkları birçok iş ve hareket, mevcut zekalarıyla gerçekleştiremeyecekleri ölçüde akıl, bilgi, tecrübe ve uzmanlık gerektirir. Basit bir gözlem bile bütün bu üstün özelliklerin hayvanın kendisinden kaynaklanmadığını anlamak için yeterlidir. Binlerce kilometre öteye göç eden kuşların hatasız yön bulma yetenekleri, örümceklerin mimarlık harikası ağlar inşa etmesi, karınca kolonilerindeki mükemmel işbirliği ve görev dağılımları, binlerce arının birlikte yaptıkları mühendislik harikası petekler ve buna benzer sayısız örnek...

Bu hayvanların tüm bunları yapmalarını sağlayacak ne bir akılları ne de bir iradeleri yoktur. Ancak görünmeyen üstün bir akıl ve gücün bilinçli müdahalesi hem canlılar aleminde hem de kainat üzerinde her an kendini gösterir. Bu akıl ve gücün sahibinin kendisi gözle görülmese de mevcut olaylardaki her müdahalesi hiçbir şüpheye yer bırakmayacak derecede bu gücün varlığını kanıtlamaktadır.

Zaten bu noktanın farkında olan evrimci bilim adamları da canlıların başardığı işlerin çok ötesinde bir gücün açık müdahelesinin varlığını kabul ederler. Ancak çoğu bu güce; "içgüdü" adını verip konuyu kapatırlar. İçgüdü adını verdikleri gücün gerçek sahibini kabullenmek istemediklerinden, bu kaynağa da aynen içgüdü gibi uydurma bir ad takıp; "tabiat ana" derler. Ancak bugüne kadar hiçbir evrimci, içgüdü diye adlandırdıkları emrin canlı bedeninde verildiği yeri gösterebilmiş ya da "tabiat ana" dedikleri şeyi tanımlayabilmiş güya taş mı, ağaç mı, nehir mi, dağ mı, deniz mi, yoksa yıldız mı olduğunu açıklayabilmiş değildir.

Sonuç olarak evrimciler, Allah'ın varlığını inkar için "tabiat ana" adını taktıkları hayali bir ilah edinmişler ve gerçekte Allah'ın emir ve ilhamı ile gerçekleşen davranışlara da "içgüdü" adını takmışlardır. Allah Kuran'da şöyle buyurmaktadır:

Sizin Allah'tan başka taptıklarınız, Allah'ın kendileri hakkında hiç bir delil indirmediği, sizin ve atalarınızın ad olarak adlandırdıklarınızdan başkası değildir... (Yusuf Suresi, 40)

giriş
İşte evrimciler de aynı ayetteki gibi gerçekleri kabul etmeyerek, kendilerini çeşitli tevillerle kandırıp vicdanlarını rahatlatmaya çalışırlar. Allah'ın varlığını, yaratış gücünü çok açık şekilde görmelerine ragmen bu "gerçek"ten kaçar ve canlıların yaratılışlarındaki delilleri görmezden gelirler. Bu durumun sebebi Kuran'da şöyle açıklanır:

Ayetlerimiz (delillerimiz, mucizelerimiz) onlara, gözler önünde sergilenmiş olarak gelince dediler ki: "Bu, apaçık olan bir büyüdür." Vicdanları kabul ettiği halde, zulüm ve büyüklenme dolayısıyla bunları inkar ettiler. Artık sen, bozguncuların nasıl bir sona uğratıldıklarına bir bak.(Neml Suresi, 13-14)

Allah Kendi varlığının sayısız delilini tüm kainat üzerinde gözler önüne sermiştir. O kendi sonsuz aklını ve ilmini canlılık alemi üzerinde tecelli ettirir. Sonsuz rahmetiyle, en umulmadık, en aciz, hatta çoğu zaman bir beyne bile sahip olmayan canlılara akıl almaz işler yaptırır. Bunun bir sonucu olarak, kuşlardan sürüngenlere, balinalardan, böceklere kadar büyük küçük birçok canlı, insanları hayrete düşüren ve kendilerinden beklenmeyen hareket ve davranışlar sergilerler. Bu hareketlerin çoğu insanları şaşırtır. Birçoğunun karşısında (örneğin örümceğin çelikten daha sağlam bir ip üretmesi) kendini akıllı, bilgili, şuurlu gören insanoğlu bile yetersiz kalır, hatta bunların benzerini taklit etmeye dahi aklı ve teknolojisi yetmez.

İşte kitabımızın konusu olan sivrisinek de, birçok yönden insanları hayrete düşürecek davranışlar sergileyen canlılardan yalnızca birisidir. Hatta bu canlılardan en sık karşılaştığımız, varlığına en çok aşina olduğumuz ancak belki de en az dikkatimizi çekenler arasındadır.

Bu düşünüldüğünde akla hemen; "O halde, neden sivrisinek?" sorusu gelebilir. Allah bir ayette şöyle buyurmaktadır:


Şüphesiz Allah, bir sivrisineği de, ondan üstün olanı da, (herhangi bir şeyi) örnek vermekten çekinmez. Böylece iman edenler, kuşkusuz bunun Rablerinden gelen bir gerçek olduğunu bilirler; inkâr edenler ise, "Allah, bu örnekle neyi amaçlamış?" derler. (Oysa Allah,) Bununla birçoğunu saptırır, birçoğunu da hidayete erdirir. Ancak O, fasıklardan başkasını saptırmaz.(Bakara Suresi, 26)

Demek ki yapmamız gereken özellikle Allah'ın ayetlerde dikkat çektiği canlılar üzerinden kendimizi derin düşünmeye alıştırmak ve canlıların yaratılışlarındaki olağanüstülükleri iyi fark edebilmektir. Allah'ın yarattığı deliller üzerinde samimi olarak düşünmek bizim düşünce ufkumuzu açmaya vesile olacak ve Allah'ın sonsuz yaratma gücünü iyi kavramamızı sağlayacaktır.

... Bilmez misin ki Allah, gerçekten herşeye güç yetirendir. (Yine) Bilmez misin ki, gerçekten göklerin ve yerin mülkü Allah'ındır. Sizin Allah'tan başka veliniz ve yardımcınız yoktur. (Bakara Suresi, 106-107)

Akıllı Tasarım Yani Yaratılış
giriş
Kitapta zaman zaman karşınıza Allah'ın yaratmasındaki mükemmelliği vurgulamak için kullandığımız "tasarım" kelimesi çıkacak. Bu kelimenin hangi maksatla kullanıldığının doğru anlaşılması çok önemli. Allah'ın tüm evrende kusursuz bir tasarım yaratmış olması, Rabbimiz'in önce plan yaptığı daha sonra yarattığı anlamına gelmez. Bilinmelidir ki, yerlerin ve göklerin Rabbi olan Allah'ın yaratmak için herhangi bir 'tasarım' yapmaya ihtiyacı yoktur. Allah'ın tasarlaması ve yaratması aynı anda olur. Allah bu tür eksikliklerden münezzehtir. Allah'ın, bir şeyin ya da bir işin olmasını dilediğinde, onun olması için yalnızca "Ol!" demesi yeterlidir. Ayetlerde şöyle buyurulmaktadır:

Bir şeyi dilediği zaman, O'nun emri yalnızca:"Ol" demesidir; o da hemen oluverir.(Yasin Suresi, 82)

Gökleri ve yeri (bir örnek edinmeksizin) yaratandır. O, bir işin olmasına karar verirse, ona yalnızca "Ol" der, o da hemen oluverir.(Bakara Suresi, 117)