- History and Political Science, Turkish Greek Relations, European Studies, Balkan Studies, Ottoman History, Cyprus Studies, and 54 moreHistory, Social Sciences, European Union, Ethnic Studies, Turkish Foreign Policy, Europe, Kosovo, Dispute Resolution, Balkan Politics, International institutions, Territorial Disputes, Greek Foreign Policy, Turkey and the Western Balkans, International Relations, Geography, Nationalism, Conflict Resolution, History of Education, Middle East, EU Foreign Policy, Transnational History, Russian Foreign Policy, History of Crete, Ottoman Crete, Cyprus, The Cyprus Problem, Modern Greek History, Turkish politics, Turkish Language, Western Balkans, Macedonian Question, Macedonian language, Ottoman Macedonia, Asia Minor, Southeastern Europe, Venetian possessions in the Eastern Mediterranean, Cretan Studies, Iranian Studies, History of Iran, Iranian History, Iranian Modern History, Central Asia, Central Asian Studies, Turkish Straits, Montreaux Convention, Southeast Asian Studies, Southeast Asia, Malaysia, Crete, Minority Studies, Muslim Minorities, Ethnic minorities, Malaysia History and Politics, German Reunification, and Azerbaijanedit
- turcologist - historian, instructor at Hellenic Open Universityedit
Research Interests:
The subject of this thesis is the transformation of the Cretan Question since the Organic Law of 1868 and up to the union of Crete with Greece in 1913. The epicenter of its analysis is the relation between Muslims and Christians in Crete... more
The subject of this thesis is the transformation of the Cretan Question since the Organic Law of 1868 and up to the union of Crete with Greece in 1913. The epicenter of its analysis is the relation between Muslims and Christians in Crete during this transitional period, as well as how these relations influenced or were influenced by the policy (or policies) of the European Great Powers vis-a-vis Crete, Greece or the Ottoman Empire. During this period -and despite the obstacles, reactions and ambiguities caused- a significant transition of power from Muslims to Christians took place, leaving a significant impact on political and social relations both within Crete and its broader environment.Αντικείμενο της διατριβής αυτής είναι η διαμόρφωση του Κρητικού Ζητήματος από τον Οργανικό Νόμο (1868) έως την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα (1913). Στο επίκεντρο της σχετικής ανάλυσης βρίσκονται οι σχέσεις μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στην Κρήτη, καθώς και το πως αυτές επηρέασαν και επηρεά...
Research Interests:
Η φετινή χρονιά [2023] σηματοδοτεί την επέτειο των 100 χρόνων από την υπογραφή της Σύμβασης Ανταλλαγής Πληθυσμών της Λωζάνης, της πρώτης υποχρεωτικής ανταλλαγής πληθυσμών στην παγκόσμια ιστορία, που συντέλεσε σημαντικά στην ανασυγκρότηση... more
Η φετινή χρονιά [2023] σηματοδοτεί την επέτειο των 100 χρόνων από την υπογραφή της Σύμβασης Ανταλλαγής Πληθυσμών της Λωζάνης, της πρώτης υποχρεωτικής ανταλλαγής πληθυσμών στην παγκόσμια ιστορία, που συντέλεσε σημαντικά στην ανασυγκρότηση των δύο εμπόλεμων κρατών -της Ελλάδας και της Τουρκίας- και στον επαναπροσδιορισμό τους ως ομοιογενών εθνών-κρατών, στο πλαίσιο των οποίων οι μειονότητες θα είχαν πλέον περιορισμένο πολιτικό ρόλο. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν, ωστόσο, είναι πως δεν ήταν η πρώτη φορά που τα δύο κράτη συζήτησαν μια τέτοια προοπτική, και πως είχαν φτάσει σε μία παραλίγο συμφωνία περίπου δέκα χρόνια νωρίτερα, την οποία ανέστειλε -και τελικά ακύρωσε- η έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Research Interests:
Η Μάχη της Κρήτης αποτέλεσε το «τρίτο μέρος» του αγώνα στην ελληνική επικράτεια κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του ’40-’41 και τη Μάχη των Οχυρών στις αρχές Απριλίου του 1941. Ακολούθησε η μακρά και δύσκολη... more
Η Μάχη της Κρήτης αποτέλεσε το «τρίτο μέρος» του αγώνα στην ελληνική επικράτεια κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του ’40-’41 και τη Μάχη των Οχυρών στις αρχές Απριλίου του 1941. Ακολούθησε η μακρά και δύσκολη περίοδος της Κατοχής και της Αντίστασης, η οποία διήρκεσε στη δυτική Κρήτη μέχρι τις αρχές Ιουλίου του 1945, δύο περίπου μήνες μετά την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Η περίοδος αυτή έχει ερευνηθεί επισταμένα σε ό,τι αφορά την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά αρκετά λιγότερο σε ό,τι αφορά την Κρήτη, με αποτέλεσμα η εικόνα που έχουμε να μην είναι πάντα σαφής και «επιβεβαιωμένη». Αφορμή για να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο θέμα υπήρξε η πρωτοβουλία του Δήμου Αποκορώνου το 2021 να αναστηλώσει και αναδείξει την οικία του συνταγματάρχη Ανδρέα Παπαδάκη στην Ασή Γωνιά, ιδρυτικού μέλους και επικεφαλής της «Ανωτάτης Επιτροπής Αγώνος Κρήτης» (εφεξής ΑΕΑΚ) από τον Ιούνιο του 1941 έως τον Αύγουστο του 1942. Με αφετηρία μια έκθεση τεκμηρίωσης που μου ζητήθηκε να συντάξω για το πρόσωπο και την οργάνωση αυτή, αναζήτησα και εντόπισα αρκετά στοιχεία, τα οποία επιχειρώ να παρουσιάσω συνοπτικά στην παρούσα μελέτη.
Research Interests:
Research Interests: Diplomatic History, Greek History, Diplomatic Studies, British Foreign Policy, Turkish Greek Relations, and 13 moreGreek Foreign Policy, Turkish Independence War, WWI, Asia Minor, Diplomacy and international relations, French foreign policy, History of Italian Foreign Policy, Greeks in Asia Minor, Entente, Greek Turkish Wars, International Relations and Diplomacy, Post-WWI Middle East, and European Great Powers
Οι Μαορί είναι ιθαγενής φυλή της Νέας Ζηλανδίας. Η ιδέα για μια στρατιωτική δύναμη αποτελούμενη από Μαορί προέκυψε πριν από την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1939, με το σκεπτικό ότι αυτό θα ενίσχυε την εικόνα τους εντός και εκτός... more
Οι Μαορί είναι ιθαγενής φυλή της Νέας Ζηλανδίας. Η ιδέα για μια στρατιωτική δύναμη αποτελούμενη από Μαορί προέκυψε πριν από την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1939, με το σκεπτικό ότι αυτό θα ενίσχυε την εικόνα τους εντός και εκτός της Νέας Ζηλανδίας, υπογραμμίζοντας την ισότητά τους με τους άλλους Νεοζηλανδούς ευρωπαϊκής καταγωγής (Pākehā), αλλά και τη νομιμοφροσύνη τους προς την Αυτοκρατορία, μέσω της συμβολής τους στην πολεμική προσπάθεια. Το παρόν άρθρο ακολουθεί το 28ο Τάγμα από την ίδρυση του, το 1940, έως τη δράση του κατά τη Μάχη της Κρήτης, με έμφαση στη β' φάση της (26-31 Μαΐου 1941), εν είδει φόρου τιμής στους άνδρες που ήρθαν από την άλλη άκρη της γης για να πολεμήσουν για την ελευθερία μας.
Research Interests: New Zealand Studies, German Occupation in Greece, World War II, History of New Zealand, World War II history, and 9 moreKaupapa Maori Research, Greek military history, World War 2, Battle of Crete (1941), Maori history, New Zealand, Maori, New Zealand military, Cold War and environmental history, and History of Crete
Το «Προσωρινό Πολίτευμα της Νήσου Κρήτης» του 1822 υπήρξε όχι μόνο ένα από τα πρώτα ελληνικά συντάγματα, αλλά ένα από τα πιο φιλελεύθερα, δημοκρατικά και προοδευτικά στην Ευρώπη της εποχής του. Το Σύνταγμα των Αρμένων, όπως επίσης... more
Το «Προσωρινό Πολίτευμα της Νήσου Κρήτης» του 1822 υπήρξε όχι μόνο ένα από τα πρώτα ελληνικά συντάγματα, αλλά ένα από τα πιο φιλελεύθερα, δημοκρατικά και προοδευτικά στην Ευρώπη της εποχής του. Το Σύνταγμα των Αρμένων, όπως επίσης αναφέρεται, ήταν και θα πρέπει να γίνεται αντιληπτό ως ένα σημαντικότατο πολιτικό και νομικό κεκτημένο για την Κρήτη, στο οποίο αποτυπώνονται εμφανείς επιρροές από πρωτοποριακά για την εποχή κείμενα, όπως η Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας (1776), το πρώτο Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (1787), η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη (1789), τα γαλλικά Συντάγματα του 1791, του 1793 και του 1795, και η Ελληνική Νομαρχία (1806). Παρά ταύτα, το «Προσωρινό Πολίτευμα της Νήσου Κρήτης» ήταν και λειτούργησε ως ένας τοπικός οργανισμός, η εφαρμογή του οποίου συνδέθηκε με το γενικής ισχύος Σύνταγμα της Επιδαύρου, το οποίο υπήρξε αναμφισβήτητα το πρότυπό του.
Research Interests: Constitutional Law, European Constitutionalism, Liberalism and Republicanism, Constitutional History, Cretan Studies, and 9 moreCrete, 19th century European constitutional history, Ottoman Crete, Cretan history, επάνάσταση 1821, Hellenic Revolution of 1821, Επανάσταση 1821, Ιστορία της Κρήτης, and Cretan Revolution
Η συμπλήρωση 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821 αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο για τη σύγχρονη Ελλάδα. Με δεδομένο ότι οι εορτασμοί εστιάζονται «παραδοσιακά» στους αγώνες των Ελλήνων για την ελευθερία και την εθνική χειραφέτηση, συχνά... more
Η συμπλήρωση 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821 αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο για τη σύγχρονη Ελλάδα. Με δεδομένο ότι οι εορτασμοί εστιάζονται «παραδοσιακά» στους αγώνες των Ελλήνων για την ελευθερία και την εθνική χειραφέτηση, συχνά παραβλέπεται η διεθνής διάσταση του Ελληνικού Ζητήματος, δηλαδή η διεθνής διπλωματία σε ό,τι αφορά τη συγκρότηση και αναγνώριση ενός ελληνικού κράτους (υποτελούς ή ανεξάρτητου), τη μορφή διακυβέρνησής του και τα σύνορά του. Μόλις έξι χρόνια μετά το τέλος των Ναπολεόντειων Πολέμων (1803-1815), οι ευρωπαϊκές δυνάμεις είχαν πολλούς λόγους να μη βλέπουν με «καλό μάτι» τα επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα. Η μελέτη αυτή παρουσιάζει πως διαμορφώθηκαν τα σύνορα του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και πως διαμορφώθηκε η στάση των Δυνάμεων σε σχέση με τη συμπερίληψη ή μη της Κρήτης σε αυτό.
Research Interests:
Λίγοι μουσουλμάνοι έχουν αφήσει τόσο έντονα το σημάδι τους στη λαϊκή παράδοση και την ιστοριογραφία της Κρήτης όσο ο περίφημος «πυργοδεσπότης» Ιμπραήμ Αληδάκης, αγάς του Αποκόρωνα. Η ιστορία του έχει διασωθεί χάρη σε ένα δημοτικό τραγούδι... more
Λίγοι μουσουλμάνοι έχουν αφήσει τόσο έντονα το σημάδι τους στη λαϊκή παράδοση και την ιστοριογραφία της Κρήτης όσο ο περίφημος «πυργοδεσπότης» Ιμπραήμ Αληδάκης, αγάς του Αποκόρωνα. Η ιστορία του έχει διασωθεί χάρη σε ένα δημοτικό τραγούδι που περιγράφει τη σύγκρουσή του με τους Σφακιανούς και αποδίδεται στον Γιώργη Πάτερο, ενώ ιδιαίτερα γνωστός στους Σφακιανούς και Αποκορωνιώτες είναι ο πύργος του, ο οποίος σώζεται σε καλή κατάσταση στη νότια πλευρά του Εμπρόσνερου, στη γειτονιά Μεσοχώρι. Ο πύργος εκτιμάται ότι χτίστηκε κατά τη Βενετοκρατία -μάλλον τον 15ο ή 16ο αιώνα- ως έπαυλη κάποιου τοπικού άρχοντα, αλλά στα μέσα του 18ου αιώνα πέρασε στον γενίτσαρο και αργότερα «μαλικιαναγά» (τιμαριούχο) Ιμπραήμ Αληδάκη, ο οποίος τον χρησιμοποίησε ως προσωπική κατοικία και έδρα των οικονομικών και στρατιωτικών του δραστηριοτήτων.
Research Interests:
Τους τελευταίους μήνες επανέρχεται συχνά στην επικαιρότητα το θέμα της Αμμοχώστου και του «κλειστού τομέα» της, του Βαρωσιού. Ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, φαίνεται να επιδιώκουν το... more
Τους τελευταίους μήνες επανέρχεται συχνά στην επικαιρότητα το θέμα της Αμμοχώστου και του «κλειστού τομέα» της, του Βαρωσιού. Ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, φαίνεται να επιδιώκουν το σταδιακό «άνοιγμα» της περιοχής υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση, με σκοπό να εκμεταλλευτούν την παραλία και τις υποδομές της προς όφελος των Τουρκοκυπρίων. Η πολιτική αυτή έρχεται σε αντίθεση με την μέχρι πρότινος στάση της Τουρκίας, αλλά και με πλήθος ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών και τις προτάσεις αρκετών Γενικών Γραμματέων
(Κουρτ Βαλντχάιμ, Χαβιέ Πέρες δε Κεγιάρ, Μπούτρος Γκάλι, και
Κόφι Ανάν), οι οποίοι έχουν προτείνει την «επιστροφή» του Βαρωσιού υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση ή την υπαγωγή του υπό την διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών, ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν με ασφάλεια οι νόμιμοι κάτοικοι, περίπου 20.000 στο Βαρώσι και 25.000 με 35.000 σε όλη την Αμμόχωστο. Παραβλέποντας το ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν παραιτηθεί από τα νόμιμα δικαιώματά τους επί των ιδιοκτησιών τους, οι Ερντογάν και Τατάρ επιχειρούν να παγιώσουν την διχοτόμηση (Taksim) οχυρωμένοι πίσω από τη θέση «δύο λαοί - δύο κράτη στην Κύπρο», ενώ επιχειρούν το «άνοιγμα» της πόλης λίγο-λίγο, ώστε να καταφέρουν τον στόχο τους με όσο το δυνατόν λιγότερες διεθνείς αντιδράσεις.
(Κουρτ Βαλντχάιμ, Χαβιέ Πέρες δε Κεγιάρ, Μπούτρος Γκάλι, και
Κόφι Ανάν), οι οποίοι έχουν προτείνει την «επιστροφή» του Βαρωσιού υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση ή την υπαγωγή του υπό την διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών, ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν με ασφάλεια οι νόμιμοι κάτοικοι, περίπου 20.000 στο Βαρώσι και 25.000 με 35.000 σε όλη την Αμμόχωστο. Παραβλέποντας το ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν παραιτηθεί από τα νόμιμα δικαιώματά τους επί των ιδιοκτησιών τους, οι Ερντογάν και Τατάρ επιχειρούν να παγιώσουν την διχοτόμηση (Taksim) οχυρωμένοι πίσω από τη θέση «δύο λαοί - δύο κράτη στην Κύπρο», ενώ επιχειρούν το «άνοιγμα» της πόλης λίγο-λίγο, ώστε να καταφέρουν τον στόχο τους με όσο το δυνατόν λιγότερες διεθνείς αντιδράσεις.
Research Interests:
Παραδοσιακά η 1η Δεκεμβρίου εορτάζεται ως επέτειος της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα το 1913 και ως το επίσημο τέλος μακροχρόνιων και αιματηρών αγώνων για την ελευθερία και την εθνική αποκατάσταση των Κρητών. Όλα αυτά είναι αλήθεια,... more
Παραδοσιακά η 1η Δεκεμβρίου εορτάζεται ως επέτειος της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα το 1913 και ως το επίσημο τέλος μακροχρόνιων και αιματηρών αγώνων για την ελευθερία και την εθνική αποκατάσταση των Κρητών. Όλα αυτά είναι αλήθεια, αλλά τι άλλαξε πραγματικά μετά την 1η Δεκεμβρίου 1913; Δεν ήταν ήδη ελεύθερη η Κρήτη; Δεν ήταν ήδη μέρος της Ελλάδας -αν όχι από το 1908, τουλάχιστον από τον Οκτώβριο του 1912; Αν η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι ναι, τι εξυπηρετούσε η τέλεση της ένωσης στον Φιρκά την 1η Δεκεμβρίου;
Research Interests:
H επανάσταση στην Κρήτη ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1821 και διαδόθηκε γρήγορα στις περισσότερες επαρχίες του νησιού, με αποτέλεσμα οι μουσουλμάνοι να οχυρωθούν στις πόλεις και τα φρούρια και ο Οθωμανός σουλτάνος Μαχμούτ Β΄ να ζητήσει... more
H επανάσταση στην Κρήτη ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1821 και διαδόθηκε γρήγορα στις περισσότερες επαρχίες του νησιού, με αποτέλεσμα οι μουσουλμάνοι να οχυρωθούν στις πόλεις και τα φρούρια και ο Οθωμανός σουλτάνος Μαχμούτ Β΄ να ζητήσει βοήθεια από τον αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μωχάμεντ Άλη. Η στρατιωτική εμπλοκή των Αιγυπτίων μετά τον Μάιο του 1822 άλλαξε σημαντικά τις ισορροπίες στο νησί, με αποτέλεσμα μέχρι τον Απρίλιο του 1824 η επανάσταση να έχει σχεδόν σβήσει. Στις αρχές Αυγούστου του 1825 μια ομάδα ένοπλων Σφακιανών κατέλαβε το οχυρό της Γραμβούσας, εξέλιξη που έδωσε νέα πνοή στην επανάσταση στην Κρήτη. Ο Οθωμανός διοικητής της Κυδωνίας, Μουσταφά Ναϊλή πασάς επιχείρησε να ανακαταλάβει το νησί, αλλά δεν τα κατάφερε. Η κατάσταση παρέμενε κάπως στάσιμη τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά στις 8 / 20 Οκτωβρίου 1827 οι στόλοι των Δυνάμεων (Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας) συνέτριψαν τον πολλαπλάσιο σε αριθμό πλοίων και ανδρών τουρκοαιγυπτιακό στόλο στο Ναυαρίνο. Η εξέλιξη αυτή δημιούργησε μια ευνοϊκή συγκυρία για την ενίσχυση του αγώνα στην Κρήτη, ωθώντας την Κεντρική Διοίκηση να αποφασίσει να στείλει μια δύναμη αρκετών εκατοντάδων ανδρών στο νησί υπό τον Ηπειρώτη οπλαρχηγό Χατζημιχάλη Νταλιάνη, επικεφαλής των άτακτων ιππέων της επαναστατικής κυβέρνησης.
Research Interests:
Τα τελευταία χρόνια έχουν δημοσιευτεί αρκετά βιβλία, άρθρα και ανακοινώσεις για το Κρητικό Ζήτημα, αλλά σπάνια η ενασχόληση των ερευνητών και των ιστορικών φτάνει μέχρι την εξωτερική πολιτική των πιο «άγνωστων» ευρωπαϊκών δυνάμεων που... more
Τα τελευταία χρόνια έχουν δημοσιευτεί αρκετά βιβλία, άρθρα και ανακοινώσεις για το Κρητικό Ζήτημα, αλλά σπάνια η ενασχόληση των ερευνητών και των ιστορικών φτάνει μέχρι την εξωτερική πολιτική των πιο «άγνωστων» ευρωπαϊκών δυνάμεων που ενεπλάκησαν και έπαιξαν ρόλο σε αυτό. Το παρόν κείμενο φιλοδοξεί να καλύψει εν μέρει αυτό το «κενό», αναζητώντας εάν και κατά πόσο η Αυστροουγγαρία είχε κάποια συγκεκριμένη πολιτική ως προς τα ζητήματα της Κρήτης στα τέλη του 19ου αιώνα, πως αυτή προέκυψε και πως εφαρμόστηκε.
Research Interests: International Relations, Late Ottoman History, Crete, Concert of Europe, Austria-Hungary, and 8 moreDiplomacy and international relations, History of Crete, Ottoman Crete, The Powers and the Eastern Question, the Eastern Question, Austria-Hungary 1897-1918, foreign policy of Austria-Hungary, and CRETAN QUESTION
Ο έλεγχος του Ναγκόρνο Καραμπάχ έχει αποτελέσει διαχρονικά σημαντικό «αγκάθι» στις σχέσεις μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, ή τουλάχιστον για όσο διάστημα αυτά τα κράτη ήταν και είναι ανεξάρτητα. Η πρώτη φορά που οι δύο χώρες... more
Ο έλεγχος του Ναγκόρνο Καραμπάχ έχει αποτελέσει διαχρονικά σημαντικό «αγκάθι» στις σχέσεις μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, ή τουλάχιστον για όσο διάστημα αυτά τα κράτη ήταν και είναι ανεξάρτητα. Η πρώτη φορά που οι δύο χώρες συγκρούστηκαν για την περιοχή αυτή ήταν το 1918, όταν απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από την Ρωσική Αυτοκρατορία. Πέρα από το Καραμπάχ, οι δύο χώρες επίσης διαφωνούσαν ως προς τον έλεγχο των περιοχών Ζανγκεζούρ (σήμερα Αρμενία) και Ναχτσιβάν (σήμερα Αζερμπαϊτζάν), αλλά με δεδομένα τα πολλά και έντονα προβλήματα που προκάλεσε η μετάβασή τους στην ανεξαρτησία, καμία από τις δύο δεν μπορούσε να επιβληθεί αποφασιστικά στην άλλη. Οι Βρετανοί συνέστησαν και στις δύο πλευρές αυτοσυγκράτηση και πρότειναν την διευθέτηση των διαφορών τους στο Συνέδριο Ειρήνης στο Παρίσι το 1919, αλλά το συνέδριο απέφυγε τελικά να ορίσει τα σύνορα μεταξύ των χωρών του Καυκάσου. Στο μεταξύ, το 1920 οι Μπολσεβίκοι ανακατέλαβαν μεγάλο μέρος του Αζερμπαϊτζάν και επιδίωξαν μια συμφωνία με την Αρμενία, στο πλαίσιο της οποίας πρότειναν το Καραμπάχ να γίνει (ή παραμείνει) τμήμα της, υπό την προϋπόθεση ότι θα επέστρεφαν σημαντικά εδάφη στα δυτικά στην κεμαλική Τουρκία, σε αντίθεση με όσα προέβλεπε η Συνθήκη των Σεβρών (10 Aυγούστου 1920).
Research Interests:
Η ανακοίνωση αυτή εστιάζει περισσότερο στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής, τις ευρύτερες συνθήκες και τους λόγους, για τους οποίους δημιουργήθηκε ο νομός Σφακίων και επελέγη ως έδρα του ο Βάμος Αποκορώνου. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι ο... more
Η ανακοίνωση αυτή εστιάζει περισσότερο στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής, τις ευρύτερες συνθήκες και τους λόγους, για τους οποίους δημιουργήθηκε ο νομός Σφακίων και επελέγη ως έδρα του ο Βάμος Αποκορώνου. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι ο Αποκόρωνας κατέχει μια καίρια στρατηγική θέση στο δυτικό τμήμα της Κρήτης, μεταξύ των επαρχιών Κυδωνίας, Σφακίων και Ρεθύμνου. Το ορεινό του ανάγλυφο υπήρξε ανέκαθεν σημαντικό καταφύγιο όσων ήταν σε διένεξη με την εκάστοτε εξουσία, και ιδιαίτερα κατά τον τελευταίο αιώνα της οθωμανικής κυριαρχίας οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις που έλαβαν χώρα ή επεκτάθηκαν γρήγορα στην επαρχία δεν ήταν λίγες. Οι πρώτες από αυτές συνδέονται χρονικά με την εξέγερση του Δασκαλογιάννη στα Σφακιά το 1770, ενώ αρκετά έντονες ήταν και αυτές του 1821-1827, του 1840-1841 και το 1858. Ιδιαίτερη σημασία για τη μετέπειτα πορεία του Κρητικού Ζητήματος είχε η επανάσταση του 1866-1869, η οποία έδειξε ότι οι Οθωμανοί δεν ήταν πια σε θέση να επιβληθούν στους χριστιανούς της Κρήτης με στρατιωτικά μέσα.
Research Interests:
Λόγω της θέσης της η Κρήτη είχε ανέκαθεν στενές σχέσεις με τον νότιο ελλαδικό χώρο, αλλά συχνά καλές σχέσεις και με περιοχές πέραν αυτού, στα νότια, δυτικά και ανατολικά της. Ήδη κατά τη ρωμαϊκή εποχή η Κρήτη αποτέλεσε μια ενιαία επαρχία... more
Λόγω της θέσης της η Κρήτη είχε ανέκαθεν στενές σχέσεις με τον νότιο ελλαδικό χώρο, αλλά συχνά καλές σχέσεις και με περιοχές πέραν αυτού, στα νότια, δυτικά και ανατολικά της. Ήδη κατά τη ρωμαϊκή εποχή η Κρήτη αποτέλεσε μια ενιαία επαρχία μαζί με την Κυρηναϊκή της Λιβύης (Provincia Creta et Cyrenaica), ενώ τον 8ο αιώνα μουσουλμάνοι από την Ανδαλουσία ίδρυσαν στο νησί το Εμιράτο της Κρήτης (Emārāt Iqritiya), το οποίο κατέλυσε το 961 μ.Χ. ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς. Στα νεότερα χρόνια, η Κρήτη αποτέλεσε για δέκα περίπου χρόνια μετά την ελληνική επανάσταση (1830-1840) κτήση της Αιγύπτου, αν και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις -ιδίως η Βρετανία- πίεσαν να «επιστραφεί» στον Οθωμανό σουλτάνο, ώστε να την ελέγχουν καλύτερα. Σε κάθε περίπτωση, η ιστορική πορεία της Κρήτης συνδέθηκε αρκετές φορές με αυτή των απέναντι αφρικανικών ακτών, άλλοτε κατά τρόπο αμφίδρομο κι άλλοτε μονομερώς. Σε αυτή την τελευταία κατηγορία εντάσσεται και η ιστορία του Αλί, ενός νεαρού κρητικού που εξισλαμίστηκε και αναζήτησε την τύχη του στην Τυνησία, όπου ο γιος του Χουσεΐν ίδρυσε μια δυναστεία που κυβέρνησε τη χώρα για δυόμιση αιώνες.
Research Interests:
Τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται συχνά στον τουρκικό Τύπο δημοσιεύματα που υποστηρίζουν ότι η Κρήτη δεν έχει παραχωρηθεί ολόκληρη από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Ελλάδα, αλλά μόνο εν μέρει, κατά συνέπεια η Τουρκία «μπορεί και πρέπει... more
Τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται συχνά στον τουρκικό Τύπο δημοσιεύματα που υποστηρίζουν ότι η Κρήτη δεν έχει παραχωρηθεί ολόκληρη από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Ελλάδα, αλλά μόνο εν μέρει, κατά συνέπεια η Τουρκία «μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει τα 3/4 της Κρήτης», σύμφωνα με μια αρκετά διαστρεβλωμένη -αν όχι αρρωστημένη- αντίληψη του Δικαίου. Η πατρότητα αυτής της ιδέας ανήκει στον Ümit Yalım, πρώην γενικό γραμματέα του υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας, χωρίς να είναι γνωστό αν είναι πραγματικά δική του ή του ζητήθηκε να την προβάλλει. Σε κάθε περίπτωση, η αμφισβήτηση που επιχειρείται είναι νομικά αβάσιμη και εξόφθαλμα προκλητική, πολύ δε περισσότερο όταν συνδέεται με την απόπειρα της Τουρκίας να διεκδικήσει ως «γαλάζια πατρίδα» (Mavi Vatan) ένα μεγάλο μέρος του θαλάσσιου χώρου της ανατολικής Μεσογείου ως υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ της, παραβλέποντας ή σκόπιμα παρερμηνεύοντας όσα προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο και η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982.
Research Interests:
Τα χωρικά ύδατα ή αιγιαλίτιδα ζώνη αποτελούν την πρώτη θαλάσσια περιοχή στην οποία αναγνωρίστηκε η κυριαρχία του παράκτιου κράτους ήδη από τον 17ο αιώνα, αλλά λόγω των αντιτιθέμενων συμφερόντων των παράκτιων κρατών το καθεστώς αυτό... more
Τα χωρικά ύδατα ή αιγιαλίτιδα ζώνη αποτελούν την πρώτη θαλάσσια περιοχή στην οποία αναγνωρίστηκε η κυριαρχία του παράκτιου κράτους ήδη από τον 17ο αιώνα, αλλά λόγω των αντιτιθέμενων συμφερόντων των παράκτιων κρατών το καθεστώς αυτό "άργησε" να κωδικοποιηθεί ως διεθνές δίκαιο. Το παρόν άρθρο εξετάζει τόσο τη διαμόρφωση του θεσμού αυτού κατά τις Διεθνείς Διασκέψεις των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (1956-1958, 1960, 1973-1982), όσο και τη θεσμοθέτηση και εξέλιξη του θεσμού της αιγιαλίτιδας στην Ελλάδα, εξετάζοντας τη δυνατότητα -ή σκοπιμότητα- της επέκτασής της.
Research Interests:
Παρότι οι ιστορικοί και οι ερευνητές που καταπιάνονται με το Κρητικό Ζήτημα έχουν ασχοληθεί εκτενώς με τα πρόσωπα και τα γεγονότα του 19ου και του 20ου αιώνα στην Κρήτη, από τις εργασίες τους συχνά λείπει -ή παραλείπεται σκόπιμα- η... more
Παρότι οι ιστορικοί και οι ερευνητές που καταπιάνονται με το Κρητικό Ζήτημα έχουν ασχοληθεί εκτενώς με τα πρόσωπα και τα γεγονότα του 19ου και του 20ου αιώνα στην Κρήτη, από τις εργασίες τους συχνά λείπει -ή παραλείπεται σκόπιμα- η διεθνής διάσταση του ζητήματος, δηλαδή η πολιτική που διαμόρφωσαν και ακολούθησαν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις ως προς το καθεστώς της Κρήτης. Η παράλειψη αυτή είναι σημαντική, καθώς η στάση και οι αποφάσεις των Δυνάμεων -και ιδίως αυτών που συμμετείχαν στη διεθνή κατοχή του νησιού (Βρετανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ρωσίας)- επηρέασαν καταλυτικά τη διαμόρφωση του καθεστώτος του νησιού. Με δεδομένο ότι το θέμα αυτό είναι αρκετά μεγάλο για να αναπτυχθεί στο παρόν άρθρο, εν προκειμένω θ’ αναφερθώ συνοπτικά στην πολιτική που ακολούθησαν η Βρετανία, η Γαλλία και η Ρωσία στο Κρητικό Ζήτημα στα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου, καθώς και στη σημασία που είχε ή απέκτησε η Κρήτη στην εξωτερική τους πολιτική υπό το φως διεθνών εξελίξεων όπως η ανάδυση νέων ευρωπαϊκών δυνάμεων, η αναθεώρηση παλιών συμμαχιών και η αναζήτηση νέων.
Research Interests:
To παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στα «Χανιώτικα Νέα», την ιστοσελίδα του apopseis.gr και του ΟΔΕΘ. Αναφέρεται στις "διεθνείς σχέσεις" του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους ("ΤΔΒΚ") και τις απόπειρες της Τουρκίας να ενθαρρύνει τη διεθνή αναγνώρισή... more
To παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στα «Χανιώτικα Νέα», την ιστοσελίδα του apopseis.gr και του ΟΔΕΘ. Αναφέρεται στις "διεθνείς σχέσεις" του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους ("ΤΔΒΚ") και τις απόπειρες της Τουρκίας να ενθαρρύνει τη διεθνή αναγνώρισή του ή τις διμερείς σχέσεις του με τρίτα κράτη. Μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά στην αντίδραση της διεθνούς κοινότητας στην ανακήρυξη της "ανεξαρτησίας" του, καθώς και στην πολιτική ανάσχεσης της αναγνώρισης που υιοθέτησαν η Ελλάδα και η Κύπρος.
Research Interests: Cyprus Studies, Cyprus conflict, The Turkish Cypriots In Northern Cyprus, History of Cyprus, Cyprus, and 11 moreTurkish Foreign Policy, Turkey in World Politics, Greek Foreign Policy, The Cyprus Question since 1878, The Cyprus Problem, TRNC, European politics, critical security studies, Turkish foreign policy and Cyprus conflict, History of Turkish Cypriots, Turkish Foreign Policy Syria, Cyprus Studies European Current Affiars International Relations Theories, and Unilateral Declaration of Independence
The late 19th century was a time of significant conflict in Crete, as the Christian majority of the island pursued actively through a series of revolts -almost one per decade- either union with Greece or a state of its own. This pursuit... more
The late 19th century was a time of significant conflict in Crete, as the Christian majority of the island pursued actively through a series of revolts -almost one per decade- either union with Greece or a state of its own. This pursuit was materialized to a great extent with the expulsion of the Ottoman authorities and military in October 1898 and the establishment of a new regime from early December 1898 and on, which came to be known as the Cretan State (Κρητική Πολιτεία). This semi-independent state continued to be nominally part of the Ottoman Empire until 1912, but enjoyed complete internal autonomy, having a government, an assembly and a constitution of its own, although under the guardianship of its four “Protector Powers” (England, France, Russia and Italy), who occupied its major urban centers from March 1987 to July 1909.
Research Interests: Minority Studies, Muslim Minorities, Turkish Greek Relations, Greek-Turkish relations, political participation, minority rights, Minority Rights, and 10 moreCretan Studies, Crete, Population Studies, Ottoman Crete, Population Exchange, The Powers and the Eastern Question, the Eastern Question, Cretan Muslims, Cretan Autonomy, and Minorities in the Balkans
Contrary to common belief, the Lausanne Convention (1923) was not the first international treaty to foresee an “exchange” of populations, although it was indeed the first to make such an exchange obligatory. This sad “privilege” of first... more
Contrary to common belief, the Lausanne Convention (1923) was not the first international treaty to foresee an “exchange” of populations, although it was indeed the first to make such an exchange obligatory. This sad “privilege” of first mention ever belongs to a bilateral treaty signed between Bulgaria and the Ottoman Empire in September 1913, whose success led the Ottomans to suggest a similar exchange concerning the Greeks of the Aydın vilayet in Asia Minor with the Muslims of Greek Macedonia. The Greek government was initially negative, but the Young Turks attempted to enforce it either way, adopting a series of persecutions against non-Muslim citizens of the Empire and embarking on a naval arms race against Greece. Facing an augmenting flow of refugees from Asia Minor and in fear of new hostilities, Athens was soon convinced that a consensus might be preferable. Upon the formal acceptance of such talks in principle, intensive contact between the two sides on a high level resulted in significant progress within the following months, allowing for a joint committee to be created in İzmir in June 1914 with the task to prepare the ground for the exchange. However, the eruption of World War I in Europe and the decision of the Ottoman government to join the Central Powers had a detrimental effect on the talks, as all related activity was suspended and the idea would come up again only after the end of the war, in totally different terms.
Research Interests: Balkan Studies, Balkan History, Balkan Politics, Ottoman Balkans, Turkish Greek Relations, and 10 moreGreek-Turkish relations, political participation, minority rights, Population Studies, Greek-Turkish Relations, Young Turks, Great War 1914-18, Balkan Wars 1912-1913, Lausanne Treaty, Population Exchange, the Eastern Question, and Greek Turkish Population Exchange
Τα πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στα τέλη του 1963 στην Κύπρο δημιούργησαν μια έκρυθμη κατάσταση, στον απόηχο της οποίας η επιστροφή στην πρότερη κατάσταση (status quo ante) φάνταζε πλέον αδύνατη. Ήταν φανερό ότι το... more
Τα πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στα τέλη του 1963 στην Κύπρο δημιούργησαν μια έκρυθμη κατάσταση, στον απόηχο της οποίας η επιστροφή στην πρότερη κατάσταση (status quo ante) φάνταζε πλέον αδύνατη. Ήταν φανερό ότι το Κυπριακό επανερχόταν στην επικαιρότητα, θέτοντας νέα ερωτήματα: Ήταν άραγε η αναδιοργάνωση της Κυπριακής Δημοκρατίας εσωτερική υπόθεση των δύο κοινοτήτων του νησιού, ή (και) των «εγγυητριών δυνάμεων» (Ελλάδας, Τουρκίας και Ηνωμένου Βασιλείου); Ή μήπως ήταν πλέον δικαιοδοσία του ΟΗΕ; Η κυπριακή κυβέρνηση θεωρούσε πως από τη στιγμή που η Κύπρος είχε καταστεί ανεξάρτητο κράτος -δυνάμει των Συνθηκών του 1959- η ανάμιξη τρίτων έπρεπε να εκλαμβάνεται ως ξένη επέμβαση, η οποία παρείχε το δικαίωμα στο θιγόμενο μέρος να προσφύγει στον ΟΗΕ. Στο πλαίσιο αυτό, και ενώπιον της παράτασης των συγκρούσεων και των συνεχών απειλών της Τουρκίας ότι θα επενέβαινε στρατιωτικά, η κυπριακή κυβέρνηση απευθύνθηκε τον Φεβρουάριο του 1964 στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ζητώντας του να επαναβεβαιώσει την ανεξαρτησία και ακεραιότητα της Κύπρου.
Research Interests: Peace and Conflict Studies, Cyprus Studies, United Nations, Conflict Resolution, Cyprus conflict, and 9 moreHistory of Cyprus, Peacebuilding, Peace and Conflict Resolution, The Cyprus Problem, Cyprus Conflict, Ethnic Conflict, World Conflicts, United Nations Peacekeeping Operations, Peace Building and Confict Resolution, Peace Keeping Operations, and UN Security Council Resolutions
During the Greek Civil War (1946-1949) -and largely as a result of it- some 70,000 Greek and Slavomacedonian political refugees left or were forced to leave Greece, seeking refuge in neighboring Yugoslavia and other People’s Republics in... more
During the Greek Civil War (1946-1949) -and largely as a result of it- some 70,000 Greek and Slavomacedonian political refugees left or were forced to leave Greece, seeking refuge in neighboring Yugoslavia and other People’s Republics in Eastern Europe. This paper aims to explain the military necessities behind this decision and the way this primarily humanitarian issue evolved into a political one, as these children -soon accompanied by thousands of other political refugees from Greece- were usually treated in Yugoslavia not as Greeks, but as “Aegean Macedonian” refugees (also known as Egejci) who fled persecution for their identity and not for their ideology. This misinterpretation often threatened to evolve into a major issue in bilateral relations, as many among this disputed refugee population pursued a privileged relationship with the centers of power in Belgrade and Skopje by promoting their exodus from Greece as a central element of the new national Macedonian narrative. In this context, the present paper will attempt to explore the relationship between refugees, historians and Slavomacedonian Diaspora organizations in Australia, Canada and elsewhere, as well as the way they interacted and influenced public discourse in Yugoslav Macedonia before independence (1991).
Research Interests: Identity politics, Nationalism, Civil War, Yugoslavia, National Identity, and 14 moreModern Greek History, Modern Greek Politics, Yugoslavia (History), Ethnic Conflict and Civil War, Former Yugoslavia, Macedonian Question, History of Yugoslavia, Macedonia, Greek Civil War, Ethnicity and National Identity, Macedonian language, Greek Civil War Children Relief, Former Yugoslav Republic of Macedonia, and Ethnicity and Nationality
Παρά το κλίμα σύνεσης που είχε καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια, οι διμερείς σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία δοκιμάζονται επανειλημμένα το τελευταίο διάστημα, μετά τις αναφορές του προέδρου Ερντογάν σε «σύνορα της καρδιάς του», την... more
Παρά το κλίμα σύνεσης που είχε καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια, οι διμερείς σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία δοκιμάζονται επανειλημμένα το τελευταίο διάστημα, μετά τις αναφορές του προέδρου Ερντογάν σε «σύνορα της καρδιάς του», την έμμεση αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης, αλλά και την επερχόμενη σύγκρουση των δύο πλευρών αναφορικά με τη διατήρηση ή μη του καθεσώτος των εγγυήσεων στην Κύπρο, οι οποίες είχαν υπάρξει μέρος της τριμερούς διευθέτησης του 1959-60 (Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου). Παρότι τα εκκρεμή θέματα δεν φαίνεται να διευθετούνται άμεσα, ή έστω να περιορίζονται, η τουρκική αντιπολίτευση επιχείρησε πρόσφατα να ασκήσει κριτική στον πρόεδρο Ερντογάν και το κόμμα του επαναφέροντας μια ακόμη «εκκρεμότητα», αυτή των λεγόμενων «Γκρίζων Ζωνών» (Gri Bölgeler) στο Αιγαίο.
Research Interests: Turkish Greek Relations, Turkish Foreign Policy, Greek-Turkish relations, political participation, minority rights, Greek Foreign Policy, Greek-Turkish Relations, and 5 moreTurkey-EU, Turkey and Greece, the Aegean issues, Greece and Turkey, The Aegean Disputes, Bilateral Relations Between Turkey and Greece, and Grey Zone Conflict
Research Interests: Balkan Politics, Turkish Greek Relations, Turkish Foreign Policy, Greek-Turkish relations, political participation, minority rights, Minority Rights, and 8 moreGreek Foreign Policy, Macedonian Question, Macedonia, Balkan Wars 1912-1913, Balkan Wars, Ottoman Foreign Policy, 1912-1913, and Macedonian Speaking Muslims
Ο όρος «εναέριος χώρος» χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή και συμπληρωματικά προς τα καθεστώτα κυριαρχίας που έχει ένα κράτος επί των χερσαίων εκτάσεών του, καθώς και της κυριαρχίας ή των κυριαρχικών δικαιωμάτων που έχει σε θαλάσσιους... more
Ο όρος «εναέριος χώρος» χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή και συμπληρωματικά προς τα καθεστώτα κυριαρχίας που έχει ένα κράτος επί των χερσαίων εκτάσεών του, καθώς και της κυριαρχίας ή των κυριαρχικών δικαιωμάτων που έχει σε θαλάσσιους χώρους όπως αυτοί εθιμικά ή τυπικά ορίζονται από το ίδιο ή διεθνείς συμβάσεις, όπως αυτή για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982). Στον εναέριο χώρο ισχύουν επάλληλα ή μεμονωμένα τρία διαφορετικά καθεστώτα: α) το καθεστώς του εθνικού εναερίου χώρου, μέσα στον οποίο το κράτος ασκεί κυριαρχία, όπως στο έδαφος του και στην αιγιαλίτιδα, β) το καθεστώς της Περιοχής Πληροφόρησης Πτήσεων (Flight Information Region, FIR), όπου η Ελλάδα και η εκάστοτε χώρα ασκεί συγκεκριμένες διεθνείς αρμοδιότητες εποπτείας και ελέγχου, και γ) το καθεστώς επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο, με βάση το οποίο η Ελλάδα ασκεί ρυθμιστικές αρμοδιότητες στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, οι οποίες αμφισβητήθηκαν από την Τουρκία μετά την αποχώρηση της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος της Συμμαχίας το 1974. Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε ποια από αυτά τα καθεστώτα αμφισβητεί τυπικά ή έμπρακτα η Τουρκία και με ποιο τρόπο επιχειρεί να τα μεταβάλλει ή αντικαταστήσει.
Research Interests: Aircraft Design, Turkish Greek Relations, Turkish Foreign Policy, Greek-Turkish relations, political participation, minority rights, Greek Foreign Policy, and 10 moreUAV and Aircraft control, Greek military history, Civil Aviation, National Airspace System, Greek-Turkish Relations, Flight Information Region, Airspace, Fighter Jets, The Aegean Disputes, and Air In Greek Tradition
Οι διμερείς σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία αποτελούν διαχρονικά ένα από τα σημαντικότερα πεδία εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, από τη συγκρότηση ακόμη του σύγχρονου ελληνικού κράτους (δεκαετία 1820) έως και σήμερα. Στο πλαίσιο... more
Οι διμερείς σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία αποτελούν διαχρονικά ένα από τα σημαντικότερα πεδία εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, από τη συγκρότηση ακόμη του σύγχρονου ελληνικού κράτους (δεκαετία 1820) έως και σήμερα. Στο πλαίσιο αυτό, θα περίμενε κανείς να χρησιμεύουν ως πολύτιμη πηγή εμπειριών και διδαγμάτων για τη μετέπειτα πορεία της χώρας, αλλά όπως συχνά φαίνεται η ιστορική εμπειρία δεν έχει αξιοποιηθεί επαρκώς από την πολιτική ηγεσία, η οποία προτιμά να αφήνει τα προβλήματα να εκκρεμούν. Με δεδομένο ότι η πολιτική αυτή δεν έχει καταφέρει έως σήμερα να διασφαλίσει την ασφάλεια της χώρας, θα ήταν δόκιμο να επανεξετάσουμε την ελληνική στάση στις διμερείς διαφορές με την Τουρκία, αναζητώντας το πως προέκυψαν και το πως θα μπορούσαν να επιλυθούν.
Research Interests: International Court of Justice, Turkish Greek Relations, Turkish Foreign Policy, Demilitarization, Turkey-EU, Turkey and Greece, the Aegean issues, and 7 moreNATO, Turkey, Greece, Bilateral Relations, Greece and Turkey, Delineation of Continental Shelf, The Aegean Disputes, Bilateral Relations Between Turkey and Greece, and Greek Foreign Policy In the Post Cold War
Με αφορμή την επικαιρότητα και την έναρξη των εργασιών της Μεγάλης Ιεράς Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016, ας κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στο πότε, πως και κατά πόσο η εκκλησία τείνει να εμπλέκεται στα της... more
Με αφορμή την επικαιρότητα και την έναρξη των εργασιών της Μεγάλης Ιεράς Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016, ας κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στο πότε, πως και κατά πόσο η εκκλησία τείνει να εμπλέκεται στα της πολιτικής, ή αντίστροφα για το πως η πολιτική επηρρεάζει και χρησιμοποιεί την εκκλησία. Ανεξάρτητα από την προσωπική οπτική ή την πίστη του καθενός, η ιστορική εμπειρία προσφέρει ως προς το σημείο αυτό πάμπολλα παραδείγματα του τρόπου αλληλεπίδρασης κράτους και εκκλησίας, όπως άλλωστε δείχνει χαρακτηριστικά και η ρωσική πολιτική αναφορικά με το Άγιο Όρος από τα μέσα του 19ου αιώνα και μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση.
Research Interests: Russian Studies, Balkan Studies, Balkan History, Monastic Studies, Orthodox Theology, and 19 moreRussian Foreign Policy, Mount Athos Studies, Balkan Politics, Ottoman Balkans, Russian Orthodoxy, Monasticism, Orthodox Christianity, Macedonian Question, Macedonia, Greek Orthodoxy, Eastern Orthodoxy, Mount Athos, Holy mountain, Balkan Wars 1912-1913, Ottoman Macedonia, History of Sacred Spaces and Holy Sites, The Powers and the Eastern Question, the Eastern Question, and Orthodox Monasticism and Mt. Athos
Από τις 2 Απριλίου η διεθνής κοινότητα έχει γίνει μάρτυρας μιας ξαφνικής ανανέωσης των συγκρούσεων μέσα και γύρω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ, μιας περιοχής στο νότιο Καύκασο για την οποία ερείζουν εδώ και δεκαετίες το Αζερμπαϊτζάν και η... more
Από τις 2 Απριλίου η διεθνής κοινότητα έχει γίνει μάρτυρας μιας ξαφνικής ανανέωσης των συγκρούσεων μέσα και γύρω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ, μιας περιοχής στο νότιο Καύκασο για την οποία ερείζουν εδώ και δεκαετίες το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία. Με δεδομένη τη γεωπολιτική σημασία της περιοχής, στη μεταψυχροπολεμική εποχή δεν άργησαν να «επανεμφανιστούν» παλιές αντιπαλότητες και συγκρούσεις, στο πλαίσιο της προσπάθειας των χωρών αυτών ή των γειτονικών τους να διατηρήσουν και διευρύνουν τα ερείσματά τους στην περιοχή. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας που αποσχίστηκαν από τη Γεωργία τον Αύγουστο του 2008 με ρωσική επέμβαση, ενώ ιδιαίτερης έντασης ήταν και η σύγκρουση Αρμενίων και Αζέρων για τον έλεγχο του Ναγκόρνο Καραμπάχ από τα τέλη του '80 και μέχρι τα μέσα του '90, χωρίς να υπάρχει συμφωνία για το πολιτικό μέλλον της μέχρι σήμερα.
Research Interests:
Η πρόσφατη κρίση στις διμερείς σχέσεις με την Αυστρία και η ανάκληση της Ελληνίδας πρέσβη από αυτήν έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από κριτικές, προκλήσεις και επιθέσεις για την στάση της Ελλάδας στο Μεταναστευτικό, ενώ παράλληλα η... more
Η πρόσφατη κρίση στις διμερείς σχέσεις με την Αυστρία και η ανάκληση της Ελληνίδας πρέσβη από αυτήν έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από κριτικές, προκλήσεις και επιθέσεις για την στάση της Ελλάδας στο Μεταναστευτικό, ενώ παράλληλα η FRONTEX και οι μηχανισμοί ελέγχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν δώσει διορία μερικών μηνών στις ελληνικές αρχές για εφαρμόσουν στο ακέραιο τα προβλεπόμενα από τις εν ισχύ συνθήκες αναφορικά με την είσοδο και καταγραφή προσφύγων και μεταναστών στην ελληνική επικράτεια. Eνώπιον της εμφανούς αδυναμίας των κρατών-μελών της ΕΕ να συμφωνήσουν ως προς την διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, την πιστή εφαρμογή των συμφωνιών επαναπροώθησης και την κατανομή των μεταναστών ή μεταναστών με βάση κοινά, ομοιόμορφα κριτήρια, πολλά κράτη-μέλη προσφεύγουν σε μονομερείς ενέργειες, επιχειρώντας να «λύσουν» το πρόβλημα με το δικό τους τρόπο και με βάση τα δικά τους μόνο εθνικά ή πολιτικά συμφέροντα. Αυτή η στάση δεν είναι μόνο αντιπαραγωγική και ζημιογόνα για τα υπόλοιπα μέρη της «Ένωσης», αλλά προσβλητική και ευθέως απειλητική για την πολιτική σταθερότητα και ασφάλεια στα κράτη της «πρώτης γραμμής», μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Research Interests: Post Cold War Era, European Enlargement, Enlargement and Integration in the EU, Cold War International Relations, Austrian History, and 13 moreEU Enlargement, Western Balkans, Neutrality, Austrian politics, EU-Western Balkans relations, European union enlargement, Visegrad Group, EU accession of Western Balkans, Austria-Hungary, Österreich, Modern Austrian History, The Powers and the Eastern Question, and the Eastern Question
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στo apopseis.gr στις 15.2.2016
Research Interests: European Studies, European integration, Migration, Immigration And Integration In Europe, European Politics, and 10 moreEuropean Immigration and Asylum Law, Migration Studies, European Union Law, Transnational migration, European Union Politics, International Migration and Immigration Policy, Schengen Visa policy, Schengen, Immigration Status & Nationality, and Schengen Area
Συμπληρώθηκαν ήδη τριάντα δύο χρόνια από την ίδρυση του ψευδοκράτους στην Κύπρο, δηλαδή της αποσχιστικής οντότητας που ανακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία της στις 15 Νοεμβρίου 1983 ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» και... more
Συμπληρώθηκαν ήδη τριάντα δύο χρόνια από την ίδρυση του ψευδοκράτους στην Κύπρο, δηλαδή της αποσχιστικής οντότητας που ανακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία της στις 15 Νοεμβρίου 1983 ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να αναγνωρίζει μόνο η Τουρκία. Παρά την άμεση καταδίκη της διεθνούς κοινότητας και τον χαρακτηρισμό της «ανακήρυξης» ως πράξη νομικά άκυρη και ανυπόστατη, το καθεστώς αυτό καταφέρνει να επιβιώνει έως σήμερα χάρη στη γενναία οικονομική στήριξη της Τουρκίας, της οποίας τα συμφέροντα άλλωστε υπηρετεί, φιλοξενώντας σχεδόν 45.000 στρατιώτες σε μια περιοχή μικρότερη από τη μισή Κρήτη και αποτελώντας μια από τις πιο στρατιωτικοποιημένες περιοχές στον πλανήτη. Πως όμως φτάσαμε ως εδώ, και τι ακριβώς είναι το ψευδοκράτος;
Research Interests: Cyprus Studies, Turkish and Middle East Studies, Cyprus conflict, The Turkish Cypriots In Northern Cyprus, History of Cyprus, and 19 moreModern History of Cyprus, Cyprus, Turkish Foreign Policy, Cypriot Greek, Greek Foreign Policy, The Cyprus Question since 1878, The Cyprus Problem, Cyprus and the East Mediterranean, Reunification planning, Cyprus Conflict, Ethnic Conflict, World Conflicts, Cyprus, Turkish Cypriot, Greek Cypriot, Turkish Republic of Northern Cyprus, Republic of, Greco-Turkish relations over Cyprus 1950-1974, TRNC, Turkish Cypriots and European Union, Economy of Northern Cyprus, Cyprus issue in terms of Turkey-EU relations, History of Turkish Cypriots, Cyprus; Political History, and Greek Foreign Policy In the Post Cold War
Η παρούσα εργασία αποπειράται να αναλύσει και εξηγήσει συνοπτικά κάποια από τα κυριότερα ζητήματα που ανέκυψαν στην ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου και σε αυτή της Τουρκίας, λόγω της εκκρεμότητας του Κυπριακού προβλήματος. Το «πολιτικό... more
Η παρούσα εργασία αποπειράται να αναλύσει και εξηγήσει συνοπτικά κάποια από τα κυριότερα ζητήματα που ανέκυψαν στην ευρωπαϊκή προοπτική της Κύπρου και σε αυτή της Τουρκίας, λόγω της εκκρεμότητας του Κυπριακού προβλήματος. Το «πολιτικό πρόβλημα» της Κύπρου, όπως αυτό ορίζεται από τις Βρυξέλλες, επισκιάζει όχι μόνο τις σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών χωρών, αλλά επηρεάζει άμεσα και τη σχέση τους με την ΕΕ, με διαφορετικό βέβαια τρόπο για την καθεμία.
Υπό το φως της κατάστασης που δημιούργησε η εισβολή του 1974 και η έκτοτε κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου, στην εργασία αυτή αποπειράται η διερεύνηση του κατά πόσο οι αντικρουόμενες πολιτικές των δύο αυτών χωρών αλληλεπιδρούν, αλλά και πώς και πόσο επηρεάζουν τις σχέσεις τους με την ΕΕ. Αναλυτικότερα, στόχος της ανά χείρας εργασίας είναι να εξετάσει κατά πόσο η ενταξιακή προοπτική της Κύπρου στο παρελθόν και η αντίστοιχη της Τουρκίας στο παρόν επηρεάστηκαν και επηρεάζονται από το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου, τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις στάσεις και τάσεις των κρατών-μελών, αλλά και τις προσπάθειες επίλυσης πριν και μετά το Σχέδιο Ανάν (2004), καθώς και τις έκτοτε εξελίξεις και τα νέα ζητήματα (αναγνώριση της Κύπρου από την Τουρκία, επέκταση της τελωνειακής ένωσης στα νέα κράτη-μέλη, «απευθείας εμπόριο» με τα κατεχόμενα) εντός και εκτός ΕΕ μέχρι σήμερα.
Υπό το φως της κατάστασης που δημιούργησε η εισβολή του 1974 και η έκτοτε κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου, στην εργασία αυτή αποπειράται η διερεύνηση του κατά πόσο οι αντικρουόμενες πολιτικές των δύο αυτών χωρών αλληλεπιδρούν, αλλά και πώς και πόσο επηρεάζουν τις σχέσεις τους με την ΕΕ. Αναλυτικότερα, στόχος της ανά χείρας εργασίας είναι να εξετάσει κατά πόσο η ενταξιακή προοπτική της Κύπρου στο παρελθόν και η αντίστοιχη της Τουρκίας στο παρόν επηρεάστηκαν και επηρεάζονται από το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου, τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις στάσεις και τάσεις των κρατών-μελών, αλλά και τις προσπάθειες επίλυσης πριν και μετά το Σχέδιο Ανάν (2004), καθώς και τις έκτοτε εξελίξεις και τα νέα ζητήματα (αναγνώριση της Κύπρου από την Τουρκία, επέκταση της τελωνειακής ένωσης στα νέα κράτη-μέλη, «απευθείας εμπόριο» με τα κατεχόμενα) εντός και εκτός ΕΕ μέχρι σήμερα.
Research Interests: European Studies, European integration, Cyprus Studies, Eastern European history, European Foreign Policy, and 20 moreEuropean Union, Turkey And Europe, Cyprus conflict, The Turkish Cypriots In Northern Cyprus, Cyprus, Turkish Greek Relations, Turkish Foreign Policy, European Enlargement, Enlargement and Integration in the EU, Modern Turkey, Greek-Turkish relations, political participation, minority rights, Cypriot Greek, Turkish-Greek relations, Greek Foreign Policy, The Cyprus Problem, EU Enlargement, Cyprus and the EU, Turkish Cypriots and European Union, Nationalism Identity Greece Turkey Cyprus Europe, and Cyprus issue in terms of Turkey-EU relations
Since its foundation in the late 1820’s, the modern Greek state had no policy in relation to gaining the support of Muslim populations, let alone incorporating them politically or socially. This became particularly evident in the... more
Since its foundation in the late 1820’s, the modern Greek state had no policy in relation to gaining the support of Muslim populations, let alone incorporating them politically or socially. This became particularly evident in the aftermath of the Balkan Wars (1912-1913), which saw Greece almost double its size and acquire a significant Muslim population of some three to four hundred thousand people. Given the new circumstances, Greek authorities would soon be challenged by citizenship and property issues related to the Muslim minority, which were not settled effectively -either internally or on a bilateral basis between Greece and the Ottoman Empire- by the time World War I broke out in July 1914.
Thus, the war would create new implications in relation to the status and the rights of Muslims in Greece, such as the question of their enrolment and their unwillingness to fight against Ottoman forces, a question still unresolved at the time of the Moudros Armistice (October 1918) and the deployment of Greek forces in Asia Minor (May 1919). The end of the Greek-Turkish War in August 1922 wouldn’t provide them with more security or protection either, as they soon were to be exchanged with Greeks from Anatolia, in the context of a mutually agreed population exchange, described at the Convention of Lausanne (1923).
The aim of this paper is to pose new questions in relation to the political and social life of Muslims in Greece during the decade mentioned, while providing a comprehensive and contemporary analysis of the circumstances and obstacles involved.
Thus, the war would create new implications in relation to the status and the rights of Muslims in Greece, such as the question of their enrolment and their unwillingness to fight against Ottoman forces, a question still unresolved at the time of the Moudros Armistice (October 1918) and the deployment of Greek forces in Asia Minor (May 1919). The end of the Greek-Turkish War in August 1922 wouldn’t provide them with more security or protection either, as they soon were to be exchanged with Greeks from Anatolia, in the context of a mutually agreed population exchange, described at the Convention of Lausanne (1923).
The aim of this paper is to pose new questions in relation to the political and social life of Muslims in Greece during the decade mentioned, while providing a comprehensive and contemporary analysis of the circumstances and obstacles involved.
Research Interests: Ottoman History, Balkan Studies, Balkan History, Ottoman Studies, Turkish History, and 18 moreOttoman Empire, Balkan Politics, Modern Greek History, Modern Greek Politics, World War I, First World War, Ottoman Balkans, Turkish Foreign Policy, Late Ottoman Period, Turkish politics, Late Ottoman History, Balkan Muslims, Young Turks, Balkan Wars 1912-1913, Late Ottoman political and intellectual history, history of women in the Ottoman Empire and in the early Republican era, nationalism., Muslims in Bulgaria and the Balkans, Nationalism and transnationalism of post-Ottoman Muslims, and Lausanne Treaty
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests: European History, Cretan Studies, Belle Epoque, Crete, Ottoman-European relations, and 11 moreEuropean Diplomacy and Ottoman Empire, European Diplomatic History, Early Modern European Diplomatic History, History of Crete, Ottoman Crete, Cretan history, The Powers and the Eastern Question, the Eastern Question, European Diplomacy in the Balkan Peninsula, Ottoman Foreign Policy, and Late Ottoman Crete
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests: Comparative Politics, Political Economy, Cyprus Studies, Turkish Nationalism, Cyprus conflict, and 13 moreThe Turkish Cypriots In Northern Cyprus, History of Cyprus, Modern History of Cyprus, Cyprus, Turkish Foreign Policy, Cypriot Greek, Turkish politics, Greek Foreign Policy, The Cyprus Problem, Economy of Northern Cyprus, Turkish Politics, (International) Political Economy, Critical Theoryy, Cyprus; Political History, and Turks of Cyprus
Research Interests:
Research Interests: Ethnic Studies, European Studies, International Relations, Nationalism, Yugoslavia, and 20 moreCroatian History, Fiscal federalism and decentralization, National Identity, Serbian history, Nationalism And State Building, Comparative Federalism, Yugoslavia (History), Slovenian History, Former Yugoslavia, Serbian Politics, History of Yugoslavia, Europe, Western Balkans, Nation-State, Dissolution, Josip Broz Tito, Ethnicity and National Identity, Western Balkans and Serbia, Yugoslav Studies, and Breakup of the former Yugoslavia
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests:
Research Interests: European Studies, European integration, Balkan Studies, Nationalism, Bosnia, and 13 moreRegional Integration, War in Bosnia, International institutions, Bosnia and Herzegovina, Europe, Bosnian History, Western Balkans, History of Bosnia and Herzegovina, EU conditionality western Balkans Bosnia governance environemnt, What Role for the EU Special Representative in Bosnia and Herzegovina after Lisbon?, Islam, Bosnia, European Muslims, Nationalism In the Balkans, and Dayton Agreement
Ο Εμμανουήλ Κονταξάκης του Δημητρίου (1894-1964) γεννήθηκε στην Εξώπολη Αποκορώνου Χανίων. Φοίτησε στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο Βάμου και κατατάχθηκε στην Κρητική Χωροφυλακή τον Ιανουάριο του 1914. Ένα μήνα μετά τον διορισμό του στον... more
Ο Εμμανουήλ Κονταξάκης του Δημητρίου (1894-1964) γεννήθηκε στην Εξώπολη Αποκορώνου Χανίων. Φοίτησε στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο Βάμου και κατατάχθηκε στην Κρητική Χωροφυλακή τον Ιανουάριο του 1914. Ένα μήνα μετά τον διορισμό του στον Σταθμό Δικαστηρίων στα Χανιά, αποσπάστηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου υπηρέτησε για ένα διάστημα στον Αστυνομικό Σταθμό Βαρδαρίου. Τον Οκτώβριο του 1915 υπήρξε μάρτυρας της αποβίβασης των αγγλογαλλικών στρατευμάτων, ενώ τον Μάιο του 1916, μετά την παράδοση του οχυρού Ρούπελ στις γερμανοβουλγαρικές δυνάμεις, αποσπάστηκε με αρκετούς συναδέλφους του στο Σαρμουσακλί (σημ. Πεντάπολη) Σερρών. Η εισβολή των βουλγαρικών δυνάμεων στην ανατολική Μακεδονία τον Αύγουστο του 1916 ανάγκασε τους χωροφύλακες να συμπτυχθούν στις Σέρρες, όπου παραδόθηκαν λίγες μέρες αργότερα. Από εκεί μεταφέρθηκαν στη Δράμα και στη συνέχεια μαζί με το Δ΄ Σώμα Στρατού στην πόλη Γκέρλιτς (Görlitz) της Γερμανίας, όπου παρέμειναν επί δυόμιση περίπου χρόνια, μέχρι το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στο ημερολόγιό του ο Κονταξάκης περιγράφει το μακρύ ταξίδι προς τη Γερμανία, την άφιξη στο Γκέρλιτς και την καθημερινότητα στο ελληνικό στρατόπεδο, τις δυσκολίες που σχετίζονται με το φαγητό και τον καιρό, τις σχέσεις μεταξύ στρατιωτικών και χωροφυλάκων και τις προσπάθειές του να μάθει λίγα γερμανικά. Το ημερολόγιο επίσης αναφέρεται στο τέλος του πολέμου, την επανάσταση στη Γερμανία και το κίνημα στο ελληνικό στρατόπεδο, ενώ περιγράφεται αναλυτικά το μακρύ ταξίδι της επιστροφής προς την Ελλάδα, το οποίο διήρκεσε έναν περίπου μήνα και αναμφισβήτητα αποτέλεσε μια πρωτόγνωρη περιπέτεια για έναν άνθρωπο της εποχής του, ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη ότι είχε ζήσει ήδη επί δύο χρόνια ως αιχμάλωτος σε μια ξένη χώρα.
Στο ημερολόγιό του ο Κονταξάκης περιγράφει το μακρύ ταξίδι προς τη Γερμανία, την άφιξη στο Γκέρλιτς και την καθημερινότητα στο ελληνικό στρατόπεδο, τις δυσκολίες που σχετίζονται με το φαγητό και τον καιρό, τις σχέσεις μεταξύ στρατιωτικών και χωροφυλάκων και τις προσπάθειές του να μάθει λίγα γερμανικά. Το ημερολόγιο επίσης αναφέρεται στο τέλος του πολέμου, την επανάσταση στη Γερμανία και το κίνημα στο ελληνικό στρατόπεδο, ενώ περιγράφεται αναλυτικά το μακρύ ταξίδι της επιστροφής προς την Ελλάδα, το οποίο διήρκεσε έναν περίπου μήνα και αναμφισβήτητα αποτέλεσε μια πρωτόγνωρη περιπέτεια για έναν άνθρωπο της εποχής του, ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη ότι είχε ζήσει ήδη επί δύο χρόνια ως αιχμάλωτος σε μια ξένη χώρα.
Research Interests:
Ο Αποκόρωνας είναι μία από τις πέντε ιστορικές επαρχίες του άλλοτε Νομού και της νυν Περιφερειακής Ενότητας Χανίων, που εκτείνεται από τον Κόλπο της Σούδας έως την Κράπη και από τον ποταμό Μουσέλα ως τα Κεραμειά. Ο Δήμος Αποκορώνου... more
Ο Αποκόρωνας είναι μία από τις πέντε ιστορικές επαρχίες του άλλοτε Νομού και της νυν Περιφερειακής Ενότητας Χανίων, που εκτείνεται από τον Κόλπο της Σούδας έως την Κράπη και από τον ποταμό Μουσέλα ως τα Κεραμειά. Ο Δήμος Αποκορώνου συστάθηκε το 2010 σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης», με τη συνένωση των τέως Δήμων Αρμένων, Βάμου, Γεωργιούπολης, Κρυονερίδας και Φρε και της Κοινότητας Ασή Γωνιάς, που αποτελούν έκτοτε Δημοτικές Ενότητές του. Ο Δήμος Αποκορώνου αποτελείται από 66 οικισμούς που έχουν οργανωθεί σε 33 Τοπικές Κοινότητες. Η έκταση του Δήμου Αποκορώνου είναι 323,13 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός του είναι 12.807 άτομα σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Έδρα του Δήμου
Αποκορώνου είναι οι Βρύσες και ιστορική έδρα ο Βάμος.
Αποκορώνου είναι οι Βρύσες και ιστορική έδρα ο Βάμος.
Research Interests: Crete and Apokoronas
Σκοπός του παρόντος βιβλίου είναι η διερεύνηση και ανάλυση των βασικών παραμέτρων του Κρητικού Ζητήματος από τον Οργανικό Νόμο (1868) έως την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα (1913), τοποθετώντας στο επίκεντρο τις σχέσεις μεταξύ χριστιανών... more
Σκοπός του παρόντος βιβλίου είναι η διερεύνηση και ανάλυση των βασικών παραμέτρων του Κρητικού Ζητήματος από τον Οργανικό Νόμο (1868) έως την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα (1913), τοποθετώντας στο επίκεντρο τις σχέσεις μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, το πως και πότε έγινε η μεταβίβαση της εξουσίας από τη μία κοινότητα στην άλλη και το ποια ήταν η πολιτική και ο ρόλος των ευρωπαϊκών δυνάμεων στη διαδικασία αυτή. Κατά τον 19ο αιώνα εκδηλώνονταν συνεχώς εξεγέρσεις και κινήματα στην Κρήτη, αλλά οι ντόπιοι χριστιανοί αδυνατούσαν να επιβληθούν πολιτικά στην Πύλη κατά τρόπο μόνιμο. Η εξέλιξη που απεγκλώβισε το Κρητικό Ζήτημα από αυτό το «αδιέξοδο» ήταν η επανάσταση του 1897 και η στρατιωτική επέμβαση της Ελλάδας στην Κρήτη, οι οποίες ανάγκασαν τις Δυνάμεις να αναλάβουν μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στο Κρητικό και να καταλάβουν τις πόλεις του νησιού, ώστε να αποτρέψουν την ένωσή του με την Ελλάδα και την ανατροπή των ισορροπιών στην ανατολική Μεσόγειο. Η απομάκρυνση των οθωμανικών αρχών και στρατευμάτων και η διεθνής κατοχή (1897-1909) επέτρεψαν στη χριστιανική πλειονότητα να οργανώσει μια νέα διοίκηση με βάση τις δικές της ανάγκες και ευρωπαϊκά πρότυπα, και με εμφανή την επιρροή του Ελληνικού Βασιλείου. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κράτος «υβρίδιο», η Κρητική Πολιτεία, το οποίο υπαγόταν μεν τυπικά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά στην ουσία αποτελούσε ένα διεθνές προτεκτοράτο.
Research Interests:
The Balkan Peninsula, or the Balkans, in Eastern and Southeastern Europe is a cradle of European civilization currently comprising different nations, cultures, religions and traditions. Balkan Crossroads is a shared history project that... more
The Balkan Peninsula, or the Balkans, in Eastern and Southeastern Europe is a cradle of European civilization currently comprising different nations, cultures, religions and traditions. Balkan Crossroads is a shared history project that explores differences and commonalities as the basis for dialogue and reconciliation.
Research Interests:
Türkçenin yabancı dil olarak öğretmi alanına bir katkı sağlamak amacı ile hazırlanmış bu çalışma ‘’Türkçe Dilbilgisi Alıştrmaları-Tamam’’ serisinin birinci kitabıdır. • ‘’Tamam’’ serisine ait bütün kitaplar Diller İçin Avrupa Ortak... more
Türkçenin yabancı dil olarak öğretmi alanına bir katkı sağlamak amacı ile hazırlanmış bu çalışma ‘’Türkçe Dilbilgisi Alıştrmaları-Tamam’’ serisinin birinci kitabıdır.
• ‘’Tamam’’ serisine ait bütün kitaplar Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi tarafndan belirlenmiş standartlara uygundur.
• ‘’Tamam’’ serisine ait bütün kitaplar İstanbul Üniversitesi Dil Merkezi ‘’İstanbul-Yabancılar İçin Türkçe’’ setlerinde takip edilen müfredata birebir uygun olarak hazırlanmaktadır.
• “Tamam A1”, A1 seviyesinde hedeflenen dilbilgisi yapılarının kazanılmasında yardımcı materyal niteliği taşımaktadır.
• Toplam 6 ana üniteden oluşmaktadır.
• Her ünitenin girişinde yer alan dilbilgisi tablolarını istsnaî durumları işaret eden notlar ve örnek kullanımlar takip etmektedir.
• ‘’Kolaydan Zora (Basiten Karmaşığa) Doğru İlkesi’’ esas alınarak hazırlanan alıştrmalar, sistematk olarak bir önceki ünitelerde kazanılmış olması beklenen dilbilgisi yapılarının
tekrar edilmesine ve kullanılmasına olanak verecek şekilde hazırlanmıştr.
• Kültürel öğelere, güncel örneklere, günlük hayata karşılaşılan kullanımlara da yer verilen alıştrmalar zengin kelime hazinesi içermekte ve uygun görsellerle desteklenmektedir.
• Çalışmanın son bölümünde cevap anahtarı yer almaktadır.
• ‘’Tamam’’ serisine ait bütün kitaplar Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi tarafndan belirlenmiş standartlara uygundur.
• ‘’Tamam’’ serisine ait bütün kitaplar İstanbul Üniversitesi Dil Merkezi ‘’İstanbul-Yabancılar İçin Türkçe’’ setlerinde takip edilen müfredata birebir uygun olarak hazırlanmaktadır.
• “Tamam A1”, A1 seviyesinde hedeflenen dilbilgisi yapılarının kazanılmasında yardımcı materyal niteliği taşımaktadır.
• Toplam 6 ana üniteden oluşmaktadır.
• Her ünitenin girişinde yer alan dilbilgisi tablolarını istsnaî durumları işaret eden notlar ve örnek kullanımlar takip etmektedir.
• ‘’Kolaydan Zora (Basiten Karmaşığa) Doğru İlkesi’’ esas alınarak hazırlanan alıştrmalar, sistematk olarak bir önceki ünitelerde kazanılmış olması beklenen dilbilgisi yapılarının
tekrar edilmesine ve kullanılmasına olanak verecek şekilde hazırlanmıştr.
• Kültürel öğelere, güncel örneklere, günlük hayata karşılaşılan kullanımlara da yer verilen alıştrmalar zengin kelime hazinesi içermekte ve uygun görsellerle desteklenmektedir.
• Çalışmanın son bölümünde cevap anahtarı yer almaktadır.