çatışma

Gerek Uluslararası İlişkiler disiplini gerekse uluslararası ilişkiler pratiği ciddi dönüşümler ve değişimler geçirmektedir. Soğuk Savaşın sona
ermesi ve Sovyet Bloğunun dağılması dünyayı daha entegre bir bütün haline getirmiştir. Küreselleşme olgusu, bütün sorunların küresel boyutta ele alınarak tartışılmasını ve ortak çözümler üretilmesini zorunlu kılmıştır. İdeolojik savaş sona ermekle beraber dünya nüfusu yeni tehdit unsurlarıyla yüzyüze kalmıştır. Aslında bunların bazıları Soğuk Savaşın tortuları, bazıları ise Soğuk Savaşın gölgesinde kalmış sorunlardır. Artık yoksulluk, açlık, göç, terörizm, etnik milliyeçilik ve nükleer silahların yayılması insanlığın yüzleşmek zorunda olduğu sorunlardır. Bu çerçevede diaspora, medya, kamuoyu ve STK (NGO)’lar siyaset yapma sürecinde daha da etkili hale gelmişlerdir.

Tüm davranış tiplerinde olduğu gibi çatışma da insana özgü bir davranıştır. Bir örgütte insanların iyi anlaşması ve uyumlu çalışması ne kadar doğalsa, insanların uyuşmazlığa, anlaşmazlığa düşmesi, çatışma yaşaması da o kadar doğaldır. İnsanlar bir arada yaşadıkları sürece ne kadar iyi niyetli olurlarsa olsunlar, aralarındaki sürtüşmelerin sonucunda çatışmaların ortaya çıkması kaçınılmazdır. Önemli olan, çatışmaların istenilir düzeyde tutulmasıdır. Bu da ancak çatışmaların yönetilmesi ile mümkün olabilir. Yöneticilerin çatışmaları yönetebilmeleri için, çatışma nedenlerinden hangilerinin örgütlerinde çatışmalara yol açtığını belirleyebilmeleri gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı; araştırmanın yürütüldüğü tarihteki adıyla Sosyal Sigortalar Kurumu Başkanlığı (SSKB) Ankara Ulus Hastanesi çalışanlarının yöneticileriyle ve çalışma arkadaşlarıyla yaşadıkları örgütsel çatışma nedenlerinin meslek gruplarına göre dağılımını ortaya koymaktır.
Araştırmanın verileri anket yöntemi ile elde edilmiş ve anket, SSKB Ankara Ulus Hastanesinin tüm personeline uygulanmıştır. Hastane çalışanlarının yöneticileriyle yaşadıkları çatışma nedenlerinin tümü ile meslek grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Çalışma arkadaşlarıyla yaşadıkları çatışma nedenlerinden karşılıklı görev bağımlılığı, görev, yetki ve sorumluluk belirsizliği, algılama farklılığı, amaç, çıkar, değer farklılığı ve ödül sistemi farkı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur.

Samuel Huntington’ın “Medeniyetler Çatışması ve Dünya Düzeninin Yeniden Kurulması” adlı kitabı değişen dünyada yeni mücadelenin kaynağı olarak ekonomi ve ideolojileri değil, medeniyetleri esas almaktadır. Medeniyetler Çatışması kavramı Huntington ile anılsa da aslında Bernard Lewis tarafından ortaya atılmıştır. Lewis, 1990’da yayımladığı “Müslüman Öfkenin Kökenleri” adlı makalesinde medeniyetler çatışmasının “Müslümanlar ve Batı” arasında yaşanacağını söyleyerek kavramı ilk kullanan kişi olmuştur lakin kavramın kurumsallaşması Huntington ile gerçekleşmiştir. Aslında hem Huntington hem de Lewis, Oryantalizmin kurucusu Edward Said’in tanımladığı birçok konuyu ele alan onun izinden giden kişilerdir.

Örgütler, amaçlarına ulaşmak için, amaca uygun hizmette bulunacak insanları bir araya getirmek zorundadırlar. İnsanların bir araya geldiği yapılarda ise çatışma kaçınılmazdır. Özellikle yüz yüze iletişimin baskın olduğu ve farklı düzeylerden insanların bir arada çalıştığı örgütlerde kişilerarası çatışma yönetimi kritik öneme sahiptir. Bu önemi çerçevesinde yaklaşık 30 yıldan daha uzun bir geçmişe sahip kişilerarası çatışma yazını çatışma çözüm biçimlerini belirleyen pek çok değişkenin etkisini irdelemiştir. Bu değişkenler içinde doğrudan birey ile ilgili olan pek çok farklı değişken bulunmaktadır. Wall ve Callister (1995) çatışmanın nedenleri altında bireysel karakteristikler ile ilgili olarak kişilik, değerler, amaçlar, pozisyona olan bağlılık, stres, kızgınlık ve özerklik beklentisi gibi başlıklara yer vermiştir.

Çatışma sırasında ve neticesinde ortaya yıkıcı sonuçlar çıkabilmektedir. Bu nedenle, çatışma genel anlamda olumsuzluklara ve olumsuz sonuçlara sebep olan bir kavram olarak ortaya çıkmaktadır. Diğer taraftan çatışmaların etkin bir şekilde yönetildikleri takdirde yıkıcı ve olumsuz sonuçlara neden olmaktan çok, örgütlerin etkinliği ve verimliliği üzerinde olumlu etkileri olacaktır.

Modern yönetim yaklaşımı, örgütsel çatışmaların tamamen ortadan kaldırılması ya da engellenmesine karşıdır. Söz konusu yaklaşım, çatışmayı teşvik ederek, çatışma yönetiminin önemine değinmektedir. Etkin bir çatışma yönetimi sadece yöneticiler açısından değil, örgütün tümü açısından büyük önem taşımaktadır. İstekler ile gerçeklerin birbirinden farklı olması nedeniyle personel geliştirme ve yönetici eğitiminin gerekliliği büyük ölçüde artmıştır.

"-ABSTRACT-
All organizations face interpersonal conflicts due to a variety of reasons. Ethical problems are one of the most important reasons of such conflicts. It is observed that the management of conflicts which are caused by ethical dilemmas is generally neglected in the literature. Hence, this study aims to analyze people's responses to conflict situations involving ethical dilemmas in an academic setting. 373 academicians form the sample to collect responses to a scenario which reflects a dilemma in publication ethics. Rahim's Organizational Conflict Inventory - II (ROCI-II) and Multidimensional Ethics Scale (MES) are used to measure interpersonal conflict handling styles and ethical orientations. A statistically meaningful relationship is observed between the ethical approaches and interpersonal conflict handling styles.

Çatışma Yönetimi Biçimleri Üzerinde Ahlakın Rolü: Senaryo Temelli Bir Çalışma.
-ÖZET-
Bütün örgütler çeşitli sebeplere dayalı olarak kişilerarası çatışmalarla karşılaşmaktadır. Ahlaki problemler bu çatışma sebepleri arasında en önemlilerinden birini oluşturmaktadır. Yazında ahlaki ikilemlerden kaynaklanan çatışmaların yönetimine ilişkin araştırmaların genellikle ihmal edildiği görülmektedir. Bu çalışma, ahlaki ikilemler içeren çatışma durumuna akademik bir ortamda insanların ne şekilde yanıt verdiğini incelemeyi amaçlamaktadır. Akademik yayın ahlakı ile ilgili çelişkiyi yansıtan bir senaryoya verilen yanıtlar çerçevesinde 373 akademisyenden oluşan bir örneklem kullanılmıştır. Kişilerarası çatışma yönetim biçimlerini ve ahlaki eğilimleri ölçmek amacıyla Rahim'in Örgütsel Çatışma Envanteri - II ve çok boyutlu etik ölçeği kullanılmıştır. Ahlaki yaklaşımlar (deontoloji, bencillik ve görecelilik) ile çatışmayı ele alış biçimlerinin üçü (kaçınma, uyma ve uzlaşma) arasında istatiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olduğu görülmektedir."

Tarih boyunca şehirlerin, çatışmaların mekânı olması; yapısal, fiziksel ve kültürel olarak yeniden şekillenmesini beraberinde getirmiştir. Kentsel dokunun kaybolması, insanların yerinden edilmesi gibi birçok süreci de beraberinde getiren bu yıkımların, toplumsal hafızanın kodlarını oluşturan kültürel miras alanlarında yaşanıyor olması, konuyu çok boyutlu ve önemli hale getirmektedir. İnsanın temel ihtiyaçlarından biri olan bireysel yaşama tutunmanın soyut ve somut dayanağını oluşturan kültürel miras alanları, çatışma sonrası yok olan gündelik yaşamın restorasyonu için de önemli bir yere sahiptir. Tam da bu noktadan hareketle, bu çalışma; savaş, çatışma ve kent arasındaki ilişki nedir, nasıl bir etkileşim içindedir, kültürel miras alanlarının çatışma ve toplumsal hafıza ile ilişkisi nedir, kültürel miras alanlarının çatışma ve çatışma sonrası inşa sürecindeki yeri nedir, çatışma sonrası yeniden yapılanmada kültürel miras alanlarının yeri nedir, Suriçi’nin bir hafıza mekanı olarak gündelik yaşamdaki deneyimi, karşılığı nedir, çatışma öncesi ve çatışma sonrası toplumsal hafızanın mekanı olan Suriçi kültürel miras alanındaki kırılmalar, kültür miras alanı olan ve hafızanın katmanlaştığı bu alanda çatışma sonrası yeniden planlama ya da kent planlaması nasıl olmalıdır gibi soruları irdelemektedir.

Bu tez, toplumsal hafızanın mekânı olan Diyarbakır Suriçi kültürel miras alanında yaşanan mekânsal deneyimleri, çatışma sonrası yeniden yapılanma (post-conflict reconstruction) perspektifinden incelemektedir. Bu kapsamda mevcut literatürden teorik çerçevede yararlanılmış, kent sakinlerinin mekânsal deneyimlerini anlamak için derinlemesine görüşmeler yapılarak, kültürel miras alanlarında gündelik deneyimler ve hafızanın mekânsal unsurları ortaya konmuştur.

------

Throughout history, cities have been a setting for conflicts, which lead to their structural, physical and cultural reformation. The issue has become multi-dimensional and significant due to the fact that this destruction, accompanying many different processes such as loss of urban texture and displacement of people, is experienced in cultural heritage sites, in which the codes of collective memory are embedded. Constituting an abstract and concrete foundation of holding onto individual lives, which is one of the fundamental needs of human beings, the cultural heritage sites have an important role for restoring daily lives of people after the conflicts. From this point of view, this study addresses the relationship with and interaction between wars, conflicts and cities, the connection between cultural heritage sites with conflicts and collective memory, the role of cultural heritage sites on conflicts and post-conflict reconstruction, the experience and reflection of daily life of Surici as a space of memory, the fractures on cultural heritage site of Surici, which is a pre- and post-conflict space of collective memory, the method of post-conflict re-planning or urban planning of this cultural heritage site where memory is stratified.

This thesis examines spatial experiences of Diyarbakir Surici cultural heritage site, a space of collective memory, from the perspective of post-conflict reconstruction. In this context, the literature is referred to within a theoretic framework and daily experiences in the cultural heritage sites and spatial factors of memory are presented via thorough interviews with residents of the city in order to understand their experiences in the space.

"Örgütsel çatışma günümüz örgütleri için önemli bir konudur. Bireysel ya da grup problemleri ya da farklı örgütler arasındaki sorunlardan dolayı işle ilgili faaliyetlerde kesintiler olabilmekte ya da sorunlar meydana gelebilmektedir. Bu nedenle çatışma yönetimi, örgütler için her zaman önemli bir çalışma sahasıdır.

Bu çalışma; Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Yönetimi Yüksek Lisans Programı, Örgütsel Davranış dersi için hazırlanmış olup; örgütlerin sıklıkla karşılaştığı çatışma kavramı incelenmiş, öncelikle çatışmanın nedenleri, çözüm teknikleri, yararları teorik açıdan ele alınmıştır. Çatışmanın bireyler ve örgütler üzerinde yarattığı etkiler de araştırılarak detaylı bilgi verilmeye çalışılmıştır."

Her dakikasının ayrı bir değer kazandığı ve yorucu bir süreçte ortaya çıkan bu çalışma, akademik örgütlerde meydana gelen çatışmalar ve çatışma ortamında yöneticilerin tavırlarına ilişkin değerlendirmeler yapan; Danışmanlığını Prof. dr. Ramazan ERDEM'in yaptığı “Akademik Örgütlerde Çalışan Personelin Çatışma Nedenleri ve Sonuçları: Süleyman Demirel Üniversitesinde Bir Araştırma” isimli Yüksek Lisans tezinden üretilmiştir.

THE ROLE OF ABILITY NEGOTIATION EFFICIENCY AND EFFECTIVENESS OF EXECUTIVE ASSISTANT’S
IN THE CHANGING WORLD

ABSTRACT
In rapid changing societies rapidly are and also changes the field of organization and management. Modern management and manager approaches have given rise to insufficiency traditional management and manager understanding. In parallel with changes in management and manager approaches is and also changes his assistant and substituent position executive assistant’s profession. With the speed of change, complexity a knowledge-based organization and management process and structure also causes to an increase in conflict.
In this study, executive assistant, classic secretarial patterns that go beyond, the information age and information age organizations’ the roles required for the efficient and effective management of organizations be using to teach an increasingly important role in the ability to negotiate.
First, the executive assistant's role in the management of the organization of the information age, these roles have been defined and explained the role of these roles effectively and efficiently its using ability to negotiate.
As a result, the executive assistant profession in the success of a relationship with a triple agenda-itself, the manager and the organization by recognizing that what we she/he has, will know what she/he needs.

Öz Ortadoğu tarihin her döneminde çeşitli çatışmalara sahne olmuş bir bölgedir. Bu çatışmaların yaşanmasında dini, siyasi, ekonomik ve sosyal nedenlerin yanı sıra, bölgedeki ve bölge dışındaki bir kısım devletlerin ve devlet dışı aktörlerin de etkileri olmaktadır. Osmanlı Devleti'nin bölgedeki hâkimiyetinin sonlanmasından sonra, bölge üzerinde yoğun bir şekilde hakimiyet mücadelesi yaşanmıştır. Bu mücadele sırasında özellikle bölgedeki etnik, dini ve mezhepsel farklılıklar birer çatışma unsuru olarak kullanılmış, bu yüzden de bölgedeki şiddet, terör ve çatışmalar günümüzde de azalmak bir yana, artarak devam etmektedir. Bu çatışmaları körükleyen bölge dışı aktörler olarak ABD ve Rusya gibi bölgede çıkarı bulunan bazı devletler karşımıza çıkmaktadır. Bölge içinden ise Selefiliğin katı bir yorumu olan Vahhabiliği benimsemiş Suudi Arabistan, Şia mezhebini resmi ideoloji olarak benimsemiş İran, bölgede tutunmaya ve topraklarını genişletmeye çalışan İsrail karşımıza çıkmaktadır. Ayrıca bu sayılan bölge içi ve bölge dışı devletlerin doğrudan veya dolaylı destekleri ile faaliyetlerini yürüten bir kısım devlet dışı aktörler, bölgede yaşanan çatışmaların başta gelen amilleridir.

Köy, kır ve kent tartışmaları ekseninde bugün dünyada yaşanan toplumsal değişimlere yönelik detaylı açıklamalara ihtiyaç duyulmaktadır. Köy ve kenti açıklayıcı mahiyetteki çalışmaların tamamı köyü ve kenti birbirinden ayırıcı tanımlamalar üzerine inşa edilmiştir. Bir tarafta kırsal alanın ne olduğu ve diğer tarafta onu kentten ayıran özellikler sıralanmaktadır. Yerleşim birimleri olarak köy ve kentin birbirinden farklılıklar gösterdiği söylenmekte, kırsal alanın ise her iki birimi çevrelediği gerçeği çoğunlukla ihmal edilerek ya kent sınırına ya da köyün sınırına dahil edilmektedir. Dolayısıyla son dönemlerdeki gelişmelere de dikkat edildiğinde küresel ölçekte köy ve kentin etkileşim yönünden benzerlikler gösterdiği ortadadır. Bu çalışmada da dünyada yaygın şekliyle bilinen kırsal alan ve Türkiye'de de yerleşim birimi merkezi olarak köy ve kentin bütünleşme linkleri ve etkileşimlerinin ne olduğu temellendirilmekte ve gri set olarak tanımladığımız köy ya da kente yakınlaşmış bölgelere, periferileşmeye yönelik yapılacak kavramsallaştırma ve tanımlamalar için açıklamalar geliştirilmiştir.

Like contemporary Western approaches to peacemaking, peacebuilding and conflict, the traditional ones are also very effective and important. Traditional and local loyalties determine both political and social, even everday life among the Kurdish tribes which live in the south-eastern part of Turkey. These tribes generally need friends and enemies to continue their existence. So, for them conflict and reconciliation are common features. Xwin (blood feud) is the unique traditional conflict of this community. Also béş/béj (blood money) is the most common form of traditional peacemaking and nané aşitiyé (a dinner of peace) is accepted as a traditional peacebuilding ritual. In this study, the traditional conflict and peacemaking process will be examined in the context of Kurdish tribes which live in Mardin in Turkey and the basic conflict and reconciliation practices of the Kurdish tribes are discussed with the argument that traditional practices have an effective role in peacemaking and conflict.

Sosyal acılarla yüzleşilemeyen yerlerde ortaya çıkan tüm şiddet olayları aslında bir sosyo-psikolojik infial süreçlerinin sonuçlarıdır. Böylece anlaşılamayan ve onarılamayan her sosyal acı başka acılara da sebep olan zincirleme acı dalgaları yayma potansiyeline sahiptir. Türkiye’de yaşadığımız sosyal ve siyasal sorunların temelinde de bu ortaklaştırılamayan acıların yansıması söz konusudur. Oysa ortak bir yaşam alanı çeşitli grupların kimliksel eşitsizlikleriyle dolu olan toplumlar, her bir yanında sosyal acı patlamalarının yaşandığı kaotik bir ortam içerisinde kendilerini bulurlar. Bu nedenle her an patlamaya hazır sosyal acılarımızı yarıştırmak yerine, bu mevcut acıların başka zincirleme acılara sebep olmadan yüzleşip tüm acıları ortaklaştırarak onarmayı öğrenmeliyiz.

Modernite ve gelenek denildiğinde çoğu kişinin aklına karşıt iki kavram gelir; çünkü en basit mânâda modern olan yeniyi, gelenek ise eskiyi temsil eder. Ayrıca modernite ve gelenek kavramları bu düşünceye paralel olarak tarihsel bir arka plana sahiptirler. Geçmişte yapılan modernleşme hareketlerinin hemen hemen hepsi, modern olanı geçerli kılabilmek için onu eskinin, yani geleneksel olanın üstüne kurma çabası içinde olmuşlardır.

Bu çalışmanın amacı, aşk ve kahramanlık konulu Türk halk hikâyelerinde düşman tipi kalıbını ve bu tipin özelliklerini belirlemektir. Konusu tip araştırması olan çalışmada, edebi eserlerde tiplerin sadece olumlu özellikleriyle yer almadığından hareket edilerek, olumsuz özelliklere sahip düşman tipler ve bunların özellikleri ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Halk hikâyeleri üzerine geçmişte yapılan tip araştırmaları kahramanlık hikâyeleri kapsamında daha çok Dede Korkut merkezli olup Alperen tipi, kadın tipleri, vb. gibi; aşk konulu hikâyelerde ise kahraman yani âşık ve sevgili tipleri üzerinde yoğunlaşmıştır. Çatışma veya zıtlık unsurları şüphesiz anlatım esasına dayanan edebi eserlerin teşekkülünde en önemli unsurdur. Başka bir deyişle edebi eserde, olumlu tipler yanında olumsuz tiplerin bulunması -özellikle halk edebiyatına özgü anlatım esasına bağlı edebi verimlerde- toplumsal değerlerin ve algıların daha belirgin bir şekilde ifade edilebilmesinde önemli bir işlevi yerine getirir. Araştırmacılarca geçmişte yapılan çalışmalarda, edebi eserlerin özellikle eserin olumlu başkahramanı açısından değerlendirilerek düşman tipinin ihmal edildiği görülmektedir. Hâlbuki edebi eserde başkahramanın olumlu niteliklerinin ortaya çıkmasında dâhi, düşman tipe ait olumsuz niteliklerin önemli bir rolü vardır. Geçmişten bu yana yapılan tip çalışmalarında bu husus gözden kaçırılmış veya ihmal edilmiştir. Bu bağlamda düşünüldüğünde, düşman tipi ve bu tipin işlevlerini belirleme amacını taşıyan çalışmanın önemi daha net olarak anlaşılmaktadır.
…
Berü gel arslanum oğul / Kara deñiz kibi yaykanup gelen / Kâfirüñ leşkeridür / Gün kibi şılayup gelen / Kâfirüñ başında ışugıdur / Ilduz kibi parlayup gelen / Kâfirüñ cıdasıdur / Azgun dinlü yağı kafirdür oğul” (Ergin, 2004: 157-158).

Dr. Mehmet ÖZDEMİR

Adnan Oktar (Harun Yahya)

Giriş

20. yüzyılın başlarında Osmanlı İmparatorluğu'nun yıkılması, İslam dünyasının 20. yüzyıldaki konumunu belirleyen önemli bir etkendi. Osmanlı İmparatorluğu'nun yıkıntıları arasından onlarca farklı devlet ve halk çıktı. Ancak hemen hiçbiri, Osmanlı dönemindeki huzur ve istikrara bir daha kavuşamadı.

21. yüzyılı yaşadığımız şu günlerde dünyanın pek çok bölgesinde çözüm bekleyen sorunlar, üzerinde uzlaşma sağlanması gereken çeşitli anlaşmazlıklar halen devam ediyor. 20. yüzyılın başında bozulan dengelerin tam anlamıyla yeniden kurulamamış olması, çoğunluğu İslam dünyası içinde yer alan çeşitli hassas alanlar ve bölgeler oluşturmuş durumda. Bu sorunların bir kısmı üzerinde geçici mutabakat sağlandı, bazı bölgelerde ise sıcak çatışmalar veya gerginlikler sürüyor.

Günümüzde çözüm bekleyen konuların önemli bir kısmı, Müslümanların yoğun olarak yaşadığı toprakları (Filistin, Keşmir, Irak, Afganistan gibi) doğrudan ilgilendirmektedir. Bunun yanı sıra, son dönemde sesleri gittikçe yükselen "medeniyetler arası çatışma" savunucularının Müslümanları itham eden propagandaları nedeniyle, İslam dünyası, çeşitli çevreler tarafından hedef gösterilmeye çalışılmaktadır. Bu da gereksiz ve suni bir gerginliğin doğmasına, tedirginliğin artmasına neden olmaktadır. Tüm bunlar, Müslümanların 21. yüzyılda nasıl bir strateji izlemeleri gerektiği sorusunu bir kez daha gündeme getirmektedir.

terör
Üç büyük İslam İmparatorluğu'nun, Safevilerin, Moğulların ve Osmanlıların sınırlarını gösteren harita.

Bu stratejinin doğru belirlenebilmesi için, öncelikle İslam dünyasının bugün içinde bulunduğu durumu iyi anlamak gerekmektedir. Yapılacak doğru tespitler, belirlenecek stratejinin temel dayanak noktasını oluşturacak, alınacak kararların isabetli olmasını sağlayacaktır.

İslam uygarlığı, Osmanlılar, Safeviler ve Mogullar gibi üç büyük imparatorluk tarafından temsil edildiği 16. ve 17. yüzyılda, Asya, Afrika ve Avrupa'nın egemen gücüydü. Hindistan'da Mogul İmparatorluğu vardı. İran ve çevresinde Safevi Devleti hüküm sürüyordu. Üçüncü ve en büyük imparatorluk ise, tüm Balkan Yarımadasını, Anadolu'yu, Mezopotamya'yı, Arap Yarımadasını ve Kuzey Afrika'yı yöneten büyük Osmanlı Devleti'ydi. Ancak bu İslami egemenlik giderek küçüldü ve zayıfladı. İlk olarak 18. yüzyılda Mogul İmparatorluğu yıkıldı. Bu, Güney Asya Müslümanları için yeni bir dönemin başlangıcı oldu; Hindistan alt kıtası İngiliz Sömürge Yönetimi'nin hakimiyetine girdi. Hindiçini olarak bilinen bölge de Fransızlar tarafından sömürgeleştirildi. Safevi İmparatorluğu'nun halefi olan Kaçar Hanedanı 1920'lere kadar varlığını devam ettirdi, ancak otoritesini ve etkinliğini çoktan yitirmişti. Zaman içinde İngiltere ve Rusya'nın hakimiyetine girdi. Bu arada Osmanlı İmparatorluğu da ardı ardına gelen toprak kayıplarıyla birlikte gittikçe zayıflamıştı. 600 yıl boyunca, İslam dünyasının en geniş ve en etkili devlet sistemini oluşturan Osmanlı İmparatorluğu, I. Dünya Savaşı ile birlikte tamamen yıkıldı.

İnsanoğlunun var oluşundan buyana kendisini ve çevresini tanımaya – anlamaya – anlatmaya çalışmasında vazgeçilmez unsurlardan biri de iletişim ve iletişim gereçleridir. İnsanlık tarihindeki sosyal, kültürel, ekonomik ve teknolojik gelişmeler; özellikle iletişim bilimleri ve teknolojilerindeki ilerlemeler ve yenilikler ile daha da ivme kazanmıştır. Bu yönüyle de iletişim bilimleri, bilişim teknolojilerindeki baş döndürücü gelişmeler ile yeni boyutlar kazanmıştır. Yeni medya kavramı da bunlardan biri olup, günümüze farklı anlamlar ve olanaklar ile birlikte sorumluluklar da yüklemektedir. Bu sorumluluklar iletişim hukuku, güvenli ve sağlıklı iletişim, bilgi kirliliği, sosyal medya gibi yeni iletişim teknolojileri ve olanaklarını kullanma gibi bazı yeni medya unsurlarının gündelik yaşantımıza girmesine yol açmaktadır. Tüm bu gelişmeler; 7 ' den 77 'ye medya okur-yazarlığının önemine dikkat çekmektedir. Topluma çağdaş anlamda iyi ve verimli okur-yazarlığın kazandırılması ile her şeyden önce daha bilinçli bireyler kazandırılarak, bilgi kirliliklerinin önüne geçilmiş olmakla birlikte, birbirlerini daha iyi tanıyan – anlayan, sosyal ve kültürel anlamda kendisiyle ve birbirleri ile kalıcı ve uzun soluklu barışık toplumların oluşmasında hayati öneme sahip katkılar sağlanabilecektir. Nefret söyleminin kaynağı medya ya da yeni medya değil; toplumun kendisidir. Giriş Yeni medya, bünyesinde pek çok unsuru barındıran, sınırları ve etkileri geniş bir kavramdır. Yeni medya kavramıyla, geleneksel medyadan farklı olarak, sayısal tabanlı, iletişim kuran unsurların arasında eş zamanlı ve geniş kapasiteli, karşılıklı ve çok katmanlı etkileşimin yüksek hızda gerçekleştiği, çoklu-ortam yapısına sahip iletişim araç ve kanalları

Savaş ve çatışma, tüm istenmeyen yönlerine ve topluma verdiği zararlara rağmen insanlığın tarihi kadar eskidir. Tarih boyunca kavimler birbiriyle çarpışmış, toplumlar çatışmayla kaynamış, savaşlar sürekli gündeme gelmiştir. İnsanlık bu gerilim ortamından büyük zarar görmüştür. Sanat ve sanatçılar her daim çağın tanığıdır. Büyük çatışmalar, şiddet olayları yaşanırken sanatın duyarsız kalması elbette beklenemez. Sanat eserlerinin savaşa ve çatışmaya tanıklığı, izdüşümü konusu hem sanat sosyolojisi hem de güvenlik sosyolojisi açısından bu çalışmanın konusu olacaktır. Sanatın mikrokozmosunda insanlığın şiddet hikâyelerinin nasıl temsil edildiği hususu sosyolojik kavramlarla irdelenecektir.

ÖZET Bu çalışmada Sevgi Soysal'ın Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşu romanı incelenecektir. Mahkûmiyetin gereği olarak cezaevinde oluşan sosyal ortama birey ve grup olarak mahkûmların katkıları nelerdir? Grup psikolojisinin yarattığı yakınlık veya çatışma yaşanmakta mıdır? Bu yakınlığın ya da çatışmanın mevcut ceza süresine etkileri nedir? Darbe döneminin cezalı yazarlarından Soysal, eserinde dönemin siyasi baskı dolu şartlarını cezaevi ortamında okura yansıtmaya çalışarak bir anlamda anı-roman yazmıştır. Yukarıda sorulan sorular tutuklu ve hükümlü kişilerin mevcut cezaevi yönetimiyle ilişkileri içinde cevaplandırılmaya çalışılmaktadır. ABSTRACT The novel named " Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşu " of the author Sevgi soysal will be reviewed in this study. What are the contributions of the prisoners as parts of individual and group to the social atmosphere created in the prisons? Is there o conflict or intimecy on the duration of the punishment? Soyal, one of the punished authors of Coup D'etat Stage, wrote a memojr-novel reflecting the political pressured conditions of the prisons the above questions are tried to be answered within the relationships of the convicts and the management of the prison.

Asya, dünyanın en büyük ve en fazla nüfusa sahip kıtası olmakla birlikte, birçok farklı milliyetin, kültürün ve dinin bir arada yaşadığı bir kıtadır. Bunun doğal bir sonucu olarak da Asya’nın farklı bölgelerinde etnik, dini, ideolojik birçok çatışma mevcuttur. Etnik çatışmaların bir kısmının önemli bir dini boyutu vardır. Öyle ki bazı etnik gruplar kimliklerini bağlı bulundukları din ile açıklamaktadır. Eğer çatışan taraflar arasındaki en ayırıcı özellik din unsuru ise, çatışma din temelli bir çatışmadır denilebilir. Profesör Jonathan Fox, din boyutu olan etnik kökenli çatışmaları ‘etnik-dini çatışmalar’ (ethno-religious conflicts) olarak adlandırmaktadır. Etnik veya etnik-dini kökenli çatışmaların tanımları üzerinde tam bir uzlaşı sağlanamamış olsa da; bu çalışmanın amacı; Asya kıtasındaki belli başlı çatışma konularını ortaya koyarak, bu çatışmalarda dinin rolünü incelemektir.

Yaşadığımız yüzyılda insan kaynaklı afetler olarak tanımlanan savaş, çatışma, iç karışıklıklar gibi büyük olaylar sonucu yaşanan zorunlu toplu göçler, “terkedilen” ve “varılan” yerde fiziksel ve sosyal çevreyi hızlı bir şekilde etkilemekte ve dönüştürmektedir. 20. yüzyıl sonu 21. Yüzyıl başında dünyanın farklı coğrafyalarında meydana gelen savaşlar ve çatışma ortamı olayların merkezinde yer alan yapılı mimari çevreyi de büyük oranda etkilemiştir. Bosna-Hersek, Kosova, Afganistan, Sudan, Lübnan, Kuzey Mali, Suriye ve Yemen’de gibi örneklere bakıldığında somut ve somut olmayan kültürel değerlerin hem çatışmalar hem de yaşanılan zorunlu göçler sebebiyle
geriye döndürülemeyecek zararlar aldığı görülmektedir. Çatışmaların yıkıcı etkisi incelendiğinde dikkat çeken en önemli noktalardan biri ise “evrensel kültürel değerlere” yönelik saldırılarda görülen artıştır.
“Mekanın kültürü somutlaştıran bir alan” olduğu düşünüldüğünde kültürel değerlerin ancak onu yaşayan kullanıcısıyla birlikte korunduğunda birlikte olan anlam – bağlam ilişkisinin de bu süreçte kopmalar yaşadığı görülür.
Nisan 2011’de Suriye’de başlayan iç karışıklıklar sonucunda özellikle güvenlik sorunları nedeniyle 3 milyonun üzerinde Suriye vatandaşı öncelikle Türkiye, Lübnan, Ürdün ve Irak’a göç etmek zorunda kalmıştır. 2016 yılına gelindiğinde ise göç edilen ülke sayısı hızla artmış, buna bağlı olarak göç eden toplulukların dağılması “ortak bellek/kollektif hafıza”nın da kaybolma hızını artırmıştır.
Bu çalışma, Türkiye ve yakın çevresinde güvenlik sorunları nedeniyle ani gelişen göçlerde tarihi çevreyi tehdit eden unsurları “göç ve kültür mirasının korunması” bağlamında incelemeyi hedeflemektedir.

1.GİRİŞ Günlük yaşantımızda sık sık karşılaştığımız ve hayatımızın ayrılmaz bir parçası olan çatışma kavramı tarihsel olarak insanlık tarihi kadar eski bir olgudur. Toplumsal ve sosyal yaşamın gerekliliği olarak birçok insanla iletişim halinde olma, beraber yaşama gereksinimi ve işbirliğinin zorunluluğu gibi pek çok nedenden dolayı çatışma az ya da çok yaşamın her anında mevcuttur. Çatışma örgütlerde var olan etkileşim neticesinde doğal olarak meydana gelen bir sonuçtur. Alan yazın çerçevesinde kavramsal olarak geniş bir anlam yelpazesine sahip olan çatışma kavramı anlamının özü kapsamında birçok tanıma karşılık gelmektedir. Süreç içerisinde örgüt için olumsuz ve istenmeyen bir durumdan, örgütsel gelişimin ve ilerlemenin bir destekçisi haline gelen çatışma kavramına olan bakış açısı, doğası gereği karşılıklı etkileşimlerin temelinden kaynaklanan vazgeçilmez bir sonuç olarak evrilmiştir. İnsanlar çatışmalardan kaçınmak için büyük çaba sarf ederler. Ancak bu sonuçsuz bir çabadır çünkü hayatın akışı içerisinde büyük küçük çatışmanın olmadığı bir yer yoktur. Bireyleri bir araya getiren karşılıklı bağımlılık durumları grup içi ve gruplar arası çatışmaları meydana getirecektir. Çatışma; sakinliğin ve uyumun hüküm sürdüğü dönemlerde bile potansiyel bir karmaşıklığı bünyesinde bulunduran, zamanla bu çatışmanın gün yüzüne çıkarak hareketi doğurduğu ve bu hareketliliğin örgüte canlılık kazandırdığı bir devinim sürecidir. Bu süreci anlamak, tanımlamak, yürütmek ve sonuçlandırmak çatışmayı yönetme sürecini oluşturmaktadır. Karmaşık ilişkiler süreci olan çatışmaları etkili bir şekilde yönetmek ise bir denge kurma prensibidir. Bir çatışma sırasında başkalarının davranışlarını yorumlamak ve anlamaya çalışmak için kullanılan düşünce süreci bizim ne gibi çatışma davranışlarını göstereceğimizi de belirlemektedir. Çatışmanın ne yöne doğru hareket edeceğini belirleyen şey ise onu ele alış biçimlerimizdir. Ancak iyi bir yönetim ile tüm bu çatışma durumları ilerlemenin ve gelişmenin destekçisi olabilir.

Bu çalışmanın amacı, Libya İslami Mücadele Örgütü’nün (Libyan Islamic Fighting Group-LIFG) yapısal ve tarihsel perspektif dikkate alındığında nasıl bir örgüt olduğunu ortaya koymaktır. LIFG, kendisini Ulusal İslami Örgüt olarak tanımlamakta ve El-Kaide terör örgütüyle arasında herhangi bir bağ olduğuna dair yöneltilen eleştirileri kesin bir dille inkar etmektedir. Bu örgüt, özellikle 1995 yılındaki cihadist aktivist eylemlerinde Libya devleti eski başkanı Kaddafi’yi devirmek suretiyle yeni bir “İslami” rejim kurmayı hedeflemiş ve bu amaçla örgütsel faaliyetlerinde Libya’yı hedef almıştır. Çalışmanın sonuç bölümünde, grubun ideolojik kökleri, uluslararası bağlantıları ve politik perspektifi ile örgüte karşı mücadele stratejilerine de değinilmiştir.
This paper aims to tell the story of what the Libyan Islamic Fighting Group- LIFG is in the conceptual and historical perspective. The LIFG denies connections to al-Qaeda and it is identified as an Islamist national group. This Jihadist activist group attacks against the Qadhafi regime in order “to save the Libyan Muslims from the oppression, tyranny and even more importantly, from the deviation of Qadhafi from true Islam,” in 1995. As a conclusion part of the paper, the ideological roots of the group, international connections and politic perspectives of this group will be discussed, this paper will also provide fighting strategies regarding the LIFG.

Özet Bu araştırma, bölgesel düzeyde üçüncü taraf aktör olarak Türkiye'nin Suriye çatışma sahasına müdahalesine odaklanmaktadır. Bu yönde bir çalışma yapılmasının amacı, Türkiye'nin, mevcut veya muhtemel bir müdahalesinde, ulusal güvenlik algısının ne denli belirleyici olduğunu ve çatışmaya taraf olan diğer aktörlerin davranış ve yöntemlerinin de bu duruma ne derecede katkı sunduğunu ortaya koymaktır. Buna göre, bu çalışma Türkiye'yi müdahale etmede motive eden unsurlar ile Türkiye'nin kullanmış olduğu yöntemleri ve bu süreç içerisinde diğer aktörler ile etkileşimlerini açıklamaya çalışmaktadır. Mevcut çalışmanın sonucuna göre, Türkiye'nin müdahalesinde ulusal güvenlik olgusu kilit faktör olmakla birlikte; Türkiye'nin stratejileri ile müdahale yöntemleri, diğer üçüncü taraf aktörlerin davranışları ve çatışmanın dinamikleri çerçevesinde değişim göstermektedir. Abstract This research paper focuses on Turkey's intervention, as a third-party actor at the regional level, to the Syrian conflict. The aim of this study is to reveal how decisive the perception of national security is to Turkey's existing or prospective intervention, and to what extent this situation contributes to the behavior and methods of other actors, who are involved in the conflict. According to this, this study explains the motivations of Turkey to intervene, the methods Turkey used, and Turkey's interactions with other third-party actors in the process. The result of the study indicates that national security phenomenon is the key factor in Turkey's intervention, Turkey's strategies and intervention methods, has changed in line with the behavior of other third-party actors and the dynamics of the conflict.

Her yıl dünya çocuk hakları günü kutlarken Afrika, Latin Amerika ve Ortadoğu bölgelerinde süregelen çatışma ve savaş ortamlarında binlerce çocuk can vermekte ya da özürlü olarak kalmaktadır. Savaş ortamında yaşamak zorunda kalan bu çocukların en temel hakları olan yaşama, sağlık, eğitim, barınma gibi çocuk hakları bildirgesinde yer alan pek çok hakları ihlal edilmekte, ihmal istismarın en ağır biçimleriyle karşılaşmaktadırlar.

Bu bildiride riskli yaşam koşullarında yaşayan çocukların BM(Birleşmiş Milletler) Çocuk Hakları Sözleşmesi açısından yaşamış oldukları dezavantajların değerlendirilmesi yapılmaktadır. Birleşmiş Miletler Çocuk Hakları Sözleşmesi’nin sunduğu bakış açısı ve felsefenin ışığında savaş bölgesindeki çocukları korumak için sosyal hizmet açısından neler yapılabileceği irdelenerek bu konuya ilişkin önerilere yer verilmektedir.

Çalışmada, Osmanlı Türk idaresinden sonra İngilizlerin yönetimine geçen Kıbrıs’taki çatışmalara zemin hazırlayan olaylar, Lefke bölgesi üzerinden yerel unsurlarla desteklenerek anlatılmaya çalışılmıştır. İncelemeye konu olan roman, önceleri İngiliz yönetimine sonraları ise Kıbrıslı Türklere yönelen şiddet
eylemleri planlayan Rumların faaliyetlerini ve buna bağlı olarak gelişen Türk örgütlenmelerini ele almakta ve gerçek belgelerden yapılan alıntılar sayesinde söz konusu olayların içeriğini aydınlığa kavuşturmaktadır. Eserde gerçek alıntılarla desteklenen Türk ve Rum örgütlenme faaliyetleri, Lefke ve
bölgesindeki yaşamın değişmesine neden olmuştur. Kurgu ve gerçek bağlamıyla yansıtılan olayların örgütlenme çalışmaları açısından değerlendirildiği bu çalışma, Kıbrıs’taki çatışma ve bölünmenin temel sebeplerini ortaya çıkarmayı hedeflemektedir.

... 6 Aynı yer. 7 Yasin Altıoğlu, “Refik Hariri Suikastı ve Suriye”,http://www.tasam.org.modules.php? name=78., (11.12.2011) Page 6. ... Page 11. 135 Ümit ÇELİK History Studies Volume 4/1 2012 ... 32Darwish, agm; Ahmet Amr, “HonoringRafikHariri'sLegacy”, http://www.dissidentvoice. ...

Öz İlahiyat eğitiminin dinî uzlaşma kültürüne etkisinin ele alındığı bu araştırmada, esas olarak öğrencilerin konuyla ilgili düşünce ve yaklaşımlarına odaklanılmıştır. Araştırmada öğrencilerin dinî uzlaşma kültürü hakkındaki görüşlerinin tespit edilmesi için nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Dinî uzlaşma kültürü ile ilgili teorik verilerin doküman analizi yöntemiyle incelenmesi sonucunda araştırmanın ana temaları uzlaşma, çatışma, öteki, empati ve iletişim olarak belirlenmiştir. Metin içinde bu temalar, öğrencilerin bu kavramlar hakkındaki görüşlerinin okuyucu tarafından daha iyi anlaşılabilmesi amacıyla öteki, çatışma, empati-iletişim ve uzlaşma şeklinde sıralanmıştır. Öğrencilerin konu hakkındaki görüşlerine ilişkin veriler, araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formuyla elde edilmiştir. Bu doğrultuda çalışma grubu olarak seçilen Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi İlahiyat Fakültesinden 2018-2019 öğretim yılında mezun olan 27 son sınıf öğrencisiyle görüşmeler yapılmıştır. Öğrencilerden elde edilen veriler, betimsel analiz ve içerik analizi yöntemleriyle dört ana tema içerisinde değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda öğrencilerin büyük bir kısmının aldıkları eğitimin potansiyel olarak ötekileştirme ve çatışmaya neden olabileceğine inandıkları; buna karşın ilahiyat eğitiminin hem empati ve iletişim kurmaya hem de dinî uzlaşma kültürü oluşturmaya katkı sağladığını düşündükleri tespit edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin zihinlerinde öteki, çatışma, empati ve uzlaşma kavramlarının tam karşılığının olmadığı ve bu temalara ilişkin değerlendirme yaparken parçacı bir yaklaşım benimsedikleri de görülmüştür.